Zaur Sahil

 

Zaur Sahil (Bağırov Zaur Fazil oğlu) 1988-ci ildə anadan olub. Orta məktəbi Cəlilabad rayonunda bitirib. Sülhməramlı Qüvvələrin tərkibində Əfqanıstan torpağında xidmət edib.

 

Bədii yaradıcılığa erkən yaşdan həvəs göstərən Z.Sahilin ilk şeiri 2006-cı ildə çap olunub.

 

2014-cü ildə Bakı Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsini "Ədəbi işçi" ixtisası üzrə bitirib.

 

İndiyədək iki kitabı çapdan çıxıb. 2016-cı ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.

 

Zaur SAHİL

 

Atam sağ gözümdü,

Anam sol gözümdü.

Anam öləndən sonra,

Bu dünyaya iki gözümlə

baxa bilmirəm.

Sağ gözümlə bu dünyanı,

Sol gözümlə o dünyanı

görürəm.

 

lll

 

Anamın göz yaşını

görməyim deyə.

Yağışlı havada

öləcəyəm mən.

Qoşulub yağışa

güləcəyəm mən.

Məzarım uşaqkən

qazıldığı üçün,

Öləndə uşağa

dönəcəyəm mən.

 

lll

 

Gözlərim Atam kimi,

Ürəyim Anam kimidi.

Dilim uşaqlığım kimi

Gözlərimlə ürəyimin

Arasında qalıb.

Dilimi yumşaltdıqca

Gözlərimdən yaş düşür,

Ürəyimə daş düşür.

Bu dünyanın göz yaşı,

O dünyanın daşıymış.

 

lll

 

Vətən bir güzgüdü.

Ancaq qürbətə çəkilib,

Özünü vətəndə

görə bilərsən.

 

Qürbətdən məktub

 

Qürbətin yolları uzun imiş,

Çatmır vətənə ki, gedəm evimə.

Atam kəndimizdən, Anam məzardan,

Sevgilim şəhərdən gələ, sevinə.

 

lll

 

Mən düşdüyüm qürbət ilə

Vətənin arasında

Yarım saat fərq var.

Bu fərq,

Qürbəti vətənə sarı qovub,

Yarım saat qürbətdə,

Yarım saat vətəndə,

Yaşamaq deməkdi.

İncimə, vaxtından tez gəlsəm.

 

lll

 

Ağlayan vaxtlarımda

Göz  yaşlarımdan islanan  torpaq

Bir gün sən ağlayacaqsan

Mən islanacam göz yaşlarında

Bax onda istəmirəm

Qəbrimin gözləri

Yaşlı olduğunu

Kimsə görsün.

 

lll

 

Qışın soyuğuna,

Yayın istisinə baxmayın.

Qış yaydan varlı olur,

Qışın günəşi, yağışı, qarı, küləyi,

dumanı-çəni, şaxtası-buzu var.

Yayın təkcə günəşi var.

 

Həyat yoldaşım üçün

 

Gözündən lalələr axıb gedirdi,

Düşürdü könlümün qərib bəxtinə.

Bilirəm, dərdimi yaman çəkirsən,

İslanmış arzular sərib bəxtimə.

 

Həsrəti uzanmış, gödək adamsan,

Boyun çatmayacaq məni görməyə.

Darıxma, günləri nərdivan edib,

Bir gün çıxacağam səni görməyə.

Oğlum qızım üçün

 

Hər zaman yuxularda

qarşılayardım günləri.

İndisə, oyaq qarşılayıram.

Sizə çatmaq üçün, balalarım.

Hər gün bir pillədi

Qalxıram Sizə doğru.

 

Məni bəlalardan qoruyan balalarıma...

 

Göylərdən tökülən qar dənələri,

Atılan topların qəlpələridir.

Atalar, Analar heç qorxmasınlar,

Onları qoruyan körpələridir.

Layla bir duadır,körpə eşidir,

Dönüb Tanrısına təşəkkür edir.

Hamı gələ-gələ dünyadan gedir,

Onları qoruyan körpələridir.

Bütün musiqilər qavala gəlir,

Ömür bir cavabdır, suala gəlir,

İnsanlar gündə bir zavala gəlir,

Onları qoruyan körpələridir.

 

lll

 

Yalnız, ürək

ürəyə dəyəndə,

gözdən çınqı çıxar.

Bağışla,

ürəyim ürəyinə dəyə bilmədi,

gözüm gözünə

həsrət qaldı.

 

lll

 

Bilirəm,

İndi boş qalan yastığım

Göz yaşınla doludur.

Sanki, mənəm deyə,

Hər gün göz yaşını

qucaqlayıb yatırsan.

Mənsizlik lay-lay deyir

Sənsizliyə.

 

lll

 

Adam boyda adamsan,

Küçə boyda küçəsən.

İçindəki adamdan,

İçindəki küçəyə,

Ümid boyda cığır var.

Hər gün sənçün darıxan,

Adam kimi yetim var,

Küçə kimi fağır var.

 

lll

 

Bir ovuc daş kimi,

Günlər girib ömrümə.

Barmaqlarımın arasından,

Bir-bir düşür könlümə...

 

lll

 

Uçdu gözlərimin yaş dənələri,

Getdi buludlara qondu,dayandı.

Düşdü buludlardan daş dənələri,

Gəldi ürəyimdə dondu, dayandı.

İmanım göylərə, ümidim yerə,

Gəlmişdim dünyadan gül dərmək üçün.

Tikanlar ömrümü nöqtələdilər,

Gedirəm, dünyanı güldürmək üçün.

 

525-ci qəzet 2017.- 20 iyun.- S.7.