QÖNÇƏLƏRİM, GÜLLƏRİM...

Qönçələrim, güllərim,

Mənim qız nəticələrim!

Bu quşlar, qanadlılar

Çoxaldılar, artdılar.

Şirin-şirin gülərək,

Yaxınıma gələrək

Ətəyimdən tutdular.

Mürgüləyən babanı

Yuxudan oyatdılar.

Tələbləri budur ki,

Nəğmə yazım onlara,

Yerdəki ulduzlara.

Əvvəlcə onu deyim,

Lap düzünü söyləyim:

Nənələr arasında

Qəribə bir dəb düşdü,

İnanın, hamısında

Yaxşı möhüb gördülər.

Fəxr ilə adlarını

Nəvələrə verdilər.

Adlar da qoşalaşdı,

Sevinc həddini aşdı.

Bu xəbəri eşidən

Qoca nənə Diləfruz-

O nənə ki, qızları

Oxşayır gecə-gündüz.

Yaxına gələrək düz

Dedi: - Qulaq as kişi,

Yerinə yetməlidir

Qızların sifarişi!

Fərəh gəldi könlümə,

Qələm aldım əlimə:

Beləliklə, qızların

Böyükləri Mətanət,

Büsbütün bir məhəbbət!

Boy gözəl, buxun gözəl,

Bu qönçəni xəlq edən

Özü edərək nəzər-

Belə gözəl xəlq edib.

Məktəbə təzə gedir,

Ata-ana fəxr edir,

Üç dili sərbəst bilir.

Danışanda, dinəndə

Ağzından dürr tökülür.

Bir nübardı bu qızım,

Yadigardı bu qızım.

Nənəsinin adını

Ləyaqətlə daşıyır.

Fərasətdə, tutumda

Nənəsinə oxşayır.

Sağ-salamat böyüsün,

Unutmasın dayəsin.

Sona göyərçin olsun,

Arzuları çin olsun.

Biri isə Humaydı,

Allah verdiyi paydı.

Əvvəlcədən demişəm:

Ya Günəşdi, ya Aydı.

Seçilməz hurilərdən,

Mələkdən, pərilərdən.

Xurmayı saçları var,

Onu görən gözəllər

Xəcalətdən utanar.

Hörüklər qulac-qulac,

Kürəyində ipək saç.

Heyran edir hər kəsi,

Çox sevinir nənəsi.

Ləhcəsi şip-şirindi,

Bülbülə oxşar səsi.

Artıq indi olubdu

Bir evin istəklisi.

İkinci Aypara var,

Hələ bir az dəcəldi,

Həm də elə gözəldi.

Yox tayı-bərabəri,

Elə bil canlanıbdır

Rəfaelin əsəri.

Yoxdu eldə-obada,

Fəxr eləyir baba da.

Belə babası vardır,

Axı bu gözəl qızın.

Yeri-yurdu dağlardır,

Özü də dağ laləsi.

Gözləri piyalədir,

Bağlardakı yasəmən,

Dağlardakı çəməndi.

Bənövşədi, çiçəkdi,

Qəşənglərdən qəşəngdi.

Sizə bildirim indi

Aylin balam şirindi.

Qəflətən şölə salıb

Üfüqlərdən göründü.

Onunla gözəlləşib

Yaşadığı yer indi.

Nağıldı, tapmacadı,

Toppuşdu, toppulcadı.

Allah veribdi ağıl,

Çox danışır müstəqil.

Hər kəsi edir heyran,

Yaşılgöz quzu ceyran.

Geyinir qıpqırmızı,

Bu parlaq dan ulduzu.

Qaşı-gözü qapqara,

Yaraşıqdı bahara.

Ayaq açıb yeriyir,

Qarışır uşaqlara.

Bəzəkli pərvanədi,

Baxın, bircə dənədi.

Bir az yaxına gəlin,

O danışsın, siz gülün.

Dinləyin nəğməsini,

Bu, xoşavaz bülbülün.

Aidə, ay Aidə,

Bərabərsən igidə.

Gözəllikdə tay olmaz

İnan, sənə dünyada.

Quş kimi qanadlanıb,

Qıratına atlanıb,

Uçub Vyanada qaldın.

Sağollar söyləyirik,

Bizi yadına sal sən.

Fərasətlə, hünərlə,

Ləyaqətlə ucal sən!

Dağların bənövşəsi,

Bağların qızıl gülü.

Yəqin ki, böyüyəndə

Dönəcəksən vətənə.

Əhsən, min əhsən sənə!

Xarici dil bilirsən,

Danışırsan, gülürsən.

Gözlərdə yüksəlirsən,

Özün belə qəşəngsən.

Qəlblərdə, könüllərdə

Xeyirxahıq əkirsən.

Səlvi mənim nənəmdi,

Bəzəkli mintənəmdi.

Yeni açılır dili,

Əcəbcə dilavərdi.

Qəşənglərin içində

Seçilən bir nəfərdi.

Gözlərinin qarası

Dənizlərin aynası.

Üzünə diqqət edin,

Deyirsən ay parası.

Şəkərlənər, şənlənər,

Dindirərsən, dillənər.

Baxışları dünyaya

Nur kimi səpələnər.

Yumuruca yumrudu,

Dilavərdi, qumrudu.

Durub gəzək dünyanı

Belə çiçək tapılmaz.

Bilirmi ki, bu ülkər

Göylərdə olmaz almaz?!

Birisə qışqırıb

Etdi könlümü şad.

Bu gözəl gəlişilə

Ağızlara verdi dad.

Həm də açaraq qanad

Quş kimi uçdu gəldi,

Gülləri qucdu gəldi.

Axı özü çiçəkdi,

Qəşənglərdən qəşəngdi.

İnşallahlar boy atar,

Gəlib əsgərə çatar.

Sevindirər bizləri,

Andırar dənizləri.

Ləpələnər, güclənər,

Boy uca, qədəm gözəl,

Qoy görməsin bədnəzər.

Xətadan uzaq olsun,

Ata-ana gözündə

Nurlu bir çıraq olsun!

Axırıncı səslənib

İkinci Nigar oldu.

Həm babaya, nənəyə

Qiymətli nübar oldu.

Qız deyil ki, afətdi,

Bir paydı, müsibətdi.

Axı şirin balanı

Tərifləmək adətdi.

Gəlin tərif eyləyək,

Ona nəğmələr deyək.

Ləhcəsi şirin olsun,

Çox sevinən babanın

Qəlbi fərəhlə dolsun.

Sevincdən üzü gülsün,

Qoy olsun qoçaq, balam.

İşıqlı ocaq balam.

Bu güllər, nəticələr,

Balaların nəvəsi,

Diqqət edib bunlara

Artır qəlbin həvəsi.

Üz tuturam Allaha,

O böyük Qibləgaha-

Eşitsin xahişimi,

Onları xoşbəxt etsin.

Hər birisi böyüyüb

Arzu-murada yetsin.

Hər birisi ağılla

Qorusunlar adı-san.

Bilsinlər ki, ad-sanla

Daim ucalır insan.

Böyüsünlər firavan,

Ata-analı olsun!

Hər birisi müqəddəs,

Ağzı dualı olsun!

Bu nəğmədə onlara

Aylara, ulduzlara,

Çiçəklərə, güllərə

Babadan bir hədiyyə,

Həm də yadigar olsun!

Aprel, 2017

XALAM QIZI

Çox sağ ol ki, soruşursan halımı,

Linginən qalxıram, ay xalam qızı!

İnan, gözəlləri daha görmürəm,

Durbinlə baxıram, ay xalam qızı!

Minnətdaram, çəkirsiniz adımı,

Uçmağa açıram qol-qanadımı.

Heç nə söndürməyir daha odumu,

Özüm od çaxıram, ay xalam qızı!

Bilirsən ki, söyləyirəm düzünü,

Nə var söyləməyə özgə sözünü.

İnanın ki, o nadanın üzünü

Görməyə qorxuram, ay xalam qızı!

Adı-sanı yayılsa da ölkəyə

Bənövşə də meyl eləyər kölgəyə.

Görsə tanımasın, bilməsin deyə

Eynək də taxıram, ay xalam qızı!

Aprel, 2017

DAĞLARIN

Yönümü çevirim Kəpəzə doğru,

Dil tapım, soruşum halın dağların.

İl sona yetişib, çatdırır bahar,

Görə biləm xoş əhvalın dağların.

Daşağıl, yanında Daşbulaq, Daşyurd,

Əgər oğulsansa yadırğa, unut.

O yerə getməyə az qalıb umud,

Bir gəzəydim ayaqyalın dağları.

Hərdənbir Üzənə - get Bəzirgana,

Bu yurd Koroğludan qalıb nişana,

Dünya dəyişilsə, gəlsə zamana,

Səcdəylə qəlbini alın dağların.

İstəmirəm sadalayam birbəbir,

Deyib-danışmaqla qurtaran deyil.

Sinələr çəmənli, çoxalıbdı gül,

Tutubdu yamacın, yalın dağların.

Mart, 2017

ÇİÇƏKLƏR

Sözgəlişi deyil, düzü belədir,

Bizim tərəflərdə boldu çiçəklər.

Dərəndə incimir, qoxu bəxş edir,

Dil biləndi, əhli-haldı çiçəklər.

Dağda yun qəlibdən alaçıq qurduq,

Boz otdan komlayıb, sonra oturduq.

Girib-çıxmaq üçün qapı da qoyduq,

Qapıdan içəri doldu çiçəklər.

“Unutma məni” adlı bir çiçək də var,

Sinələr üstündə səni qarşılar.

Dərib bir-birinə verər cavanlar,

Beləcə yadigar qaldı çiçəklər.

Kolların dibində bitər bənövşə,

Nərgiz koma-koma yayılar döşə.

Burada gəzməyi eyləyən peşə

Gözəl buxağında xaldı, çiçəklər.

Mart, 2017

ƏLDƏN GEDƏR

Dədəyə nəzirə

Bal da olsa qədərindən

bir qaşıq artıq yemə,

Tamah səni bəndə salar,

hörmətin əldən gedər.

Dədə Şəmşir

Hər işini vaxtında gör,

dövran da əldən gedər,

Geciksən fürsət keçər,

zaman da əldən gedər.

İki dilli, çənədən saz natarazdan uzaq ol,

Eləsinə elədiyin güman da

əldən gedər.

İnandığın bir kimsədə

saxtadırsa sədaqət,

Onu düzəltmək çətindir,

hədər çəkmə əziyyət.

Qazandığın xətir-hörmət

dost-tanışa məhəbbət

İllər, aylar lazım deyil,

bir anda əldən gedər.

Belələri şir görünsə,

xislətində tülküdü,

Zər-zibadan bəzəkləri elə

bilər mülküdü.

Aqil atalar söyləyib:

“Mal-dövlət əl çirkidi,”

Arxa bilib, fəxr etdiyin insan da

əldən gedər.

Qənbər ŞƏMŞİROĞLU

525-ci qəzet.- 2017.- 29 aprel.- S.22.