AZƏRBAYCAN
RESPUBLİKASININ PREZİDENTİ 2018-Cİ İLİ -
AZƏRBAYCAN XALQ CÜMHURİYYƏTİ İLİ ELAN
ETMİŞDİR
Müsəlman
Şərqində ilk demokratik respublikanın elan edilməsinin
100 ilinin 23 ayı müstəqillik, 71 ili
istila-fasilə dövrüdür. Vətəni
tərk edib mühacirət həyatı yaşayan mücahidlər
müstəqilliyin yenidən qələbəsi uğrunda
mübarizələrini qətiyyətlə davam etdirmişlər.
Mühacirət mətbuatı bu, istila-fasilə
dövrünün canlı salnaməsidir. Nəzərdən
keçirək.
(Əvvəli
ötən şənbə sayımızda)
Azərbaycan
Məclisi-Məbusanı təsisi həqqində qanun
1- Azərbaycan
parlamanı (Məclisi-Məbusanı) 120 əzadan ibarətdir.
2- Azərbaycan
parlamanı Azərbaycan Məclisi-Müəssisanı dəvət
oluncaya qədər aşağıdakı tərtiblə
intixab olunmuş əzadan təşəkkül edər:
a- Rusiya Məclisi-Müəssisanına
dörd müxtəlif siyasi firqə siyahıları
mövcibincə Mavərayi-Qafqas əhali-islamiyyəsi tərəfin-dən
intixab olunub da sonra Mavərayi-Qafqas “Seym”ində əza sifətilə
və bədə Azərbaycan Şurayi-Millisini təşkil
eləmiş 44 zatdan;
b- Azərbaycan
bələdiyyələri müsəlman əzası ilə əskidən
mövcud bulunan milli müsəlman komitələri əzası
tərəfindən intixab olunmaq surətilə cəlb olunacaq
zəvatdan;
p- Əqəliyyətdə
bulunan millətlərin səlahiyyətdar müəssisəyi-milliyyələrindən
cəlb olunacaq zəvatdan;
t-
Bakı Həmkarlar Şurası ilə Sovet Syezd, tüccar və
ərbabi-sənaye ittifaqından cəlb olunacaq zəvatdan;
3-
Əsasən mövcud olan 44 əzayə əlavə olunacaq əza
bu nisbətlə cəlb olunacaq:
a-
Əhali-islamiyyə tərəfindən Bakı - 5,
Göyçay uyezdi - 2 (biri şəhər, biri uyezd), Cavad -
2 (biri şəhər, biri uyezd), Quba - 3 (biri şəhər,
ikisi uyezd), Lənkəran - 2 (biri şəhər, biri uyezd),
Şamaxı - 2, Gəncə - 3 (biri şəhər, ikisi
uyezd), Ərəş - 2, Cavanşir - 1, Zəngəzur - 2,
Qazax - 1, Cəbrayıl - 1, Nuxa - 2 (biri şəhər, biri
uyezd), Şuşa - 2 (biri şəhər, biri uyezd), Zaqatala -
2 (biri şəhər, biri mahal).
İrəvan vilayətinin Azərbaycana keçən
hissəsi - 3, Tiflis vilayətinin Azərbaycana keçən
hissəsi - 1.
Qeyd:
a)
Bakı hissəsinə düşən 5 zat Bakı bələdiyyəsi
müsəlman əzası tərəfindən seçiləcəkdir.
Digər şəhərlərdə dəxi
şəhər hissəsinə düşən nümayəndəyi
ümumi intixabla seçilmiş müsəlman
qlasnıları seçəcəklərdir. Uyezd nümayəndələri isə uyezd milli komitələri
tərəfindən intixab olunacaqlardır.
b)
Seçkilər gizli olacaq.
p) Əqəliyyət
təşkil edən millətlərdən: erməni əhalisi
tərəfindən 21 - 8-i Gəncə erməni əhali komitəsindən,
8-i Şuşa erməni əhali komitəsindən,
5-i də Bakı erməni komitəsindən.
Rus əhalisindən Bakıdakı rus Milli
Şurasından - 10.
Alman əhalisi təşkilati-milliyyəsindən - 1.
Yəhudi Şurayi-Millisindən - 1.
Gürcü komitəsindən - 1.
Polyak komitəsindən - 1.
t)
Bakı həmkarlar cəmiyyəti şurasından 3, Bakı
Sovet syezd və ticarət sənaye cəmiyyətlərindən
müştərəkən - 2
Qeyd: 1- Bələdiyyəsi
və milli komitəsi olmayan qəzalar nümayəndələrini
köy obşestvo nümayəndələrinin ictimaində təyin
edə bilərlər. Bu ictima hər
obşestvodan birər nümayəndə göndərilmək
surətilə hasil olur.
Qeyd: 2-
Əhvali-fövqəladəyə məruz bulunan yerlərin
nümayəndələrini Şurayi-Milli bizzat təyin edər.
Qeyd: 3-
Şurayi-Millinin əsaslı üzvlərini təşkil edən
44 əzadan biri istefa edər, mərhum olur və yaxud başqa
bir səbəblə məclisdən çıxarsa onun əvəzinə
mənsub bulunduğu siyahının mürəttibi bulunan firqə
müəssisatı tərəfindən başqa birisi təyin
olunur.
Qeyd: 4- Cəlb
olunacaq əşxasın intixabən şəhərlərdə
bələ-diyyə rəisləri, uyezdlərdə mirovoy
sudyalar və ya onların müavini və əqəliyyətə
mənsub millətlərdə Milli Şura rəislərinin təşəbbüs
və nəzarətilə icra olunur və intixab olunacaq zəvatə
kəndi imzaları ilə keyfiyyəti intixabı müvəzzəh
və müsəddiq etimadnamələr verilir.
Şurayi-Milli
rəisi: Məhəmməd Əmin Rəsulzadə
Şurayi-Milli
katibi: Rəhim Vəkilov
Surəti əslilə mütabiqdir.
Şurayi-Milli
idarə müdiri: Məhəmməd Seyid
“Azərbaycan”,
28 noyabr 1918, ¹51
Bütün
Azərbaycan əhalisinə!
Vətəndaşlar!
Müharibə və inqilab zamanının fövqəladə
əhvalını nəzərə alaraq tətil etmiş olan
Azərbaycan Şurayi-Millisi iqtizayi-zaman ilə təkrar Azərbaycan
paytaxtı Bakıda toplandı. Şurayi-Millinin ən
əvvəl qəbul elədigi qanun sırf Azərbaycan
müsəlmanlarına məxsus olan Şurayi-Millini milli bir
şəkildən çıxarıb da dövləti bir
şəklə salmaq oldu. Bu ayın 19-da qəbul
elədigi qanunnaməyə görə Şurayi-Milli,
dekabrın 3-nə qədər 120 əzalıq bir Məclisi-Məbusan
(parlaman) halına gələcəkdir. Bu məclisə
azlıqda qalan millətlərdən nümayəndələr
cəlb olunduğu kibi, məmləkətin vilayətlərindən
də vəkillər çağırılmışdır.
Bu surətlə yığılacaq Məclisi-Məbusan
iləridə ümumi intixab üsuli ilə Azərbaycan Məclisi-Müəssisanı
yığışıncaya qədər yurdumuzun sahibi olacaq,
onun müqəddəratını həll, hökumətini təşkil
və mənafeyini mühafizə edəcəkdir.
Vətəndaşlar!
Hərbi-ümumi axıra çatıyor. Millətlərin dörd-gözlə gözlədikləri
sülhi-ümumi bayramının axşamındayız. Böylə səadətli bir günün ərəfəsində
cahan tarixi hərbi-ümumi qədər böyük və mənidar
inqilabların şahidi olmaqda, məhkum millətlər kəndi
həqlərini qaytarmaq, istiqlal və hürriyyət naminə
qiyam etməkdədirlər.
Beşinci sənəyə varan o şeytani qitali-əqvam
nəhayət, “Cəmiyyəti-Əqvam” kibi rəhmani bir nəticəyə
gəliyor.
Bu gün yalnız məğlubların degil, qaliblərin
də şüarı - millətlər öz müqəddəratlarını
təyin eləmək həqqinə malikdirlər -
düsturundan ibarətdir. Vicdani-bəşərin
milyonlarca insan qanı bahasına qazanmış olduğu Cəmiyyəti-Əqvam
fikri boş bir söz olmayıb, şübhəsiz ki, bir mənayə
malik olacaqdır.
Bizi təxribkar qüvvətlərdən, məhvedici
anarşidən, hərc-mərcdən qurtarmaq
üçün öz dəvətimizlə gələn
türklər vəzifəyi-xilaskaranələrini ifa edərək
bu gün mövqelərini müttəfiq əskərlərə
təslim etmişlərdir. Qafqasiya ərazisi
üzərində asayişi təmin eləmək
üçün gələn bu yeni qüvvət millətlərin
müqəddəratını təyin edib də istədik-ləri
kibi yaşamaq əzminə mane bir qüvvət degildir. “Cəmiyyəti-Əqvam” fikrinin ələmdarı
bulunan Rəisi-Cümhur Vilson bu zümrəyə mənsubdur.
Paytaxtımızda müsafir bulunan müttəfiq əskərlərinin
komandanı müsyo Tomson Qafqasiyaya aid məsələlərin
sülhi-ümumi konfransında həll olunacağını rəsmən
bəyan etmişlərdir.
Əvət, vətəndaşlar, Azərbaycanın
müqəddəs həqqi-istiqlalı heç bir millət tərəfindən
inkar edilmiyor.
Biləks hüsni-təvəccöh və qəbul
görməkdədir. İnanalım millətimizin
istiqlalına, inanalım Azərbaycanın səadətinə!
Dünya müharibəsinin sükut bulmaqda olan təlatümlü
əmani-mavərasından millətlərin hürriyyət və
səadət günəşi möhtəşəm bir surətdə
tülu ediyor.
Millətlər üzərlərindəki əski
həyat və istibdad qüyud və zəncirlərini ataraq
yeni bir həyat və istiqlala hazırlanıyorlar.
Vətəndaşlar!
Bizə fəlakət və səfalətdən
başqa bir şey verməyən ədavət və
ixtilafı tərk edəlim, müqəddərati-tarixiyyə
həpimizi bir yerdə yaşamaq məcburiyyətində
bulunduruyor. Yeni başlayan həyatın təbii məşəqqətlərini
asanlıqla çəkmək və müşkül mənzillərini
rahatlıqla keçmək və yeni həyata ləyaqət
qazanmaq üçün yaşayışımızı məqul
və insani əsaslar üzərinə quralım, yekdigərimizi
sevəlim, biri-birimizə ehtiram edəlim!
Bütün Azərbaycan vətəndaşları bilafərq
millət və məzhəb bir vətənin
övladıdırlar. Ümumi vətəndə müştərək
həyatlarını qurmaq və bərabərlikdə kəndi
səadətlərini hazırlamaq üçün onlar yekdigərinə
əl uzatmalı və yardım etməlidirlər.
Bu xüsusda ən böyük məsuliyyət və ən
ağır vəzifə bittəbii Azərbaycanın türklərinə,
müsəlman cəmaətinə düşəcəkdir. Onlar bu topraq
üzərində yaşayanların ən böyük əksəriyyətini
təşkil etdiklərindən daha ziyadə fədakar və
daha ziyadə mütəhəmmil bulunmalıdırlar.
Əvət,
vətəndaşlar, zamanın əhəmiyyətini dərk
edəlim, hər millətin həqqini təslim edəcək
sülhi-ümumi konfransı uzaq degildir. O zamana qədər vətənimizi
iğtişaşdan qoruyalım. Azərbaycan Məclisi-Məbusanını
təsis, hökumətini yenidən təşkil edəlim və
var qüvvət və mücahidəmizlə sülhi-ümumi
məclisinə hazırlaşalım.
Yaşasın
Azərbaycan Məclisi-Məbusanı!
Yaşasın
Azərbaycan Cümhuriyyəti!
Yaşasın
Cəmiyyəti-Əqvam!
Şurayi-Milli
naminə rəis
Məhəmməd
Əmin Rəsulzadə
”Azərbaycan”,
29 noyabr 1918, ¹52
Əma - karlıq, məcazi mən. nadanlıq
Mütəhəmmil
- dözən, davam gətirən
Qüyud
- əsarət
Azərbaycan
parlamanı
Bugünlərdə milli parlamanımız
açılasıdır. Bu işdə biz bir qədər
gecikdik, parlamanımızı gec açdıq. Lakin bunun səbəblərindən sərf-nəzər
edib də “gec olması heç olmamasından
yaxşıdır” zərbi-məsəli ilə mütəsəlli
olaraq bugünki gündən danışaq.
Bu ilk parlamanımız əzaları seçki üsulilə
degil, “kovpitasiya” yəni kənardan səlahiyyətli şəxsləri
cəlb etmək təriqi ilə yığıldı. Əgər bu iş
keçirdigimiz xarüqəladə bir zamanda icra olunmayıb
da sülh və asayiş vəqtində olsa idi böyük
bir qüsur, hətta günah ədd edilərək hər bir
tərəfdən şiddətli etiraza səbəb olardı.
Necə ola bilər ki, Millət Məclisi
hesab edilən böyük bir şuranın əzalərini
millət əfradi seç-məyib də “kovpitasiya” təriqilə
çağırsınlar. Lakin təkrar
söyliyorıq ki, keçirdigimiz günlərin xarüqəladə
olması bir çox işləri də xarüqəladə
bir surətdə icrayə məcburiyyət hasil etdirir. Onsuz da gecikmişik, bir də vəqtimızı
seçki əməliyyatı ilə keçirmək istəsəydik,
parlamanımızı bu günlərdə degil, bəlkə
bir neçə ay bundan sonra görərdik. Halbuki bugünki günləri parlamansız
keçirmək, istiqlaliyyətimizin təyid və bəqasi
nöqteyinəzərindən heç bir vəchlə caiz
degildir, hətta bir dərəcəyə qədər
qorxuludur da.
Pəs
bir tərəfdən zəmanəmizin xarüqəladəligini,
digər tərəfdən əhalimizin parlaman əzası
seçməkdə bir o qədər də hazır
olmamasını və bu tərəfdən də cümhuriyyətimizin
bugün parlamana son dərəcə möhtac
qaldığını nəzəri-əhəmiyyətə
alıb və bir də qonşu cümhuriyyətimizin də həmin
bu təriq ilə parlaman açdıqlarını yada
salıb, bu gün iclası olan parlamanımızı həqiqətən
səlahiyyətdar və sahibi-ixtiyar bir millət məclisi deyə
tələqqi etməgi özümüzə fərz bilməliyik.
Eşitdigimizə görə, paytəxtimizdə
mövcud olan bir taqım qeyri-müsəlman cəmiyyətləri,
yəni hökumət içində hökumət düzəltmək
niyyətində olanları parlamanımızda iştirak etmək
istəməmişdilər. Bu hərəkət Azərbaycan
Cümhuriyyətinin təbəəsi, vətən
övladı olmaq istəməməkdir, daha artıq Azərbaycan
Cümhuriyyətinin mövcud olduğunu inkar etməkdir.
Ondan da artıq Azərbaycan türklərinin azad və asudəliginə
qarşı böyük bir etirazdır...
Gözlər var ki, dünənə qədər əsir
və qul olan bir milləti bu gün azad və sərbəst
görmək istəmir.
Qulaqlar var ki, lal edilmiş bir dilək, bir millət dilənən
bu gün açılıb da söz söyləməsəni
eşitmək istəmiyor.
Qəlblər
var ki, bir əsrdən artıq məhkum qalan bir millətin bu gün hakim degil,
yalnız müstəqil və azad olmasını qəbul etmək
istəmiyor.
Varəsin
olsun! Nə edək? Azərbaycan
türklərini müstəqil və azad görmək istəməyənlər
ya gərək bizi zor ilə təkrar qul və əsir etsinlər,
ya buna gücləri çatmazsa “tən qəzayə verib” əmr
vaqe qarşısında ixtiyari-sükut etsinlər və ya
buna da vicdanlarını razı edə bilməsələr, vətən
deyib, Azərbaycan toprağından çıxıb getsinlər.
Bu üç təklifdən hanki birini qəbul etmək istəsələr
sahibi-ixtiyardırlar. Ancaq bunu dürüst bilməlidirlər
ki, biz Azərbaycan türkləri zor ilə də olsa, güc
ilə də əsarət zəncirini təkrar boynumuza salmaq
istəməyəcəyik. Bu fəqərəni
həmişə nəzərdə tutub işlərinin səlahına
baxsınlar.
O ki
qaldı bizə - biz bu cürə hərəkətlərdən
mütəəssir olmamalıyıq, biz oz işimizdə
olmalıyıq, milli parlamanımızı, milli
şuramızı açaq, Allahdan mədəd, bizdən hərəkət
degib, kəmali-ciddiyyət ilə işə
başlayaq. Artıq-əksik sözlərə
qulaq asmıyaq.
Bəli,
bu günlərdə milli parlamanımız
açılasıdır, deməli, Azərbaycan istiqlalı təmin edilmiş olmasa da, təkmil
ediləcək və cümhuriyyətimiz siyasi bir vahid olmaq
üzrə mükəmməl bir surətə girəcəkdir.
Bunun özü də böyük bir ürək təskinligidir. Siyasətcə
əzim bir əhəmiyyəti haiz olan və mənəviyyətcə
də həm bizlərə və həm sairlərinə dərin
bir təsir bəxş edən böyük bir əmrdir.
Nə
tövr olur-olsun, parlamanımızın
vücudi-ehtiyacatımıza müvafiq gələn qanunlar düzməkdən
əlavəl - cümhuriyyətimizin həm daxilən və həm
xaricən ciddi bir
surətdə görünməginə səbəb
olacağdır.
Böylə ki, bugün bizi vücud hesab etmək istəmiyənlər
dəxi vücudumuzun var olmadığını milli
şuramızdan çıxan səslərlə iqrar və
etirafa məcbur qalacağdılar. Kar qulaqlar da bu səsi eşidəcək,
kor gözlər də bizi görəcəklər ki:
Filhəqiqə milli şuramızın ən ilk vəzifəsi
bu olmalıdır.
Qışqırsın!
Fəryad etsin!
Və
öylə qışqırsın ki, bu fəryadın əks-sədası
Yevropanı da keçib Atlantikin dəryayi-ümmanından da
atlayıb, vilsonların guş və huşini fəryad gələn
yerə cəlb etsin! Bu fəryad nədən
ibarət olmalıdır?
Yalnız bəla gəlmədən.
Yaşamaq
istiyoruq!
Bu fəryad
kifayətdir ki, milli parlamanımız ən əvvəl
bununla məşğul olub da bu yoldakı vəzifəsini həqiqilə
ifa edərsə, yəni yaşamaq həqqna istiqlal qabiliyyətinə
malik bir millət olduğumuzı isbat edərsə, əminəm
ki, bunun nəticəsi ətrafımızı
çevirmiş, həyat və azadlığımıza
qarşı diş qıcamış olan düşmənlərimiz
üzərində təsirsiz qalmaz, bəlkə onlara çəkil
geri, - deyib də acıqlananlar da olar. O halda daxili işlərimizi
düzəltmək, lazımi islahat yeritmək, millətin zəif
bədəninə qüvvət verən dərmanlara təvəssül
etmək işləri asan vəchlə icra oluna bilər. Cəmaətimiz ənva müsibətlərdən
darıxmaz. Hökumətımız öz işlərində
karıxmaz, parlamanımızın özü də bu
böyük və müqəddəs vəzifəsini bir
növ asudəlik ilə ifayə qadir olub, millətlər müqəddəratı həll
olunacağ gündən bir çox lazım əmrləri və
vacib işləri pişəzvəqt yerinə yetirməklə
böyük bir vəzifəmizi ifa etmiş olarıq.
Allah müvəffəq buyursun.
Hacıbəyli
Üzeyir
“Azərbaycan”,
5 dekabr 1918, ¹56
Azərbaycan
Parlamanı dəvəti münasibətilə
Bu gün Azərbaycanın həqiqi sahibləri - xəlq
öz nümayəndələri lisanilə parlaman
kürsi-xitabətindən öz arzu və amallarını aləmi-bəşəriyyət
hüzurunda nümayiş etdirəcəklərdir.
Azərbaycan
türkləri məhkum ikən hüquqi-milliyyə və
istiqlal mübarizəsi düsturu
olaraq meydanə atmış olduğu “yaşa və özgələrə
yaşamaq imkanı ver” şüarına sadiq qalaraq məhkum
ikən tələb etdigi mütənasib nümayəndəlik
əsasını müstəqil olduqda da unutmayaraq Azərbaycanda
əqəliyyət təşkil edən millətlərin də
mütənasib nümayəndəlik həqqinə riayətlə
bu əsas üzərinə parlaman çağırmağı
lazım bildilər.
Azərbaycan
türkləri həmişə ağalıq, hakimlik
üçün degil, hüquqi-milliyyə və bəşəriyyənin
təmini üçün
çalışdıqlarını bir daha isbat edərək
cümhuriyyətimiz daxilində yaşayan ümum və-təndaşlarımızı
həyatımızın quruluşunda iştirakə dəvət
etdilər, Azərbaycanda heç millət, heç sinif,
heç silk hakim, ya məhkum ola bilməz,
hamı vətənin həm ağasıdır, həm nökəri.
Hər bir vətəndaş gərək
ümumi vətənin səadətilə məsud, ələmilə
mövləm olsun.
Hamı
özünü müsavülhüquq vətəndaş hiss
etsin. Bu isə məmləkət daxilində yaşayan
bütün vətəndaşların gərək nəşriyyə
və gərək icraiyyə müəssisələrində
miqdarına mütənasib nümayəndəliklə
iştirak etməsilə hasil ola bilər. Bu mülahizə ilədir ki, Azərbaycan
parlamanına da hər millətin miqdarına görə
nümayəndəlik dəvət edilmişdir.
Parlamanın bugünki iclasında bütün millətlərin
nümayən-dəligi üz-üzə gələrək məmləkətimizin
gələcək müqəddəratını təyinə
şüru ediləcəkdir.
Fəqət bu iclasda milli nümayəndəlik əsasına
riayətlə bərabər vətənimizin mənafei və
bütün istiqlalımızın bu heyət əlində
olduğu nəzərə alınaraq burasına diqqət verməlidir
ki, parlamana milli nümayəndəlik bayrağı altında
hər təsadüfi gəldi-keçər nümayəndələr
daxil olmuyub, ancaq Azərbaycan vətəndaşları
iştirak etsinlər. Buraya gələcək nümayəndələr və
onları göndərən təşkilat özlərini Azərbaycan
vətəndaşı hiss edərək gəlməli və
göndərilməlidirlər. Bu gün parlaman
açılmasilə hökumət təşkili məsələsinin
də növbəti gəldigi və həllinin tamamilə
parlamandan asılı olduğu nəzərə alınarsa, bu
məsələnin əhəmiyyəti bir qat daha artır.
Həftələrdən bəri mövzuyi-bəhs
olan hökumət təşkili məsələsində millətlər,
firqələr və siyasi cərəyanlar arasında hələ
bu vəqtədək ümumi bir dil tapılmamış və
uzlaşma hasil olmamışdır.
Müştərək hökumət təşkili məsələsi
hal-hazırda ən ixtilaflı bir məsələdir. Bunun ətrafında
bu gün hirs və təmələr qaynaşaraq min
dürlü qeydlər, şərtlər qoyulur. Bəziləri
müştərək
Azərbaycan hökuməti təşkilinə
iştirak etmək üçün Ümumrusiya Məclisi-Müəssisanının
Azərbaycan hökuməti tərəfindən qəbul və
təsdiqini şərt qoyurlar.
Digərləri bizə müttəhid Rusiyanın qəbul
və təsdiqini təklif ediyorlar. Fəqət hankı
Rusiyayı tanımalıyız - bilmiyoruz. Biz müttəhid Rusiya prinsipini əsas etibarilə
danmıyoruz. Fəqət hal-hazırda
Rusiyanı yoxdan var etmək azərbaycanlıların əlində
degildir. Hətta Ümumrusiya hökuməti
adında bir neçə hökumət var ki, bu da müttəhid
Rusiya şüarından uzaqdır. Bu məsələnin
qövldən felə gətirilməsi və surəti-həllində
bütün dünya mənfəətdar olduğundan beynəlmiləl
mühüm bir məsələ təşkil ediyor ki, həlli
də beynəlmiləl bir məclisə bağlıdır: bu
da hamının gözlədigi beynəlmiləl sülh
konfransından ibarətdir. Fəqət biz nə
yapalım. O məclis çağrılaraq Rusiya məsələsini
həll edənədək (hələ surəti-həllindən
sərfi-nəzər) ayağımızı
ayağımız üstündən aşıraraq laqeyd
oturub da məmləkəti hökumətsiz, başsız
buraxalımmı? Bu suala cavab vermək
üçün darısqal firqə proqramı, yaxud mənsəb
həvəsini buraxıb da xəlqin mənafei, cəmaətin
arzusuna riayətlə məsələyə bu nöqteyi-nəzərdən
yaklaşmalıdır.
Onların mənafei isə Rusiyanın təcdidi millətlərin
münasibat və müqəddəratını daha səlahiyyətli
cahan konqresinə buraxıb da bu gün məhəlli dərdlərimizə
çarə tapmağı tələb ediyor. Ona görədir
ki, bu gün parlamana cəmləşəcək olan Azərbaycan
vətəndaşları ancaq səlahiyyətdar olduqları məsələlərin
müzakirə və həllilə iştiğal edib min
dürlü müsibət və məşəqqət çəkmiş
oan fəqir əhalinin yaralarına mərhəm qoymalı,
onların sükut və asayişlə yaşamalarını
təmin etməlidirlər.
Niza və ixtilafı kənara ataraq cəmaətin mənafeini
hər şeydən uca tutmaq və onun təmini
üçün çalışmaq lazımdır.
Ümidvar oluyoruz ki, keçirdigimiz ağır və məsuliyyətli
tarixi günlərdə xəlq nümayəndələri
ümumi bir lisan taparaq öhdələrinə düşən
vəzifəyi şərəflə ifa edərlər.
Xəlil
İbrahim
“Azərbaycan”,
7 dekabr 1918, ¹58
Parlamandan nə tələb olunur?
Üçüncü
Aleksandr rus təxtinə çıxar-çıxmaz
rıcali-kibardan bir məclis tərtib verilmişdi ki, haman məclis Rusiyada parlaman üsulunu tərtib
vermək üçün bir proqram yapsın. Proqram
yapılıb imperatorun hüzurunda müzakirə olunur və
ümumin meyl və məhəbbətini qazanır.
Bu halda,
Rusiyanın misyonerlər ocağı pərəstarı və
hamisi Mitofa Pobedonovsev
imperator hüzurunda səcdəyə
düşüb gözləri yaşlı bir halda sübutlar
və dəlillər ilə “Parlamanın” müzürr bir
şey olduğunu isbata yetirir və məraminə də nail
olur: məclis qapadılır və proqram da
yandırılır.
Pobedonovsevin dəlillərindən biri də bu idi ki, “Avropa
parlamanlarında boş-boş danışıqlardan başqa əhalinin
mənfəətinə dair heç bir iş
görülmüyor! Odur ki, böylə məclislərə-parlaman,
yaxud parlamento demişlər ki, mənası da
“göftügüxanə” deməkdir”.
Bu nöqteyi-nəzərlə Pobedonovsev parlaman kəlməsini
ruscaya tərcümə edib “qovorilnaya” adı qoymuşdur. Bu kəlmənin lüğəvi
mənalarından biri də “göftügüxanə” deməkdirsə
də, lakin istehza təriqilə söylənmiş bu kəlmənin
doğruca mənası: “laqqırtıxanə” deməkdir.
İştə
rus “laqqırtıxanəsi” düzəlmədi! Pobedonovsev gözəlcə anlıyordu ki,
“qovorilnaya” tərtib yapılarsa, misyonerlərin tamamən
paxırları açılacaqdır. Mədəni
Avropa əhalisi biləcəkdir ki, Rusiyanın qeyri-rus taifəhlərı,
əzöncümlə milyonlarca tatarlar, qırğızlar,
nuqaylar, başqırdlar ... misyonerlər əlilə zorən
xristian dinini qəbul ediyorlar: qəbul etməyənlərin əllərindən
suları, torpaqları cəbrən alınıb rus
mühacirlərinə verilir, biçarələrin yüzlərcə
məktəbləri qapadılır, şkollardan türk-tatar
dili qovulur, mətbuata, cəridəyə, kitab və risalə
təbinə izn verilmiyor, daha nə cəbr və zülmlər
olur!
Söz
yoxdur ki, bu işlər açıldığı halda Avropa parlamanlarında da
bu barədə bəhs açılacaq idi və olur ki,
misyonerlik məsələsi tamamən qaldırılmasa idi,
yenə də qeyri-rus taifəhlərinə olan cövr və
zülmün qabağına ya bir hədd, ya bir sədd çəkilə
idi.
Bu gün
açılan Azərbaycan parlamanına biz pobedonosevlər
nöqteyi-nəzərilə baxmayıb “laqqırtıxanə”
yox, haşa, hətta “göftüguxanə” belə demiyoruz!
Bu -
müqəddəs bir yerdir ki, orada millətin dərdi, vətənin
haləti müzakirə olunub çarələri
üçün də tədbirlər ittixaz olunacaqdır.
Əlbəttə,
məbusan arasında bəliğ və uzun-uzadı nitq
söyləyənlər də az degil, lakin onlardan millət
naminə rica olunur ki, fəsahət və bəlağət
qabiliyyətlərini və nitqçilik məharətini sair
“asari-nəfisə” məclislərinə buraxıb
parlamanımızda ancaq dərdlərimizdən
danışsınlar: əlaclar yapsınlar.
Bunların
hamısından sonra məclis xitamə irdikdə millətimiz
məbuslarımızdan nə iş gördüklərini tələb
edəcəklər. Bu - gərək hər bir qədəmdə,
hər bir hərəkətdə məbusanın yadından
çıxmasın.
Məbusanın görəcəgi işləri hədsiz
və hesabsızdır. Burada hamısını zikr etmək
mümkün olmadığı üçün zehnimizi
işğal edən və ən dəgərli məsələlərdən
bir neçəsini burada zikr edirəm.
1) Azərbaycanın
ənva nöqtələrində bu gün aclıq davam ediyor.
Birinci çarə gərək bu dərdə
olsun. Zira aclıq bəlasını
çəkən milləti mədəniyyətə və sair
islahata dəvət etmək mümkün deyil. “Əvvəl təam-sonra kəlam”.
2) Yollar gərək
islah olunsun, taki cəmaətin zəxirəsi bir yerdən o
biri yerə vəqtli-vəqtində gedib çatsın da,
aclığın qabağı alınsın.
3)
Bahalığa bais olan kişilərdən: möhtəkirlər
ilə bərabər rüşvətxorlar da gərək təhti-məsuliyyətə
alınsın. Hərgah bu məsələyə imdidən
çarələr aranmazsa, şəvval vəqt Rusiyanın
başına gəlmiş bəlalardan bir çoxu da bizim Azərbaycanın
başına gələcəkdir!
4) Məktəb,
ziraət, sənaət və ticarət kibi ən mühüm
məsələləri gərək parlamanımız fəramuş
etməsin, qanunlar yapsın.
5)
Əhalinin bu gün əhvali-səhiyyəsi çox fəna
bir haldadır. Öylə kənd, ya şəhər
vardır ki, əmrazi-sariyədən yarısı, bəlkə
də daha çoxu qırılmışdır. Böylə
ağır bir işə etinasızlıq ilə
baxı-lırsa, daha bir ağır, daha bir şiddətli nəticə
hüsula gəlir!
6) Nizam və asayiş bərpa olmazsa, heç bir mətləbə də nail olmarız, bina bərin xarici və daxili təcavüzatın qabağı gərək alınsın.
İştə bu altı bab ilə bizim tələbatımız bitdi. Bundan artıq bu il iş görülürsə, minnət və təşəkkürümüz vardır. Ancaq bu göstərilən maddələrə çarə aramaq hamı məsələlərdən fərzdir.
Haydı Allahın tövfiqi ilə, millətin də müavinət və qeyrəti ilə işə başlayınız və millət məsuliyyətini də bir saat, bir dəqiqə unutmayınız!
Fərhad Ağazadə
“Azərbaycan”, 7 dekabr 1918, ¹58
(Ardı var)
Şirməmməd
HÜSEYNOV
525-ci qəzet.- 2018.- 1 dekabr.- S.20-21.