O uzaq illərin xatirəsi
Aslan Mehdiyev - 70
Bircə
xatirəni yaşatsa insan
Bütün ömrü boyu bəlkə bəsidir.
Ürəyi kövrəldən, gözü
yaşardan
O uzaq illərin xatirəsidir.
Əliağa Kürçaylı
"Ötən günə
gün çatmaz, calasan günü günə". Bu müdrik
kəlamı cavan vaxtında çox eşitsən də, əsl mənasını ahıl yaşında anlayırsan.
Bəli,
ömür keçdi, hər
şey arxada qaldı. Yalnız xəyalların qanadında
qayıtmaq olar o çağlara, ahıl yaşında ürək yanğısı ilə xatırladığın, gözlərinin
önündən kino
lenti kimi keçən o günlərə,
illərə...
Qəribədir, bircə saat öncə olanları
unudursan, öz əlinlə qoyduğunu tapa bilmirsən. Ancaq çox-çox illər qabaq baş verənlər elə bil təzədən canlanır, təfərrüatı
ilə yadına düşür ömrün
aşırımında.
Mən də ötən əsrin 80-ci illərində çiyin-çiyinə
işlədiyim dostumu
xatırlayıram. Həyatımın
unudulmaz çağları,
bir çox vacib, ibrətamiz məqamları onunla bağlıdır: sədaqətli,
dəyanətli dost Aslan
Osman oğlu Mehdiyev. O, rayon İcraiyyə Komitəsinin
sədri idi, mən raykomun ikinci katibi. Birinci katib Sosialist
Əməyi Qəhrəmanı
İbrahim Qurbanovun rəhbərliyi və təşkilatçılığı ilə rayon mərkəzi Cəlilabad şəhərindən
başlamış ucqar
kəndlərə qədər
hər yerdə qızğın iş gedirdi. Tikinti-abadlıq işləri görülür,
yollar çəkilir,
körpülər salınır,
dünənəcən susuzluqdan
cadar-cadar olan torpaqlar yaşıl don geyir, üzüm bağlarının, zəmilərin
məhsulu aşıb-daşırdı.
Bütün bu işlərin görülməsində Aslan
Mehdiyev var qüvvəsini, biliyini və bacarığını
əsirgəmirdi. O, yaşca məndən cavan olsa da, təsərrüfat
işlərində təcrübəli
idi. Azərbaycan Kənd Təsərrüfatı
İnstitutunun Aqronomluq
fakültəsini fərqlənmə
diplomu ilə bitirdikdən sonra ixtisası üzrə təsərrüfatda işləmiş,
təcrübə qazanmışdı.
1971-ci ildən Füzuli rayon Komsomol Komitəsinin əvvəl ikinci katibi, sonra birinci katibi
vəzifələrində işləmişdir.
Təşkilatçılıq bacarığına, qabiliyyətinə, öz ixtisasını yetərincə
bildiyinə görə,
rayon kənd təsərrüfatı
istehsalatı idarəsinin
rəisi kimi o zaman çox mötəbər vəzifəyə
irəli çəkilmişdi.
Burada da uğurla, bacarıqla çalışmış, vəzifə,
səlahiyyət pillələrində
yüksəlmişdi: rayon partiya
komitəsinin təsərrüfat
üzrə katibi,
RİK-in sədri, Azərbaycan
KP MK-nın inspektoru.
O vaxtlar Cəlilabad nəinki respublikada, hətta bütün ölkə - keçmiş
SSRİ miqyasında sanballı,
sayılıb-seçilən rayonlar sırasında idi. Və Aslan
Osman oğlu Mehdiyev belə bir rayonun İcraiyyə
Komitəsinə başçılıq
etməyə layiq bilinmişdi.
Biz demək olar ki, çiyin-çiyinə
çalışırdıq, bir-birimizi işimizdə tamamlayırdıq. O, ixtisasca rayonun əsasən təsərrüfat, sosial
sahəsini, mən isə raykomun ikinci katibi kimi
ideoloji sahəsini kurasiya edirdik. Və işimiz alınırdı.
Aslan olduqca istiqanlı, sadə, səmimi yoldaş idi, zaman keçdikcə dəyərli, dəyanətli,
çox etibarlı
dost oldu. Sonra bu dostluq ailələrimizə, övladlarımıza
sirayət etdi. Xeyir-şərimiz bir oldu...
Raykomun birinci katibi İbrahim Musa oğlu Qurbanov palıd kimi möhkəm, iri gövdəli, zəhmli, qıvraq, bizdən çox yaşlı olsa da, "yoruldum" kəlməsini
dilinə gətirməyən,
işdən doymayan zəhmətkeş insan idi. Həmişə tələsərdi. Başladığı işləri
tezliklə qurtarmaq üçün sözün
əsl mənasında
gecəni gündüzə
qatar, bütün
rayonu ayağa qaldırardı. Gecənin
bir aləmi mənə zəng çalar, gur qətiyyətli səsi dəstəkdən eşidilərdi:
- Qar yağır, fermalara baş çəkmək gərəkdi.
Büro üzvlərinə xəbər
elə. Mən dağ
kəndlərinə gedirəm.
Beləcə, rayonda iş gecə-gündüz qaynayardı.
Mən təsərrüfatlara, fermalara,
tarlalara, üzüm bağlarına Aslanla birlikdə gedərdim.
O, kənd təsərrüfatını
mükəmməl bilən
mütəxəssis, eyni
zamanda bacarıqlı
təşkilatçı kimi
daha da püxtələşir,
yerlərdə hər
bir işin vaxtında, təxirə salınmadan, yüksək
səviyyədə icrasını
təmin edirdi. Rəhbər
işçi üçün
vacib sayılan bu keyfiyyətlərə xas olduğuna görə o vaxt Mərkəzi Komitə Aslan Mehdiyevi Füzuli Rayon Partiya Komitəsinin birinci katibi vəzifəsinə layiq bilmişdi. O, göstərilən etimadı
doğrultmuş, rayonun
respublikada qabaqcıllar
sırasına çıxmasına
nail olmuşdu. Və mən
bunun canlı şahidiyəm. O vaxt
Füzulidə tikinti-abadlıq
işlərini, tarlalarda,
bağlarda bol məhsul yetişdirildiyini
görəndə dost kimi
ürəkdən sevinmişəm.
Aslan çox
həssas, təmənnasız
dostdur. Mən Bakıya köçüb
evimi təmir etdirən zaman gözləmədiyim bir hadisə baş verdi. Səhər tezdən
həyət qapısında
kuzovu tikinti-təmir materialları ilə dolu yük maşını
dayandı. Sürücünü sorğu-suala tutsam da, müfəssəl cavab ala bilmədim. Dedi ki, "Aslan müəllim tapşırıb, nə lazımsa yenə gətirim".
- Deyərsən narahat olmasın, hər şey var... Sən də zəhmət çəkmisən,
uzun yol gəlmisən, çox sağ ol!
Məni təəccübləndirən o idi ki, evin
təmiri ilə bağlı heç kimə ağız açmamışdım. Aslana da
deməmişdim. Bəs hardan
eşidib bilib bunu?!
Çox sonralar Aslan Bakıya köçüb
Kənd Təsərrüfatı
Nazirliyində şöbə
müdiri işləyəndə,
söz-sözü çəkdi. Və mən
bu sualı ona verdim. Adəti üzrə zarafata saldı:
- Bəs eşitməmisən,
yerin də qulağı var.
Yazıçı dostum Seyran Səxavətə çay
süfrəsi arxasında
söhbət zamanı
vaxtilə Aslanla birlikdə işləməyimdən,
onun etibarlı, təmənnasız dost olmağından
danışdım.
- Aslan atası Osman kişiyə çəkib, - dedi Seyran, - kəndimizdə böyük hörmət sahibi idi Osman
qağa. Gözümü
açandan o nurani kişini ağ
xalatda kənddə böyükdən kiçiyə
- hamıya şəfa
verən görmüşəm.
Sonralar əlim qələm tutanda yazdım ki, Osman kişi
sadəcə feldşer,
həkim deyildi, bizim böyük Yağlıvənd kəndimizin
səhiyyə naziri idi. Dedikcə işıqlı, nurlu insandı Osman qağa. Nə yaxşı ki, Aslan da atasına
çəkib. Ot kökü üstə bitər.
Harada, hansı vəzifədə
işləyib, hörmət-izzət
sahibi olub: sadə, səmimi, qayğıkeş, xeyirxah,
təmənnasız...
- Həm də işgüzar - dedim, - təşkilatçılığına da söz ola bilməz. Həmişə etimadı
doğruldub: Ali Sovetin
deputatı, Milli Məclisin üzvü, millət vəkili kimi.
- Maşallah, gümrah qalıb. Bu yaxında görüşmüşük. Ərkyana dedim ki, deyəsən pensiya sənə düşüb axı. Göz dəyməsin cavan oğlana oxşayırsan.
- Pensiyaya çıxsa da, iş-gücündən qalmır. Binəqədi rayon İcra Hakimiyyətində İctimai Şuranın sədridir. Nə vaxt evlərinə zəng eləyirəm, deyirlər işdədir. Axır ki, iş yerinə getdim. Dedi ki, tədbirlərə başı elə qarışır, havanın nə vaxt qaraldığından xəbəri olmur.
Seyran Səxavət fikirli halda:
- Dostumuzu qıvraq saxlayan işidir, - dedi, - Atalar demişkən, iş insanın cövhəridir.
lll
"O uzaq illərin xatirəsi"ndən bizi Əlahəzrət Zaman ayırır. Zaman, Zamanə də dəyişib, biz də! Saç-saqqalımıza sanki qar ələnib, yaşlanıb baba olmuşuq. Nə yaxşı ki, Tanrı bu bəxtəvərliyi, baba olmaq şərəfini əsirgəməyib bizdən. Nəvələr əhatəsində Yaradana şükür eləyirik. Maşallah, böyüyürlər, yaxşı oxuyurlar. Böyük nəvən Nərminin fitri istedadı sərhədlər aşıb, indi Almaniyada təhsilini davam etdirir. Mütəxəssislər onun musiqiçi, pianoçu kimi istedadını yüksək qiymətləndirirlər. Maşallah olsun, arzularına çatsın Prezident təqaüdçüsü, adı "Qızıl kitab"a yazılan Nərmin nəvən!
O gün olsun Xuraman xanımla birgə nəvələrin toylarında şadlanasınız. Sonra da nəticələr dövrəsində böyük baba, böyük nənə zirvəsinə ucalasınız.
Təbrik edirəm Sizi, 70 nədir ki, 100 yaşayasınız!..
Əlövsət BƏŞİRLİ
525-ci qəzet.- 2016.- 6 dekabr.- S.8.