Təhsil fədaisi
UNUDULMAZ PEDAQOQ
HÜSEYN HÜSEYNOVUN 95 İLLİYİNƏ
İnsan
ömrü axar suya bənzəyir. Bəzən ömür adlı yolun bir vaxt başa
çatacağını hiss etmirsən. İnsanda
həyat eşqi elə güclü olur ki, həmişə
yaşamaq, yaratmaq istəyirsən. Ancaq həyatın
da amansız, heç kimə zərrə qədər güzəştə
getməyən "ölüm" qanunu var.
Hələ
heç kim bu "qanunu" dəyişdirə
bilməyib. Bəli, cismani ölüm
labüddür. Lakin insanın cismani
ölümündən sonra ikinci həyatı başlayır.
Bu həyat elin yaddaşına hopan ömrün
izidir. Əgər dünyasını dəyişəndən
sonra təmasda olduğu yüzlərlə insanın xatirəsində
qalırsa, tez-tez anılırsa, demək yaddaşlardan
çıxmayıb. Belə əbədiyaşar
şəxsiyyətlərdən biri də Hüseyn Qara
oğlu Hüseynovdur. Hüseyn Qara oğlu
Hüseynov 1923-cü ildə Füzuli rayonunun Merdinli kəndində
anadan olub. 1930-cu ildə qonşuluqdakı
Qaraxanbəyli kənd yeddillik məktəbinin 1-ci sinfinə
daxil olub, 1937 -ci ildə həmin məktəbin 7-ci sinfini əla
qiymətlərlə bitirmişdir. Hüseyn müəllim
həmin il Karyagin (indiki Füzuli - E.S)
rayon Pedaqoji Texnikumuna daxil olub, 1940-cı ildə texnikumu fərqlənmə
ilə başa vurmuşdur. O, 1941-ci ilin dekabrına kimi təyinatla
göndərildiyi İmişli rayonunun Bicrəvan kənd
ibtidai və Qaravəlli kənd yedillik məktəbində
müəllim işləmişdir. 1941-ci ilin
dekabr ayından 1942-ci ilin fevral ayına kimi Füzuli rayonunun
Alxanlı kənd yeddillik məktəbində müəllim
işləmiş, 1942-ci ilin fevral ayında hərbi qulluğa
çağırılmış və müharibəyə
göndərilmişdir. Biləcəri
toplanış məntəqəsindən onları Qusara
aparmışlar. Orada qısa müddətli
təlim keçdikdən sonra döyüşə getmələri
planlaşdırılır. Silahlar az
olduğundan bəzən silah əvəzinə ağaclarla təlim
keçirilirdi. Nəhayət, təlim bitdikdən
sonra döyüşə göndərilir və onun
döyüş yolu Mazdokdan başlayır. Hüseyn müəllim döyüşlərdə
göstərdiyi şücaətlərə görə
çoxlu orden və medallar ilə təltif olunmuşdur.
Böyük
Vətən müharibəsi 1945-ci ilin may ayında qələbə
ilə başa çatsa da, Hüseyn müəllimin hərbi qulluğu davam edir. Onu
Almaniyadan müharibədə iştirak etməsi
üçün Şərqə - Yaponiya sərhədlərinə
aparırlar. Onun qulluq etdiyi hərbi hissə
döyüşə girməmişdən bir gün əvvəl
Amerika Yaponiyaya atom bombası atmış və müharibə
başa çatdığından hissə döyüşə
girməmişdir. Beləliklə,
Hüseyn müəllim ordudan tərxis olunaraq yalnız 1 dekabr
1945-ci ildə doğma kəndinə qayıda bilmişdir.
Müharibədən qayıtdıqdan sonra Hüseyn
müəllim Füzuli rayonunun Yuxarı Seyidəhmədli kəndində
sözün həqiqi mənasında çox sevdiyi,
ömrü boyu böyük hörmətlə
yanaşdığı müəllimlik işinə
başlayır. Müəllimlər və şagirdlər
arasında böyük hörmət qazanır. Eyni
zamanda, ali təhsil almaq üçün
Azərbaycan Dövlət Universitetinin tarix fakültəsinə
daxil olur, qiyabi olaraq təhsilini davam etdirir.
Bacarığına, qabiliyyətinə görə hələ
ali təhsilini başa vurmasına
baxmayaraq, onu Füzuli rayon komsomol komitəsinin birinci katibi,
sonra isə əvvəllər
çalışdığı Yuxarı Seyidəhmədli kənd
orta məktəbinə direktor vəzifəsinə təyin
edirlər.
1954-cü ildən isə o, Füzuli rayonunda maarif
şöbəsinin müdiri vəzifəsinə təyin
edilir. Beləliklə,
1954-cü ildən 1962-ci ilə kimi 8 il
rayon maarif şöbəsinə rəhbərlik etmiş, xalq
arasında böyük nüfuz qazanmışdır.
1962-1966-cı illərdə əvvəlcə Füzuli
rayon partiya komitəsinin ikinci katibi, onun ardınca isə
Füzuli rayon icraiyyə komitəsinin sədri vəzifəsində
çalışmışdır. O vaxtlar atam Əli Səfərov
kolxoz və sovxoz ilk partiya təşkilatının katibi kimi
ictimai iş apardığından rayonda gedən prosesləri
yaxından izləyirdi. Onun eşitdiyi etibarlı mənbələrə
görə Azərbaycanın Maarif naziri işləyən
akademik Mehdi Mehdizadə Hüseyn müəllimin rayon icraiyyə
komitəsindən işdən
çıxarıldığını bildikdən sonra
birbaşa o vaxtkı rayon partiya komitəsinin birinci katibinə
zəng etmiş və ondan israrla xahiş etmişdir ki, bizə,
yəni təhsilə Hüseyn Hüseynov kimi kadr
lazımdır, onu özümüzə qaytarın. Əlbəttə, o vaxtlar respublikada böyük
nüfuza malik olan Akademik Mehdizadənin xahişi dərhal yerinə
yetirilmiş, Hüseyn müəllim yenidən Füzuli rayon
maarif şöbəsinin müdiri vəzifəsinə təyin
olunmuşdur. 1966-cı ildən 1998-ci ilə -
dünyasını dəyişənə kimi 32 il həmin vəzifədə işləmişdir.
Beləliklə, o, 40 il Füzuli rayon təhsilinə
rəhbərlik etmişdir.
Hüseyn müəllimin keçdiyi həyat yoluna nəzər
salanda onu başqalarından fərqləndirən keyfiyyətlər
və üstünlüklər haqqında danışmaq istəyirəm. Hər
şeydən əvvəl Hüseyn müəllim
yaradıcı bir sima olmaqla yanaşı, öz təşəbbüskarlığı
ilə diqqəti cəlb edirdi. 1972-1973-cü illərdə
orta məktəb şagirdləri üçün dərsliklər
az çap olunurdu. Bunu aradan
qaldırmaq məqsədi ilə Hüseyn müəllimin təşəbbüsü
və rəhbərliyi ilə Füzuli rayon məktəblərində
dərslik fondu yaradılması və şagirdlərin pulsuz dərsliklər
ilə təmin olunması həyata keçirilir. Azərbaycan Respublikası Maarif Nazirliyi Füzuli
rayonunda məktəblərin pulsuz dərsliklə təmin
olunması və məktəb kitabxana fondunun yaradılması
məsələsini yoxlamış, məsələni
Nazirliyin kollegiyasında müzakirə etmişdir. Kollegiyanın qərarına əsasən, bu təşəbbüs
ətraflı öyrənilmiş və onun respublikada
geniş yayılması məqsədəmüvafiq hesab
edilmişdir.
1973-cü ildə Füzuli rayonunun ümumtəhsil məktəblərində
şagirdlərin fiziki hazırlığını daha da
yaxşılaşdırmaq üçün bütün məktəblərin
ərazisində sadə idman kompleksinin tikilib istifadəyə
verilməsi haqqında Füzuli RXMŞ adından Hüseyn
müəllim təşəbbüs qaldırır. Füzuli RXMŞ-nin kompleks
idman meydançalarının tikilib istifadəyə verilməsi
təşəbbüsü 1974-cü ilin yanvar ayında Azərbaycan
Respublikası Maarif
Nazirliyinin kollegiyasında müzakirə olunaraq bəyənilmiş,
qabaqcıl təcrübə kimi respublikada yayılması
lazım bilinmişdir.
Hüseyn müəllim həmişə yenilik axtaran,
işində həmişə yenilik tətbiq edən, daha
yaxşı nə varsa onu üzə çıxarmağı
xoşlayan bir insan olmuşdur. O, həmişə deyərdi ki, rəhbər
vəzifədə işləyən şəxs öz
işində hər gün çatışmazlıqları
hiss etmirsə, onu aradan qaldırmırsa, işini daha da
yaxşılaşdırmaq yollarını görmürsə,
o şəxsin vəzifədən uzaqlaşması gərəklidir.
O, təhsilin
maddi-texniki bazasının möhkəmləndirilməsinə
çox əhəmiyyət verərək rayonun məktəblərində
fənn kabinetlərinin təşkili və onların texniki
vasitələr ilə təchiz olunmasına
çalışaraq xeyli iş görmüşdür.
Füzuli RXMŞ-nin bu sahədə uğurları nəzərə
alınaraq "Tədris prosesində texniki vasitələrdən
istifadənin vəziyyəti və effektliyinin
artırılması yolları" problemi üzrə respublika
seminar-müşavirəsi 1975-ci ildə Füzuli rayonunda
keçirilmişdir.
Az sonra
Maarif Nazirliyinin kollegiyasında Füzuli rayonunda keçirilən
elmi-praktik konfransın nəticələri müzakirə
olunaraq yüksək qiymətləndirilmiş və Füzuli
RXMŞ-nin qabaqcıl iş təcrübəsinin respublika
üzrə yayılması tövsiyə olunmuşdur.
Hüseyn
müəllimin böyük səyi, təşkilatçılığı,
yenilikləri tətbiq etməsi və rayonun təhsil
işçilərinin gərgin əməyi sayəsində
illik göstəricilərinə görə Füzuli rayonu təhsil
sahəsində qazandığı nailiyyətlərə
görə 10 il respublikada birinci yeri götürmüş, Azərbaycan
KPMK-nın, Respublika Nazirlər Sovetinin, AHİŞ-nin və
Azərbaycan LKGİMK-nın keçici qırmızı
bayrağını almışdır.
Hər şeydən əvvəl, Hüseyn müəllim
həm gözəl pedaqoq, həm də mahir psixoloq idi. Üç mindən
artıq müəllim və tərbiyəçi ordusuna rəhbərlik
etmək, onların dərd-sərinə qalmaq,
qayğısını çəkmək asan iş deyildi. Əsəbi halda müəyyən
ehtiyaclarını ödəmək üçün yanına
gələn müəllim və digər kateqoriyadan olan şəxsləri
həssaslıqla dinləyər, onları öz şirin
söhbəti ilə gərginlikdən çıxarardı.
Hətta iş üçün qəbulundan çıxan
adamlar deyərdilər:
- Gəldiyimiz
işi də düzəltmədi, ancaq Hüseyn müəllimdən
razı qaldıq.
Adamlarla bu cür xoş rəftar, münasibət,
insanı duymaq bacarığı sanki özünü
Hüseyn müəllimdə tapmışdı. Hüseyn
müəllimdə qeyri-adi natiqlik bacarığı vardı.
O, çox ustalıqla sözü yerli-yerində işlətməyi
bacarırdı. Yazdığı əmr və
məktubları birbaşa sinədən makinaya diktə edərdi.
Rayonda elə bir tədbir, yığıncaq
olmazdı ki, orada Hüseyn müəllim
çıxış etməsin. Hüseyn müəllim
sözü mum etməyi bacaran, etik normalara riayət edən və
qarşısındakı insanın şəxsiyyətini qiymətləndirən
bir psixoloq idi. O, kimlə necə davranmağı bilirdi. Hətta tabeliyindəki adamları buyuranda da müəyyən
əndazəni gözləyərdi. Son dərəcə
səbrli və hövsələli insan idi. İşi səbr və təmkinlə görər,
tələskənliyə yol verməzdi. Söz
gəzdirən, qeybətçil adamı xoşlamazdı.
Onun əsas məram və idealı insanlara
yaxşılıq etmək, qayğı göstərmək
olmuşdur.
Yaxşı yadımdadır, məlum hadisələrlə
əlaqədar ailəmiz 1993-cü ildən Bakıda məskunlaşmışdı. 1994-cü ilin
avqust ayının sonlarında Bakı Təhsil İdarəsinin
binasında (Bakı Təhsil İdarəsinin rəhbərliyi
o vaxtlar Füzuli RTŞ-nə bir neçə otaq vermişdi)
Hüseyn müəllimlə görüşdüm. O mənimlə
hal-əhval tutduqdan sonra dedi: - Məndən olsa, ən azı
80-100 nəfər məcburi köçkün uşaq
toplayıb müəyyən bir binada yerləşdirə bilsəniz,
nazirliklə danışıb məktəb açar və
sizi həmin məktəbə direktor təyin edə bilərəm.
Belə də oldu. Mən
Hüseyn müəllimin məsləhəti ilə 100-ə
yaxın məcburi köçkün uşaqlarının
siyahısını Hüseyn müəllimə təqdim
etdim. O, həmin il məni və
onlarla Bakı və Sumqayıtda məktəb açmaq istəyində
olan müəllimləri nazirliyə aparmadan direktor təyin
etdi. İnsanda bu qədər yaxşılıq
və diqqət böyük nüfuz sahibi və əsl şəxsiyyət
tərəfindən göstərilə bilərdi. Bəli, Hüseyn müəllim səmimi,
qayğıkeş və təmənnasız bir insan kimi
gözümüz önündə ucalır.
Hüseyn müəllimlə bağlı xatirələr
və yaddaqalan söhbətlər çoxdur. 1995-1996-cı
illərdə Bakıda yerləşən köçkün məktəblərinin
direktorlarına möhür verilməmişdi. Hamı kimi mən də müəyyən sənədləri,
xüsusən də şəhadətnamə və
attestatları təsdiq edəndə RTŞ-nin
möhüründən istifadə edirdim. Yadımdadır,
bir nəfər şagirdin attestatına təcili möhür
vurmaq lazım idi. Ona görə də mən
Hüseyn müəllimin Bakıda oturduğu kabinetə gəldim.
Onun Nazirliyə getdiyini dedilər. Nəhayət, mən o vaxt hökumət evində
yerləşən təhsil nazirliyinə gəldim və
Hüseyn müəllimlə görüşməyimin səbəbini
izah etdim. O, mənim əlimdən attestatı alıb
mühasibatlıq yazılan otağın qapısını
açaraq həmin sənədə möhür vurmaq
üçün oturmaq istədi. Həmin
kabinetdə işləyən gənc bir qız Hüseyn
müəllimi tanımayaraq bura girmək olmaz - deyərək,
onun otaqdan çıxmasını tələb etdi. Bu olay Hüseyn müəllimə bərk
toxunmuşdu. O, dəhlizdəki pəncərədə sənədə
möhür vurandan sonra mənə dedi: “Ehtiram, bizə rahat oturub işimizi
həll etmək qismət deyil, bu da bizim uğursuz tale
yazımızdır”. Bu deyilən sözlər
həqiqi mənada məni kövrəltdi.
Hüseyn müəllim tabeliyində olan işçilərə,
o cümlədən, məktəb direktorları ilə
yüksək tonla və vəzifə səlahiyyətlərindən
istifadə edərək əmrlə danışmazdı. Bakıda yerləşən
rəhbərlik etdiyim məktəb 15-20 gün olardı ki, fəaliyyət
göstərirdi. Hüseyn müəllim mənə
xahiş etdi ki, rayondakı ziyalı bir qonşum mənə ali məktəbi təzə qurtaran
qızını sizin işlədiyiniz məktəbə
götürülməsini istəyir. Əgər
səndə mümkünat varsa, həmin şəxsə
kömək elə. Mən cavab verdim ki,
Hüseyn müəllim bu nə sözdür, elə bu məktəb
sizin sayənizdə açılmayıb? Xahiş edirəm
ki, o şəxsə deyin səhərdən qızını
gətirsin.
Bütün bunları sadalamaqla demək istəyirəm
ki, etik normalara əməl edən Hüseyn müəllim əsl
insanlıq mücəssəməsi və etalon bir şəxsiyyət
idi.
Təəssüf ki, Hüseyn müəllim vəfat edəndən sonra təhsil şöbəsinə ondan sonra rəhbərlik edənlər və vaxtilə onun təqdimatı ilə yuxarı vəzifəyə keçənlər və birbaşa onun məktəb rəhbərliyinə təyin etdiyi şəxslərin heç biri belə bir mötəbər şəxsiyyəti anmağı unutmuş, yubileylərinin keçirilməsi barədə təşəbbüs göstərməmişlər. Bu biganəlik bütün mənalı həyatını Füzuli təhsilinin inkişafına və tanınmasına həsr edən, parlaq bir şəxsiyyət və pedaqoq Hüseyn müəllimə qarşı yumşaq desək, diqqətsizlik və sayğısızlıqdır.
Böyük Vətən
Müharibəsinin ağır günlərini
yaşamış və çətin sınaqlardan
üzüağ çıxan, ehtiyatda olan zabit, qabaqcıl
maarif xadimi, əməkdar müəllim, unudulmaz təhsil fədaisi
Hüseyn Qara oğlu Hüseynovun parlaq xatirəsi onu
tanıyan minlərlə insanın xatirəsində əbədi
yaşayır. Onun işıqlı əməlləri,
qoyduğu silinməz izlər təhsil işçilərinin
yaddaşında əbədi həkk olunmuşdur.
Hüseyn müəllim kimi işıqlı insanlar heç vaxt unudulmayacaq, daim onu sevənlər tərəfindən anılacaqdır.
Ehtiram
SƏFƏROV
Füzuli rayon 56
¹ li tam orta məktəbin direktoru, filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru
525-ci qəzet.-2018.- 10 iyul.- S.8.