İnfornasiya siyasəti, informasiya təhlükəsizliyi,
informasiya savaşı
Qloballaşan dünyamızda cərəyan edən hadisələr
sosial həyatımızı da durmadan dəyişir.
Cəmiyyətin informasiyaya olan tələbatı
informasiya cəmiyyətində indiki qədər aktual
olmayıb.
Biz elə bir dövrdə yaşayırıq ki, informasiya siyasəti hər
bir dövlətin diqqət yetirdiyi əsas problemə
çevrilib. Ona görə ki, informasiyalar
çoxaldıqca qayğılar artır. Cəmiyyətə
hansı informasiyanı vermək məsələsi gündəmə
gəlir.
İnsanlar hər şeylə maraqlanırlar. Assoşieyteol
Press agentliyinin keçmiş rəhbəri Kent Kuperin dilə
gətirdiyi "Cəmiyyətin informasiya almaq hüququ
var" ifadəsi, 1953-cü ildə Harold Krossun
yazdığı kitaba başlıq seçildikdən sonra
jurnalistlərin yaddaşına möhkəm həkk olunub.
Heç də təsadüfi deyil ki, mediaya dair
qəbul olunmuş qərarlarda bu ifadə özünə
möhkəm yer eləyib. Jurnalistlər də
cəmiyyətin tamhüquqlu nümayəndəsi kimi
informasiya toplayıb və dərc etməyə borcludur.
Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, KİV-lərin
informasiya siyasəti olduğu kimi, hər bir dövlətin də
informasiya siyasəti var. İnformasiya kommunikasiya
texnologiyalarının (İKT)
tətbiqi informasiya siyasətinə yenidən
baxmağı tələb edir. Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin köməkçisi Əli Həsənov qeyd edir
ki, qloballaşmanın vüsət aldığı, virtual
informasiya məkanının günü-gündən
genişləndiyi, milli informasiya mühitinin pozulduğu, milli
dəyərlərin
meyarlarının və sədlərinin
"universiallaşdığı" müasir dünyada beynəlxalq
və yerli ictimai rəyin idarə olunması, siyasi proseslərin
məqsədli yönləndirilməsi günü-gündən
artır. Belə bir şəraitdə transmilli
informasiya siyasəti sərhədləri asanlıqla aşan
beynəlxalq təbliğat fəaliyyəti ayrı-ayrı
ölkələrin imicinə, daxili həyatına ciddi təsir
göstərir.
İngilis
tədqiqatçısı Entoni Smitin belə bir fikrini yada
salmaq yerinə düşər: "İnformasiya əsri bərqərar
olduqca dövlət sərhədlərinin silinmə prosesi
başlanacaq. Bir vaxtlar mətbuat ölkə
hüdudlarında və hökumətlərin icazə verdiyi
çərçivədə fəaliyyət göstərirdi.
Bu gün isə belə demək olar: insan məkanı fəth
edib, bütün dünya sanki onun ovcundadır".
Müstəqilliyə
nail olduqdan, xüsusilə də 1993-cü ildən sonra vahid
informasiya siyasətinin formalaşması və təhlükəsizliyinin
təminatı, informasiya mühitinin yaradılması sahəsində
xeyli iş görülmüşdür. KİV-in
fəaliyyətini tənzimləyən qanunvericilik bazası
yaradılaraq beynəlxalq standartlara
uyğunlaşdırılmışdır.
Azərbaycan Respublikasının 1995-ci ildə qəbul
etdiyi yeni Konstitusiyanın 47-ci maddəsi hər kəsin fikir və
söz azadlığı olduğunu, 50-ci maddə isə hər
kəsə istədiyi məlumatı qanuni yolla axtarmaq, əldə
etmək, ötürmək, hazırlamaq və yaymaq
azadlığı verir. 1998-ci il avqustun 6-da Prezidentin fərmanı
ilə senzura birdəfəlik ləğv edildi. Fərmanda
göstərilirdi ki, KİV-də istənilən fikir demək,
dövlət sirri təşkil etməyən faktı
açıqlamaq üçün qeyri-məhdud imkanlar
vardır. Bu da "Azərbaycan
Konstitusiyası ilə təsbit olunmuş söz, məlumat və
fikir azadlığını təmin etmiş, ölkənin
informasiya siyasətini
dolğunlaşdırmışdır".
Azərbaycan dövləti 2000-ci ildə Mətbuat və
İnformasiya Nazirliyini ləğv etməklə bir daha
sübut etdi ki, o mətbuat üzərində nəzarət
funksiyasından imtina edir. 2003-cü ildə
demokratik cəmiyyətin mahiyyətindən doğan tələb
və zərurət kimi özünütənzimləmə
mexanizmi olan Mətbuat Şurası yarandı. Onun əsas məqsədi dövlət qurumları ilə
mətbuat arasında münasibətlərin nizamlanması
funksiyasını həyata keçirməkdir.
Azərbaycan Avropa Şurasına daxil olduqdan (2001) sonra
beynəlxalq müqavilələrə riayət edilməsini
ön plana çəkir və İnsan Hüquqları və
Avropa Konvensiyasının sənədlərinə hörmətlə
yanaşır.
Həmin sənədlərə əsasən hər
bir şəxsin söz azadlığı istənilən sərhəd
daxilində hakimiyyətin müdaxiləsi olmadan məlumat
almaq və ötürmək hüququ var.
Bu tələblərə cavab verən "Kütləvi
informasiya vasitələri haqqında" Azərbaycan
Respublikasının yeni Qanununun qəbulu (1999) və ona
sonrakı əlavələr söz və mətbuat
azadlığına tam təminat verir.
Razılaşaq ki, elektron medianın ictimai rəyə təsiri
çap mediasından daha böyükdür. Beynəlxalq
standartlara cavab verən "Televiziya və radio yayımı
haqqında" Azərbaycan Respublikasının Qanunu (2002)
teleradio yayımını tənzimləyir. Teleradio fəaliyyətinin əsas prinsipləri
qanunun 3-cü maddəsində öz əksini tapıb. Həmin
maddədə göstərilir: "Yayımçı öz
fəaliyyətində informasiyanın əhatəliyi,
obyektivliyi, tam və doğru-düzgünlüyü, vətəndaşların
öz fikir və baxışlarını sərbəst ifadə
etməsi, ideoloji və siyasi plüralizm, tərəfsizlik və
qərəzsizlik, insanların şəxsi həyatına
müdaxilənin yolverilməzliyi, milli-mənəvi dəyərlərin
qorunması, peşə etikasına və əxlaq
normalarına riayət edilməsinə, proqramların keyfiyyətliyi
prinsiplərinə əsaslanır". Ölkədə
teleradionun tənzimlənməsini dövlət qurumu Milli
Teleradio Şurası (2002) həyata keçirir. Onu da
qeyd edək ki, Şura öz fəaliyyətində Azərbaycan
Respublikasının qanunlarını, Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin fərman və sərəncamlarını,
Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin qərar və
sərəncamlarını və Milli Televiziya və Radio
Şurasının Əsasnaməsini rəhbər tutur.
2004-cü ildə "İctimai Televiziya və radio
yayımı haqqında" qanun qəbul olundu. Qanundakı bəzi
maddələr məhz Avropa Şurasının ekspertlərinin
iştirakı ilə
razılaşdırılmışdır. Avropa Şurası Baş katibinin xüsusi nümayəndəsi
Mats Linberq qeyd edir ki, Avropa Şurası İctimai
Televiziyanın varlığını həqiqi
demokratiyanın reallaşması və demokratik cəmiyyətin
əsası kimi qəbul edir.
Kütləvi informasiya vasitələri haqqında Azərbaycan
Respublikasının qanunvericiliyi Azərbaycan
Respublikasının Konstitusiyasından. "KİV haqqında",
"Dövlət sirri haqqında", "Rabitə
haqqında", "İnformasiya əldə etmək
haqqında" Qanunlardan və digər nominativ aktlardan ibarətdir.
Onu da bildirək ki, "Dövlət sirri"
haqqında Qanuna sonralar bu kateqoriyaya aid siyahıya hərbi sahəyə,
dövlətin kəşfiyyat və əks-kəşfiyyat fəaliyyətinə
dair məlumatlar əlavə edilmişdir.
KİV sahəsində Azərbaycan dövlətinin siyasəti
söz və məlumat azadlığının təmin edilməsidir. 1998-ci ildə
qəzet redaksiyalarının əlavə dəyər vergisindən
azad edilməsi, Prezidentin sərəncamı ilə 2000-2001-ci
illərdə KİV-lərin maddi-texniki şəraitin
yaxşılaşdırılması haqqında tədbirlər
proqramı, habelə, 27 dekabr 2001-ci ildə "Kütləvi
informasiya vasitələrinə dövlət
qayğısının artırılması sahəsində əlavə
tədbirlər haqqında" və 2003-cü ildə qəzetlərin
"Azərbaycan" nəşriyyatına borcların 3.1.
müddətinə dondurulması
haqqında sərəncamları mediaya göstərilən
qayğının bariz nümunəsidir. Xatırladaq
ki, 2006-cı ildə qəzetlərin "Azərbaycan" nəşriyyatına
olan 450 min ABŞ dolları həcmində borcu dövlət
büdcəsindən ödənilmişdir.
Azərbaycan dövlətinin KİV-ə olan
qayğısı təkcə bununla bitmir. 2008-ci ildə Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin sərəncamı ilə "Azərbaycan
Respublikasında, kütləvi informasiya vasitələrinin
inkişafına dövlət dəstəyi konsepsiyası"nın təsdiqi dövlət-mətbuat
münasibətlərinin tənzimlənməsi istiqamətində
atılan addımdır. Onu da qeyd edək ki, konsepsiyada əks
olunan məsələlərin həlli üçün 2009-cu
ildə yaradılmış Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti yanında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin
İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondunun əsas
vəzifəsi söz və mətbuat azadlığının,
KİV-lərin inkişaf etdirilməsinə xidmət edir. Təkcə
2009-cu ildə dövlət büdcəsindən Fonda 1,3 milyon, sonrakı illərdə 15 milyon manatdan
artıq vəsait ayrılmışdır.
Azərbaycanda İKT sahəsi son illərdə xeyli
inkişaf edir.
Respublikamız İKT sahəsindəki
inkişaf səviyyəsinə görə MDB ölkələri
arasında birinci yeri tutmuşdur. Əli Həsənovun
qeyd etdiyinə görə, bu gün 9 milyon əhalisi olan
ölkədə 2 milyona yaxın sosial şəbəkə, o
cümlədən, 1,2 milyon Facebook istifadəçisi
vardır. "Az" dönemində qeydiyyatdan
keçmiş internet saytlarının sayı 20 minə
çatmışdır. Ölkədə
300-ə yaxın xəbər və analitik internet saytı fəaliyyət
göstərir. 2013-cü ildə
AZƏRSPACE-1 video-informasiya ötürücü peykinin
yeraltı orbitə çıxması informasiya təhlükəsizliyinin
təmin olunmasında mühüm rol oynayır.
Deməli, maraq doğuran məlumatları toplayıb və
yaymaq jurnalistin vəzifə borcudur. Hər bir vətəndaş
ölkədə baş verən hadisələrdən
vaxtında məlumat tutmalıdır ki, onunla bağlı
müzakirələrdə iştirak edə bilsin. Amerika
konstitusiyasının yaradıcılarından biri olan Ceym
Medismonun məşhur bir kəlamını yada salmaq yerinə
düşər: məlumatdan məhrum olan xalq məzhəkə
və faciə doğuran hakimiyyətin astanasındadır.
Onu da qeyd edək ki, hər bir jurnalistin vətəndaşlıq
mövqeyi olmalıdır. Təkcə informasiyanı verməklə
iş bitmir, yaşadığı ölkənin mənafeyini
qorumaq, onun informasiya siyasətini müdafiə etmək
lazımdır. Jurnalistika fakültəsinin müəlliməsi
Könül Niftəliyevanın "525-ci qəzet"də dərc
olunmuş "Qəzetin informasiya siyasəti və jurnalistin fərdi
yaradıcılıq prinsipləri" adlı məqaləsindən
belə bir fakt diqqətimi cəlb etdi: Koalisiya qüvvələrinin
Liviyanı bombardman etməsi ilə bağlı Rusiyanın
REN TV kanalı özünün "Nə baş verir?" ("Çto proisxodit?") proqramında
bir araşdırma aparmışdı. Bu
araşdırmada aparıcı Anisa adlı ABŞ jurnalistini də
studiyaya dəvət etmişdi. Aparıcı ABŞ
jurnalistin qarşısına bir qlobus qoyur və soruşur:
-Anisa
dünyanın elə bir ölkəsi varmı ki, ABŞ
oranı bombalamamış olsun: Laos, Vyetnam, Kamboca, Yuqoslaviya,
İraq, Əfqanıstan…
ABŞ
jurnalisti:
-Bu
ölkələrə ABŞ demokratiya gətirir.
Aparıcı:
-Demokratiya
ixrac olunurmu?
ABŞ
jurnalisti:
-ABŞ
bu ölkələrə xeyirxahlıq edir.
Aparıcı:
-Anisa, sən
bütün cavablarında ABŞ vətəndaşlığı
mövqeyindən çıxış etdin. Kaş
bizimkilər də belə olaydılar.
Bəli, biz də istərdik ki, bizim jurnalistlər də
Azərbaycanın mövqeyindən çıxış edə.
Sərhədləri aşan informasiyalara diqqət yetirmək
çox vacibdir. Elə informasiyalar var ki, cəmiyyətdə
xoşagəlməz fəsadlar törədə bilər.
Alman filosofu Fridrix Nitsşenin dediyi kimi "Bəzən
bir söz də fırtına qopara bilər".
İnformasiya təhlükəsizliyi siyasəti Milli Təhlükəsizlik
Konsepsiyasında və Azərbaycan Respublikasının
"Milli Təhlükəsizlik haqqında" Qanunda öz əksini
tapıb.
Qanunda informasiya sahəsində milli təhlükəsizliyin təmin
olunması tədbirləri aşağıdakılardır:
Azərbaycan
Respublikasında informasiyanın, həmçinin dövlət
informasiya ehtiyatlarının müdafiəsi sahəsində
milli sistemin yaradılması və möhkəmləndirilməsi;
Dövlət
orqanları və vəzifəli şəxslər tərəfindən
qərarların qəbul edilməsinin informasiya təminatının
həyata keçirilməsi məqsədilə obyektiv və
qabaqlayıcı məlumatların toplanması;
İnformasiya
infrastrukturunun inkişaf etdirilməsi;
Dövlət
sirlərinin qorunmasının hüquqi mexanizminin təkmilləşdirilməsi;
Kibercinayətlərə
qarşı mübarizə;
İnformasiya təhlükəsizliyinin və
azadlığının təmin olunması.
Sənəddə
həmçinin məlumatların qanuni yolla əldə edilməsi,
ötürülməsi, hazırlanması və
yayılması kimi vətəndaşların konstitusiya
hüquqlarının təmin edilməsi, informasiya
ehtiyatlarının qorunması və inkişaf etdirilməsi,
informasiya məkanının formalaşdırılması və
onun qorunmasının təmin edilməsi, dünya informasiya
sisteminə daxil olma kimi maddələr öz əksini
tapmışdır.
Azərbaycanın informasiya təhlükəsizliyindən
söz açan ölkə başçısı qeyd
etmişdir ki, bizə qarşı informasiya aparan qüvvələr
var. Onların böhran xarakterli yazıları əsasən
erməni lobbisinin təsiri altında hazırlanır. Psixoloji
müharibənin tərkib hissəsi olan informasiya müharibəsi
informasiyalar vasitəsilə həyata keçirilir. Yalan, hədələmə, ideoloji təxribat kimi
texnologiyaların köməyi ilə bir ölkə digər
ölkənin apardığı siyasəti gözdən
salmağa, xalqla ordu arasında nifaqa çalışır,
bir sözlə, insanlar arasında dövlətə
inamsızlıq yaratmaq üçün dəridən-qabıqdan
çıxır. Erməni qəzetlərinin
və saytlarının Azərbaycanla bağlı
yaydıqları yalan informasiyaların bizim bəzi qəzetlərin
səhifələrinə yol tapmasına nə ad vermək
olar? Məsələn, bu ilin noyabrında
erməni mətbuatı belə bir yalan uydurmuşdu. Guya Azərbaycan ordusu Rusiyanın yük
maşınına atəş açıb. Bu yalan informasiya Azərbaycan Müdafiə Nazirliyi tərəfindən
dərhal təkzib edildi.
Keçən ilin avqust ayında sərhəd bölgəsində
silahlı insident çoxlarımızın yadındadır. Gədəbəyin
Ermənistanla sərhəddində olmuş məlum hadisə
barədə mətbuat heç bir fakta söykənməyən
informasiya verməklə insanları çaşdırmışdı.
Belə bir vəziyyətin təkrarlanmaması
üçün Prezident 2014-cü ilin sentyabr ayında cəbhə
xəttindəki vəziyyətlə bağlı Azərbaycan
Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Ermənistan
Respublikası Silahlı Qüvvələri ilə təmas xəttində
bəzi təhlükəsizlik tədbirləri haqqında sərəncam
imzaladı. Sərəncamda kütləvi informasiya vasitələrində
və internet informasiya ehtiyatlarında, o cümlədən,
sosial şəbəkələrdə cəbhəboyu
zonadakı vəziyyətlə bağlı verilən məlumatların
mütəmadi monitorinqinin keçirilməsi və
"Dövlət sirri haqqında" Qanuna görə
dövlət sirri təşkil edən məlumatları yayan
şəxsləri müəyyən edib onların qanunla
müəyyən edilmiş məsuliyyətə cəlb
olunması nəzərdə tutulmuşdur.
Qeyd edim ki, ermənilər bir sıra xarici ölkələrdə
olan lobbiləri, diasporları vasitəsilə ölkəmizə
qarşı informasiya mübarizəsi aparırdılar. Ermənilərin
təsiri altında olan, onların pulu ilə maliyyələşən
qeyri-hökumət təşkilatları da beynəlxalq ictimai
rəydə Azərbaycanla bağlı mənfi rəy
formalaşdırırlar. Onların
çoxu mətbuatdan, televiziyadan istifadə edirlər.
Bir fakta diqqət yetirək. Amerika mətbuatında
Xocalıdakı soyqırımı əks etdirən şəkil verilmiş və
öldürülən Azərbaycan vətəndaşlarını
erməni kimi göstərmişlər. Guya biz
onları qırmışıq. Vaxtilə Bakıda olan və
bu soyqırımın ermənilər tərəfindən
törədildiyini bilən bir amerikalı bizim Xarici
İşlər Nazirliyinə bu barədə məktubla məlumat
vermişdi.
Ermənistan dövlətinin siyasəti
işğalçılıq siyasətidir. Ermənistan rəhbərliyi
qondarma "Dağlıq Qarabağ Respublikası"nın tanınması üçün dəridən-qabıqdan
çıxır, anti-Azərbaycan təbliğatı
aparır. Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
İctimai-siyasi məsələlər üzrə köməkçisi
Əli Həsənov çox haqlı olaraq qeyd edir ki, Ermənistanın
hərbi doktrinası, milli təhlükəsizlik, o cümlədən,
informasiya təhlükəsizliyi siyasəti ilə
bağlı məsələlər Ermənistan və qondarma
"Dağlıq Qarabağ Respublikası"nın
maraqları kontekstində izah edilir.
Yaxşı olmazmı ermənilərin uydurma
yalanlarını ifşa edən informasiyalara
üstünlük verilsin. Axı, bizim əlimizdə
tutarlı, fakta söykənən məlumatlar istənilən
qədərdir.
Ermənilərin riyakarlığını ifşa edən
bir fakta diqqət edək.
Rusiyanın Krasnoyarsk şəhərində keçirilən
məhkəmə prosesini yada salaq. Mərhum baş
prokuror İsmət Qayıbovla mərhum jurnalist Azad Şərifovun
1992-ci ildə "Erməni terrorizmi" adlı kitab-albomu nəşr
olundu. Kitabda erməni terror təşkilatlarının
dünyanın müxtəlif ölkələrində
türklərə və azərbaycanlılara qarşı həyata
keçirdikləri terror aktlarına dair materiallar
toplanmışdı. Kitabdakı faktlar bir
sıra ölkələrin hüquq-mühafizə orqanları
tərəfindən araşdırılmış və
sübutlarla təsdiq edilmişdir. Aradan 21 il keçəndən sonra, 2013-cü ildə
Krasnoyarsk şəhər Mərkəzi Rayon Məhkəməsi
həmin kitabı "ekstremist material" kimi dəyərləndirmişdir.
Həmişə ermənilərin arxasında
duran, onların maraqlarını müdafiə edən Rusiya bu
məsələdə də forpostuna "ayı xidməti"
göstərməklə onların yanında olduğunu
nümayiş etdirdi. Odur ki, Azərbaycan
bütün vasitələrdən-istər mətbuat, istərsə
də internet saytlarından istifadə edərək
Rusiyanın bu xidmətini tənqid etməli, kitabdakı
faktların dünya ictimaiyyətinə
çatdırılmasında fəallıq göstərməlidir.
Müasir dövrdə informasiya təhlükəsizliyi
ciddi məsələ olduğundan dövlət
başçısı 2012-ci ilin sentyabrında informasiya təhlükəsizliyi
sahəsində fəaliyyətin təkmilləşdirilməsi
tədbirləri haqqında Fərman imzaladı. Fərmana əsasən
Azərbaycan Respublikasının Xüsusi Dövlət
Mühafizə Xidmətinin Xüsusi Rabitə və
İnformasiya Təhlükəsizliyi Departamentinin bazasında
Azərbaycan Respublikası Xüsusi Dövlət Mühafizə
Xidmətinin Xüsusi Rabitə və İnformasiya Təhlükəsizliyi
Dövlət Agentliyi yaradıldı. Bu da
dövlət tərəfindən informasiya təhlükəsizliyinə
verilən diqqətin göstəricisidir.
Hazırda informasiya savaşı ən çox internet
vasitəsilə aparılır. Bu savaşın
qarşısının alınmasında internetin də rolu
danılmazdır. Məhz jurnalistlər Azərbaycanın
haqq səsini dünyaya çatdırmalı, anti-Azərbaycan
təbliğatı aparanlara tutarlı cavablar verməlidirlər.
Keçən
il Azərbaycanda İnternet Forumu, Rabitə və Yüksək
Texnologiyalar Nazirliyi yanında Elektron Təhlükəsizlik Mərkəzi
və Mətbuat Şurasının birgə təşkilatçılığı
ilə "İnternet medianın informasiya təhlükəsizliyi"
mövzusunda dəyirmi masa keçirildi. Məqsəd
yarana biləcək kibertəhlükələr və
onların aradan qaldırılması yollarını
axtarıb tapmaqdır. Mətbuatın
yazdığına görə, hazırda ölkə üzrə
internet istifadəçilərinin sayı əhalinin 70 faizini
təşkil edir. Belə ki, respublikada 1 milyon 200 min
"Facebook" istifadəçisi var. Təkcə keçən
il ölkədə 170-ə qədər xəbər
portalı kimi informasiya resursları yaradılıb. Bütün bu göstəricilər bir daha onu
göstərir ki, dövlət onlayn media və sosial şəbəkələrin
yaradılmasında maraqlıdır. Onu da
qeyd edək ki, internet mediada informasiya təhlükəsizliyi təkcə
dövlətin üzərinə düşən vəzifə
deyil. Dəyirmi masada deyildiyi kimi,
"dövlət media üçün təhlükəsizlik
şəraiti yaratdığı kimi, media da dövlətin təhlükəsizliyi
üçün çalışmalı, ümummilli məsələləri
daim diqqətdə saxlamalıdır".
Bir məsələyə də toxunmaq istərdim. Biz informasiya savaşını beynəlxalq dillərdə də aparmalıyıq. Azərbaycan qanunları buna imkan verir ki, istənilən şəxs ölkədə rus, fransız, alman, ingilis və s. dillərdə qəzet buraxsın. Həmin nəşrlərin elektron variantının olması da vacibdir.
Etiraf olunmalıdır ki, biz əvvəllər
informasiya müharibəsində ermənilərə uduzurduq.
Ona görə ki, onlar bu işi dövlət səviyyəsində
aparırlar. Amma bu gün əminliklə deyə bilərik ki,
bu sahədə artıq onları qabaqlaya bilmişik. Bu da ən
çox Heydər Əliyev Fondunun təşəbbüsü
ilə istər Azərbaycanda, istərsə də xarici
ölkələrdə keçirilən tədbirlərin nəticəsidir.
Artıq dünya birliyi Azərbaycanı daha yaxından
tanıyır. Azərbaycanı regionda çox vacib oyunçu
hesab edən ABŞ-ın Mərkəzi Kəşfiyyat
İdarəsinin və Dövlət Departamentinin sabiq analitiki,
politoloq Pol Qoblun fikri ilə yazımızı
yekunlaşdırırıq: "Azərbaycanın rolu təkcə
dünyəvi müsəlman ölkəsi kimi deyil, həmçinin
regionun uğurla inkişaf edən yeganə ölkəsi
qismində artır. Buna səbəb təkcə enerji
resursları deyil, eyni zamanda dövlətin
ölçülüb-biçilmiş xarici siyasətidir".
Akif
Rüstəmov
525-ci qəzet.- 2015.- 24 noyabr.- S.2.