Zakir Bayramlının şeirləri

ÇIRAQQALA

Açdım varaq-varaq ötən tarixi,

İllərin üstünü örtən tarixi.

Arayıb axtardım itən tarixi,

Bəlkə keçmişindən bir soraq ola,

Sənin çox dövranın var, Çıraqqala.

Durmusan sıldırım qaya başında,

Bir dağ vüqarı var dayanışında.

Diz çöküb ən azğın illər qarşında,

Salmısan tarixdən çox-çox dövrü yola,

Sənin öz tarixin var, Çıraqqala.

Məkanın sökülməz, çökülməz qaya,

Bu yerdə bürclərin verib boy-boy a.

Arxa, dayaq oldun elə, obaya

Qoymadın yurduma yad maraq sala,

Yenilməz vüqarın var, Çıraqqala.

Bir qolun Xəzərin ləpələrində,

Biri Baba dağın təpələrində.

Gilgilçay səddinin pillələrində,

Düşdün zaman-zaman oturaq hala.

Çox qeylü-qalların var, Çıraqqala.

Elin keşikçisi, xəbər qalası,

Düşməni qorxudan sipər qalası.

Son döyüş meydanı, zəfər qalası,

Zamanı nə sayaq qaytaraq dala?

Sinəndə xəbərlər var, Çıraqqala.

Vətənin qaranlıq, zülmət halında,

Çırağa dönmüsən elin yolunda.

Xəyanət olmayıb bu amalında,

Azıb düşməmisən sən özgə yola,

Andın, sədaqətin var, Çıraqqala.

De, hansı memarın, hansı ustanın

Əliylə hörülüb ömür dastanın?

Yenə "Şabran" adlı qədim məkanın

Olmusan yolunda çılçıraq qala,

Səndə şəfa suyu var, Çıraqqala.

Nə vaxtdır dünyanın marağındasan,

Neçə yüz illərin sorağındasan.

Fəqət, uçurumun qırağındasan,

Qaytaraq, kaş, səni o abad hala,

Hələ çox dövranın var, Çıraqqala.

OLMUR

Ömrün çiçəklənən gənclik çağında,

Arzular bar verir könül bağında.

Həyatın bu coşqun çal-çağırında,

Sevgi yollarından keçməmək olmur,

Eşqin badəsini içməmək olmur.

Minib köhlənini çapasan gərək,

Axtarıb eşqini tapasan gərək.

Sevgisiz yollardan sapasan gərək,

Məhəbbət duyğusuz, istəksiz olmur,

Sevənlər amalsız, məsləksiz olmur.

Danışma dərdini qəlbi dağlara,

Aparma kədəri o yaylaqlara.

Axıtma göz yaşı buz bulaqlara,

Gəncliyi ələmlə yaşamaq olmur,

Yükü çox ağırdır, daşımaq olmur.

Gözəldir gənclərin sevgi dünyası,

Haqdan yoğrulubdur, pakdır mayası.

Çətindir aşiqin eşqdən doyması,

Özünü odlara salmasa, olmur.

Yar yarın qadasın almasa, olmur.

Ötən günlərini hədərə vermə,

Ömrünü şad yaşa, kədərə vermə.

Vaxtını qəzavü-qədərə vermə,

Cavanlıq köç edir, saxlamaq olmur.

Dalınca kövrəlib, ağlamaq olmur.

MƏN ÇAĞLAYAN BİR BULAĞAM

Mən çağlayan, bir tükənməz bulağam,

Suyum safdır, bulanmaqdan uzağam.

Yol almışam qarlı dağlar başından,

Süzülmüşəm qayasından, daşından.

Şırım-şırım yer altından axmışam,

Sərt layları yara-yara qalxmışam.

Göz açmışam hər tərəfdən dünyaya,

Boylanmışam mavi gözlü səmaya.

Muncuq-muncuq inci axıb gözümdən,

İrmaq-irmaq söz düzülüb izimdən.

Bir təbiət gözəliyəm, qənirsiz,

Məndən ötüb, keçmək olmaz hənirsiz.

Təbiətin hər yerində mən varam,

İlin hansı fəsli olsa, çağlaram.

Sevdirmişəm insanlara özümü,

Udum-udum içirtmişəm sözümü.

Mənim saflıq, təmizlikdir marağım,

Oba-oba, el-el gəzir sorağım.

Təm izliyin aynasıdır sularım,

Sularımın axarıdır yollarım.

Yollar mənim öz içimdən uzanır,

Aləm məni ruha məlhəm su sanır.

Doğulmuşam təbiətin qoynunda,

Dünyamızın ən gözəl, xoş anında.

Hər an yeni həyat qaynar içimdə,

Yaşayıram mən bu gözəl biçimdə.

Tək deyiləm, nə çox sulu bulaqlar,

Neçə adda, neçə dadda bulaq var.

Çox fərqliyəm bu bulaqlar yanında,

Nələr yoxdur mənim bulaq canımda.

Misra-misra söz yaranır içimdən,

Nəğmə qalxır sularımın səsindən.

Gözüm heç vaxt qamaşmaz ki, baxaram,

Yorulmaram, gecə-gündüz axaram.

TANRIDAN İSTƏK

Qocalığı calamısan yaxama,

Çox əcayib şeylər girir yuxuma,

Tanrım, rəhm et, həyatıma toxunma,

Səslənirəm artıq başqa avazda,