Süleyman Əlisa: "Dünya evimizdən,
kəndimizdən başlanır..."
- Söhbətimizə
yaradıcılığınızın "kənd mərhələsi"
ilə başlayaq. Bakıda ali təhsil
aldıqdan sonra yenidən kəndə
qayıdışınız nə ilə bağlı idi?
- Hələ Bakı Dövlət Universitetində oxuyarkən
ədəbi mühitdə fəallıq göstərirdim. Yaradıcı
insanların əhatəsində idim, qəzetlərdə,
jurnallarda şeirlərim çap olunurdu. Şəhər
mühitinə də qaynayıb-qarışmışdım.
Elə bil bir parça şəhərdim, bir
parça kənd. Sanırdım ki, mənim
ürəyimdə, qəlbimdə kəndimiz şəhərə
köçüb. Orda elə bir ocaq var idi
ki, odunun istisi şəhərə çatırdı. Orda elə bir bulaq var idi ki, burda da dodağım
suyundan dadırdı. Bir dəfə də
sözümü sındırmayan, hər nazımı çəkən,
könül
sazımı dilləndirən, üzü
dağlara, gözü yollara baxan kəndimiz elə bil məni
çəkirdi. Həmin dövrdə təkcə mən yox,
bir çox yaradıcı insanlar kəndə can
atırdı. Bundan əlavə o illərdə kəndlərdən
şəhərə böyük insan axınının
qarşısını almaq üçün təbliğat da
aparılırdı. Mən isə ürəyimin
diktəsi ilə kəndə qayıtdım. 25 il orada müəllim işləməklə bərabər,
yaradıcılığımı da davam etdirdim.
- Bəs kənd həyatı sizi
Bakıdakı ədəbi mühitdən ayırmadı?
- Bizim nəsil,
yəni 80-cilər o zaman çox fəal idi. Elə
mən də şeir-sənətlə nəfəs
alırdım. Ona görə də
paytaxtdakı ədəbi mühit üçün çox
darıxırdım. Ayda bir və ya iki dəfə ədəbi
dərnəklərdə iştirak etmək üçün
şəhərə üz tuturdum. Beş il
tələbə Süleymanı qoynunda saxlayan Bakı indi məni
qonaq kimi qarşılayırdı. Gündə
neçə dəfə keçib gəldiyim küçələr
elə bil məni unutmuşdu. Elə dərnəklərdəki
bəzi qələm dostlarımız da mənim kimilərə
"əyalət şairi" kimi baxmağa başlamışdı.
Buna baxmayaraq, kəndə qayıdıb gecələr
xoruz banına qədər oturaraq Nazim Hikməti, Orxan Vəlini,
Aşıq Ələsgəri (qoşmalarımdan xoşu gələn
Vaqif Səmədoğlu yaradıcılığımın
ilk illərində bunu mənə xüsusi
tapşırmışdı) və digər
yazarlarımızı mütaliə edirdim. Bəzi biganəlikləri
görəndə düşünürdüm ki,
sözümün canı varsa da, görünür kəsəri
azdı... "Gözünə
döndüyüm bu kəndin", "Bakı şəhərinə
açıq məktub", "Papaq altda kişilər
var" və bu kimi bir sıra şeirlərim məhz həmin
dövrdə yarandı.
- İlk kitabınız nə
zaman işıq üzü gördü?
- O
dövrdə şairlik iddiasında olanlar çox olmasa da, ədəbiyyata
maraq böyük idi. Qəzet, jurnallarda çap
olunmaq, kitab nəşr etdirmək daha çətin
idi."Ulduz", "Azərbaycan" jurnallarında
şeirlərimiz çıxanda yüzlərlə məktub
alırdıq. Bir-birimizi oxuyurduq,
uğuruna sevinirdik. Heç unutmaram, Musa Yaqub təzə
çıxan şeir kitabının ilk nüsxəsini
İsmayıllıdan mənə göndərəndə o qədər
sevinmişdim ki... Məhz belə bir vaxtda - 1986-cı ildə "Durna
yolu" adlı şeir kitabım müəllifin ilk kitabı
seriyasından 5 min nüsxə buraxıldı və iki aydan
sonra dostlara alıb hədiyyə vermək üçün
dükanlarda kitab qalmamışdı. Onda
yaradıcı insanlar yazmağa, yaratmağa həvəsli idi.
2001-ci ildə nəşr olunan "Haqq dünyası"
adlı ikinci şeirlər kitabımdan isə Bakıda tək-tək
adamın xəbəri olsa da, həmin kitab Rusiyadakı həmvətənlərimiz
arasında geniş yayıldı. Mən indi də
həvəsdən düşməmişəm. Ancaq bu
gün şərtlər bir az
başqadı.
- Fəaliyyətinizin böyük bir
hissəsini diasporla iş tutur. Bu ehtiyac və
maraq hardan yaranıb?
- Mən
hər zaman azərbaycançılıq ideyalarına, milli -
mənəvi dəyərlərimizə yüksək önəm
vermişəm. Müstəqilliyimizin ilk illərində
məlum səbəblərdən çətin günlər
yaşayırdıq. Mənfur düşmənin uzun illər
ərzində formalaşmış təbliğat
maşını istər Rusiyada, istər digər xarici
ölkələrdə xalqımızın əleyhinə
geniş kampaniya
aparırdı. Bütün bu çətinlikləri
aradan qaldırmaq üçün milli birliyə nail olmaq
lazım idi. Məhz bu səbəbdən diaspor
işi ilə maraqlandım. Xüsusən
Rusiyadakı həmvətənlərimizdən kömək
almaq, onların bu sahədə fəaliyyətini öyrənmək
üçün oraya üz tutdum. İnanırdım
ki, günləri nə qədər xoş keçsə də,
qürbət qürbətdi. Sankt Peterburqda
Nizami Gəncəvinin abidəsinin
açılışından sonra diasporumuzun fəal nümayəndələri
ilə görüşən Ümummilli liderimiz Heydər
Əliyev oradakı diasporumuzun fəaliyyətini tərifləyir,
onların işini təqdir edirdi. Məhz
buna görə mən də Rusiyanın şimal
paytaxtındakı diasporumuzun fəal nümayəndələri
ilə görüşmək qərarına gəldim. Elə ilk görüşdən onlar məni
yaxşı qarşıladılar və bizim birgə fəaliyyətimiz
başladı. Sonralar diasporumuzun
gördüyü işlər haqqında respublika qəzetlərində
silsilə məqalələrim çıxdı, 2003-cü
ildə isə "Neva sahillərində görüşlər"
kitabım rus və Azərbaycan dillərində çap
olundu. 2001-ci ildə xarici ölkələrdə
yaşayan soydaşlarımızın birlik və həmrəyliyinə
nail olmaq üçün Dünya Azərbaycanlılarının
Birinci Qurultayının çağrılması Ulu Öndərimizin
uzaqgörən siyasətinin nəticəsi idi. Sevinirəm ki,
həmin qurultayın bölmələrinin birinin iclasında mən
də öz sözümü dedim. Bu istiqamətdə
fəaliyyətim sonralar da davam etdi. 2006-cı ildə 3
jurnalist həmkarımla birlikdə "Dünya azərbaycanlıları"
kitabını (Azərbaycan və rus dillərində) ərsəyə
gətirdik və həmin kitablar II qurultayın nümayəndələrinə
hədiyyə edildi.
- Qarabağ həqiqətlərinin və
milli mədəniyyətimizin dünyaya çatdırılmasında diasporumuzun işini necə
qiymətləndirirsiniz?
- Xaricdə
yaşayan həmvətənlərimizi
düşünüb-daşındıran ən
ağrılı məsələlərdən biri
bütün xalqımızın rahatlığını əlindən
alan Qarabağ problemidir. Soydaşlarımız
müharibənin başladığı ilk günlərdən
ermənilərin törətdikləri azğınlıqlara
qarşı etiraz səslərini ucaltmış, bu məqsədlə
aksiyalar keçirmiş, xarici ölkələrin səfirliklərinə
müxtəlif üsullarla həqiqətləri
çatdırmağa çalışmışlar. Əvvəllər Azərbaycanla əlaqəni
möhkəmlətmək, operativ informasiya mübadiləsi
yaratmaq, respublikamızda baş verən prosesləri olduğu
kimi dünyaya çatdırmaq üçün müxtəlif
cəmiyyətlər və mərkəzlər yaratdılar.
Döyüş qabiliyyəti olan bir çox
soydaşlarımız vətənə qayıdıb
torpaqlarımızın müdafiəsinə qalxdılar. O
zaman ürəyi
Bakı ilə döyünən
soydaşlarımızın respublikamıza ən kiçik
töhfələri belə böyük amallara xidmət edirdi.
Əsas problemlərdən biri də o idi ki, ilk
vaxtlar xarici ölkələrdə yaşayan həmvətənlərimizin
çoxu dövlət işlərinə o qədər də
həvəs göstərmirdilər. Ən
çox azad sahibkarlıqla məşğul olmağı
seçir, necə deyərlər, gündəlik qazanca qane
olurdular. Amma mənfur
qonşularımız əvvəldən
yaşadığı ölkələrdə müxtəlif
partiyalarda təmsil olunmaqla öz səslərini eşitdirirlər.
Son illərdə isə vəziyyət xeyli dəyişib.
Diaspor Komitəsinin rəhbərliyi və
soydaşlarımızın köməyi ilə bu istiqamətdə
də bir çox uğurlara imza atılıb. Heydər Əliyev Fondunun, xüsusən Leyla
xanım Əliyevanın Azərbaycan həqiqətlərini
dünyaya çatdırmaq istiqamətində
gördüyü işlər təqdirəlayiqdir. Get-gedə formalaşan diasporumuz artıq Avropanın
mərkəzində beynəlxalq konfranslar keçirir. Xarici ölkələrdə diasporumuzun nümayəndələri
tərəfindən Novruz bayramı şənlikləri
keçirilir, müxtəlif səpkili kitablar nəşr
edilir, yaradıcı adamlarla görüşlər təşkil
olunur. Bütün bunlar isə ölkəmizin adına şərəf gətirir. Mənim
2008-ci ildə Moskvada rus və Azərbaycan dillərində
yüksək tirajla nəşr olunan "Moskvada Azərbaycan
dünyası" kitabımda bu suala daha dolğun cavab tapa bilərsiniz.
- Fəaliyyətinizin bir istiqaməti
də türkçülük ideyalarının təbliği
ilə bağlıdır...
- Görünür, vətənpərvərlik, türkçülük mənim canımda, qanımdadır. Xəritəyə baxanda düşünürəm ki, necə olub bir ağacın kökündən qol-budaq atan biz türk xalqları bölgə-bölgə, el-el bölünüb bir-birimizdən uzaq düşmüşük? Cavab axtarılası suallar çoxdur. Ancaq həqiqət budur ki, uzun müddət sərhədlər bağlı olduğundan Cənubi Azərbaycandakı həmvətənlərimizlə, Türkiyədəki qardaşlarımızla əlaqələrimiz kəsilib. Xarici ölkələrə səfərlərim zamanı türkdilli qardaşlarımızla görüşəndə sevincim yerə-göyə sığmırdı. Tale elə gətirdi ki, 1995-ci ildə Tükiyədə keçirilən Uluslararası Corum Hitit Fuar və festivalındakı şeir yarışmasında laureat oldum. Həmin zaman İstanbulun Bələdiyyə başqanı olan Türkiyənin indiki prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan mənim şeirlərimi rəğbətlə dinləyirdi. Elə o vaxt tədbirdən sonra şeirlərimin mövzusuna uyğun olaraq Qarabağ məsələsində bizə yardımçı olacağını bildirdi. Burada türkdilli ölkələrdən olan gənc şairlərlə də dostlaşdım. 1996-cı ildə də Ankara şəhərində keçirilən türkdilli xalqların Novruz bayramı şənliklərində Mədəniyyət Nazirliyinin xətti ilə iştirak edib respublikamızı yüksək səviyyədə təmsil etdim. Orada biz türkdilli qardaşlarımızla öz ana dilimizdə danışır və bir-birimizi çox gözəl başa düşürdük. Bayram gecəsi TRT-nin "Axşama doğru" verilişində bir daha Qarabağ həqiqətləri haqqında danışdım. Həmin günlər Ankarada mənə çox sayğı göstərirdilər, bir çox tədbirlərə dəvət edilirdim. Azərbaycanlı tələbələr sevinclərini məimlə bölüşmək istəyirdi. Çorumda olarkən şeirlərimə önəm verən Türkiyə Böyük Millət Məclisinin başqan vəkili Yasin Hətiboğlu tədbirlərin birində məni görüb şəxsi qonaq çağırdı. Qeyd edim ki, bu mənim hələ kənddə müəllim işlədiyim dövr idi.
- Bəs "Təklə
eli, tərəkəmə dünyası" adlı
elmi-populyar kitabınız necə ərsəyə gəldi?
- Bu kitab Azərbaycan xalqının etnik tarixinin öyrənilməsi baxımından maraqlı tədqiqat əsəridir. Kitabda etnogenezimizdə mühüm rol oynayan ən böyük tayfalardan birinin - Təklə tayfasının nümunəsində xalqımızın tarixi, etnoqrafiyası, folkloru və bu sahədə həmin tayfanın yeri və rolu, etnoqrafik özünəməxsusluğu, ədəbi-bədii yaradıcılıq xüsusiyyətləri geniş araşdırılır. Bundan əlavə, xalqımızın etnogenezində iştirak edən türk tayfalarının tarixi münasibətlərinin ümumi mənzərəsinə işıq salınır. Mən həftələrlə, aylarla kənd-kənd, ev-ev gəzərək həmin materialları toplamışam. Ümid edirəm ki, aranı dağa, dağı arana daşıyan, ürəkləri yurd yerlərinin həsrəti ilə çırpınan təklələrin - tərəkəmələrin ömür yolu, həyat yaşantıları, acılı-şirinli xatirələri yaddaşları təzələyəcək, oxucuda Vətənə, torpağa məhəbbət hissini daha da gücləndirəcək.
- Araşdırmalarında azərbaycançılıq ideyalarının, türkçülüyün öyrənilməsi və geniş yayılmasına üstünlük verən Süleyman Əlisa üçün poetik yaradıcılıq, yazdığı şeirləri əsasən hansı hisslərin ifadəsidir?
- Dünya mənim üçün evimizdən, doğulub boya-başa çatdığım kənddən başlayır. Əslində, sən ailəni, doğmalarını sevirsənsə, başqaları da sənin ürəyində sevgi hissi yaradacaq. Bu mənada müxtəlif xalqların nümayəndələri olan çoxlu dostlarım var. Əslində, mənim üçün ən əsası insan amilidir. Dünyanı gözəlləşdirən, "soyuq məzəra da zinət olan" İnsan! Ancaq məhz insanların yaratdıqları problemlər bu gün dünyanı məhv olmaq təhlükəsilə üzləşdirib. Halbuki dünya bizim hamımızın doğma evidir. Onu şeytanlardan, iblislərdən qorumalıyıq. "Məni ağır-yüngül eləmə, dünya", "Mən haqqa güvənmişəm", "Haqq dünyası", "Zəmanə adamına açıq məktub" və başqa şeirlərim məhz belə hisslərin təsiri altında yaranıb.
Şahanə
MÜŞFİQ
525-ci qəzet 2017.- 20 dekabr .- S.8.