Taleyini özü qazanan dostum
3 ilin
söhbətidir, isti bir yay səhərində tezdən
telefonuma belə bir mesaj gəldi:
Bu səhər
dünyaya bir insan gəldi
Payladı
hamıya rütbə, san gəldi
Mənimtək
bir pillə qalxmayan kəsi,
Baba zirvəsinə
qaldıran gəldi...
Tanış
dəst-xətt idi... Hətta ən ciddi məsələləri
də bəzən incə yumora çevirməyi bacaran tələbə
dostum Simranı tanıdığım uzun illər ərzində
onun bu cür “yaradıcılıq” nümunələrinin
çox şahidi olmuşdum. İndi də
nəvəsinin dünyaya gəlməsi sevincini bizimlə belə
bölüşürdü. Əslində isə adi
insani sevincini zirvə kimi dəyərləndirən, ölkənin
həm hüquq ictimaiyyətinə, həm də mətbuat
işçilərinə yaxşı tanış olan dostum -
Simran Həsənov bu günlərdə 60 ili tamam olan həyatında
bir insan ömrü üçün kifayətdən də
artıq hesab edilə biləcək çox uğurlu pillələri
qalxıb və inanırıq ki, bundan sonra da qalxmaqda davam edəcək.
Dostluq
münasibətlərimizin tarixi tələbəlik
dövründən başlasa da, onun həyat yolunun demək
olar ki, bütün mərhələlərindən xəbərdaram.
Zəhmətsevərliyini və
çalışqanlığını qətiyyən
şübhə altına almadan qeyd etməliyəm ki, elə
özünün də etiraf etdiyi kimi, dünyaya gəlişindən
şanslı olub. Azərbaycanın ən
səfalı guşələrindən biri olan
İsmayıllı rayonunun Buynuz kəndində həyata
göz açıb Simran. Babası Zahid əfəndi
Şirvanın tanınmış maarif xadimi olmaqla bərabər,
həm də Şərq fəlsəfəsini və
ilahiyyatı dərindən bilən müdrik bir el
ağsaqqalı idi. Simran deyir ki, hələ uşaq
vaxtı babası və onun qonaqlarının, o cümlədən,
tanınmış şərqşünas alim Əli Fəhminin
söhbətlərinə saatlarla qulaq asıb (yəqin elə
fars dilində bilgiləri də bu anlardan
formalaşıb). Əlindən tutub yazmağı öyrədən
ilk ibtidai sinif pedaqoqu və orta məktəbdə Azərbaycan
dili və ədəbiyyat müəllimi, nə az
nə çox böyük şairimiz Musa Yaqub olub. Başqa
bir tanınmış həmyerlisi Baba Vəziroğlu ilə
uşaqlıq dostudur (Simran 9-cu sinifdə oxuyanda Babanın onun
haqqında əlaçı şagird kimi yazdığı və
o dövrdə az qala yarım milyon tirajla çıxan “Azərbaycan
gəncləri” qəzetində dərc etdirdiyi oçerki hər
fürsət düşdükcə bizə qürurla
nümayiş etdirir). Belə bir mühitdə
böyüyən hər bir kəs məntiqlə filologiya,
yaxud jurnalistika ixtisasına meyl etməli idi. Lakin o
başqa istiqamətə yön aldı...
Yaşlı nəslin nümayəndələri ötən
əsrin 70-ci illərində ölkəmizdə Hüquq
fakültəsinə daxil olmağın nə qədər
çətin bir məsələ olduğunu yəqin ki,
yaxşı xatırlayırlar. Yalnız Azərbaycan
Dövlət Universitetində (indiki Bakı Dövlət
Universiteti) mövcud olan bu ixtisasa yiyələnmək arzusunda
olanların sayı qəbul planından bəzən 50-60 dəfə
çox olurdu. Ümummilli lider Heydər Əliyevin daim
diqqət mərkəzində olan bu fakültədə, bir
qayda olaraq fəhlə və kolxozçu övladları olan ən
savadlı gənclərə yer verilirdi (yaşlı nəsil
yəqin ki, ulu öndərin “Literaturnaya qazeta”dakı məşhur
“Qoy ədalət zəfər çalsın”
başlıqlı müsahibəsində bu məsələ
ilə bağlı qətiyyətli mövqeyini
xatırlayırlar). Burada, çox çətin və
yüksək müsabiqə nəticəsində tələbə
adını qazanmaq da, sonradan onların arasında fərqlənmək
də kifayət qədər müşkül bir məsələ
idi.
Simran Həsənovla sonralar 40 illik bir dostluğa
çevriləcək tanışlığımızın
tarixi də məhz belə bir dövrdə - Hüquq
fakültəsinin bir qrupuna düşdüyümüz vaxtdan
başlamışdır. Burada bir haşiyə
çıxım, sonralar məzunları içərisində
alimlərin, hakimlərin, prokurorların, generalların,
deputatların, ədliyyə və digər dövlət
orqanlarında məsul vəzifə tutan şəxslərin
olduğu bu qrup xüsusi çəkisinə görə
fakültə tarixində ən uğurlulardan biri hesab edilir.
Simran bu qrupa düşməsini də
özünün şanslılığı ilə
bağlayır. Elə ilk gündən
özünün ünsiyyəti ilə tələbə
yoldaşlarının arasında nüfuz qazanan Simran hərtərəfli,
geniş dünyagörüşü və
çalışqanlığı ilə həm də müəllimlərin
sevimlisinə çevrildı. Əla qiymətlərlə
oxumağı bir yana qalsın, ucqar bir kənddə böyüyüb boya-başa çatmış
bu gəncin ədəbiyyat, tarix, fəlsəfə, incəsənət
və digər sahələrdə geniş məlumatlılığı,
bir neçə xarici dildə sərbəst
danışmağı təəccüblü
görünürdü.
Hüquqi biliklərə yiyələnmə sahəsində
səylərini yüksək qiymətləndirən fakültə
dekanlığının verdiyi zəmanət əsasında
S.Həsənov artıq III kursdan sonra “Kommunist” (indiki “Azərbaycan”)
nəşriyyatında hüquq məsləhətçisi kimi
fəaliyyətə başladı. Yaxın dostlarına məlum
idi ki, Simran hələ ikinci kursdan etibarən yuxarı kurs tələbələri
üçün diplom və kurs işləri
hazırlayırdı. Sonralar müxtəlif
dövlət orqanlarında məsul vəzifələrdə
çalışarkən onun fəaliyyətinin əsas istiqaməti
məhz hüquqla bağlı olub. Mən yaxşı
xatırlayıram,
ötən əsrin doxsanıncı illərinin əvvəllərində
onun, böyük ziyalımız Sabir Rüstəmxanlı ilə
birlikdə ölkəmizdə ilk müstəqil hüquq dərgisi
olan “Qanun” jurnalını təsis etməsi həmkarlarımızın
necə böyük sevincinə səbəb olmuşdu... Dostlarının hesabına nəşr etdirdiyi
jurnalın ilk saylarının redaktorluğunu da özü həyata
keçirmişdi (sonralar dövlət qulluğu ilə bir
araya sığmadığı üçün S.Həsənov
jurnalın təsisçiliyindən imtina etdi). Bu gün həmin jurnal Ali Attestasiya
Komissiyasının hüquq üzrə dissertasiyaların əsas
nəticələrinin dərc edilməsi tövsiyə edilən
azsaylı müstəqil elmi nəşrlərdən biri kimi fəaliyyətini
uğurla davam etdirir.
Simranın yaradıcı təbiəti, hüquqi
araşdırmalara olan həvəsi onun
çalışdığı bütün sahələrdə
özünü göstərmişdir. Keçmiş
Mətbuat Komitəsinin aparatında dövri nəşrlər
baş idarəsinə rəhbərlik edərkən, “Kütləvi
informasiya vasitələri” haqqında qanunun alternativ layihəsini
hazırlamış və həmin sənədin bir çox
müddəalarının qəbul edilən aktın son
variantına daxil edilməsinə nail olmuşdu. Hüquqi nihilizmin baş alıb getdiyi bir dövrdə
Azərbaycan televiziyasında hər bazar günü efirdə
yayımlanan (indiki “Həftə” verilişinin saatında) “7
gün” analitik proqramının həmmüəlliflərindən
biri kimi hüquqi problemləri şərh edirdi. Dövlət Əmlak Komitəsində hüquq idarəsinın
rəisi vəzifəsini yerinə yetirərkən özəlləşmə
sahəsində bu gün də qüvvədə olan onlarla
normativ-hüquqi aktın, o cümlədən, “Dövlət əmlakının
özəlləşdirilməsi haqqında” Qanunun layihələrinin
hazırlanmasında əsas yük məhz onun üzərinə
düşmüşdü. Ötən əsrin
sonlarında özəlləşdirmə prosesinin nəticəsi
olaraq, ölkə iqtisadiyyatında geniş şəkildə
yayılmağa başlamış səhmləşmənin
hüquqi mahiyyəti çox azsaylı mütəxəssislərə
məlum idi. Belə bir vəziyyətdə
Simranın “Səhmdar cəmiyyətlərinin hüquqi statusu”
adlı kitabı səhmdar cəmiyyətləri rəhbərlərinin
və səhmdarların köməyinə çatdı.
Bu gün ölkəmizdəki iri korporasiyaların əksəriyyətinin
daxili (korporativ) sənədləri məhz həmin nəşrin
tövsiyələri əsasında
hazırlanmışdır. Əlavə edək ki, S.Həsənovun
hüquq üzrə uğurla müdafiə etdiyi namizədlik
dissertasiyası da həm hüquq, həm də iqtisadiyyat sahəsində
ölkəmizdə ümumiyyətlə tədqiq edilməmiş
həmin mövzu ilə bağlı olmuşdur (“Azərbaycan
Respublikasının mülki qanunvericiliyinə görə səhmdar
cəmiyyətlərinin hüquqi vəziyyəti”).
Simran Həsənovun
vergi hüququ sahəsində apardığı elmi
araşdırmalar başqa bir yazının mövzusu ola bilərdi. Nəzəriyyəçi
hüquqşünaslar hər hansı bir qanunvericilik aktına
şərh yazmağın nə qədər çətin bir
iş olduğunu bilirlər, üstəlik də bu akt vergi
hüququ ilə bağlı olsun. Məlumdur ki,
bu sahə də müstəqil dövlətimiz
üçün yeni bir istiqamət idi (Sovet dönəminin
planlı iqtisadiyyata söykənən büdcəsində
vergilər cüzi yer tuturdu). Simran Vergi Məcəlləsinə
şərh yazmaq iddiasına düşəndə
açığı biz dostları bu məsələyə
bir qədər şübhə ilə yanaşdıq. Cəmi bir ildən sonra onun Məcəllənin
ümumi hissəsinə, bir müddətin ardınca isə
xüsusi hissəsinə hazırladığı
kommentariyaların nəşrləri ölkənin hüquq
ictimaiyyəti tərəfindən rəğbətlə
qarşılandı. “Vergi hüququ”
adlı ensiklopedik lüğət isə vergi hüququ subyektləri
üçün dəyərli köməkçi vəsait
kimi qəbul edildi.
Maraqlıdır ki, araşdırılan bütün
istiqamətlər onun məhz praktik fəaliyyəti ilə
bağlıdır. Vergi ilə bağlı adı çəkilən nəşrləri
Simran ölkəmizin ən böyük dövlət
korporasiyalarından biri olan “Azneftkimyamaş” Açıq Səhmdar
Cəmiyyətinin idarə heyəti sədrinin hüquq, maliyyə və vergi
məsələləri üzrə müavini vəzifəsində
çalışarkən hazırlamışdır.
Özünə bunu xatırladanda hər dəfə A.
Şopenqauerin belə bir deyimini yada salır: “Mənim fəlsəfəm
mənə bir gəlir gətirmədi, amma çoxsaylı xərclərdən
azad olmağa kömək etdi”. Deyəsən elə bu prinsipə
uyğun olaraq Qafqaz Müsəlmanları İdarəsinin
aparat rəhbəri vəzifəsində
çalışdığı son üç il ərzində
də dini qanunvericiliklə bağlı iki samballı elmi əsər
- “Dini etiqad azadlığı haqqında” Azərbaycan
Respublikası Qanununun kommentariyası” və “Din təhsili və
dini təhsil müəssisələri- hüquqi aspektlər”
adlı kitabları hazırlayıb nəşr etdirmişdir. “Azərbaycan Respublikasının qanunvericiliyinə
görə dini qurumların mülki-hüquqi vəziyyətinin
problemləri” adlı doktorluq dissertasiyasını da bitirib və
yaxın müddətdə müdafiəsinə
hazırlaşır (müdafiəsinin bu cür ləngiməsi
onun xeyli müddət dövlət qulluğunda olması və
bununla bağlı mövcud maneələrlə əlaqədardır).
Səhmdar cəmiyyətlərin, publik hüquqi şəxslərin,
dini qurumların və digər korporasiyaların hüquqi vəziyyəti ilə
bağlı qırxdan artıq elmi məqalələri, habelə
bədii-publisistik yazıları Azərbaycan, Rusiya,
Qazaxıstan və Ukraynada dərc edilmişdir. Rusiyada,
Fransada, İtaliyada, Türkiyədə və digər xarici
ölkələrdə ATƏT-in, MDB Parlament
Assambleyasının, İtaliya
və Azərbaycan parlamentlərinin və digər
qurumların keçirdikləri mötəbər tədbirlərdə
ölkəmizi və çalışdığı təşkilatları
müvəffəqiyyətlə təmsil etmiş və
maraqlı çıxışlarla yadda qalmışdır.
O, eyni zamanda Bakı Dövlət Universitetinin “Mülki proses və
kommersiya hüququ” kafedrasının müəllimi kimi
korporativ hüquq sahəsində öz zəngin bilik və təcrübəsini
gələcək hüquqşünaslarla da
bölüşür. Hüquq fakültəsi
ilə sıx əlaqəsi olan bir şəxs kimi səmimi
olaraq deyə bilərəm ki, orada da həm müəllimlər,
həm də tələbələr arasında böyük
hörmətə sahibdir.
Simran Həsənov əsl azərbaycanlı ziyalısı kimi çox geniş dünyagörüşünə malik bir insandır. Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, o, ədəbiyyat, tarix, fəlsəfə, incəsənət və digər sahələrdə ensiklopedik biliklərə sahibdir. Muğamlarımıza incəliyinə qədər dərindən bələd olan dostumuz yaxın çevrənin əhatəsində xeyli xahiş minnətdən sonra bəzən öz vokal istedadını da nümayiş etdirir, bir neçə musiqi alətində çox gözəl ifa edir (Simranın musiqi sahəsində istedadı barədə dostumuz, Xalq artisti, professor Arif Babayev Azərbaycan televiziyasında çıxışı zamanı qeyd etmişdir).
Hələ tələbə ikən onun bir neçə bədii yazısına “Ulduz” jurnalında, “Azərbaycan gəncləri” qəzetində rast gəlmişdim. Amma sonra nə isə arası kəsildi. Şeirlərini bizim yığnaqlarımızda eşitsək də çapa vermirdi. Özü bir dəfə bunu belə izah etdi: “Musa müəllimin (Musa Yaqubu nəzərdə tuturdu) əlinə düşər biabır olarıq”. Maraqlıdır ki, bu bəhanə ilə öz şeirlərini çap etdirməkdən boyun qaçıran dostumuzun bir neçə yazısını böyük şair özü əldə edərək “Qara daşın sədası - Musa Yaquba həsr edilmiş şeirlər” toplusuna daxil etmişdir. Qalanlarını da özünün ön sözü ilə çap üçün qəzetlərdən birinə tövsiyə etsə də, son anda müəllifin təkidi ilə çapa getməmişdi. Səbəbi bizə məlum deyil. Amma dostlarının hər biri bu şeirləri yığıb kitab şəklinə salmaq barədə düşünür. Yoxsa, sonra gec olar. Özü demişkən:
Payız qəfil gəlir vaxtsız qonaqtək,
Bir gün çiskin olur, bir gün çən,
yağmur.
İlin
payızına nə var, dönəcək,
Ömrün payızısa gəlir qayıtmır.
Simran özünün çox uğurları ilə sevinə
bilər. Qeyd olunduğu kimi, hüquq sahəsində kifayət
qədər maraqlı araşdırmaları var, işlədiyi
bütün kollektivlərdə geniş və hərtərəfli
bilikləri, yüksək peşəkarlığı və
çalışqanlığı ilə əksəriyyətin
hörmətini qazanıb, səmimi dostdur. Lakin onun
özü isə daha çox övladları ilə qürur
duyur və buna əsası da var. O, ölkəmizdə barmaqla
sayılan valideynlərdəndir ki, hər iki qızı Bakı Dövlət Universitetinə
daxil olarkən göstərdikləri yüksək nəticələrə
görə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin təqaüdünə
layiq görülmüşlər. Atalarının yolunu davam
etdirən qızları universiteti fərqlənmə diplomu ilə
bitirdikdən sonra Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Sərəncamı
ilə təsdiq edilmiş “Xaricdə təhsil” Dövlət
Proqramına uyğun olaraq Böyük Britaniyanın məşhur
London Kinqz-Kollec Universitetində
dövlət hesabına təhsil almış və
hüquq magistri dərəcələrini almışlar.
Hal-hazırda böyük qızı Aytac Vergilər
Nazirliyinin, kiçik qızı Cəmilə isə “BP” şirkətinin
mərkəzi aparatlarında çalışırlar. Simran
üçün ən sevimli məxluq isə onu, yuxarıda deyildiyi
kimi “baba zirvəsinə qaldıran” nəvəsi Nərgizdir.
Hədsiz sevinməklə bərabər bir qədər də
kövrəlmişdi o, Nərgiz dünyaya gələndə:
Bir azca
tor görən gözüm əvəzi,
Taqəti
səngimiş dizim əvəzi,
Vaxtsız
itkilərə dözüm əvəzi,
Nə
bilim, bəlkə də özüm əvəzi
Sonu yadımıza salan nəvələr.
Nə xoş ki, ömrün “sonu”, “ömrün
payızı” kimi motivlərə onun yalnız
yazılarında rast gəlirik. Özü isə
nikbin, həyatı sevən, ətrafdakılara müsbət
enerji ötürən bir insan kimi bizi sevindirir. Ümid və
arzu edirik ki, bu hələ bir neçə onillik davam edəcək...
Doğum
günün mübarək, qardaşım!
Çingiz
QƏNİZADƏ
millət vəkili, hüquq üzrə fəlsəfə
doktoru
525-ci qəzet.- 2016.- 3 sentyabr.- S.15.