Mehmet Nuri Parmaksızdan 3 esse

Mehmet Nuri PARMAKSIZ

Türkiyəli şair, İLESAM-ın başqanı Mehmet Nuri Parmaksızın “Həsrət, eşq və süküt” kitabı “aybkitab” layihəsi üzrə nəşr olunub.

Kitabı Türkiyə türkcəsindən Azərbaycan dilinə gənc yazar Gülnar Səma çevirib, redaktoru şair Ələmdar Cabbarlıdır.

Kitabda yer alan esselərdən nümunələri oxucularımıza təqdim edirik.

HƏR ŞEY BİR BAŞQA BU GECƏ...

Mənim gecəyə və günə salamım şükürdür.

Hər şey bir başqa bu gecə...

Hər şey bir başqa...

İçimdəki xoşbəxtlik təvəkkül gəmisinə minib; şükür yağışları altında islana-islana dünya dənizindən üqba dəryasına “çox şükür” nidaları altında kürək çəkir bu gecə.

Dilimdən düşməyən “əlhəmdülillah Ya Rəbbim, əlhəmdülillah” Zikri; ürəyimi sözlə ifadəsi mümkün olmayan bir dinclik ilə doldurur.

Göz yaşlarım sel olmaq istəyir bu dincliklə və şükrə dair hər şeyi yumaq istəyirəm o göz yaşları ilə.

Xoşbəxtlik və huzurdan ağlamanın gözəlliyinə eşqlə çatdım mən.

Bu gecə göz yaşı tökmədim, lakin ağlamaq üçün illa göz yaşı tökməyə ehtiyac varmı ki?

Dedim ha, hər şey bir başqa bu gecə.

Hər şey bir başqa...

Ulduzlar niyə parlaqdır gecələr, heç düşündünüzmü? Günəş niyə doğular hər səhər?

Mənim ulduzum eşqə dair içimdəki ümid; mənim gecəyə və günə salamım şükür.

Rəbbimin yaratdığı quşlar, çiçəklər, böcəklər, günəş, ay, xoşbəxtlik, əmin-amanlıq, hər cür duyğu və istisnasız hər şey hər saniyə Onu zikr edir, Onu xatırlayır.

Bu halı ancaq çox aşiq olanlar anlarmış və bu zikri ancaq “Yaradılmış olanı Yaradandan ötəri” sevənlər duya bilirmiş.

Duyur və dərk edirəm sadəcə, çünki Rəbbimə və eşqə məndə olan könlüm o qədər çox aşiq və eşqlə elə həmdəm oldu ki.

Çox şükür, eşqlə abad oldum; çox şükür ki, eşqlə və şükürlə nəfəs alıram.

Günəş isidir dünyanı və sevda könül gözümü açır eşqlə.

Mütləq sona doğru həyat axır hər nəfəslə; bunu hər keçən gün daha çox dərk edir və bu həqiqətə iman etməyi; şükürlə coşmağı da çox sevirəm.

Hər kəsin dünyaya gəldiyi bir gün vardır; mənim də var, lakin mənim iki doğum günüm var həyatda.

Biri gözlərimi həsrətin ürəyi dünyaya açdığım gün; digəri könül gülüstanıma eşqin hər şeyiylə təşrif buyurduğum gün.

Xoşbəxt və huzurluyam əbədi eşqi tapmaqla. Sonsuz xoşbəxtliyin ilk qapısı məhşər yolunda eşqlə əl-ələ, könül-könülə getmək və o gün Rəbbimin hüzuruna razılığı ilə çıxa bilmək mənim gerçəyim.

Eşqə qarşı necə susdura bilir ki, insan könlünü? Necə ölmərəm eşqə; öldükcə yenidən necə dirilməyəm təkrar-təkrar ölmək üçün.

Necə ölməzlər ki, gerçək eşq və sevgili üçün. Sevda mənim hər şeyim; mən onsuz bir heçəm. O mənim varım; varlığımın səbəbi, həyatda sevincim.

Mən cənnəti daddım eşqin gözlərində. Əridim, bitdim, buxarlandım, lakin yenə yağış olub yağdım eşqin çölünə.

Elə bir həyat tapdı ki, çöllər mənimlə gülüstan qısqanır ordakı canlılığı, yaşılı, həyatı.

Öldükcə öldüm eşqlə keçən gecələrdə. Bitdim, tükəndim, yandım, amma küllərimdən doğuldum təkrar ölmək üçün.

Eşqə yüklədiyim sifətlər, ya da verdiyim adlar əslində izahın kifayətsizliyidir.

Nə qədər izah etsəm də, yetmərəm ki, gecələri yaşadığımı izah etməyə, ancaq təqib edə bilərəm ürəyimdə olan eşqi.

Dedim ha, hər şey bir başqa bu gecə.

Hər şey bir başqa...

Məndə nə varsa nəfəs, şükür, təslimiyyət və cümlə varım həmişə eşqə.

Göz yaşı rahatlama gecə ipək bir məndil,

Hər şey Uca Xudanı anladan lisanı-dil.

Ahlar-vahlar ürəkdən çıxan böyük bir yanğın,

Arzum sonsuz olandır, sonlu olan heç deyil.

GÖYƏRÇİN QANADI...

Dünya içində həsrəti və acını sığdıran bir diyar...

Mən sənə deyil, özümə qırıldım, yar.

Yenə eşqə serenada qoşmağım var; yenə kövrək ürəyim indilərdə; yenə ağlım əsrlərdə. Xəyallarım məhşərə dair, dünyalıq deyil; dünyalıq nə qaldı ki məndə?

Eşqi gözləyə-gözləyə imtina etdim həvəslərdən; susa-susa sükuta gərdim həyatımı və gözləyirəm ölümü, qədərimi təvəkküllə.

Göyərçin qanadı kimi narın içim; kövrək, küskün amma həmişə təbəssümə meyilli. Qədərə təsliməm mən, sonsuzluq arzusuyla.

İçimdəki çağlayanlar sənə axır; bəzən boşamı axır zaman - deyə düşünməz deyiləm. Üsyana düşməkdən qorxuram, yar, amma həmişə sənin uçurumunun kənarında ürəyim mütəmadi olaraq titrəyir axı.

Necə ki, gəmilər yaşlanınca bir limana çəkilir və parçalara ayrılacağı günü gözləyirsə; mən də dünyada eşq və təslimiyyətlə çəkiləcəyim limanı gözləyirəm eləcə.

Dünya- içində həsrəti və ağrını saxlayan bir diyar...

Sonlu bir kor, görmür məndəki eşqi və hərarəti. Yanardağlar məndən alır istiliyini və gəmilər sevda dənizində mənim əsməyimi gözləyirlər səbirsizliklə.

Bilmirlər məni, yar; bilmirlər. Kimsə bilmir məni. İçimdə qopur fırtınalar; içim sənlə və Rəbbimlə dolu. Həmişə şükürdəyəm, lakin məndə də bir nəfs var axı.

Bir gün, bir gün deyirəm; məhz o bir gün üçün yaşayıram. Əllərim ayrılığı qucaqlayır üşüyərək; ürəyim titrəyir səni qıraram deyə; üzərinə titrəyirəm, yar; çabalamayasan, həmişə dinc və xoşbəxt olasan deyə.

Dünyadakı qədərə təsliməm mən, amma məhşərdə sərhədsizi; sonsuzu yaşama şövqümü böyüdürəm içimdə gizli-gizli.

Xəyallarımın atəşində qızınır sənə aid ürəyim. İçimdə sənə aid saxladıqlarımı almayacaq dünya artıq; vaz keçmək istəsəm də həyatdan, gülüşünlə bağlanıram təkrar-təkrar həyata. Sevirəm mən səni, yar; Rəbbimdən sonra ən çox. Çoxdan da, çoxlardan da çox.

Bu gecə yenə ağlamağım var.

Qırıldı içimdəki xəyallar və sükutu ciyərlərinə çəkdi düşüncələrim, amma mən sənə deyil; özümə qırıldım, yar. Yalnız özümə.

Yanmadıq yerim yox ki göyə sovrulsun külüm,

Özləmi dayanılmaz çox bəklətməsin ölüm.

Onla olsun hər şeyim; ona bəxş etdim ömrü...

Bağlandıqca bağlandım gözlərim düyüm-düyüm.

DƏNİZDƏ DALĞA, KÖNLÜMDƏ FIRTINA VAR

Dalğalanan bir bayraq kimidir könlüm eşq qarşısında...

Dənizləri və ümmanları bəsləyən fırtına könlümdən uzaq olandır; Mövladan və eşqdən qeyri dünyaya aid hər şey yalandır.

Ömür sahilimizə vuran hər dalğa, əslində həyatın boşluğunu qışqırar bizlərə.

Bizsə gərəksiz şeylərə ilişib gedərik; aldanırıq dünya kimi itəcək izlərə. Sevda, müvəqqəti deyilsə eşqdir; eşq hər hücrəmizə hakimsə gözəl.

Ağlımı, könlümü, ruhumu və mənliyimi itirdim eşq dəryasında. Aşiq oldum gözləri, gülüşü və üzü dənizdən daha dərin olana.

Eşqin dalğaları alıb apardı məni həm xoşbəxtliyi, həm fırtınası bol bir limana.

Tərif etməyə qalxsam tərifsiz; sözlərə və xallara tökməyə qalxsam, kifayətsiz bir diyar bu aləm.

İşıq burada başqa bir ziya, qoxu burada başqa bir rayihə. Vəssalam, bura daha əvvəl görmədiyim, bilmədiyim və yaşamadığım bir dünya.

Dalğalanan bir bayraq kimi könlüm eşq qarşısında...

Yetər ki, küləyi əssin yarın qoxusunu duyum; yetər ki yarla sərxoş olum. Bir xəbər gəlsə yardan bir titrəmə alır məni, mən ölürəm həyəcandan. Elə çox sevirəm ki...

Bəzən çaşıram könlümün böyüklüyünə, müqavimətinə. Necə dözürəm, görəsən, mən bu həsrətə deyə gecələr boyu soruşuram özümə?

Çözə bilmədim mən bu halı, amma bilirəm gücüm də, səbrim də, eşqə aşiqliyim də ərşi-əladan, Mövladan.

Dənizlərdəki dalğalar könlümdəki fırtına ilə müqayisədə çox kiçik. Mənim içimdə yaşadığım böyükdən də böyük. Mövladandır deyə-deyə mən bu fırtınalara da aşiq oldum; buna görə hər nəfəsdə könlümdə şükürlə doldum.

Hər şey Ondan deyilmi; tale bizim əlimizdə deyil ki?

Lütfünlə böyüksən, Rəbbim. Heç bir şeyə sığmayacaq olsan da, ətrafda yumruq qədər zənn edilən bir ürəyin içinə sığaram deyərkən, görünəndən görünməyənə verdiyin məna ilə böyüksən.

Könlümün sahibi sənsən deyə; sən könlümdəsən deyə sevdalandım eşqə. Səninlə, sevdanla, eşqlə dolu qəlbim, səninlə aşiq oldum eşqə.

Lap elə fırtınalar dinməsin; Lap elə zalım həsrətin küləkləri kəsilməsin. Könlümdə eşq var mənim. Fırtınam sevdaya, eşqə dair mənim.

Yetər demək eşqə və qədərə xəyanətdir. Həmişə dahası, çoxu olan eşqi istəmək və bunu arzulayan könülə sahib olmaqdır əsl qiymət.

Səbəbsiz deyil ki, heç bir şey bu həyatda. Ağlımız hara qədər çatar ki bizim?

Ən gözəli qədərə təslim olmaq, həsrət vurunca, eşq məcbur edincə dualara sarılmaq. Fırtınaymış, dünyaymış, həsrətmiş... Hamısını var edən var, onları yaradan dindirmək istərsə, qarşı qoya bilməz ki sahibinə var olan.

Rəbbimdən diləyim sevdam sonsuza çatsın. Mövlanın lütfü ilə könlüm dəryaları, ümmanları və fani olan dünya daxil hər şeyi aşsın.

Bir dərə aşiq oldu masmavi bir ümmana,

Hər yol yara çıkıyor nədir bundakı məna?

Pətəklərim bal dolu; göz-göz oldu ciyərim

Sənsən mənim sahibim; qurban oluram sana...

525-ci qəzet.-2017.-20 may.-S.23.