ÇƏRÇİVƏ

 

Gözlərinə çəkilən

soyuq çərçivədi dünya.

Son anda anladın ki,

həyat dar çərçivədi.

 

Gecə sürünüb düşür

bu sahilsiz işığın

divardakı kölgəsinə.

 

yaxşı, Ay görünür,

ulduzlar var, sayrışan.

Xəyallar var,

səninlə pıçıldaşıb danışan.

 

Vərəqlər olmayanda

şeiri əllərinə yaz.

Bu da ömür yoludu,

vaxtı gedər, qayıtmaz.

 

lll

 

quşları vaxtsız uçan

dünyadı dünyamız...

budaqlar çılpaqlanar,

yuvalar da,

ümid ...

onda

sözlər dodaqlarından,

yollar ayaqlarından,

küçələr gözlərindən qaçar...

qaçar,

qaçar,

durarsan baxa-baxa uzaqlara.

bir üzü ayrılıqdı hər şeyin...

 

SƏNİN UŞAQ TALEYİN

 

Əldən-ələ keçdin, yavrum,

bapbalaca vücudunda

zamanın

barmaq izləri qaldı.

Alnındakı yazı

ağrın boyda

sınağa çəkdi ömrünü.

Ana sevgisi kimi

düşdü daş üstünə,

qırıldı dünyan.

 

Onsuz da

qaranlıq məmləkətdi balaca taleyin,

Batan günəşi

ya doğular,

ya doğulmaz...

 

Baxışlarından

qızaran üfüqlər,

gözlərindən

anasızlıq yağar,

islanar əllərin.

Bir məsumluğun çəkilməz

gözlərindən,

tərk etməz səni.

Əllərindən tutmaz ana sevgisi,

unutmaz kimsəsizlik.

Böyü, sevdalım, böyü...

 

VƏ BİR GÜN...

 

bir gün düşəsən sənin olmayan

bir ögey şəhərin yad qucağına.

sanasan özündən xəbərsiz gəlib

ömrün tənhalığın duracağına.

səni tanımaya yollar, küçələr,

vağzallar, qatarlar, soyuq adamlar.

...susa ayrılığın əlləri üstə

kimsəsiz hücrələr, sahibsiz damlar.

 

qürbəti üşüdə o yad şəhərin

don vuran körpəcə arzularını.

görəsən, ümidin bəxt qapısına

illər gözləmədən yağıb qarını.

bir gün başlana yollar ayrıcı...

 

lll

 

köçüb gedən quşlardan sonra

qalacaqsa,

səssiz-səmirsiz...

bir iz qalacaq

yollar üstündə,

bir vaxt yazılar vaxtın özündə.

göyü qucaqlayan üfüqlər boyu

gözləri bərələr soyuq zamanın.

Nəyin ağrısını çəkər göy üzü?

gedən quşların da,

susan vaxtın da

nədəni olmaz...

NOLAR...

 

Arzular hər şeyin başlanğıcıdı,

köksündə çırpınan nəfəsin ...

Sən bir sevən ana,

darıxan qadın,

Ucalığından yağış damlalanır,

bulud tökülür.

Belə ucalıqdı həyatın özü...

Nolar, bir gecə gəl həyatıma,

Silinsin ömrümün yanlış səhifəsi...

Qoy mənim olsun

sənin ürəyinin bakirəliyi.

Mən daha qorxmuram qaranlıqlardan...

 

ALDANA-ALDANA

 

Səni axtardığım yol düz olmadı,

Gəlirəm, ömrümə neçə tin düşür.

Hər səhər keçirsən ayrı küçədən,

Bizim küçəmizə həsrətin düşür.

 

Sevdalı günlərin saatlarında

Vaxta öyrətdiyin bir ayrılıq var.

Onu məndən ayrı kimsə anlamaz,

Təkcə göy üzündə quşlar oxuyar.

 

Qaçıram içimdə ilişib qalan

Səmtini itirib susan ümiddən.

Susuram gözümdə xəyala dönən

Saçının ətrindən əllərinəcən.

 

Bir , aralıqda yaş məsafəsi,

qəm ötə bilir, ağrı ötə...

Biz ki, günləri kütə veririk

Aldana-aldana bu boş söhbətə...

 

DÜŞÜR

 

Niyə qəribədi bu göylər belə?

yağsa saçıma, yağan düşür.

Bir addım atmamış, bina qoymamış

Yollar da qarşımda baş-ayaq düşür.

 

Baxdığım dünyanın arazı vardı,

Gözlərimdən sızıb, gözəl axardı,

Ağrılar, həsrətlər bəxtiyardı,

Hər gecə içimə çaparaq düşür.

 

Bir , bir olur bir boşluq yarı...

Gözlərim aldanıb çəkir yolları,

Xəyalım dolanır ortalıqları,

Bəxtimə, günümə bir qıraq düşür.

 

EYNƏYİMİN GÖZLƏRİNDƏ

 

Eynəyimin gözlərində

böyüdü çəkdiyim rəsmlər,

küçələr,

adamlar,

boşluqlar...

Baxdım, ha baxdım.

Məni aldadırmış dördgözlü zaman.

Nolar, qınamayın,

bircə an baxın...

Eynəyimin gözləriymiş aynalar,

divarlar,

şəkillər,

kölgələr.

Tanı hər şeyi, gözlərim,

Eynəksiz baxışlarda

rəngində olur həyat...

 

BİR YAĞIŞ YAĞACAQ

 

Bir o gedəndən ömründə olmaz...

Düşər əllərindən, gedər arın da.

Ovutmaz, uyutmaz xatirələrin,

Çəkilməz yollardan baxışların da.

 

Bir yağış yağacaq, islanar gözün,

Yandırar ovcuna düşən damlalar.

Sənin bu halına səssiz küçədən

Tənhalıq içindən sükut boylanar.

 

Bir yağış yağacaq, çətirin olmaz,

Saatlar üşüyər yağan yağışda.

Uzaqda bir yaxın xəyal görünər,

Gözlərin üzülər bu aldanışda.

Bir yağış yağacaq...

 

GECİKİRSƏN

 

Qırılmış ürəyin,

sınmış sevincin...

Bir gün

sığınmağa kiçicik odan,

Bir gün dayanmağa

dayaq,

söykəncək

axtarmadın heç...

Dərdləşməyə barı bir kölgən yox.

Sevir göz yaşını zaman,

Yıxır ümidini həyat,

susursan.

Susma saatları intizar çəkir,

Qatar çoxdan gedib,

sən gecikirsən.

Bu vağzal,

adamlar,

tapdanan relslər...

 

BELƏ YAZMAMIŞDIN

 

Addımları aparan,

dayandıran qürurmuş.

Ayrılan yollar

ümidləri qırırmış.

 

Doğum otaqlarında

ölüm yazan əllərdə

körpə haraylarını

udur soyuq divarlar.

Cənnət yolu uçulur

ayaqların altında.

 

Bir addım geri sayır

saatlar zamanından,

Bir həyatı yetirmək

bitirməkdən çətinmiş.

 

deyir yellənməyən

uşaq yelləncəkləri?

Belə deməmişdin Sən...

Belə yazmamışdın Sən

alın yazılarını...

İçimdə gizlətdiyim

ağrı sancır sinəmi,

Göz yaşlarına susmaq

unutqanlıq deyil ki...

 

YENƏ GƏLDİM

 

Yenə gəldim əllərimin istisilə,

göy üzünün soyuğunu duya-duya.

Xəyallar quş qanadları kimi

çırpılır divarlarına göyün.

 

Ağ-ağ şəhərlərin ardınca

boz dumanlı saatlar,

qara-qara gecələr var bu şəhərdə.

 

Varlıqla yoxluq arasında

susan həqiqətin

bir addımlığındadı hər şey,

gözlərdəki ümidi itən yollar da...

 

İndi xatirə qəhrəmanı

olmaq istəməz kimsə

Bu şəhər

son dayanacaq deyil axı...

 

Qədiməli ƏHMƏD

 

525-ci qəzet  2018.- 31 may.- S.8.