Yalan dünyanın gerçək həqiqətləri
İmzaların və üslubların əlvanlığı
ilə cazibədar görünən çağdaş ədəbi
prosesdə özünəməxsus yeri, dəst-xətti olan
müəlliflərdən biri yazıçı, publisist,
şərqşünas alim və tərcüməçi
Fazil Güneydir. Mən onun imzasını 70-ci illərin
ortalarından “Kirpi” jurnalında (və digər mətbuat
orqanlarında) çap olunan felyeton, hekayə və məqalələrindən
tanıyıram.
Hərçənd ki, Fazil Abbasov 60-cı illərin
ortalarından etibarən çap etdirdiyi həyat ətirli,
duzlu-məzəli hekayələri ilə tanınmağa
başlamışdı. Mən sonralar onun Qarabağ problemlərinə həsr
olunmuş “Qara qan” romanı haqqında
“Sıyrılmış qəzəb” adlı məqalə
yazdım, romanın AYB-nin “Natəvan” klubunda təqdimatını
aparmalı oldum. Fazil Güneylə şəxsən tanış olanda təəccüb etdim ki, bu
sakit, təmkinli, astagəl hətta bir qədər qaraqabaq
adamda bu qədər yumor hissi haradandır? Ərəb
dili və ədəbiyyatı üzrə ciddi mütəxəssis
olan Fazil daha çox Şərq müdriklərinə bənzəyir.
“Qara qan” kimi sərt tarixi romandan sonra onun “Yalanın gerçəkliyi”
(2014) adlı hekayə, esse və povestlərdən ibarət
kitabı ilə tanışlıq məndə belə bir əminlik
yaratdı ki, Fazil Azərbaycan gülüş mədəniyyətinə
yaxından bələd bir yazıçıdır. Fazilin gülüşü də olduqca ciddi, sərt
və sarkastik xarakterdədir. Yalnız kamil adam və böyük millət özünə
gülə bilər.
Gülmək adi vərdiş deyil, qəhrəmanlıqdır. Gülüşün
kökündə mənəvi eybəcərlik yatır,
budağında gözəllik bitir. “Yalanın
gerçəkliyi” janr çox çeşidliyi,
gülüşün yumoristik, satirik hətta sarkastik
formalarından ustalıqla istifadə edən istedadlı
yazıçı qələmindən çıxmış
kitabdır. Fazil Güney bizi əhatə
edən, çevrəsində yaşadığımız aləmə
istehza və kinayə ilə baxır. Sanki
“Ay yazıq dünya, nəyin var sənin?!” deyir. Sən yükdaşıyansan, gətirdiyimi
aparırsan. Fazilin estetik idealı olduqca
aydındır. O 70 yaşında da
içindəki uşaq aləmini, uşaq təbəssümünü
qoruyub saxlayır. O, eybəcərliyi gülüşlə
qarşılayır, onunla əylənir, ona yazığı
gəlir. Fazildə qəribə bir yazıçı
inadkarlığı var. O oxucunu heç nəyə məcbur
etmir, daha doğrusu F.Güney təzyiq etmir, təsir edir və
oxucu bu təsirdən çıxa bilmir, daha doğrusu
çıxmaq istəmir. Bunu kitaba daxil olan əsərlərin
məna və məzmunu yaxşı əks etdirir.
“Reality in Lie” kitabları, əsərlər fərqli
mövzularda olsalar da, onların leytmotivi vətənpərvərlik,
mənəvi saflıq, təmiz sevgi duyğularıdır.
Seçmələr
arasında romantik, fəlsəfi əsərlərlə
yanaşı, sarkazmla yazılmış “Yalanın gerçəkliyi”
povestində “Amazon”, “Cənnəti də pulla almaq istədi”,
“Nostalji” hekayələrində yazıçı qəhrəmanlarının
iç dünyasını, iç üzünü açmaq
üçün düşündürücü satiradan, “Qloballaşma
dərsi”, “Artıq kişi necə hayıf aldı?” hekayələrində
islahedici yumordan istifadə etmişdir. “Kirvəlik
borcu” adlı ikihissəli hekayə ən böyük dərdimiz
olan Qarabağ müharibəsinə həsr olunmuşdur.
“Amazon”
hekayəsi ədəbiyyatımızda işlənməmiş
orijinal bir tərzdə yazılmışdır: magistr qız
sevdiyi ailəli müəllimini götürüb
qaçır. Bəli, maşınına mindirir,
qapıları bağlayıb yüksək sürətlə
paytaxtın küçələrindən keçib, şəhərdən
çıxır, sevdiyi kişini Nabrandakı villasına
aparır... Bu orijinal olay həm də orijinal tərzdə
yazılmışdır. Müəllif
novellanın qaçırılma səhnəsi ilə
başlamır. Qəhrəmanlardan birinin
işlədiyi, digərinin oxuduğu Elmi Tədqiqat
İnstitutunda xəbər yayılır ki, bəs Tərlanı
götürüb qaçıblar. Bu
adı həm kişilər, həm qadınlar
daşıdığı üçün çoxları çaş
qalır, polis bölməsinə tələsən Tərlanın
arvadını da burada çaşqınlıqla
qarşılayırlar. Təkcə
qaçırılanın adına görə
yox, iki uşaq atası olan müəllimini qaçıran
qız polis rəisinin ərköyün qızıdır. Bir sıra imkanlı məmurların övladları
kimi Maya da yüz min dollarlıq “CİP”-də gəzir,
xoşu gələn hər şeyi alır. Bu dəfə isə o, vurulduğu iki uşaq
atası olan müəlliminə sahib olmaq iatəyir. Onu qaçırmaqdan başqa yol görmür.
Maya yüngül əxlaqlı, quşbeyin, savadsız
qız deyil, o, həmişə yaxşı oxumuş, elmə,
biliyə, öyrənməyə can atmışdır. Maya cəsarətli
qızdır, oğlanlar da, qızlar da ondan çəkinirlər,
sözü üzə deyəndir. Buna
görə də ona Amazon ayaması vermişlər.
Amazon bugünkü azəri türklərinin əcdadı
sayılan Az tayfası, bu tayfadan çıxmış, əslən
şumer olmuş İbrahim Peyğəmbərin atası,
İncil və Qurani-Kərimdə adı çəkilən
Azər haqqında, Qafqaz amazonları mifi haqqında, bir
sözlə, tarixin hələ yazılmamış qaranlıq
qatlarına baş vuraraq elmi iş yazır. Sovet
dövründən qalma alimlərinə deyirdi ki, xarici ölkələrdə
çoxları Azərbaycanı tanımır, bizləri “qara
rus” adlandırırlar. Niyə əsl
kökümüzlə bağlı faktlar əsasında
tariximizi yazmırdınız, Moskvanın göstərişi
ilə əfsanələr uydururdunuz?
Müəllifin yaratdığı bu surət ədəbiyyatımızda
digər qadın surətlərinə bənzəmir, öz
orijinallığı ilə fərqlənir. Eyni sözləri
“Yalanın gerçəkliyi” povestindəki obrazlar haqqında
da demək olar.
...Əsərin qəhrəmanının adı Mütəd
olsa da, xasiyyətinə və görünüşünə
görə insanlar ona Mürtəd deyirlər. O həm zahiri, həm də
daxili aləmi ilə unikal bir varlıqdır; zahirən nə
qədər eybəcərdisə, daxilən bir o qədər
iyrəncdir. Onun içindəki çirkinliklər
sifətində əks olunmuşdur. Maraqlı
burasıdır ki, Mürtədin ata-anası, qardaş-
bacıları zahirən yaraşıqlı, daxilən saf, təmiz,
doğruçu insanlardır. Mürtədin
isə nəfəsi yalanla gedib-gəlir. Onun
həyatda sevdiyi, uğrunda çalışdığı tək
şey pul-paradıır, mal-dövlətdir. Sovet rejimi dağılandan sonra müstəqilliyin ilk
illərində, ölkənin qarışıq dönəmində
o, yalanla, aldatmaqla, ucuz alıb baha satmaqla
varlanmışdır. O dövrümüzün tipik
“iş adamıdır”.
Mürtədin
öz fəlsəfəsi vardır: dünya yalansız
mövcud ola bilməz, cəmiyyəti
yalansız təsəvvür etmək belə, mümkün
deyil. İnsan doğulub ağlı kəsəndən
yalanla üzləşir, yalanla böyüyür. Həm də onu öz doğmaları - ata-anası,
böyük bacı-qardaşları edirlər,
uşağı yalana öyrədirlər. Mürtəd
yalanın təsnifatını da sistemləşdirmişdir:
yalanın rəngi, dadı, qoxusu, çəkisi vardır: ağ yalan, qırmızı yalan, şirin
yalan, acı yalan, üfunətli yalan, yüngül yalan və
s. O, “Yalanın ziddiyyəti və vəhdəti” adlı əsər
də yazırdı.
Bəs
necə olmuşdur ki, gözəl bir ailədə Mürtəd
kimi pislikləri özündə birləşdirən əcaib bir insan
böyüyüb boya-başa çatmışdır? Bunun suçu onun valideynlərindədir. Altı uşağı olan valideynlər yeddincini istəmirlər.
Onun dünyaya gəlməməsi
üçün ana müxtəlif dərmanlar içir.
Əslində ana bətnində əkiz oğlan
bəsləyirmiş. Uşağın biri
məhv olur, Mürtəd isə səsini içinə
çəkib anasının qarnından bərk-bərk
yapışır, düşməyib sağ qalır. Hələ ana bətnində onu öldürmək
istəyən qadının - hələ üzünü
görmədiyi anasının qorxulu səsi Mürtədin təhtəl
-şüurunda əbədi iz salır. Zəhərli
dərmanlar onun sifətini, öldürmək qorxusu isə
içini eybəcər hala salır. Doğulandan
sonra böyüdükcə onun insanlara nifrəti də
böyüyür, hiyləgər, qorxunc bir insan olur. Onun iblisanə əməllərini, yalanlarını
görüb duyanlar isə adəti üzrə susurlar. Lakin onun növbəti və ən böyük və
dəhşətli yalanı isə, özü də bilmədən
öz əleyhinə, gerçəkliyə çevrilir.
“Cənnəti də pulla almaq istədi” hekayəsinin qəhrəmanı
səlahiyyət sahibi olan məmur - polis şefi Məstəliyev
bir sübh çağı yuxudan oyana, əl-ayağını
tərpədə, gözlərini aça bilmir, yumulu
gözünə əzrayıl görünür,
yastığının altındakı tapançasını
belə, götürməyə hey-hərəkəti olmur. “Cırt-pırt
eləmə, sonun yetişdi” deyən Əzrayıl onu
siçan ölüsü kimi götürüb göylərə
aparan bir boruya tolazlayır. O dünyada Məstəliyevi
savab və suç işlərinə görə mələklər
sorğu-sual edirlər. Məlum olur ki, o,
aldığı rüşvətlər hesabına məscidləri
təmir etdirir, xeyriyyə işlərinə pul ayırır,
axundlara, mollalara pul verib, cənnətə düşmək
üçün dua oxutdururmuş. Amma o
dünyada onun yeri nə cənnətlik, nə də cəhənnəmlik
olmadığı üçün təkrar yerə
qaytarılmasına qərar verilir. Məstəliyev
təkrar bu dünyaya qayıtmaq istəmir. Deyir ki,
artıq onun vəzifəsini satıblar, arvadı
ehsanını veribdir... Təzədən bu dünyaya
“qaytarılan” Məstəliyev depressiyaya düşür,
Maştağadakı Çıldağın baş
dağlayıcısını, dəlixanadan həkim
briqadasını Məstəliyevin villasında yerləşdirib
gizlincə müalicəyə başlayırlar. Şefin obyektlərdən pul yığan əlaltısı
ona təskinlik verir ki, qorxma, sirr burada qalacaq, sən əvvəlki
kimi kabinetinə gəl-get, biz işləri aparacağıq.
Bil ki, sən tək deyilsən, səndən
yuxarıda da, aşağıda da başı xarab olanlar
öz kabinetlərində oturublar.
Bu hadisədən sonra Məstəliyev xeyriyyə işlərinə,
mollalara ayırdığı pulu kəsib rəislərinə
verdiyi pulların üstünə qoyur ki, sussunlar, onu yerindən
tərpətməsinlər.
Gerçəkliklərə söykənən
“Ruhların görüşü” elmi-fantastik hekayə əsasən
Avropa tarixdən öncələrdən - Troya, Etrus dönəmlərindən
qalmış türk izlərinə həsr olunmuşdur. Bu izləri
Avropada günümüzə qədər qalmış toponimlər,
hidronimlər, oykonimlər, insan adları sübut edir.
“Mahnıların suçu yok” povesti əsl melodramdır. Orta məktəbin son sinfində oxuyan Nədimə məhlələrindəki özündən on yaş böyük gənc şair-jurnalisti sevir. Qız ali məktəb tələbəsi olduqdan sonra sevdiyi oğlanla nişanlanır, sonra evlənirlər. Bir qızları olur. İncəsənət Universitetinin tələbəsi olan Nədimə təhsilini başa vurduqdan sonra sənət pillələri ilə yüksəlmək, dəbdəbəli geyinmək, zəngin həyat sürmək istəyir. Bir vaxtlar şeirlərinə pərəstiş edib sevdiyi Sönməz bunları ona verə bilmir, ailə Nədimənin toylardan qazandığı pullarla dolanır. Nədimə ona edilən təkliflərə, əvvəlcə, boyun əymir, amma kapitalizmin sərt qaydaları, şirnikdirici həyat tərzi onu düz yolundan sapdırır, başqa müğənnilər kimi zəngin yaşamaq həvəsi gözlərini qamaşdırır, ona edilən təkliflərə təslim olur. Sonda Nədimə ərini, qızını atıb gedir, pərəstişkarlarından zəngin birisinin təklifini qəbul edir. Yazıçı bunu dövrümüzün təəssüf doğuran acı həqiqəti kimi işləyir.
Qarabağ müharibəsindən bəhs edən “Kirvəlik borcu” hekayəsində iki ayrı-ayrı olaydan söhbət açılır. Bunların bir başlıq altında verilməsinə səbəb hər iki hekayətdə ermənilər keçmiş azərbaycanlı kirvələrini ölümün pəncəsindən qurtarır, təmas xəttindən keçmələrinə kömək edirlər. Əsərdə sərt boyalarla təsvir edilmiş ermənizm neofaşizminin törətdiyi bizə məlum dəhşətlərin fonunda bu detalların verilməsi əcnəbi oxucularda müəlifin yazdıqlarının gerçəkliyinə şübhə yeri qoymur, onun obyektivliyinə inam yaradır.
Qeyd edim ki, “Yalanın gerçəkliyi”nin ingiliscə variantı “Reality İn Lie” adı ilə ABŞ-da nəşr edilmişdir. Xüsusi olaraq vurğulamaq istərdim ki, ədəbi nümunələrimizin əcnəbi dillərə tərcümə edilməsinə böyük ehtiyac vardır. Azərbaycan dünyada neft-qaz ölkəsi kimi, Qafqazın aparıcı dövləti kimi tanınır. Xalqımızın incəsənəti, musiqisi, digər sənət növləri Heydər Əliyev Fondu tərəfindən dünyada, xüsusilə Avropada geniş təbliğ edilir. Amma bunları ədəbiyyatımız haqqında demək çətindir.
Çağdaş ədəbiyyatımızın ən gözəl nümunələrinin, o cümlədən, ədəbi tənqid və ədəbiyyatşünaslıq əsərlərinin əcnəbi dillərə tərcüməsinə ciddi ehtiyac vardır.
F.Güneyin özünəməxsus fərdi lirik-satirik üslubu var. Kitaba daxil olan “Yalanın gerçəkliyi” povesti və “Cənnəti də pulla almaq istədi” hekayəsi Mirzə Cəlil, Ə.Haqverdiyev, Y.V.Çəmənzəminli, Mir Cəlal kimi klassik hekayənəvislərin sətiraltı mənalar kinayə, lirik yumoristik vasitələrlə zəngin lirik-satirik üslubi ənənələri müasir dövrdə yaşadan bədii-fəlsəfi əsərlərdir. Söylədiyim poetik və estetik keyfiyyətlər sayəsində Fazil Güneyin əsərləri maraqla oxunur, ona estetik zövq və hikmətli fikirlər bəxş edir.
Nizaməddin Şəmsizadə
525-ci qəzet.- 2015.- 9 may.- S.27.