Mən kimi sevdimsə,
qəlbimdə sevdim, Kimi sevdiyimi bir kimsə bilməz
Məni əvvəlimə qaytarma,
Allah
Məni əvvəlimə qaytarma, Allah,
Əvvəlim şaxtalı, qış qoxuludu.
Qayıtsam səsimdən oyanar, vallah,
Yatıbdı, qoy yatsın- daş yuxuludu.
Ürək sızıldadır qara günləri,
O illər dəhşətli kitab kimidi.
Elə açılmazdı dür-düyünləri,
Hər biri indimə xitab kimidi.
...Yollara çıxardıq güman içində,
Bacalar yalandan tüstülənərdi.
Günəş ağarardı duman içində,
Adamlar işığa istilənərdi.
Bayrama dönərdi yazın gəlməsi,
Qurusu olanlar bölüşərdilər.
Lüğətdən çıxmışdı çörək kəlməsi,
Çörək istəyənə gülüşərdilər.
Hər fəslin özünün seçimi vardı,
Bəzən qarışardı seçim-bölümlər.
Qışda adamları don aparardı,
Yaza çıxınları - yaşıl ölümlər.
Qırxına qalmazdı rəngi solanlar,
Yurdu qaralardı qala yerinə.
Təzəcə-təzəcə ana olanlar,
Ümid böyüdərdi bala yerinə.
Bir sadiq qulunam, qıyma quluna,
Gələnə, gedənə hal qandıraram.
İmkanım olmasa işıqpuluna,
Gecələr evimdə şam yandıraram.
Ötənə qaraltı, qalana hayam,
Məni
quzu kimi otarma, Allah!
Mən ki verdiyinə şüküranlıyam,
Məni
əvvəlimə qaytarma,
Allah!
22.12.2014
Vida nəğməsi
Qızılı payız da arxada qaldı,
Bayatı bulaqlar bəmə düşdülər.
Şaxtalı küləklər bir
hava çaldı,
Yarpaqlar meydana tökülüşdülər.
Ağaclar soyunub lütləşir
necə,
Yarpaqlar həyadan qızıllaşırlar.
Gövdəli olanlar bütləşir
necə,
Şivkələr, pöhrələr sızıldaşırlar.
Hikkəli küləklər qamçılar
çalır,
Ağaclar qol-boyun yallı gedirlər.
Yarpaqlar
budaqda nigaran qalır,
Qorxudan ürəyi
xallı gedirlər.
Baxıram, göylərdə şimşəklər
çaxır,
Qopmadan, düşmədən
üşənirəm mən.
Tökülən qızılı yarpağa
baxır,
Qalan günlərimi
düşünürəm mən.
İlləri yaşamış ağac
kimiyəm,
Günlərim gözümdə yarpaq görünür.
Mehriban əllərə möhtac
kimiyəm,
Hayana baxıram torpaq görünür...
Cücərən ota da səcdə qıl, əyil,
Bilirəm bu qopum, bu
töküm nədir.
Tökülən yarpaqlar yarpaqlar
deyil,
Bir ömrün
əlvida nəğmələridir.
31.12.2014
SEVGİ...
SEVGİ...
Bir sirri-xudadır qəlbimdə
sevgim,
Bir sirri-xudadır,
dilimə gəlməz.
Mən kimi sevdimsə, qəlbimdə sevdim,
Kimi sevdiyimi
bir kimsə bilməz.
Tanışdır qurulan hər oyun mənə,
Kimim var qəlbimdən özümə
yaxın.
Bir uşaq görəndə göz qoyun mənə,
Bir qoca önündə üzümə
baxın.
Dünya
da sevgidən yaranıb belə,
Tanrı sevgisidi bu dünya
ancaq.
Yağışda, yağmurda aranıb
belə,
Sevgisiz bu dünya bir xülya ancaq.
Sevgisiz bir yerə ayaq
basmaram,
Sevgisiz nənəm
də iplik əyirməz.
Sevgisiz söhbətə qulaq asmaram,
Ha bellə, ha sula - səhra göyərməz.
Xəstə ürəklərin sevgi
davası,
Sevgidən şipşirin ayrı mət umma.
Sevgisiz ürəklər-şeytan yuvası,
Sevgisiz olandan mərhəmət umma.
Sevgidi dünyanı saxlayan ancaq,
Sevgiylə qoşadır vüqar dünyada.
İnsanı insana bağlayan
ancaq,
Sevgidən savayı nə var dünyada?
Sevgidən başlayır gediş-gəlişim,
Sevənlər yaxınım, öz
çevrəm, neylim!
Sevgisiz olanla mənim nə işim,
Sevgisi olanı sevirəm, neylim!
11.04.2015
QOYUN
Sallaqxanada bir toğlunu sürüyə gələn
gördüm.
Atlanırsan, düşürsən,
Damağın durulubdu.
Xəbərin yox xəbərdən,
Təbilin vurulubdu.
Elə bu dar macalda
Könlündən sürək keçir.
Baxanlar gülüşürlər,
Gülüşdən ürək keçir.
Ötüb-keçən hər anı
Özünə kef bilirsən.
Kef bildiyin hər anı
Ömürdən nəf bilirsən.
Qolun sürü belində,
Oyunsan ki, oyunsan.
Bıçaq qəssab əlində,-
Qoyunsan ki, qoyunsan.
16.01.2015
GÜNAHKARIQ
Günahkarıq, Nuru paşa,
Günahkarıq qabağında.
Düşüncəmiz dönüb daşa,
Lalıq, karıq qabağında.
Qəhrəmanlıq tarixində
Sən bizlərə
ad olmusan.
Doğulmusan doğulanla,
Ruhumuza dad olmusan.
Sinəmizdə yaraların
Qaysaqlanmır gözü, vallah!
Bir milləti xilas etmək
Bir tarixdir özü, vallah!
Yağıların gözlərini
Sənin kimi oymamışıq.
Qoruduğun şəhərlərdə
Sənə heykəl qoymamışıq.
Adın
gəlir, qürrələnir,
Kürsülərə dırmaşırıq.
Boşalırıq sinə-sinə,
Elə bil ki, dağ aşırıq.
Günahkarıq, Nuru paşa,
Günahkarıq qabağında.
Düşüncəmiz dönüb daşa,
Lalıq, karıq qabağında.
Hünərinlə, zəfərinlə
Sən illəri
qocaltmısan.
Biz qoyası heykəlini
Sən tarixdə
ucaltmısan.
08.07.2014
NİSGİL
Zərif-zərif qırışlar,
Üz-gözündə yallanır.
Belə
itir gözəllik,
Pərdə belə sallanır.
15.04.2015
lll
Bir gizli sevginin qəhrəmanıyıq,
Bir kimsə
bilməyir bu sevgimizi.
Görüşük, vüsalıq, baharıq, yayıq,
Baxanlar özgələr
bilirlər bizi.
Küçədə, bayırda qarşılaşırıq,
Ani bir təbəssüm bəs edir bizə.
Xəyal
qanadlanır, dağlar
aşırıq,
Quşlar nəğməsini bəhs
edir bizə.
Bu gizli sevgini qürur
sanırsan,
Sevgisiz günümdən
usanır ömrüm.
Sevgimdən sən necə qürurlanırsan,
Sevgindən o qədər uzanır ömrüm.
Hər ötən anımız xoş xatirələr,
Sevənə özgə söz quru öyüddü.
Gözəldir necə də barlı sevgilər,
Bəhərsiz sevgilər barsız söyüddü.
Aşkara
sevənin söz deyəni çox,
Aşkara sevənlər dilə düşürlər.
Bəxtəvər deyəni, göz
dəyəni çox,
Dastana dönürlər,
çölə düşürlər.
Gün elə gündü ki, saralanda da,
Gizli saxlayırıq
biz sevgimizi.
Biz ki bir yerdəyik
ayrılanda da,
Nə yaxşı, özgələr bilirlər
bizi.
Cavad Zeynal
525-ci qəzet.- 2015.- 16 may.- S.30.