Qaraqalpaq ədəbiyyatına aid
sanballı dərslik
Bəri başdan onu qeyd edim ki, Nizami Məmmədov-Tağısoy
çağdaş ədəbiyyatşünaslığımızda
kifayət qədər tanınmış nüfuz sahiblərindəndir.
Ədəbiyyatşünas alim kimi çoxillik təcrübəyə,
yüksək erudisiyaya, orijinal təhlil manerasına,
özünəməxsus deyim tərzinə malikdir. Özünü
təsdiq etmiş, öz səsi, öz nəfəsi, müstəqil
dəsti-xətti və üslubu olan tədqiqatçılarımızdan
biridir. Onun müxtəlif səpkili,
ayrı-ayrı problemlərə həsr olunmuş səviyyəli
araşdırmaları, məqalə və monoqrafiyaları
mövcuddur. Bir tərcüməçi
kimi də peşəkar və cəfakeşdir. Amma
heç vaxt "çox olsun, hər necə olursa, olsun"
prinsipi ilə iş görmür. Onun tədqiqatçı və
tərcüməçi devizi belədir: "Az olsun,
yaxşı olsun". Əlbəttə, belə
bir devizlə hərəkət etmək, onu fəaliyyət və
əməlində normaya çevirmək hər bir mütəxəssis
üçün şərəf və baş
ucalığıdır.
Biz bu təqdimatı
ona görə verdik ki, Nizami Məmmədov-Tağısoyun
yenicə işıq üzü görən "Qaraqalpaq ədəbiyyatı"
(Bakı, Elm və təhsil, 2015) dərsliyi də eyni prinsiplə
yazılıb, həm də təkcə müəllifinə
deyil, eləcə də müasir Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığına
sözün həqiqi mənasında baş ucalığı
gətirib. Onu da əlavə edək ki, bu
baş ucalığının miqyası yalnız Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslıq elminin çərçivəsi
ilə məhdudlaşmır. Onun sərhədləri
bütün türk dünyasını əhatə edir.
Mübaliğəsiz deyə bilərik ki, bu, sərhədləri
Uzaq Şərqdən Balkanlara, Volqaboyundan İranın
ortalarına qədər geniş bir coğrafiyanı əhatə
edən türk dünyasının bir qolunu təşkil edən
toplumun ədəbiyyat tarixinə aid səviyyəli bir dərslikdir.
Nəticə etibarı ilə türk
coğrafiyasında ədəbiyyat tarixinə dair uğurlu dərsliklərdən
biridir. Belə bir mötəbər dərsliyi
ərsəyə gətirmək təkcə Qaraqalpaq ədəbiyyatına
deyil, həm də bütövlükdə türk
dünyasına xidmətdir.
N.Məmmədov-Tağısoy həssas və
ağıllı (məhz ağıllı,
çılğın yox!) bir türkçüdür. Məsələlərə
yanaşma tərzində ağılla nizamlanmış bir
ölçü və nizam vardır. Meydana
gətirdiyi kitabın hər səhifəsində təmkinli
alim səbrinin və əzabının işartıları
özünü göstərir. Onu da
xatırladaq ki, haqqında söhbət
açdığımız kitab Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında
Qaraqalpaq ədəbiyyatına həsr olunmuş ilk dərslikdir.
O, Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin müvafiq icazəsinə
əsasən dərslik kimi çap edilib.
Məlumdur ki, bünövrəsi müasir mənada XIX əsrin
sonlarında qoyulan türkçülük
(turançılıq) məfkurəsi çağdaş
türk dünyasının vacib və gərəkli strateji
ideologiyasıdır (bəzi türk toplumları bu işə
biganə və manqurt təfəkkürü ilə
yanaşsalar da). Həmin ideologiyanın
reallaşmasının ümdə şərtlərindən
biri də ayrı-ayrı türk qövmlərinin, xalqlarının
ədəbiyyatını öyrənib bir-birinə
tanıtmaqdır. Ümumtürk birliyinə nail
olmağın yolu həmin tanışlıqdan
başlanır. Məhz bu səbəbə indi ali
məktəblərin humanitar təmayüllü bəzi
fakültələrində (filologiya və tarix fakültələrində)
"Türk ədəbiyyatı tarixi", "Türk
xalqları tarixi" kimi fənlər tədris olunur. Həmin fənlərə aid dərsliklərin
yazılması cari dövrdə ədəbiyyatşünas və
tarixçi alimlərimizin təxirəsalınmaz vəzifələrindəndir.
"Qaraqalpaq ədəbiyyatı" dərsliyi
də həmin ehtiyacın uğurlu faktı kimi meydana gəlmişdir.
Kitabın
səhifələrində N.Məmmədov-Tağısoyun uzun
illər ali məktəb auditoriyalarında
qazandığı müəllimlik təcrübəsinin
parlaq təzahürləri də özünü göstərməkdədir.
Başqa sözlə, dərslikdə
erudisiyalı alim təfəkkürü ilə həssas
pedaqoq fəhmi müvəffəqiyyətlə sintez
edilmişdir.
Dərsliyin
annotasiyasında deyilir: "Azərbaycanda qaraqalpaq ədəbiyyatının
folklor və epik yaradıcılıq dönəmindən
başlayaraq bu günümüzə qədərki mərhələlərini,
inkişaf istiqamətlərini, təmayüllərini,
mövzu və problem xüsusiyyətlərini, müxtəlif
və rəngarəng janrlarının özünəməxsusluğunu,
ayrı-ayrı sənətkarların yaradıcılıq
üslublarını etnogenetik təfəkkür tərzi
müstəvisində işıqlandıran kitabda
qaraqalpaqların ədəbi-estetik düşüncəsi,
poetik aləmi, uğurları nəzərdən keçirilir.
Milli ədəbiyyatı yaradanların, ədəbi tənqidin
inkişafında xidmətləri olan
folklorşünasların və ədəbiyyatşünasların
bədii-nəzəri mülahizə və fikirləri təhlil
olunur, Qaraqalpaq folklorunun, incəsənətinin, ədəbiyyatının
türk ədəbiyyatları çevrəsində yeri və
rolu müəyyənləşdirilir".
Biz annotasiyadakı mətləbləri məqsədli
olaraq xatırlatdıq. Çünki burada zikr olunan mətləb
və məsələlərin "yükü"nün nə
qədər ağır və əhatəli olduğu göz
qarşısındadır. Bir dərslikdə
bunları lazımi məzmun və səviyyədə ehtiva
etmək, doğrudan da, dərin elmi hazırlıq, ümumiləşdirmə
bacarığı, tədqiqatçı səriştəsi,
pedaqoq məharəti tələb edir. Oxucu annotasiyanı
oxuyan kimi dərhal maraqlanır: Görəsən,
doğrudanmı müəllif bu ağır yükün cəfasını
çəkə bilib? Doğrudanmı bu qədər
miqyaslı və tutumlu məsələləri əhatə edə
bilib? Sevindirici və elmimiz üçün uğurlu
hadisədir ki, dərsliyin hər bir fəsli ilə tanış olduqca deyilənlərin yüksək
səviyyədə həllinin şahidi oluruq.
Kitab yığcam və məzmunlu girişlə
başlayır. Ümumiyyətlə, Nizami Məmmədov-Tağısoy
mətləbi uzatmağı, bir cümlədə deyiləsi
fikri beş cümlə ilə ifadə etməyi
sevmir. Əksinə, çalışır ki, beş
cümlədə deyiləsi fikri bir-iki cümlənin
intervalına sığışdırsın. Yığcamlıq,
konkretlik və dəqiqlik elmi məhsulun ən ümdə
müsbət cəhətlərindən sayıla bilər.
Onun başqa elmi əsərlərində
özünü aşkar şəkildə büruzə verən
həmin məziyyət mövcud dərslikdə də yetərincə
təzahürünü tapır.
Dərslik
bütövlükdə giriş, on beş
fəsil və əlavələrdən ibarətdir. I fəsil Qaraqalpaqstan və qaraqalpaqlar barədə
ümumi məlumata həsr edilmişdir. Dərsliyin
əsas mətninin belə bir fəsillə başlaması zəruri
və gərəklidir. Bu qaraqalpaqların
yaşadığı coğrafiya, tarixi məkan, onların
milli etnik xüsusiyyətləri, kimliyi, türk
dünyasındakı etnokulturoloji yeri və mövqeyi barədə
məlumat almağa imkan verir. Təbii ki,
bunları bilmədən ədəbiyyat (istər şifahi,
istərsə də yazılı ədəbiyyat olsun)
haqqında verilən bilgilər, aparılan təhlillər
mücərrəd xarakter daşıyardı. Çünki hər bir xalqın ədəbiyyatı,
incəsənəti, bədii təfəkkür məhsulları
ilə tanışlığa xalqın kimliyi ilə
tanışlıqdan başlamaq lazımdır. Alim bir ədəbiyyatşünas və pedaqoq fəhmi
ilə bunu kifayət qədər dürüst dərk edə
bilmişdir.
Xəzərlərin, qaraqalpaqların, qarapapaqların və
qaqauzların etnogenetik tarixi birliyinə dair yazılmış
II fəsil I fəslin davamı olmaqla onu daha da bütövləşdirir
və tamamlayır.
Dərslikdə qaraqalpaq ədəbiyyatının tarixi
tarixi-xronoloji baxımdan izlənilir. Verilən elmi
oçerklərin nizamı da dərsliyin və ədəbiyyat
tarixinin tələblərinə uyğun olaraq həmin ahəngə
tabe tutulur. Beləliklə, tələbə və
ümumiyyətlə, oxucu qaraqalpaq ədəbiyyatının əsas
mənzərəsi ilə bütöv və sistemli qaydada tanış ola bilir. Təbii ki,
alim ədəbiyyat tarixində "hər şeyi dərsliyə
doldurmaq" prinsipindən də çox-çox uzaqdır.
O, səriştəli bir araşdırıcı və pedaqoq
fəhmi ilə "nəyi vermək", "necə vermək"
məsələsində son dərəcə ustalıqla hərəkət
edir. Haqqında danışdığı xalqın ədəbiyyat
tarixində əsas, aparıcı məsələləri, əsərləri,
təmsilçiləri və s. qabartmağı, dərsliyin tələb
və hüdudlarına sığışdırmağı
yaxşı bilir. Bu, dərsliyin ən
mühüm uğurlarından biridir.
Bədii təfəkkür xəzinəsi zəngin olan əksər
xalqlar kimi qaraqalpaqların da bədii ədəbiyyatının
təməlində dayanan folklor nümunələridir. Qaraqalpaqların
da şifahi şəkildə yaranan söz sərvəti tarixən
qədim, kəmiyyətcə çoxsaylı və zəngin,
ideya və məzmunca dolğundur.
Haqqında söhbət açdığımız dərsliyin
III-X fəsilləri, qaraqalpaq folklorundan bəhs edir. Kitabın səkkiz
fəslinin şifahi xalq yaradıcılığı ilə
bağlılığı ilk baxışda çox
görünür. Lakin fəsillər boyunca səbr və
diqqətlə zikr olunan xalqın folkloru ilə tanış
olduqca N.Məmmədov-Tağısoyun heç də öz
missiyasını yerinə yetirməkdə
yanılmadığını görürük. Müəllif qaraqalpaq folklorunun təhlili və təqdiminə
həmin xalqın dastan yaradıcılığı ilə
başlayır. Möhtəşəm folklor
abidəsi olan "Qırx qız" eposunun şərhinə
doğru olaraq ayrıca fəsil həsr edir. Bu zaman həmin eposu çoxqatlı,
çoxplanlı tarixi, etnoqrafik şifahi xalq
yaradıcılığı nümunəsi kimi nəzərdən
keçirir. Onun "Avesta", "Kitabi-Dədə
Qorqud" kimi Azərbaycan ədəbiyyatı nümunələri
ilə oxşar cəhətləri, həmçinin ana dilimizə
tərcüməsi üzərində də dayanır.
Sonrakı fəsillərdə qaraqalpaqların məişət-mərasim
folkloru, atalar sözləri, tapmacaları, xalq nəğmələri,
mərasimləri, inancları, musiqisi, tətbiqi sənəti,
lətifələri, nağılları və s. folklor
janrlarında yaranmış əsərləri barədə
sadə, elmi və dolğun şəkildə məlumat
verilir. Bu zaman biz mövzu obyekti kimi
götürülən xalqın folklor dünyası,
düşüncəsi və baxışları barədə
yetərincə təəssürat və bilgi əldə edə
bilirik.
Dərsliyin XI-XV fəsilləri qaraqalpaq yazılı ədəbiyyatına
həsr edilmişdir. Yazılı ədəbiyyatın tarixini,
əsas inkişaf tendensiyasını, mahiyyətini, ideya-məzmun
və estetik qayəsini izləyərkən də alim öz təmkinli
və məntiqli prinsipini qoruyub saxlayır. Qaraqalpaqların yazılı ədəbiyyatı
XVIII yüzillikdən başladığına görə dərslik
müəllifi XI fəsildə XVIII-XIX əsrlər qaraqalpaq ədəbiyyatını
nəzərdən keçirir. Həmin
dövrü haqqında danışılan xalqın
yazılı söz xəzinəsinin təşəkkül və
ilkin inkişaf mərhələsi kimi səciyyələndirir.
Növbəti fəsildə isə XX əsr
qaraqalpaq ədəbiyyatını mövzu və təhlil hədəfinə
çevirir. Bu zaman doğru olaraq əvvəlcə
xülasə şəklində XVIII, XIX və XX əsr
qaraqalpaq ədəbiyyatının ümumi mənzərəsini
canlandırır. Bu barədə qənaətbəxş
təəssürat yaradır. Bundan sonra hər
üç əsrin daha önəmli qələmə,
yaradıcılıq məhsullarına malik aparıcı ədəbi
simaları, başqa sözlə, öncül klassikləri barədə
ayrıca oçerklər yer alır.
Müəllif doğru olaraq qaraqalpaqların yazılı bədii sərvətini ədəbi növlər üzrə də izləməyi unutmur. Dərsliyin XI-XII fəsillərində qaraqalpaq poeziyasının ümumi mənzərəsi və əsas simaları oxucuya təqdim edilirsə, XIII fəsildə qaraqalpaq nəsrinin təşəkkülü, formalaşması və inkişafı, XV fəsildə isə həmin xalqın dramaturgiyası və teatrı elmi təhlil süzgəcindən keçirilir. Bu zaman Nizami müəllim qaraqalpaqların dramaturgiya və teatrının təşəkkülü, inkişaf mərhələləri, onun özünəməxsus xüsusiyyətləri barədə dolğun, səviyyəli təfərrüata varır. Hər şeyi aydın və dəqiq rəngləri ilə verməyi bacarır.
Növbəti fəsillərdə (XVI-XVII fəsillərdə) qaraqalpaq folklorşünaslığının və ədəbiyyatçünaslığının həmin xalqın ədəbiyyatının inkişafında, öyrənilməsində və ümumiyyətlə, tarixi taleyindəki rolunu, mövqeyini, gördüyü xidmətləri canlandırır. Bu stixiyanı yerinə yetirərkən də silahı əsas hədəflərə yönəltməyi və sərrast atəş açmağı, hədəfləri dəqiq vurmağı bacarır.
Dərslik bizim üçün maraqlı və önəmli olan bir fəsillə yekunlaşır: "Qaraqalpaq - Azərbaycan ədəbi əlaqələri" adlanan bu fəsildə sərlövhədə qoyulan problem incələnir. Bu zaman alimin cəfakeşliyi, hər iki xalqın ədəbiyyatını yaxşı bilməklə yanaşı uyarlı paralellər aparmaq, onların bədii təfəkkür məhsulları arasında əlaqənin məzmun və mahiyyətini sağlam məntiqlə üzə çıxarmaq bacarığı da ortalığa çıxır.
Kitabın sonunda dörd dildə (Azərbaycan, rus, ingilis dillərində və Türkiyə türkcəsində) geniş həcmli xülasə də verilir. Bu xülasələr dərsliyin istifadə və oxucu arenasını daha da genişləndirir.
Nizami Məmmədov-Tağısoy "Qaraqalpaq
ədəbiyyatı" dərsliyini ömrünün və
elminin müdrik bir çağında ərsəyə gətirmişdir.
Həmin müdriklik mötəbər, məzmunlu, faydalı və
gərəkli bir dərsliyin - elmi-pedaqoji tədris toplusunun
meydana çıxmasını şərtləndirən
başlıca amildir ki, səy və cəfakeşliklə
qovuşmuşdur. Biz bu yolda alimə yeni-yeni uğurlar arzu
edirik.
Yaqub
BABAYEV
Filologiya
üzrə elmlər doktoru
525-ci qəzet.- 2016.- 19 yanvar.- S.8