Ayrılıq nə yamandı

Yolları çən, dumandı

Kölgənizi üstümdən

Əskiltməyin amandı.

Sirat körpüsün keçdim,

Məşhədin suyun içdim

Şər toxumu səpmədim,

Cənnət güllərin biçdim.

Burda da vəfalıyam,

Dünyanızdan halıyam

Müşfiqimin anası

Leylamın qurbanıyam.

Darıxmayın gələcəm,

Sizi tək qoymayacam

Ruhum sağ-salamatdır

Sizə tez-tez dəyəcəm.

Müşfiq, dərd dən uzaq ol,

Daim şən ol, qıvraq ol.

Mən daha uzaqdayam,

Atandan muğayat ol.

Yarım haralardadı?

Yoxsa yenə ovdadı

Yurdum uzaq olsa da

Ruhum hey onunladı.

İntiqamı qoruyun,

Qəlbi qırıqdı, bilin.

Nəslin birdənəsidir,

Onu yalqız qoymayın.

Ömürdü sürüb gəldim,

Bura çatıb dincəldim.

Yar-yoldaşı baş tacım

Haqqı məramım bildim.

Əhdə vəfadar olun,

Haqqa havadar olun.

Mən çox uzaqlardayam,

Siz dünyada var olun.

lll

Ayrılıq gecə gəldi

Bilmədim necə gəldi

Mən nakam gedim deyə

Əzrayıl mərcə gəldi.

İntiqam döz, sakit ol

Sil gözünü rahat ol

Mən burdan göz qoyacam

Özündən muğayat ol.

Bağça gülüm solarsa

Can yoldaşım ölərsə

Qalxıb bir də ölərəm

Ocağımız sönərsə.

Qumrular dənə gəldi

Yarım çəmənə gəldi

Onu yola verincə

Mənimki mənə gəldi.

Yarım küsəyən oldu

Eşqin gizləyən oldu

Öldüm, son mənzilimi

Güllə bəzəyən oldu.

İntiqamı gəzərəm

Üstündə hey əsərəm

Xətrinə dəyməyin haa

Yoxsa sizdən küsərəm.

Tarixdə izin olsun

Qələmin, sözün olsun

İntiqam, Müşfiqə çox bax

Üstündə gözün olsun.

Ürəyimi yeyirdim

Qəm libasın geyirdim

Sənə son baxışımla

Elə bunu deyirdim.

Səadətim, göz yaşım

Səbirsiz can yoldaşım

Ailəmizi yola ver

Mən burda rahatlaşım.

Atamın ulduzuydum

Onun madar qızıydım

Ovqatı təlx olanda

İşvəsi, həm nazıydım.

Ar, qeyrət qanımdadı

Sədaqət canımdadı

İntiqam, arxayın ol

Doğmalar yanımdadı.

Bu nə ayrılıqdı, oy

Yuxudu, xəyaldı, oy?

Qız nəvəmiz olarsa

Adını Züleyxa qoy.

lll

Mən elə bilirdim səninlə qoşa

Hələ çox illəri vurarıq başa

Nə ki arzumuz var toxundu daşa

Məni yad əllərdə qoydun, Züleyxa.

Sən ata yurduma gəlin gələndən

Otuz yeddi il ötüşdü aradan

Nəvə həsrətiylə köçdün dünyadan

Canı candan ayrı saldın, Züleyxa.

Sənə qalaq-qalaq əzablar verdim

Səndə dözüm gördüm, etibar gördüm

Ad günündə bir güllü yaylıq verdim

Onu dünya malı sandın, Züleyxa.

Canın atəşlərdə, odda bişsə də

Dizlərin taqətdən, heydən düşsə də

Ağıllı gözlərin zəifləsə də

Sabahı görürdün aydın, Züleyxa.

Əlim gətirəndə havalanmazdın

“Onu al”, “bunu al” deyib durmazdın

Bir ucuz şalsa da məndən ummazdın

Bu nə ağ libasdı geydin, Züleyxa.

Yan ötüşdün günahımdan, suçumdan

Nələr çəkdi başın mənim ucumdan

Birdəfəlik getmədin ki, içimdən

Həmişəlik orda qaldın, Züleyxa.

11.11.2015

İntiqam MEHDİZADƏ

525-ci qəzet.- 2016.- 22 oktyabr.- S.23.