Türk dünyasının ortaq söz sərvəti
- Məhtimqulu irsi
VƏ YA AZƏRBAYCAN-TÜRKMƏN ƏDƏBİ ƏLAQƏLƏRİ YENİ MƏRHƏLƏDƏ
Azərbaycan respublikası ikinci dövlət müstəqilliyinə
qovuşandan sonra türk dünyası ilə mədəni-siyasi
və iqtisadi əlaqələr sürətlə inkişaf
etməyə başlamışdır. Bu istiqamətdə
Türkiyə və Qazaxıstandan sonra əlaqələrimizin
yeni mərhələyə daxil olduğu türk respublikalardan
biri də Türkmənistan ölkəsidir. Azərbaycan və Türkmənistan xalqları
arasında qardaşlıq, dostluq və əməkdaşlıq
əlaqələri uğurla davam edir. Ölkə
prezidenti cənab İlham Əliyevin qeyd etdiyi kimi “türkmən
və Azərbaycan xalqları əsrlər boyu
qardaşlıq, dostluq, mehriban qonşuluq şəraitində
yaşamışlar, biz iki müstəqil dövlət
arasında münasibətləri bu möhkəm təməl
üzərində qururuq”.
Azərbaycan-Türkmənistan dostluğunun təməllərini
atan şəxsiyyətlərdən biri də XVIII əsrin
görkəmli söz ustası, şair və ictimai xadim Məhtimqulu
Fəraqi və onun ədəbi irsidir. Məhtimqulu
bugün Türkmənistan adlanan dövlətin meydana
çıxmasını, bir növ, fikri planda hazırlayan
çox böyük şəxsiyyətlərdən biridir.
Dünyaca tanınmış türkmən
şairi Məhtimqulu Fəraqi, şeirləri və fəlsəfəsi
ilə yalnızca Türkmənistanda deyil, bütün
türk dünyasında önəmli bir yerə sahibdir.
Məhtimqulu Fəraqi tarix boyu gəlib keçmiş ən
büyük türkmən şairidir. Onun türkmən ədəbiyyatı
tarixindəki yerini və rolunu bir cümlə ilə belə səciyyələndirə
bilərik: Bayron ingilis, Dante italyan, Puşkin rus ədəbiyyatı
üçün nə isə, Məhtimqulu da türkmən ədəbiyyatı
üçün odur. Böyük şərqşünas
Bartold yazmışdır ki, tarixdə indiyə qədər
heç bir türk şairi öz xalqı arasında Məhtimqulu
qədər populyar olmamış və əzbərə bilinməmişdir.
Türkmənistanın böyük şairi Məhtimquluya
və onun ədəbi mirasına göstərdiyi ehtiram və
verdiyi dəyər Azərbaycan üçün də bir ilham
qaynağı olmuşdur. Məhtimqulu, ölkələrimiz
arasındakı həm siyasi, həm də sosial sahədəki
dostluq və qardaşlığın simvoludur. Azərbaycan
ədəbiyyatında Qurbani, Sarı Aşıq, Xəstə
Qasım, Abbas Tufarqanlı, Vaqif və Vidadi şeiri də Məhtimqulu
poeziyası ilə yaxından səsləşir. O, türk
dünyasını, Azərbaycanı dərin məhəbbətlə
sevmiş, bu ölkəni Dərbənddən Təbrizədək
qarış-qarış dolaşmış, bu
doğmalığı şeirlərində də dilə gətirmişdir.
Azərbaycan xalqı Məhtimqulu irsi ilə hələ
XIX əsrdən tanışdır. Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyasının Əlyazmalar İnstitutunda XIX əsrdə
yazıya alınmış, üzü
köçürülmüş iki nadir əlyazmasının
bugünədək qorunub saxlanılması görkəmli
söz ustasına ölkəmizdə olan dərin məhəbbətin
əyani şəkildə ifadəsidir.
Ölkəmizdə Məhtimqulu irsinin öyrənilməsinə
ilk dəfə müraciət isə XX əsrin ilk illərində,
1913-cü ildə “İqbal” qəzetində nəşr olunan
Seyid Hüseyn Kazımoğlunun məqaləsində öz əksini
tapmışdır. İndiki “Azərbaycan” jurnalının
1920-ci illərin əvvəlindəki nömrələrində
Salman Mümtaz və Əmin Abidin Məhtimqulu irsinə
müraciət edib ondan geniş şəkildə bəhs etməsi
də təsadüfi deyildi. Bu dövrlər
Azərbaycanda türklük düşüncəsinin yüksəliş
illəri idi. Repressiya illərindən sonra
bir də 1960-cı illərdən başlayaraq Azərbaycan
alimlərindən Araz Dadaşzadə, Ramazan Qurbanov, Ruhi
Əliyev və Fəxrəddin Əliyevin böyük şair
haqqında məqalələri ədəbi jurnal və məcmuələrdə
işıq üzü görmüşdür.
Müstəqillik illərində Azərbaycanda Məhtimqulu
irsinin öyrənilməsi, təbliği və nəşri
istiqamətində işlər daha da sürətlənmişdir. Məhtimqulunun
ilk dəfə kiçik bir kitabı Azərbaycanda 1984-cü
ildə işıq üzü görsə də, 2000-ci illərdən
başlayaraq, konkret desək, 2010 və 2014-cü ildə daha
mükəmməl nəşrlər meydana çıxmağa
başladı.
Budur artıq bu yaxınlarda ana dilimizdə respublikada ilk
dəfə böyük türkmən şairi Məhtimqulu Fəraqinin
744 səhifədən ibarət olan mükəmməl
divanı işıq üzü görmüşdür. Azadlıq və
birlik carçısı şairin bu qiymətli əsəri
“Elm və təhsil” nəşriyyatında nəşr
edilmişdir. O da təqdirəlayiq haldır ki, həmin
dəyərli inci Azərbaycan və türkmən elm
adamlarının birgə əməkdaşlığının
sayəsində meydana çıxmışdır. Belə ki,
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Füzuli
adına Əlyazmalar İnstitutunun, Nizami adına Ədəbiyyat
İnstitutunun və Türkmənistan Respublikası Milli
Əlyazmalar İnstitutunun əməkdaşlarının
böyük əməyi nəticəsində yüksək
akademik səviyyədə elmi nəşr ərsəyə gəlmişdir.
Füzuli
adına Əlyazmalar İnstitutunun fondunda
saxlanılan Məhtimqulu divanının daşbasma nüsxəsinin
əlyazmasından ibarət olan bu əsər ilk dəfə
olaraq divanın ərəb əlifbası ilə türkməncə
orijinal mətni, faksimle, mətnin türkməncə
transliterasiyası və Azərbaycan dilinə tərcüməsi
üçü bir arada nəşr edilmişdir. Onu da qeyd etmək
lazımdır ki, kitaba yazılmış geniş müqəddimə,
Məhtimqulu əsərlərinin yazıya alınması
tarixi, onun əlyazma divanlarının öyrənilməsi və
nəşri tarixi haqqında məqalələr, divanda işlənən
türkməncə, fars və ərəb dillərindəki
müasir Azərbaycan oxucusu üçün çətin
anlaşılan leksik vahidlərin şərh və izahları
əsərə əlavə olunmuş ayrıca sanballı bir
elmi-tədqiqat işi təsiri bağışlayır.
Kitabın elmi redaktoru və ön sözün müəllifi
akademik İsa Həbibbəylinin çox doğru olaraq qeyd
etdiyi kimi, Məhtimqulu Fəraqi Türkmənistan adlı
böyük məmləkətin ölkə boyda möhtəşəm
ədəbiyyat heykəlidir. Türkmən ədəbiyyatının
klassiki, Türkmənistanda müstəqil dövlətçiliyin
qüdrətli carçısı, türkmən
xalqının dünya ədəbiyyatına bəxş etdiyi
bu qüdrətli sənətkar türkmən ədəbi
dilinin, yeni türkmən şeirinin banisidir. Məhtimqulu
Fəraqi Dədə Qorqudla əsası qoyulan, Yunus Əmrə
ilə davam edən, Dirili Qurbanla el-oba içində geniş
yayılan, Molla Pənah Vaqiflə kamala çatan çoxəsrlik
türk xalq şeirinin XVIII-XIX əsr türkmən
yazılı ədəbiyyatındakı ən görkəmli
nümayəndəsidir. Onun oğuz türk
şivəsində qələmə aldığı poetik
örnəkləri ortaq türk dilində yazılmış ədəbiyyatın
parlaq nümunələri hesab etmək olar. Bu baxımdan
böyük söz ustasının “Türkmənin”
qoşmasından aldığımız
aşağıdakı iki bənd Türkmənistanın himni
kimi qüvvətli səslənən mükəmməl sənət
nümunəsidir:
Könül
havalanar ata çıxanda,
Dağlar
lələ dönər qıya baxanda,
Bar gətirər
coşub dərya axanda,
Bənd tutdurmaz gəlsə seli türkmənin.
Qafil
qalmaz, döyüş günü xar olmaz,
Nə
zora, qarşığa giriftar olmaz,
Bülbüldən
ayrılıb, solub, zar qalmaz,
Daim ənbər saçar gülü türkmənin.
Məhtimqulu türkmən-Azərbaycan ədəbi əlaqələrinin
inkişafında mühüm rol oynamışdır. O gəzdiyi ucsuz-bucaqsız
Azərbaycan ölkəsinin insanını, gözəl
yaylaqlarını, geniş ovlaqlarını vəsf edir, Şəkinin,
Şirvanın gözəlliklərini dilə gətirir:
Səfər
edib getsək Nuxa mülkünə,
Könül istəyəntək yaylaqları var.
Seyran etsək
qönçəsinə, gülünə,
Bağçasında bülbül oylaqları var.
Təsadüfi deyildir ki, Məhtimqulunun “Yaylaqları var”
adlı şeiri şairin əsərlərinin Moskva nəşrində
“Azərbaycan” adı ilə verilmişdir. Bu şeirdə
Məhtimqulu Azərbaycanın gözəl bir guşəsini
yüksək səviyyədə tərənnüm etməklə
bərabər, həm də bu ölkəyə doğma
münasibətini də ifadə etmişdir. Məhtimqulu
Azərbaycan klassiklərindən Nizami Gəncəvi, Əfzələddin
Xaqani, İmadəddin Nəsimi, Məhəmməd Füzuli
kimi söz ustalarının adlarını yada salır, onlara
hörmət və ehtiramını ifadə edir. Şairin Qurbani yaradıcılığından, onun
“Dedilər” şeirindən xüsusi təsirlənməsi, bu
iki şeirin çox yaxından səsləşməsi Məhtimqulunun
Azərbaycan xalq- aşıq poeziyasına dərindən bələd
olmasını nümayiş etdirir.
Akademik
İsa Həbibbəyli kitaba yazdığı ön sözdə
ədəbi əlaqələrdən bəhs edərkən Məhtimqulu
şeirinə Azərbaycan poeziyasının el şairi Qurbani
timsalında təsir göstərməsi faktına xüsusi
diqqət yetirmiş, böyük türkmən klassikinin XVII
-XVIII əsr Azərbaycan şairləri Xəstə Qasım,
Molla Pənah Vaqif, Molla Vəli Vidadi, Qasım bəy Zakirə
ruhən yaxın olmasını, eyni zamanda Məhtimqulunun XX əsr
şeirimizdə Məhəmməd Hüseyn Şəhriyar, Səməd
Vurğun, Əli Kərim yaradıcılığına təsirini
araşdırmış, bu şairlərin dünya
mövzusundakı şeirlərini qarşılaşdırmış
və göstərmişdir:”Ümumiyyətlə, Azərbaycan
şeirindəki Məhtimqulu motivləri xalqımız və ədəbiyyatımız
üçün doğmadır. Azərbaycan
poeziyasında türkmən şeirindən və əksinə,
türkmən lirikasında Azərbaycan poetik örnəklərindən
yaradıcı şəkildə faydalanma xalqlarımız və
ölkələrimiz arasındakı doğmalığın,
həmrəyliyin, yaxınlığın ifadəsidir. Bu qarşılıqlı əlaqələr hər
iki xalqın ədəbiyyatı üçün faydalı
olmuş, ədəbiyyatlarımızın daha da zənginləşməsinə
və inkişaf etdirilməsinə töhfə vermişdir”.
Kitabda diqqəti cəlb edən digər bir fakt da
şairimizin adının izah edilməsindən ibarətdir. Məlumdur ki,
şair şeirlərində Fəraqi, Qul Məxdum, Məxdumi
təxəllüslərindən də istifadə etmişdir.
O da bəllidir ki, Məhtimqulu şəxs adı Azərbaycanda
müxtəlif orfoqrafiyalarda yazılmış və onun mənası
müxtəlif şəkildə izah edilmişdir. Məhtimqulu şəxs adının apelyativi,
çox ehtimal ki, ərəb dilində müqəddəs, nəcib
tayfaların özlərini adlandırdıqları “məxdum”
sözü ilə bağlıdır.
Şairin adını daşıdığı,
yaşatdığı babasının da mənsub olduğu türkmən
tirəsində çoxlu mötəbər din adamları,
şəxsiyyətlər olmuşdur. Bu cür insanlar
türklər arasında məxdumlar adlanmışlar. Bizcə, bu məsələdə tədqiqatçının
gəldiyi qənaət doğrudur. O yazır: “Məhtimqulunun
nəsli göklən tayfasının bir qolu olan gərkəzlərin
“məxdum” tirəsindəndir. Elə bu tirədən
olması və tirədəki məşhur məxdumlara qulluq
göstərməsi səbəbindən böyük şairin
babasına” məxdumların qulluğunda duran adam” mənasında
“Məxdumqulu” adı verilmişdir”.
Yeri gəlmişkən, Akademiyanın vitse-prezidenti
hörmətli İsa Həbibbəylinin türkmən-Azərbaycan
elmi-ədəbi əlaqələrinin inkişafında
göstərdiyi mühüm xidmətləri də burada təqdirəlayiq
hal kimi qeyd etmək istəyirəm. Belə ki, hörmətli
İsa müəllimin təşkilatçılığı
ilə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının 2014 və
2015-ci illərdə Məhtimqulu
yaradıcılığına həsr edilmiş elmi konfranslar
keçirilmiş, Azərbaycan və türkmən alimlərinin
iştirakı ilə “Türkmən ədəbiyyatı
antologiyası” kitabı nəşrə
hazırlanmışdır. Eyni zamanda mən şahidəm
ki, İsa müəllim Məhtimqulunun Bakıdakı əlyazma
nüsxələrini nəfis şəkildə
hazırlatmış və14-16 may 2014-cü il tarixində
Türkmənistan Elmlər Akademiyası Milli Əlyazmalar
İnstitutunun təşkilatçılığı ilə
Aşqabat şəhərində Məhtimqulu Fəraqinin
anadan olmasının 290 illik yubileyinə həsr olunmuş “Məhtimqulu
Fəraqi və ümumbəşəri mədəni dəyərlər”
adlı beynəlxalq konfransda iştirak edərkən həmin əlyazma
nüsxələrinin fotosurətini Türkmənistan Elmlər
Akademiyasının prezidenti professor Mezilova böyük Azərbaycan
məhəbbəti ilə, iftixar hissilə təntənəli
şəkildə təqdim etdi.
Kitabda
filologiya elmləri doktoru Paşa Kərimov “Məhtimqulu
divanının yeni nüsxəsi” adlı yazısında
böyük şairin Füzuli adına Əlyazmalar
İnstitutunun fondunda saxlanılan nüsxəsinin poliqrafik
xüsusiyyətlərindən, burada Məhtimqulunun 189 şeirinin
verilməsindən, onların bəzilərinin Türkmənistan
nəşrində olmadığından ətraflı şəkildə
bəhs etmişdir. Alim çox doğru olaraq
qeyd edir ki, bu əlyazma nüsxəsinin Bakıda nəşri
Azərbaycan və Türkmənistan elm adamlarının əməkdaşlıq
üfüqlərini daha da genişləndirəcəkdir.
Kitabın ərsəyə gəlməsində mətnşünas
alim İsmixan Osmanlının da böyük əməyi
vardır. Hər şeydən əvvəl, onu qeyd edək ki, hələ
2014-cü ildə o, Azərbaycan dilində Məhtimqulu Fəraqinin
seçilmiş əsərlərini yüksək səviyyədə
nəşr etdirmişdir. Bu kitabda da
divanın dilimizə tərcüməçisi İsmixan
Osmanlı eyni zamanda izahlar və qeydlər yazmış və
burada onun “Məhtimqulu Fəraqi divanının nüsxələri”
adlı məqaləsi verilmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, Məhtimqulunun əsərlərinin avtoqraf nüsxəsi günümüzə qədər gəlib çatmamışdır. Onun divanının dünyanın müxtəlif kitabxana və muzeylərində 80-ə yaxın əlyazması olmasına baxmayaraq, bu nüsxələrin bir çoxu tarix etibarilə XIX əsrin sonlarına aiddir. Tərcüməçi-alim Məhtimqulu divanlarının tapılması, tərtibi prinsipləri, poliqrafik xüsusiyyətləri haqqında ətraflı məlumat vermişdir. O eyni zamanda Azərbaycanda saxlanılan Məhtimqulu divanının əlyazma nüsxələrinin Məhtimquluşünaslıqda rolu və əhəmiyyəti haqqında geniş bilgi vermişdir. Kitaba əlavə edilmiş təxminən 150 səhifəlik divanda işlənmiş tarixi şəxsiyyətlərin, coğrafi adların və başqa sözlərin qısa izahı, ərəb, fars və türkmən sözlərinin lüğəti, istifadə edilmiş ədəbiyyat siyahısı Məhtimqulu Fəraqi divanının akademik nəşrinin elmi əhəmiyyətini daha da artırmışdır.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, divanın ərəb əlifbası ilə faksimlesi, türkməncə transliterasiyası və Azərbaycan dilinə tərcüməsi türkmən-Azərbaycan ədəbi əlaqələrinin tədqiqatçıları üçün geniş imkanlar açır.
Türkmən şairlərindən biri xalqın Məhtimqulu sevgisini belə ifadə etmişdir:
Xalqın sönməz çırağı
Məhtimqulu Pırağı.
Türkmən xalqının adını yaşadan, onu dünya mədəniyyəti səviyyəsinə qaldıran Məhtimqulu Fəraqi xalqlarımız arasında ədəbi körpü rolunu yerinə yetirməkdədir.
Beləliklə, mütəfəkkir şairin seçilmiş əsərlərindən ibarət olan “Divan”ının ilk dəfə nəşr edilməsi yüksək səviyyədə inkişaf edən Azərbaycan- Türkmənistan ədəbi əlaqələrinə yeni töhfədir və bu əlaqələrin yeni mərhələyə daxil olduğunu göstərir.
Əbülfəz
QULİYEV
AMEA-nın
müxbir üzvü, Naxçıvan
525-ci qəzet.- 2016.- 20 fevral.- S.19