Dədə Şəmşir

Yamanca çətinə düşmüşəm yenə,

Bu işi yoluna qoy, Dədə Şəmşir!

Kimə ağız açdım səni göstərdi,

Şahidimdi yerlə-göy, Dədə Şəmşir!

Pay ayrıldı, püşküm düşdü bir aza,

Sən olmasan gedəcəkdi güdaza.

Bir təcnisdi, məni yığıb boğaza,

Yetiş harayıma, ay Dədə Şəmşir!

Təbim korşalıbdı, fikrim tarimar,

Şeir hatəmisən, mahir sənətkar.

Səndən bir qafiyə ehtiyacım var,

Ver Əyyub balana pay, Dədə Şəmşir!

Ağdaban faciəsi

7-si aprelin qanlı gecəsi

Yardı qaranlığı odlu güllələr.

Göyləri inlətdi min fəryad səsi,

Qalxdı Ağdabanda ərşə nalələr.

8 qoca, 2 körpə, 7 ana,

Saya bir bax - 2 itkin, 5 girov,

8 nəfər diri-diri yanana,

Şahə qalxdı, üzə durdu od-alov.

Sözə sığışmayan fəlakətə bax: -

Çingiz güllələdi doğma bacısın!

Ürək oda yanır, qovrulur dodaq,

Duyduqca Aygünün ömür acısın!

Xəstə Qənaətin cismin, bədənin

Vəhşi nərəsiylə kəsdi Diqiran!

Sonra barmağıyla oydu gözlərin,

Tarixdə belə hal görməyib insan!

Gülzar göz yaşını tökmədi hədər,

Baxdıqca düşmənin vəhşi oynuna;

Qoru namusunu, ay ana Tərtər,

Qayadan şığadı sellər qoynuna!

Soydular Saşanın üz dərisini,

Qəmərdə güllələr xaç şəkli çəkdi!

Gizləyib tarixin faciəsini,

Dedilər: - Kim görüb, kim görəcəkdi?!

Musa ilə Həyat, Bakirlə Qulu,

Ağdabanda diri-diri yandılar!

İgid Ziyəddinin doğrandı qolu,

Vəhşi caynağında parçalandılar!

BTR yeridi Rayətin üstə,

Xıncım-xıncım edib torpağa qatdı.

O mənfur faşistlər durmuşdu qəsdə,

Ölü cəsədlərdən tonqal yaratdı!

Qurban külliyyatı, Şəmşir xəzinəsi,

Düşmən əlləriylə oda qalandı,

Rayətin torpaqda "intiqam" səsi

Elə haray çəkdi, yer yırğalandı!

Ömür deyil nə göz yaşı, nə də yas,

Ordumuz torpağı azad edəcək!

Hələ qarşıdadır qisasa-qisas,

Zəfər bayrağıyla gəlir, gələcək!

Qocalıq tutub yaxamdan

Qocalıq tutub yaxamdan,

Mənlə uşaqlıq eləyir.

Nə qanır, nə də qandırır,

Tez-tez "axmaqlıq" eləyir.

Diz taqətsiz, yoxuş uca,

Zayıllayır qocaldıqca...

Gözəllərin arxasınca,

Baxır, qorxaqlıq eləyir.

Neylədiyin özü bilmir,

Fikrinə nə gəldi, deyir.

Əlindən bir iş də gəlmir,

Yersiz şıltaqlıq eləyir.

Çox qış gördüm, çox da bahar,

Nə oldu, nələr də olar?

Əyyubun nə günahı var?

Səhvi qocalıq eləyir.

Moskva, 11.01.2014

Səndən sənə olan şikayət imiş

Bəlkə istəmişəm qədərdən artıq,

Bəlkə də olanlar kifayət imiş.

Nə qədər yaxınsan, o qədər uzaq,

Sonu görünməyən nəhayət imiş.

Gözlərin sinənə yeridi getdi,

Gözəlliyin məni bürüdü getdi.

Baxışım qoynunda əridi,

Cənnət belədisə qiyamət imiş.

Dil açmamış qəlbimdəkin bilərdin,

Təmənnamı yayındırıb gülərdin.

Nəyin azalardı, nə itirərdin?

Səndən sənə olana şikayət imiş.

Gözlərinə baxdım, məni görmədin,

Dilimdə gül açdı, birin dərmədin.

Mənə hər şey verdin, könül vermədin,

Camalını görmək ziyarət imiş.

Söylə indən belə neyləyəcəksən?

Yoxsa son köçümü əyləyəcəksən.

Vallah yoxluğuma göynəyəcəksən,

Əyyub nağıl imiş, hekayət imiş.

24.07.2014

Qoymur

Sənin baxışında şeytan tükü var,

İlişib qalıram, getməyə qoymur.

Qarşında dönürəm sarı bülbülə,

Elə baxırsan ki, ötməyə qoymur.

Qarşındayam, dili yoxdu sözün də,

Hekayət var bu lal sözün özündə,

Sevda çiçəyisən dünya üzündə,

Ayrı çiçəkləri bitməyə qoymur.

Məndən olsa sənə yetib gedərdim,

Qəlbinin içində bitib gedərdim,

Olmasan, dünyadan itib gedərdim,

Varlığın Əyyubu itməyə qoymur.

Moskva, 16.12.2013

Əyyub CABBAROV

525-ci qəzet.- 2017.- 7 mart.- S.7.