VƏTƏNDİR
Bu dünyada yaşamaqdan doymadım,
Bu həyatın fəlsəfəsi Vətəndir.
Əyilmədim, saxtalığa uymadım,
Ömrün-günün xoş nəğməsi Vətəndir.
Ruhum qoca, sözüm uca, gözüm tox,
Zamanında deyiləsi sözüm çox.
Məddahlığa, yaltaqlığa üzüm yox,
Ürəyimin hər kəlməsi Vətəndir.
Vətən ana, mən vətənə bağlıyam,
Dərdim çoxdur,qəlbi çarpaz dağlıyam,
Odlar yurdu - Azərbaycan oğluyam,
Od yurdumun pərvanəsi Vətəndir.
Torpaq üçün igid yandı, ər yandı,
Dağ hayqırdı, çay ağladı, yer yandı.
Mərd
oğullar sipər oldu dayandı,
Hər səngəri,
hər cəbhəsi Vətəndir.
Doğulandan bu günədək şahidəm,
Dəyişməyib, dönməz olub əqidəm.
Mübarizəm yurdum üçün şəhidəm,
Saf ruhumun şəlaləsi Vətəndir.
SƏNSİZ
Eşqin
həsrətinə yandım,
Ümid
olub alovlandım,
Səni
sevdim qanadlandım,
Məhəbbətim bitər sənsiz.
Harayladım baxtımı da,
Ömür adlı vaxtımı da.
Eşqin
məni atdı oda,
Bu iztirab yetər
sənsiz.
Səni
hər an soraqlaram,
Küssən qəlbimi dağlaram.
Sevgim üçün mən ağlaram,
Ayaq izim itər sənsiz.
Eşq adlı bir pərvanəmin,
Pəri
kimi divanəmin,
Ala gözlü dürdanəmin,
Həsrət qəlbin üzər sənsiz.
Sən bir ümman, mən bir ada,
Nakam ömrüm
gedər bada.
Mübariz dözməz bu
oda,
Bu dünyadan gedər
sənsiz.
KƏNDİM
Yenə
də gəlmişəm
ziyarətinə,
Mənim ata yurdum, kəndim,
a kəndim.
Aşiqəm, vurğunam sədaqətinə,
Mənim ana yurdum, kəndim,
a kəndim.
Qoynunda gəzmişəm körpə
yaşından,
Min xatirəm baxır hər bir daşından,
Uşaqlıq sevdası çıxmaz başımdan,
Vurğunam hüsnünə, kəndim,
a kəndim.
Daddıqca hər zaman nemət payından,
Halal çörəyindən,
halal suyundan.
Qızıl payızından, gülşən
yayından,
Ruhum təzələnir,
kəndim, a kəndim.
Könlüm qərar tutmaz, sənsiz kövrələr,
Ürəyim səninlə salama gələr.
Bu qürurlu dağlar, qarlı zirvələr,
Səs versin səsimə, kəndim, a kəndim.
Anam da, atam da
sənin qoynunda,
Mən də oyunçuyam bu sərt oyunda.
Bir halal haqqındır mənim boynumda,
Tükənməz xəzinəm, kəndim, a
kəndim.
Nə olar qoynunda yer
ayır mənə,
Zamanı
gələndə qarışım
sənə.
Bilirəm bu dünya fanidir, yenə,
Mənə sən qalansan, kəndim, a kəndim.
Mən səni sevirəm Mübariz kimi,
Coşub-dalğalanan bir dəniz kimi,
Səcdəndə dururam qibləmiz
kimi,
Məkkəm, Mədinəmsən, kəndim,
a kəndim.
İTİRMƏ
Nə qazansan düz adınla gəl qazan,
Bu dünyada vəfadarı itirmə.
Taleyi, qisməti Tanrıdır yazan,
Dost yanında etibarı
itirmə.
Çalış aldanma sən zinətə, qaşa,
Əlhəd daşı kimi
tuşlanıb başa
Səni
sevib sirrin verən sirdaşa,
Bir aşiqtək
düz ilqarı itirmə.
Çox
sevilən, çox tanınan nər kimi,
Oğul
kimi, ata kimi, ər kimi,
İşıq saçan, parıldayan
zər kimi,
Sevib seçən
yar, dildarı itirmə.
Boş-
boşuna yersiz gülüb ağlama,
Səbirli ol, çaylar kimi çağlama.
Tez- tələsik kimsəyə
bel bağlama,
Qamətini, şah vüqarı itirmə.
Ucalanda ayağından çəkərlər,
Gül yerinə
yoluna kol əkərlər.
Sonra sənin yerinə göz dikərlər,
Ayıl,
onda sən qərarı itirmə.
Dost seçəndə ibrət
götür çoxundan,
Lazım
gəlsə gözünü
yığ yuxundan.
Bir zalımın iti müjgan oxundan,
Hər an qorun, iftixarı
itirmə.
Ay ürək
Zarafat eləmə mənlə bu qədər,
Məni yarı yolda qoyma, ay ürək.
Ruhumda,qanımda,damarımdasan,
Aldanıb iblisə uyma, ay ürək.
Sən mənə yoldaşsan doğulan gündən,
Bilirəm küsmüsən bu yolda məndən,
Bircə istəyim var ürəyim səndən,
Yorulub yollardan doyma,ay
ürək.
Yağışda, boranda, qarlı
qışda da,
Sevincdə, kədərdə, hər
alqışda da,
Mənimlə mülayim davranışda
da,
Sirrimi kimsəyə
yayma, ay ürək.
Mən səni sevirəm, sən ki, canımsan,
Əbədi qismətim, ilk nübarımsan,
Bahar təravətli vəfadarımsan,
Bu cavan canıma
qıyma, ay ürək.
Fikrim də, zikrim də, adım da sənsən,
Acılı-şirinli dadım da sənsən,
Sönməyən ocağım,odum
da sənsən,
Mübarizi tənha qoyma, ay ürək.
Mübariz SÜLEYMANLI
525-ci qəzet.- 2015.- 13 noyabr.- S.7