Görünmür

Gəlib çatdım ömrün payız fəslinə,

Ağartdığım saç gözümə görünmür.

Seyrəkləşib can söyləyən ətrafım,

Kölgəm belə heç gözümə görünmür.

Fərqi yoxmuş: ağlayan ol, gülən ol,

Bu dünyanın hər üzünü bilən ol,

Nə gətirir, nə ötürür o ağ yol,

Gedən karvan, köç gözümə görünmür.

Vaxt var idi sanırdım ki, dağam mən,

Heç bilmirəm indi varam, yoxam mən,

Gecə-gündüz qəm yeyirəm, toxam mən,

Yetim-yesir, ac gözümə görünmür.

Çox dedilər, içində dərd daşıma,

Yandım gedən torpağıma, daşıma,

Mənası yox, qoysalar da başıma,

İnnən belə tac gözümə görünmür.

Dərdi-qəmi uşaq ikən qanmışam,

Gözüm görən dəhşətlərdən donmuşam,

Üzdə gülüb içimdə çox yanmışam,

Daha bayır, iç gözümə görünmür.

Hara qoydum ləl saxlayan sədəfi?

Seçəmmirəm yaxın, uzaq hədəfi,

Dolaşdırıb, düyün saldım kələfi,

İtirmişəm, uc gözümə görünmür.

Amil, itik birmi, beşmi - axtarım?

Uçub getdi neçə durna qatarım,

Gedənləri necə geri qaytarım,

Ha baxıram, güc gözümə görünmür.

Ərk qalası

Divar-tağı yerindədi ,

Solu, sağı yerindədi,

Hələ yağı yerindədi,

Dayanıbdı bərk qalası,

Təbrizimin Ərk qalası.

Səttarxana sipər oldu,

Bağırxana səngər oldu,

Hər daşı bir əsgər oldu,

Etməz türkü tərk qalası,

Təbrizimin Ərk qalası.

Nə vaxt əski çağa döndüm,

Kövrəldim, uşağa döndüm,

Dağ önündə dağa döndüm,

O bir məğrur Şərq qalası,

Təbrizimin Ərk qalası.

Məscid kəsib qabağını,

Zülmət edib sabahını,

Zaman töküb suvağını,

Vurmur daha bərq qalası,

Təbrizimin Ərk qalası.

Elxani şahından qalıb,

Qacar topxanası olub,

Yeddi əsrlik yoldan gəlib

Basılmayan türk qalası,

Təbrizimin Ərk qalası.

Haray sallam dörd bir yana,

Kim yatıbdı, kim oyana,

Min il də bundan o yana

Düşmənlərə görk qalası,

Təbrizimin Ərk qalası.

Yol birdi

Dövran bizi pərən-pərən salsa da,

Vətən birdi, millət birdi, yol birdi.

Dəyişməyib qara bulud, qasırğa,

Üstümüzdən əsib keçən yel birdi.

Gördüyünə göz yumubdu babalar,

Biz də yatdıq, kaş yatmaya nəvələr,

Gizli-gizli tələ quran qüvvələr,

Əzəl gündən şeytan ilə dilbirdi.

Başımıza nələr gəldi, kim bilmir,

Elə dərd var özgələrə deyilmir,

Sənin dərdin mənim dərdim deyilmi,

Göz yaşından o yaranan göl birdi.

Doğru bilmə hər deyilən yalanı,

Öz başına özün açma bəlanı,

Mən verəndə sən almırsan salamı,

Ətrafında yağı düşmən əlbirdi.

Amil, elin, vətəninlə fəxr elə,

Pərvanə tək ətrafında dövr elə,

Tutacaqdır haqq yerini, səbr elə,

Görəcəksən zaman özü xəlbirdi.

Sən niyə yatmırsan, bülbül?

Hələ sabah açılmayıb,

Sən niyə yatmırsan bülbül?

Mən yatmıram, dərdim çoxdu,

Sən niyə yatmırsan, bülbül?

Ən gözəl fəsil sənindi,

Cəh-cəh vuran dil sənindi,

Bu bağdakı gül sənindi,

Sən niyə yatmırsan, bülbül

Bilirsənmi ağrı nədi?

Həsrət nədi, ayrı nədi?

Səsində bu yanğı nədi?

Sən niyə yatmırsan, bülbül?

Könlünü açmazmı bağlar?

Köksündə çarpazmı dağlar?

Vətən, torpaq dərdinmi var?

Sən niyə yatmırsan, bülbül?

Bu nə nisgil, bu nə qubar,

Bir yerdə tutmursan qərar,

Yuvanı dağıdanmı var,

Sən niyə yatmırsan, bülbül?

Bu bağın sahibi xəstə,

Həkim gəlir hər gün üstə,

Sən azadsan, o "qəfəsdə",

Sən niyə yatmırsan bülbül?

Göz yaşına batıb aləm,

Yarpaqlar şeh, budaqlar nəm,

Dərdlərin yiyəsi mənəm,

Sən niyə yatmırsan, bülbül?

Bu sevgi mənə tanış

Nakam eşqinə ağlayan qız,

Bir az da gül, danış.

Bu sevgi Leyli sevgisidi,

Bu sevgi mənə tanış.

Bu nə görkəm, nə bənzəyiş,

Mənim yadıma o qız düşür.

Onu payızda sevmişdim,

İndisə ömrümə payız düşür.

Yenə payız havasıdı,

Sənsə onun o zamankı qız yaşıdı.

Göydən yağan da leysan deyil,

Hər ikinizin göz yaşıdı.

Səni bir də o cür kim duyacaq,

Baxışlarından qopan harayı

Kim eşidəcək?

Axan bu isti göz yaşların

Olsa-olsa yastığını isidəcək.

Tarix dönür, təkrarlanır,

Nə olsun ki, bir az eyni,

Bir az yanlış.

Bu sevgi mələk sevgisidi,

Bu sevgi mənə tanış.

Al, oxu

Gecə yazdım bu şeiri səninçün,

Xeyirli bir sabah üçün al, oxu.

Baxışların can qoymayıb canımda,

Nə çəkirəm agah üçün al, oxu.

Soruşmursan içimdəki nə ahdı,

Dərd əhlindən xəbər tutmaq savabdı,

Yananlara gendən baxmaq günahdı,

Elədiyin günah üçün al, oxu.

Qan salıbdı dörd bir yana gözlərin,

Heç gəlməyir din-imana gözlərin,

Dedim bəlkə qıymaz mənə gözlərin,

Gətirdiyim pənah üçün al, oxu.

Elə bilmə Amil daşdı, qayadı,

Hər bayramda üzü axar suyadı,

Bu şeirin hər misrası duadı,

Heç olmasa Allah üçün al, oxu.

Amil AVOĞLU

525-ci qəzet.- 2017.- 11 iyul.- S.7.