Hərdən....

Sənə salam verməyə ,

Bir də səni görməyə

Elə darıxıram ki...

Heç nə əvəz eləməz,

Bu hissi, bu duyğunu...

Aparan olsa məni

Dünyanın o tayına,

Elə gedərəm ki, mən

Kimsə mənlə görüşməsin,

Soyuğu da, qarı da,

Özümlə aparım ki,

Sənə soyuq olmasın,

Əllərin üşüməsin...

Boşanmış qadın

Evdən yığışıb gedir

Bir qadın, bir körpəsi.

Otağı tərk eyləyir

Onun ətri, nəfəsi.

Saçlarını darayır

Güzgü önündə qadın.

Gözü yerə dikilib

Yanında doğmaların...

Otağa işıq düşmür,

Qaranlıq evi yeyir.

Həyat iki nəfərə

“Köçə” hazırlaş deyir...

Bədbinlik

Baxma, bu bədbinlik

Mənə səndən keçib.

Atıb üstümə onu,

Bir qədəh şərab içib,

Yatmışam oyat məni

Gücün çatırsa indi...

Xahiş

Bir xahişdir unutmaq

Bir az da minnət kimi.

Sənə aid olanlar

Mənim arxivimdədi

Ürəyimin içində

Neçə nömrəli yara

Xatirələr yeridi...

Təbaşir sevgi

Sən indi təbaşirin

Lövhədə yeri kimi

Vacibsən, zərurisən.

Mənim şeirlərimdə

Adın, soyadın hətta

Ağ bir xətt kimi keçir...

Şirinçaydı gülüşün,

Onu mənim yerimə

İndi axmağın biri,

Hər səhər durub içir...

Dəyişmərəm

Vərəqlərin yerinə,

Qələmlərin yerinə

Nəyi desən verərəm,

Onları əvəz edən

Nə olsa da bilmərəm.

Bir də boz xatirəni

Heç nəyə dəyişmərəm...

Tənhalıq

Məndən bezib bu otaq,

Bezib köhnə çarpayı.

Məni dost bilir ancaq,

Divardakı saat,

Bir də oyuncaq ayı.

Ümid

Pəncərədən qovmuşam,

Ayı, günü, işığı...

Mənlə yalnızlıq yaşar,

Gəncliyin şirin çağı...

Yeməyimiz həsrətdən,

Yoğrulan bir qəm tikə.

Ağlayır darıxmaqdan

Gecələr yekə kişi,

Anlamıram ki burda

Ümidin nədir işi?

Anlaşma

Gəl anlaşaq,

Nə sən danış, nə də mən.

Sakit baxaq dənizə,

Ləpələr üstümüzdən,

Götürsün niftəri də.

Sonra çıxıb eyvana,

Təzə dəmli çay içib,

Unudaq keçmişi də...

Unutmaq

Mən yağışın altında,

Söyüd yarpağı kimi

Vecsiz bir görkəm alıb,

Heç kimə söz demədən,

Heç kimə yalvarmadan,

Unudacağam səni...

Ölüm

İndi...

Bu dolu şəhərdə

Səni itirmək yox,

Tapmaq bir möcüzədi...

Çətin deyil heç ölmək,

Hər dayanacaqda düşüb,

Yenidən yol almaqdı,

Təzədən səni sevmək...

Gözlərin

Arzuna çatasan,

Ürəyincə olsun həyat.

Yaxınların, yadların,

Gözündə ucalasan

Milyon kərə, milyon qat.

Ancaq səndən istəyim

Bircə gözlərin olsun

Hamıdan qabaq mənim...

Geriyə yol

Geri qayıtmaq üçün,

Yolların ölçüləri,

İllərin dərinliyi,

Bir də unutmadığım

Sözlərin cazibəsi,

Məni xırda-xırda

Hissə-hissə ayıracaq....

Son

Bu günün sabahı var,

Gecənin bir gündüzü.

Atılan hər bir daşın,

Qayıdacaq yeri var.

Kinin, küdurətin də,

Öz hesabatı olar.

Odur ki, üzülməyə

Nə də ki düşünməyə

Qərarsızlıq eləmə,

Sonu finaldı bilmə...

Tural CƏFƏRLİ

525-ci qəzet.- 2016.- 13 avqust.- S.19.