Mayıs günləri
Şirməmməd HÜSEYNOV
2018-ci il mayın 28-də müsəlman Şərqində
ilk parlamentli respublikanın - Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
yaranmasının 100 ili tamam olur.
Bu münasibətlə prezident İlham Əliyev
böyük tarixi əhəmiyyətli sərəncam
imzalayıb. Sənəddə qeyd olunur ki, Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti dünyanın siyasi nizamının yenidən
qurulduğu bir vaxtda, XIX əsrin axırları və XX əsrin
əvvəllərində Azərbaycanın
yaşadığı parlaq mədəni yüksəliş mərhələsinin
məntiqi yekunu kimi meydana çıxıb.
XIX əsrin birinci yarısından etibarən maarifçilik
ideyalarının yayılması ilə Azərbaycanda baş
vermiş köklü ictimai-siyasi və mədəni dəyişikliklər
yeni tipli teatrın, məktəbin və mətbuatın
yaranmasını təmin etməklə milli özünüdərkin
gerçəkləşməsi üçün zəmin
hazırladı. Abbasqulu ağa Bakıxanov və Mirzə Fətəli
Axundzadə ilə başlayan bu yolu yeni tarixi mərhələdə
Həsən bəy Zərdabi, Cəlil Məmmədquluzadə,
Mirzə Ələkbər Sabir, Əli bəy Hüseynzadə
və digər görkəmli şəxsiyyətlər davam
etdirərək milli məfkurənin təşəkkülü
və inkişafına mühüm təsir göstərirdilər.
Həmin dövrdə güclü sahibkarlar təbəqəsinin
formalaşdığı neft şəhəri Bakı, eyni
zamanda, milli ruhlu ziyalılar nəslinin yetişdiyi ictimai-siyasi
fikir mərkəzinə çevrilmişdi. Rusiyanın Dövlət dumalarına və Müəssislər
məclisinə seçilmiş azərbaycanlılar müstəmləkədən
azad, demokratik dövlət sistemi yaratmağa hazır idilər.
Bununla yanaşı, Rusiyada çarizmin süqutundan sonra
bolşeviklərin hakimiyyəti ələ keçirməsi ilə
keçmiş imperiya ərazisində mürəkkəb
geosiyasi vəziyyət yaranmışdı. Dünyanın
aparıcı dövlətlərinin Bakı neftinə
marağının siyasi çarpışmaları daha da gərginləşdirdiyi
belə bir şəraitdə Azərbaycanın tərəqqipərvər
siyasi elitası müstəqil milli dövlətçiliyin
yaradılması naminə birləşdi.1918-ci il
may ayının 28-də Azərbaycanın müstəqilliyini
bəyan edən İstiqlal bəyannaməsi qəbul edildi.
Yeni qurulan Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti öz üzərinə
götürdüyü çətin tarixi vəzifəni
imkanlarının ən son həddində
çalışaraq şərəflə yerinə yetirdi. Azərbaycanın
ilk Parlamenti və Hökuməti, dövlət aparatı təşkil
edildi, ölkənin sərhədləri müəyyənləşdirildi,
bayrağı, himni və gerbi yaradıldı, ana dili dövlət
dili elan edildi, dövlət quruculuğu sahəsində ciddi tədbirlər
həyata keçirildi.
Ölkənin
ərazi bütövlüyü və milli təhlükəsizliyi
təmin edildi, qısa müddətdə yüksək
döyüş qabiliyyətli hərbi hissələr
yaradıldı, milli tələblərə və demokratik
prinsiplərə uyğun dövlət orqanları quruldu,
maarifin və mədəniyyətin inkişafına xüsusi
diqqət yetirildi, Azərbaycanın ilk universiteti təsis
olundu, təhsil milliləşdirildi, xalqın sonrakı illərdə
mədəni yüksəlişi üçün zəmin
hazırlayan, ictimai fikir tarixi baxımından müstəsna əhəmiyyətli
işlər görüldü.
Sərəncama əsasən, xalqımız və
dövlətimiz üçün mühüm məna kəsb
edən bu əlamətdar hadisə bütün respublika ərazisində
təntənəli şəkildə qeyd ediləcək,
cümhuriyyətin qurucuları dərin hüznlə yad
olunacaqlar.
Bu münasibətlə professor Şirməmməd
Hüseynovun redaksiyamıza təqdim etdiyi, cümhuriyyət
dövrünü və onun qurucularının keçdiyi
şərəfli mübarizə yolunu əks etdirən tarixi əhəmiyyətli
yazıları oxucularımıza təqdim edirik.
“525”
Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyətinin 100 illiyi qarşısında
Neçə
min illik dövlətçilik tariximizdə ilk dəfə “Azərbaycan”
adlı müstəqil dövlətimizi - Xalq Cümhuriyyətini
yaratmış, qısa müddətdə olsa da, şərəflə
yaşatmış və dünyaya tanıtmış istiqlal
mücahidlərimiz məcburi fasilə dövründə
mühacirətdə nələr yazmış, nə düşünmüş,
bizlərə nəyi vəsiyyət etmişlər - oxuyaq,
düşünək, bu günümüz üçün fəxr
edək!
Şirməmməd
Hüseynov
Azərbaycan
istiqlalının 13-cü il
dönümünü təşkil edən bu mübarək
gündə, biz mötad tradisyonumuzu bir az dəgişərək
sadə 28 Mayısdan degil, ələlümum Mayıs günlərindən
bəhs etmək istəriz.
Azərbaycan istiqlalı uğrunda davam edən
şanlı mücadilənin Qafqasiyanın müştərək
xilası ilə birlikdə davam etməsindəki zərurət
artıq günün şüarını təşkil
etmişdir. Bütün Qafqasiya xilas olmadıqca Qafqasiya
Cümhuriyyətlərinin ayrı-ayrı xilas
olacaqlarındakı əndişəyi, artıq hər kəs
anlamaya başlamışdır. Bu
anlayışın zehinlərdə əsaslı surətdə
yerləşməsi milli mücadiləmizin müvəffəqiyyəti
nöqteyi-nəzərindən pək mühümdür.
İştə
bu əhəmiyyətin qiymətini ayrıca təqdir etdirmək
üçün biz bugünki ənənəvi məqaləmizi
28 Mayısa degil, ələlümum Mayıs günlərinə
təxsis ediyoruz!
Mayıs
günləri - bunların sayı üçdür: 11, 26 və
28 Mayıs!
Mayıs
münasibətilə nəşr etdigi Bəyannamələrindən
birində Qafqasiya İstiqlal Komitəsi bu günlərdən
bəhs edərkən şöylə bir tərif
yapmışdı:
“11, 26 və
28 Mayıs - iştə yekdigərini təqib edən 3 gün
ki, bircə Mayıs ayına, yalnız təbiətin degil,
tarixin də həyatbəxş bir mövsümü
hökmünü verməkdədir”.
Əvət,
1918 sənəsində 11 Mayısda Şimali Qafqasiya, 26
Mayısda Gürcüstan, 28 Mayısda da Azərbaycan ilə
Ermənistan Cümhuriyyətləri istiqlallarını elan
etmişlərdir.
Aşağı-yuxarı bir əsr sürən çar
idarəsi, afaqi surətdə müxtəlif qövmlərlə
məskun Qafqasiya üzərində, bu ənasirin birər
milli vəhdət təşkilinə səbəb oldu. Tarixin mükəddər
cərəyanı ilə Rusiya imperatorluğu
çökü verincə Qafqasiya səhnəsində
başlıca 4 millət zühur və birər müstəqil
cümhuriyyət elanla, kəndi mövcudiyyətlərini
cahana qarşı təsbit etdilər.
Çar
idarəsi altında milli birliklərini və dövlət həyatı
ilə yaşamaq əzmlərini bütün Qafqasiya millətləri,
bu dəfə, qızıl çarizmin hər şeyi təzyiq
edən məzalimi altında Qafqasiyanın su və hava qədər
möhtac olduğu bir məfhumu - Qafqasiya birligi məfhumunu dərk
etdilər.
Bu sətirləri yazarkən qarşımızda Qafqasiya
İstiqlal Komitəsi tərəfindən nəşr olunan
“Bülleten”in 13-cü nömrəsi duruyor. Bu nüsxə
Qafqasiya Konfederasyonu fikrinin tənvirinə təxsis edilmiş
məxsusi bir nüsxədir. Burada dərc
olunmuş materiallar hər dürlü təfsir və
mütaliədən ari olaraq, bir taqım vəqayı zikr ilə
vəsiqələr, rəsmi və nim rəsmi bəyanat ilə
yazılardan ibarətdir. Tərtib
etibarı ilə milli qisimlərə ayrılmış bulunan
“Bülleten”in Azərbaycan qismi Milli Azərbaycan Mərkəzinin
bir qərarnaməsi ilə başlıyor. Azərbaycandakı
üsyan hərəkatının təhlilinə təxsis
olunan bu rezalyusyon, mövzuu bəhis hadisələrə
ümumi Qafqasiya miqyasında bir məna verərək, əz
cümlə diyor ki:
“... Azərbaycan istiqlalından bəhs edərkən
Müstəqil Qafqasiya Konfederasyonu ilə birlikdə bəhs
etməlidir, çünki Azərbaycanın xilası ancaq
bütün Qafqasiyanın xilasilə birlikdə
mümkündür!”
Azərbaycan qismində dərc olunmuş digər
bütün materiallar dəxi eyni fikri daha sərih və vazeh
bir surətdə, müxtəlif şəkillərdə ifadə
etməkdədir.
Gürcüstan qismindəki materiallar da eyni mahiyyətdədir. Gürcü
sosial-demokrat firqəsinin gizli konqresində qəbul olunmuş
rezalyusyondan iqtibasla dərc olunmuş parçada xaricdə
çalışan firqə müəssisələrinə
müstəqbəl Qafqasiya Konfederasyonunun konstitusyon projesini tənzim
etmək təklifinə aid qisim dərc edilmişdir. Eyni zamanda, gürcü sosial-demokrat firqəsi əcnəbi
məmləkətlər bürosu nəşri-əfkarı
“Mücadilə sədası” qəzetəsinin bu rezalyusyonundan
bəhs məqaləsinin aşağıdakı sətirləri
nəql edilmişdir. Bu sətirlərdə deniliyor ki:
“.... Qafqasiya Konfederasyonu artıq firqənin rəsmi
bayrağını təşkil ediyor. Bu bayrağa hizmət
etmək, onun altında mücadilə edərək məqsədə
doğru yürümək firqənin ən şanlı vəzifəsidir!..”
Şimali Qafqas qismi də bi fikri təyid ediyor. Qafqasiya Konfederasyonu fikrinin
ötədən bəri dağlılar tərəfindən tərvic
olunan bir qayə olduğu təsbit edildikdən sonra “dörd tərəfdən
mühat bulunduğumuz şərait qafqasiyalıların
müttəhid olaraq hərəkət etmələrini bizə
ciddiyyətlə hökm etməkdədir” diyor!
Qafqasiya təşkilatları naminə nəzəri
olaraq təyid olunan bu fikrin Qafqasiyada mücadilə halında
bulunan xalq tərəfindən felən nümayiş etdirməkdə
olduğunu nəşriyyatımızı təqib edənlər
bilirlər. Sovet hökumətinin Qafqasiyada vahid bir cəbhə
qarşısında qaldığı, başda Eliyava olaraq
keçənlərdə bolşevik mətbuatı ilə
komunist komisarların kəndi bəyanatlarına binaən nəşr
edilmişdi.
Həddi-zatında coğrafi bir vəhdət təşkil
edən Qafqasiyanın eyni zamanda, iqtisadi bir vəhdət arzu
etdigini də nəzərə alırsaq, Qafqasiya millətlərinin
siyasi bir ittihad haqqındakı bu əzmlərinin nə
böyük bir qiymətə haiz olduğu
anlaşılır.
Qafqasiyadakı milli hərəkatlar haqqında mənfi rəy
bəsləyən bədbinlər, əksərən
buradakı milliyyət fərqlərinə işarət edərək,
bunların bir vəhdət təşkil edəmiyəcəklərini
və bu üzdən də, ayrı-ayrı qalacaqlarından,
müxtəlif qafqasiyalı Cümhuriyyətlərin payidar
olamıyacaqları kibi mənfi nəticələrə gəlirlər.
Siyasi vəhdətin
və ya ittihadın təmini üçün milli vəhdət
və ya irqi qərabətin əhəmiyyəti
aşkardır. Fəqət cahan tarixi bizə
milliyyətcə fərqli olan cəmiyyətlərin də
siyasi bir vəhdət və müştərək bir dövlət
təsis etdiklərini göstərməkdədir.
İştə İsveçrə!
İsveçrə
Konfederasyonunu başlıca 3 millət təşkil edər:
fransız, italyan və alman. Böylə ikən
bu kiçik məmləkət cahan hərbi kibi müdhiş
sarsıntıda kəndi şirazəsini heç də
sarsıtmadı. Saydığımız 3
millətə mənsub və İsveçrəyə
qonşu olaraq böyük Avropa dövlətlərinin cahan hərbində
yekdigərinə düşmən olduqlarına rəğmən
kiçik İsveçrə kəndi bitərəfligini
mühafizəyə müvəffəq oldu. Bu müvəffəqiyyəti ona təmin edən
qüvvət nə idi?
Siyasi və
həyati mənfəətlərin ortaqlığı, bu ortaq
mənfəətlərin müdafiəsi uğrundakı bərabər
mücadilə və bərabər olaraq yaşaması tarixi
müqəddərat iştə o qüvvət ki, bütün
İsveçrə millətlərində kəndi hürriyyətlərini
müştərəkən müdafiə ruh və iradəsini
doğurmuşdur!
Qafqasiyadakı milli və qövmi ənasirin
aralarındakı fərqlərə rəğmən
yaşadıqları tarixi müqəddəratdakı eynilik o
dərəcədədir ki, onlarda müştərək siyasi
bir iradə doğmasını mücib oluyor.
Sovet rejiminin çəkilməz məzalimi altında
bütün qafqasiyalılarda hürr və müstəqil bir
həyat ilə məsud olmaq üçün sarsılmaz bir
iradə vücud buluyor. Kəndilərində siyasi istək əzm
birligi doğuyor. Qeyb olmuş hürriyyətlərinin
iadəsi üçün vuruşarkən onlar bu cidalın əlbirligi
ilə faydalı olacağına qanedirlər!
Coğrafi
və iqtisadi birliklə bərabər, konfederasyon fikrinin gələcək
müvəffəqiyyətini təmin edən 3-cü amil dəxi
təkəvvün ediyor - siyasi hədəflər birləşiyor!
Tarixi vaqiələrin cərəyanı əqəbində,
təbii olaraq gələn şüurdur ki, bir fikir-qüvvət
(idefors) olaraq, ictimai hərəkətlərin nihayi zəfərini
təmin edər.
Qafqasiya Cümhuriyyətləri tarixlərilə
müvazi bir tarixə malik olan müstəqil Qafqasiya
Konfederasyonu fikrinin şu andakı qüvvəti əsl
orasındadır ki, on sənədən bəri qızıl
rus istilasına qarşı Qafqasiya millətləri tərəfindən
yürüdülən mücadilə qafqasiyalı
zişüur ünsürlərin sabit bir fikri (idefiks)
halına gəliyor. Bu qəziyyə sadə nəzəri-mahiyyətdə
olan vəsiqələrlə degil, məzlum vətənin
dağları ilə ovalarında tökülən al qanlarla dəxi
felən isbat olunmaqdadır.
İştə
istiqlal mücadiləmizin bu şanlı il
dönümündə, buradan, bu vətəndən uzaq
mühacirətdən oraya, o həpimizin hürriyyəti
üçün qanlara qəltan cananımız diyara candan gələn
atəşin salamlarımızı göndərirkən, hər
dürlü məzlumluqlara qatlanan yılmaz mücahidlərimizə
tutduqları doğru yolda sarsılmadan ilərləmək
üçün kəndilərinə müvəffəqiyyət
təmənni edəriz!
Əvət, vətəndaşlar, 28 Mayısı
yaşatırkən, biz ələlümum Mayıs günlərini
yaşatmış olduğumuzu unutmayalım; biləlim ki, “sadə
təbiətin degil, tarixin də həyatbəxş bir
mövsümü olan Mayıs” bizim üçün bir
güldür.
Yaşasın
28 Mayıs, yaşasın Mayıs günləri!
M.Ə.Rəsulzadə
15.V.1931
“Odlu-Yurd”,
28 Mayıs 1931, ¹ 3(28)
Mötad
- vərdiş, adət edilmiş
Afaqi -
üfüqi
Tənvir
- işıqlandırma, işıqçı
Təxsis
- həsr etmə
Şirazə
- nizam, intizam
Təkəvvün
- təşəkkül etmə, mövcud olma
Əqəb
- arxa, geri
Zişüur
- düşüncəli, şüurlu
Azərbaycan
Parlamentosu
(1918 - 7
Birinci kanun (dekabr) 1930)
Azərbaycanın 1918-1920 istiqlal və demokratik
cümhuriyyət illərini və bu illərə təqəddüm
edən dövrləri tədqiq edəcək olan istiqbalın
münəvvər və alim nəsli, 7 Birinci kanun və onun
tarixi əhəmiyyəti üzərində çox
duracaqdır.
12 il bundan əvvəl, 1918 sənəsi 7 dekabrda müstəqil
Azərbaycan dövlətinin, hakimiyyəti-milliyəyi təmsil
edən və ən yüksək məqamı olan Milli Azərbaycan
Parlamentosu açılmışdır. Bu
parlamentonun Azərbaycanın siyasi tarixində pək
böyük rolu olmuşdur.
Təşrih, icra və kontrol qüvvətlərini kəndisində
toplaması və məmləkətin, əqəliyyətlər
dəxi daxil olmaq üzrə, bütün siyasi cərəyanlarını
təmsil etməsi etibarı ilə, rəisi-cümhursuz idarə
olunan Azərbaycana bu parlamento “Tipik Məclis Cümhuriyyəti”
şəklini vermişdi.
Şərqdə, İslam aləmində və Türk
dünyasında ilk cümhuriyyət olan Azərbaycan, “Məclis
Cümhuriyyəti” olması etibarilə orjinal bir şəkli
idarə təşkil etməkdə idi.
Azərbaycan parlamentosu pək ağır bir şərait
və gərgin bir vəziyyət içərisində təşəkkül
etmişdi. Mondros mütarikəsi mövcibincə Azərbaycanda
bulunan Türkiyə qüvai-imdadiyyəsi Qafqasiyayı ingilislərə
təslim edərək çəkilməkdə idi. İstiladan, ümumi qətliamdan daha 2 buçuk ay əvvəl
qurtarmış olan Azərbaycan üzərində ingilis və
rus təyyarələri uçuşuyor, “Azərbaycanın
ana vətən Rusiyaya ilhaqını təbşir” edən bəyənnamələr
atıyordu.
Bakı
limanına yaxınlaşan vapurlar
peydərpey rus, ingilis və erməni qüvvətləri
çıxarıyordu.
Əskəri qüvvəti kafi qədər mövcud
olmayan Azərbaycan Cümhuriyyəti başdan-başa matəmə
bürünmüşdü.
İştə
böylə bir zamanda 6 ay əvvəl Gəncədə, irtica
qüvvətlərinin təzyiqi ilə Türkiyə
qüvai-imdadiyyəsinin təklifi üzərinə
bütün səlahiyyətini Fətəli Xanın təşkil
etdigi 2-ci Azərbaycan hökumətinə tərklə tətili-fəaliyyət
etmiş olan Azərbaycan Milli Şurası yenidən iş
başına gələrək 7 Birinci kanunda (dekabrda) Milli
parlamento halında təşəkkül ediyor və Milli
istiqlal və Milli hakimiyyəti müdafiə və mühafizə
kibi ağır, çətin, tarixi vəzifələr dəröhdə
ediyordu.
Gərək
Azərbaycanın milli varlığını, istiqlal və
hakimiyyət haqqını beynəlmiləl sahədə
tanıtmaq, gərəksə daxildə bir dövlət təşkilatı
vücuda gətirərək inqilab, hərb və anarşi
zamanlarında xələldar olmuş asayiş və əmniyyəti
təmin etmək, iqtisadi, ictimai və mədəni inkişaf
işlərini yoluna qoymaq, ən mühümü, yoxdan bir
ordu, zabitə və ədliyyə qüvvətləri yaratmaq
sahəsində pək böyük müvəffəqiyyətlər
əldə edən bu parlamento, bu şəklini alıncaya qədər
keçirmiş olduğu mərhələlər və daxili
təşkilatı etibarı ilə şayani-diqqət bir
müəssisə idi.
Azərbaycan
parlamentosu, yuxarıda qeyd edildigi vəchlə 28 Mayıs 1918 sənəsində
Azərbaycanın istiqlal və Cümhuriyyətini elan edən
Milli Azərbaycan Şurasından təşəkkül
etmişdir. Milli Azərbaycan Şurası istiqlal və
Cümhuriyyət elanından sonra, bolşevik-daşnaq
istilası altında bulunan Şərqi Azərbaycan və
Bakını xilas etmək məqsədilə Türkiyədən
yardım dəvət edən və bu xüsusda Osmanlı
imperatorluğu ilə ilk beynəlmiləl müahidəsini əqd
etmiş olan ilk Azərbaycan hökumətini vücuda gətirmişdi.
Mavərayi-Qafqasiya millətlərinin, Qafqasiyayı rəsmən
Rusiyadan ayrı elan edən müştərək məclisləri
“Seym”də elani-istiqlaldan 2 gün əvvəlinə qədər,
Azərbaycan fraksiyonunu təşkil edən Milli Şura,
“Seym”dən daha əvvəl, Rusiya
çarlığının süqutu üzərinə
ümumi Rusiya Məclisi-Müəssisanına, qadın və ərkəklərin
iştirakı ilə, sinif və silk fərqi gözləmədən
ümumi, müstəqim, müsavi və gizli demokratik prinsiplər
üzərinə intixab olunmuş əzalardan ibarət idi.
21 yaşını ikmal etmiş olan, qadın-erkək, əmələ-patron,
köylü-mülkədar, əsnaf, sərbəst məslək
ərbabı, münəvvər vətəndaşların bir
dərəcəli intixab üsulu ilə intixab etmiş
olduqları bu məclis məmləkətin bütün cərəyanlarını
təmsil etmədə idi. Bu cərəyanlar
parlamentoda, sağ və sol olmaq üzrə 3 cinaha
ayrılmaqda idi. Əksəriyyəti-qahirəyi təşkil
edən mərkəz milliyyətçi, radikal demokrat, sağ:
mühafizəkarlar; sol: sosialistlərdən mürəkkəbdi.
Başda milliyyətçi-türkçü, azərbaycançı-istiqlalçı,
demokratik və layiq cümhuriyyətçi, radikal “Müsavat”
firqəsi olmaq üzrə məmləkətin bütün
xalq kütləsi və münəvvər qüvvətləri
mərkəzə daxil bulunuyordu. Başında
“İttihadi-İslam” firqəsi olan mühafizəkarlar din
müməssilləri ilə feodal və aristokrati-bəqiyyəsini
təmsil ediyordu.
Sosialistlər:
sosial-demokrat “menşevik”, müstəqil sosialistlər və
ixtilalçı sosialistlər olmaq üzrə 3 qrup təşkil
etməkdə idilər.
Məmləkətin sənaye ərbabı, tüccar
qismi və sərbəst məslək ərbabı münəvvərlərdən
firqəsiz qalanlar - bitərəf fraksiyon adı ilə mərkəzə
daxil bulunuyorlardı. Fətəli Xan iştə bu bitərəflər
qrupunu təmsil edər və daima “Müsavat” fraksionu ilə bərabər
gedərdi.
Fəqət
xalq intixabatda Azərbaycan fikrini, Azərbaycan
bayrağını, istiqlal, Cümhuriyyət və demokrasi
şüarlarını, ruslardan maəda, Azərbaycandakı
sağın və solun müxalifətlərinə
qarşı ilk dəfə olaraq çıxarmış və
elan etmiş olan “Müsavat” firqəsinə rəyini
vermiş, bu sayədə idi ki istiqlal, Cümhuriyyət və
demokrasi prinsipləri müzəffər olmuşlardı.
7 dekabr 1918-də Milli Şura parlamentoya çevrildigi
zaman bu müəssisəyə məmləkətdə
azlıq təşkil edən millətlərdən dəxi
müməssil dəvət olunmuşdu. Böyləliklə,
Azərbaycan parlamentosunda türklərdən başqa, erməni,
yəhudi, gürcü, rus, lehistanlı və alman kolonistlərinin
dəxi müməssilləri iştirak etməkdə idilər.
Bu millətlərdən saylarına görə,
erməni və ruslardan bir kaç, digərlərindən isə
birər müməssil iştirak ediyordu. 1918 sənəsinin
7 dekabrından 1920 sənəsi 27 aprelinə, yəni
qızıl rus imperialistlərinin istilasına qədər
davam edən, Azərbaycana beynəlmiləl təsdiqə nail
olmuş bir istiqlal verən, rus, erməni və ingilis qüvvətlərinin
yenidən məmləkətdən çıxmalarını
təmin edən, çox məhdud olan vəsaiti ilə milli
bir ordu yaradan, məktəblər və darülfünunlar
açan, dəmir yol v.s. sənaye inşaatına girişən,
sənaye və ticarəti yoluna qoyan, təmin etməgə
müvəffəq olduğu daxili əmniyyət, asayiş və
hürriyyətlə mədəni dünyanın və nəhayət,
Cəmiyyəti-Əqvamın təqdirlərini qazanan Azərbaycan
parlamentosu, Yaxın, Orta və Uzaq Şərqin bir güzərgahı
olan Qafqasiyada, Türk və İslam dünyasında, Demokrasi,
Cümhuriyyət və Parlamentarizmin zəfər və müvəffəqiyyətini
elan etmiş olmaq etibarı ilə pək böyük tarixi və
bəşəri bir rol oynamış oldu.
İstiladan sonra təəssüs etmiş olan rejim,
istila və kommunist diktatorluğu, kəndisinə təqəddüm
edən və sırf yerli, Azərbaycanın kəndi qüvvət,
əzm və iradəsilə vücuda gətirilmiş olan
parlamentarizm dövrünün qiymət və əhəmiyyətini
xalq nəzərində bir qat daha yüksəlmiş oldu.
Milliyyətin, hakimiyyəti-milliyənin, istiqlal və
cümhuriyyətin düşməni olan istila qüvvəti tətbiqinə
girişdigi kommunizm, təsis etdigi diktatorluq və rusluğa mənsub
olması etibarilə Azərbaycanda kəndisindən əvvəlki
rejimin tam ziddində bir şərait yaratdı.
Millətin bayrağı endirildi. Məmləkətin
yeganə baş müəssisəsi olan parlamento
qapadıldı. Azərbaycanın siyasi, əskəri,
iqtisadi və milli-mədəni müəssisə və səlahiyyətləri
ləğv olunaraq hər şey Moskvadan idarə edilməgə
başlandı. Məmləkətdə
milliyyətçilik, demokratizm, cümhuriyyətçilik
şiddətlə təqib olunmağa başladı.
Hürriyyət bütün mənasilə
qaldırıldı. Azərbaycanın milli varlığı,
milli vəhdəti, milli və harsi xüsusiyyət və
müqəddəsatı amansızcasına imha edilməgə
başlandı. Bu qüvvət yalnız demokrasi,
cümhuriyyət, parlamentarizm və milliyyət düşməni
degil, eyni zamanda Azərbaycandan Rusiyadan ayrılmağın
intiqamını alan qaba bir rus qüvvətindən
idarət olduğunu dəxi isbat etməkdə gecikmədi.
Bu vəhşət və barbarlıq içərisində
bulunanların, bilxassə bu vəhşətə köks gərən
minlərlə qəhrəman gəncligin nəzərində
Azərbaycanın istiqlal dövrü, onun parlamentarizmi nə
kibi parlaq halələr içində yüksəlmiş
olacağını təsəvvür etmək degildir.
Bu rejim, Azərbaycanın bütün siyasi cərəyan
və firqələrini yaklaşmağa, əl-ələ verib
müştərək, birləşdirici qayə uğrunda bərabər
çalışmaq üçün birləşib vahid cəbhə
yaratmağa sövq etmiş oldu.
Azərbaycan parlamentosu, Azərbaycanın Məclisi-Müəssisanını
çağırmaq üçün hazırlıqla məşğuldu. Məclisi-Müəssisan
Azərbaycanın şəkli-idarəsinə qəti şəkil
verəcək idi. Və şübhə
yoxdur ki, Azərbaycan parlamentosunun 2 sənəyə yaxın
bir fəaliyyəti, onun gördügü çox
böyük və tarixi işlər və demokrasi naminə
müvəffəqiyyətli təcrübələri Məclisi-Müəssisanın
qəti qərar ittixazında mühüm rol oynayacaqdı.
Azərbaycan milliyyətçi və demokratik qüvvətlərinə, yaşadığımız tarixi zamanda düşən vəzifə, sovet istila və tətbiqatının kəndisinə ifrat bir əksüləməl vücuda gətirməsinə imkan verməmək üçün, daha sıxı birləşmək, Azərbaycan parlamentosunun açmış olduğu altun demokrasi dövrünün yüksək xatirəsi ilə, demokrasinin düşmənlərinə qarşı köks gərmək istiqlal və cümhuriyyətin istirdadına və əhyasına doğru şərəflə irəliləməkdən ibarətdir.
Mirzə
Bala
“Odlu-Yurd”,
dekabr 1930, ¹ 23(II)
Təqəddüm
- ötmə, irəlidə olma
Təşrih
- müfəssəl şərh etmə
Peydərpey
- dalbadal, bir-birinin ardınca
Əqd -
bağlama
Qahirə
- üstün, qalib
Baqi -
qalan, qalıq
Bəqiyyə - yerdə qalan
(Ardı var)
525-ci qəzet.-2017.-20 may.-S.20.