Müqəddəs ocaq

Əflatun Baxşəliyev

AMEA-nın Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun 85 illiyi münasibətiylə

Elmin zirvəsində günəşdi, yanır,

Adını daşıyır ulu şairin.

Bir bax, ətrafında ruhu dolanır,

Hər gün burdan düşür yolu şairin.

O mənim sərvətim, milli varlığım,

İdrak da, zəka da bir əzəmətdir.

Ömrə işıq salan bəxtiyarlığım

Əbədi, əzəli mədəniyyətdir.

Burdan qaynaqlanır adət-ənənə,

Yaşadır möhtəşəm tariximizi.

Yaratmaq eşqiylə qaynayır yenə,

Zirvədən zirvəyə aparır bizi.

Pozulmaz keçmişim, aydın sabahım,

Varlığı öz ana dilimdir onun.

Bura bir müqəddəs ziyarətgahım,

Duası, alqışı elmdir onun.

Bura elmin sirlər xəzinəsidir,

Böyük fəlsəfəsi, çox hikməti var.

Hər alim bir elm pərvanəsidir,

Aşkar olunmamış həqiqəti var.

Yox hesabı qazandığı zəfərin,

Uğurlar dalınca hey uğur gəlir.

Məmməd Arif ilə Məmməd Cəfərin,

Fikrinin çəkisi çox ağır gəlir.

Dastanlaşıb düşüb ağıza, dilə,

Bəkirin, Yaşarın əhsən eşqinə...

İsa Həbibbəyli zəkası ilə

Yeni günəş doğdu öz taleyinə.

Qaldırıb çiyninə hikmət yükünü,

Ölkədən ölkəyə göndərir alim.

Elm aləmini zəka mülkünü,

Bax, bir gülüstana döndərir alim.

Ulu diləklərin uca məbədi,

Doğmalıq gətirir bu adda mənə.

Mənim ürəyimdə odur əbədi,

Müqəddəs ocaqdır həyatda mənə.

Sanma başqa yerdən həvəs alıram,

Həkimim olsa da dəvam çatmayır.

Mən bu institutla nəfəs alıram,

Ondan ayrılanda havam çatmayır.

Salıbdı lərzəyə hər cür sükutu,

Bura ucalardan daha ucadır.

Bizim ədəbiyyat institutu,

Səksən beş yaşında müdrik qocadır.

Əflatun BAXŞƏLİYEV

525-ci qəzet 2018.- 14 noyabr.- S.8.