Fikrət QOCA

Tale mənimlə oyun oynayır

Tale mənimlə oyun oynayır

Tale bir zər atdı

Zəri şeş-beşdi...

Vaxt keçdi...

Bir ömür verdi əvvəli sirdi.

Yolu cəbrdi,

Şərti səbirdi.

Dayanacağı qəbirdi,

Sonu yenə əvvəli kimi birdi,

Sirdi, səbirdi...

Mən də zər atdım,

Zərim sə... birdi...

Əşi axırı birdi...

Dolanırıq və yaxud karusel

Otlar torpağı yeyir,

Qoyunlar otları,

Əynimizdə yunla rı...

Biz qoyunları yeyirik,

Bizi torpaq yeyir...

Dolanırıq

Bir-birimizi yeyə-yeyə.

Sevirik ağladan -

- Güldürən oyunları...

Saman kimi axırıq zamanın selində.

Dolanırıq

Taleyin karuselində,

Dolanırıq.

Bir-birimizi yeyə-yeyə

Bu oyunu yaradana

Çox şükür deyə-deyə,

Dolanırıq!

Hər gün, hər gecə

Başımın, ürəyimin, qarnımın

Altında iki əli var, iki ayağı.

Əllərimin, ayaqlarımın üstündə

Üç yağı var.

Hərəsinin öz bayrağı var.

Öz arzusu, öz istəyi, öz yolu var.

Hələ üstəlik

Evin arvadı, qızı, oğlu var.

Onların da ata məhəbbəti ilə

Ağzı bağlı

Mənim kimi bir qulu var.

Neyləyim mənim bir canım var.

Gündüzlər ürəyimin içində gizlənmiş

Balaca bir vicdanım var.

Hər gecə,

Gizlicə,

Qarnımdan,

Uşaqlarımdan, qarımdan,

Lap özümdən,

Gözümdən xəlvət

Canımı ala-ala

Çəkir məni sorğu-suala.

Hər səhər oyanan kimi,

Günəş göydə yanan kimi

Yağır başıma qayğılar,

Çıxır qarşıma qayğılar.

Balalarımın gözündəki işıqlar,

Qarımın verdiyi tapşırıqlar.

Oğlumun çatılmış qaşları...

Bunlar hamısı qayğıdı, istəkdi...

Bu səhər duydum ki, ürəyim

Bu aləmdə təkdi,

Yorğundu, köhnədi...

Ürəyim göynədi...

Ürəyimin içini yandıran

Vicdanımın göz yaşlarıdı...

Bu göz yaşları

Lənət daşlarıdı.

Tövbə, tövbə canım,

Ağrıma ürəyim,

Ağlama vicdanım.

Verək qol-qola

Gedək siz aparan yola...

Sonrası

Nə ola-ola!

03.12.2014

525-c- qəzet.-2018.-5 dekabr.-S.7.