Bir damla həsrət
Şanlı ordumuzun Qarabağda düşmən təxribatının
qarşısını almaq
üçün aprelin
əvvəllərində keçirdiyi
hərbi əməliyyatın
qəhrəmanlarından olan
və əfsanəvi igidlikləri ilə tanınan polkovnik-leytenant Raqub Orucovun həyat yoldaşı Sevinc xanım Orucova bu günlərdə
öz duyğu və düşüncələrini
qələmə alıb.
O, ixtisasca hüquqşünasdır,
Sumqayıt Dövlət
Universitetinin müəllimidir.
Şəhid zabitin ailəsinə
baş çəkməyə
getmiş jurnalist həmkarlarımızdan birinə
təqdim olunmuş həmin yazını olduğu kimi dərc edirik.
Mən səndən
bir ömür-gün
yoldaşı kimi yox, bir ana,
bir vətənsevər
kimi danışmaq istərdim. Mən səninlə cəmi 17 il
yol yoldaşı oldum. Amma bu illər mənə bir ömür üçün
yetdi. Raqub, sənin haqqında
hamı və hər səviyyədə
yazılar yazır, yazacaq. Lakin mən sənin
ruhunun həsrəti haqqında - heç danışmadığın həsrətin
haqqında danışmaq
istəyirəm.
İlk gənclik illərində yurd-yuvasını itirmiş,
anasını şəhid
vermiş əziz bir torpağın oğlu üçün hərbçi olmaq ən
müqəddəs istəyə
çevrildi. Bu istək, arzu o qədər alovlu idi ki, hətta
hərbçi həyatının
heç bir gününü arxa cəbhədə keçirmədin.
Hətta
ananın ruhu dolaşdığı torpaqda
hərbi hissə komandiri oldun. Bu səni o həsrətinə
daha da yaxınlaşdırırdı.
Həmişə Ağdamın işğal
altındakı ərazisinə
qəribə bir nisgillə baxardın.
Hətta
qəbir daşı belə olmayan bir ananın nigaran ruhu dolanardı
ətrafında. Heç bir
vaxt tutduğun vəzifə səni dəyişdirmədi. Daim səngərlər
sənin həyatın,
dincəldiyin yer oldu.
Sənin kimi qəhrəman bir zabitin ön
cəbhədə - düşmən
əlindəki ərazidə
şəhid olması
isə məni heç təəccübləndirmədi. Çünki
səni ən çox mən başa düşürdüm,
sənin bu torpaq üçün yarandığını, dünyada
heç bir neməti Ana Vətəndən üstün
tutmadığını bilirdim.
Mən bu günü gözləyirdim. Çünki
sənin ürəyində bir
damla ana həsrətinin böyüyüb
Vətən sevgisinə
necə dönüşdüyünü
görürdüm.
Sən və sənin silahdaşların
yeni Azərbaycan tarixində qəhrəmanlığın
şanlı səhifəsini
yaratdılar. Siz sübut etdiniz
ki, bu xalq
hələ də düşünür, qəlbi
döyünür, onun
üçün bir parça Vətən torpağı necə müqəddəsdir. Bu xalqın
qəlbindəki Vətən
sevgisini heç bir qara qüvvə
ram edə bilməz.
Xalq bir gecədə sənə görə birləşdi,
sənin özünü
və qəhrəmanlığını
başı üstünə
qaldırdı. Sən xalqına arxalandın,
xalq səni başı üstünə
qaldırdı. Bu hissləri mənə yaşatdığın üçün
sənə və silahdaşlarına minnətdaram.
Siz ölümünüzlə Azərbaycan
xalqını səfərbər
etdiniz. Mən millətimlə bir
daha fəxr etdim.
Sən və silahdaşların Azərbaycana
başqa bir şanlı dərs keçdiniz. Siz göstərdiniz ki, tutduğu vəzifədən asılı
olmayaraq hər bir Azərbaycan zabiti bu torpağın
əsgəridir. Bu bizim
mənsəbpərəst məmurlara
bir həyat dərsi oldu: Vətən kreslodan, kabinetdən yox, səngərdən başlayır.
Siz xalqımıza susadığımız
qələbə sevincini
yaşatdınız. Düşmənin yalançı məğlubedilməz
obrazını bir gecədə məhv etdiniz.
Sənə və "öncə
Vətən" deyib
döyüşə atılan
yeni Azərbaycanın
qəhrəmanları - Vüqara,
Murada və digərlərinə eşq
olsun!
Səni
və silahdaşlarını
tarix və Azərbaycan xalqı heç vaxt unutmayacaq!
Siz artıq
bu xalqın əsl qəhrəmanlarısınız. Ruhunuz şad olsun!
Raquf, mən və oğullarımız səni
daim ürəyimizdə,
əməllərimizdə yaşadacağıq!
Biz səninlə fəxr
edirik! Əgər yeni bir həyat yaşasaydıq, heç düşünmədən
yenə də səni seçərdim.
Biz sənin kimi namuslu, vicdanlı, igid bir zabitin
ailəsi olmaqdan ancaq qürur hissi keçiririk!
Sevinc
ORUCOVA
525-ci qəzet.- 2016.- 19 aprel.- S.7.