İntiqam YAŞAR

Ömür adlanır

Bakı boyda boşluq, Bakı boyda sükut,

Bakı boyda tənhalıq dolaşır

əl-qoluma günboyu.

Addımbaşı tikanlı fikirlər üstünə

yıxılıram üzü üstə.

Qanayır əllərim, qanayır dizlərim.

Yenə qalxıram birtəhər,

yenə çırpıram üst başımı.

Gizlədirəm yaralarımı,

Görən olmadığına sevinirəm yıxıldığımı.

Silirəm əllərimin arxasıyla göz yaşlarımı.

Hə!

Ömür adlanır deyəsən,

domino daşları kimi düzülən günlər.

Hamısı eyni boyda, hamısı eyni ölçüdə...

Bütün xəlvət otaqlar

Bütün xəlvət otaqlarda bir qadın hıçqırığı,

bir kəfkirli saat,

bir körpə mışıltısı.

Bütün xəlvət otaqların qapısı azca aralı,

bütün xəlvət otaqlarda

xəcalət təri basmış pəncərə.

Bütün xəlvət otaqlar,

bütün xəlvət otaqlar,

heç nəyi görmür,

gözünü zilləmiş yerə.

Getdin...

Getdin,

saçlarını dağıdan Bakı küləklərini də

aldın apardın özünlə.

Susdu Xəzər.

Getdin, göylərin ulduzları da getdi..

Hələ də inanmıram...

Donmuşam sükut kimi

hava limanında.

Gözlərim çıxış qapısında

ümidlərimin əlində.

Bir "bəlkə" bitib ürəyimin

topuq vuran dilində,

Getdin, gedişin çətindi demirəm...

"Çətin" çox asandı indiki halımdan,

gözlərin qopmaq istəmir,

saçların ayrılmır xəyalımdan.

Nə uzun yol getmişik bu qısa zamanda,

özümüzə, könlümüzə...

Bu yolu qayıtmaq çətin,

bu yolu qayıtmaq əzab.

Getdin, getdin, getdin...

Kaş ki, "gələcəm" deyərdin,

Gəlməsən belə gözləyərdim.

lll

Kəfkirli saatın köksündə səslənir,

sükutun ayaq səsləri.

Zaman etibarı ilə keçmişlər unudur

ona inanan kəsləri.

Düşündükcə düyünlənir

alnındakı qırışlar da.

Eyni səhifədə, eyni yer tutur,

ayrılıqlar da, görüşlər də.

Bu yolda göz oxşayanlar,

sadəcə baş qatmaq üçünmüş.

Gəldiyin yerə dönərkən,

sadəcə tez çatmaq üçünmüş.

Başındakı son havalar

çox sərtdi bilirəm,

Bir yandan da, havasızlıq,

bir dərddi bilirəm.

Çıxar hərdən gün işığına,

işığa həsrət ürəyini.

Etibarlıdır, söykə kimsəsizliyə,

söykə kürəyini.

Əllərin üşüdükcə

Əllərin üşüdükcə

Şəkillərimi yandır.

Bu dünyada hər şeyin,

axırda yanmağına

həm özünü inandır,

həm də məni inandır.

Son deyilən nə var ki,

bu da bir imtahandır.

Bu dünyada əzəldən,

həqiqət adlı nə var,

sən də bildin yalandır,

mən də bildim yalandır.

Xatırlamaq da olmur,

xatırlama, amandı...

Gizlədiləsi nə var,

Həm də ki xatırlamaq.

bir az sənə ziyandır,

bir az mənə ziyandır.

Payız sükutu

Sən də qollarını bir az geniş aç,

sığsın ürəyinə danışdıqlarım.

Özümdən çox qabaq yerlə bir olub,

mənim ümid deyib yapışdıqlarım.

Baxırsan, payızdı havada ah var,

baxırsan, günəş də xəcalətlidir.

Bəli, yoldan ötən gülər bəlkə də,

vallah, mənim üçün bu dəhşətlidir.

Bax, bir həyətdəki, tənha çinara,

yarpaqlar küləyin alqış əlləri.

Beləcə alqışla yola salacaq,

bu çinar həm bizi, həm də illəri.

Bu sənsən, bu mənəm, bu biz deyilik.

Şəhadət barmağın "sus" əmri verdi.

Bilmirəm, yəqin ki, bizdən xəbərsiz,

biri bu taleyə "kəs" əmri verdi.

lll

Toxunmaz göz yaşlarına,

axar, axar doyunca.

Səssizcə axışına,

baxar, baxar doyunca.

Bu leysanıın sonunu,

yaxşı bilir, bu, düzdü.

Suların can atdığı,

yaxın-uzaq dənizdi.

Odur ki, ürəyində,

liman salıb gəmilər.

Vüsaldı ya, ayrılıq,

bunu tək Tanrı bilər.

lll

Zaman elə gözəl axıb gedirdi,

Gözlərim önündə səssiz su kimi.

Hələ də o hisslər köksüm altdadı,

Ən doğma, ən şirin bir arzu kimi.

Nə bilim, çox vaxt da gücüm yetməyir,

Könlümdən hər keçən sözü deməyə,

Bəlkə də nə vaxtsa deyə bilərəm,

Bəlkə, izin verər özü, deməyə.

Əlləri qoynunda gizlənən adam,

Səni dinləməyə sükut tək gəlib.

Sənin otağına dərd də gələndə,

Şad gəlib, şux gəlib, mübarək gəlib.

lll

Qazıla-qazıla gedir bu qəbir,

Çox gedər, hardasa daşa çıxmasa.

Nə var ki, getməyə, qəbir də yoldu,

Qəfildən ümidlər boşa çıxmasa.

Soyuq şəkillərdə soyuq baxışlar,

Toxunsan əllərin donar bəlkə də.

O baxışlar bezib öz yiyəsindən,

Soruş, sahibini danar bəlkə də.

Zərblə çırpılan qapılar kimi,

Dəyər bir-birinə göz qapaqların.

Səni harayasa aparıb gedər,

Alıb çiyni üstə öz ayaqların.

Ömürdü, gündü də...

Bütün doğrulardan bir addım uzaq,

Bütün yalanlara bir addım yaxın...

Ömürdü, gündü də sürürük gedir.

Hərdən eyni nəfəs dözülməz olur,

Hərdən kipriklərin sınır yük altda,

Ömürdü, gündü də sürürük gedir.

Yenə dan yerinə ümid can atır.

Yenə sabah üçün əllər uzanır.

Ömürdü, gündü də sürürük gedir.

lll

Bir də həqiqət var,

Haqqında xeyli susmağa.

Bir də sükut var, tavanı döyəcləməyə.

Bir də iki göz var,

Yorulmadan yumulmağa.

Bir də gecələr var görüşünə tələsdiyim.

Bir də bir cüt əl var çarpazlanmağa baş altda.

Bir də bir qədəh şərabdı tək ayaq üstə,

keşik çəkir.

Bir də mən varam çox uzaqlarda payi-piyada.

Bir də sən varsan çox yaxında, əlim çatmır...

lll

İlahi, ən böyük dərd hansıdısa,

Söylə, gücümüzü ona saxlayaq.

İtib-batasıyıq bu vurhavurda,

Bir az özümüzü sona saxlayaq.

İndi dar qəfəsə beşik deyirlər,

Üstündə bir çətən minnətin olur.

Yaxşıya yaxşısan, pisə pis demək,

Ya olmur, ya da ki, çox çətin olur.

Ayağında buxov, önündə yollar,

Ürək çırpınmaqdan sinən qabardı.

Çiynimiz əzilir dərdimiz altda,

Bu yük çiynimzdən düşsə nə vardı.

Ömür qum saatı, ümid dənəcik.

Çevir gah yuxarı, gah da aşağı.

Zaman dayanacaq, saat susacaq.

Dan sökülməyəcək bir səhər çağı.

525-ci qəzet 2017.- 21 dekabr.- S.7.