Arif Məlikov
yaradıcılığı: ahəng və rənglərin
möhtəşəmliyi
Şahanə MÜŞFİQ
Yaradılışı,
varlığı ilə özü-özlüyündə
hadisə olan insanlar var. Elə insanlar ki, onların həyat
yoluna, ömürləri boyunca gördükləri işlərə,
özünə, ətrafına, çevrəni bir az
genişləndirsək ölkəsinə, hələ lap
çox genişləndirsək dünyaya verdiyi töhfələrə
nəzər salanda xüsusi bir missiya üçün göylərdən
yerlərə, məhz aid olduqları xalqa əta kimi göndərildiklərini
düşünürsən.
Bu gün 85 yaşını qeyd edən dünya
şöhrətli bəstəkar Arif Məlikov da həmin səmavi
ətalardan biridir. Heç mübaliğəsiz və
böyük bir qürur hissi ilə deyə bilərik ki, o,
birinci növbədə Azərbaycan xalqına, ikincisi isə
dünya musiqi sənətinə Yaradan tərəfindən bəxş
edilmiş bir dahidir.
Arif Məlikov haqqında danışanda adətən,
onun həyat yolunu "Zirvədən zirvəyə"
adlandırırlar. Dünya üzərində çox az
insan vardır sənətində gördüyü elə ilk
işlərlə birbaşa ən böyük zirvəni fəth
etməyi bacaran. Arif Məlikov o azlardan biridir.
Çünki
yaradıcılığının ən uca zirvəsində
qərarlaşan sənətkarın o zirvəyə gedən
yolu da məhz zirvədən başlayır. Hələ
sənət yolunun lap başında - 26 yaşında
yazdığı "Məhəbbət əfsanəsi"
baleti ilə o, nəinki milli musiqidə və Azərbaycan
daxilində, eləcə də bütün dünyada "Arif
Məlikov" imzasının tanınıb sevilməsinə
nail olmuşdu. Bu gün "dünyaya tanıda
bilirikmi, görəsən?" - deyə
hərdən öz-özümüzə sual verdiyimiz Azərbaycan
musiqisi həm də onun sayəsində, Arif Məlikov
imzası altında 1961-ci ildən bütün dünyada səsləndi.
Ancaq sənətkar ilk addımlardanca fəth
etdiyi o böyük zirvə ilə kifayətlənməmiş,
sonrakı illərdə fitri istedadını təcrübəsi,
sonsuz zəhməti və peşəkarlığı ilə
tamamlayaraq, daha yüksək zirvələri fəth
etmişdir.
Əslində, 26 yaşlı bir gəncin bu cür
böyük uğuru heç də təsadüfi sayıla
bilməz. Çünki İlahi tərəfindən verilən
bu istedad hələ çox erkən, ta uşaq
yaşlarından kəşf olunduğundan onun mükəmməl
musiqi təhsili almaq və özünü bu sənətin ən
incə qatlarına qədər hər sahəsində
inkişaf etdirmək zamanı vardı.
Musiqi Azərbaycan dili və ədəbiyyat müəlliməsi
olan anasının hər zaman çaldığı
kamançanın həzin səsiylə, ifa etdiyi muğamlarla
onun laylasına çevrilib qanına
qarışmışdı.
Hər zaman evində tar ifaçıları, müğənnilər
görən, onları canlı dinləmək şansı
qazanan balaca Arifin həyatındakı dönüş isə
14 yaşında ikən ailə dostlarından birinin ona
bağışladığı tarla olur. Çox qısa zamanda tar
çalmağı öyrənən gəncin məharəti
o səviyyəyə çatır ki, 1948-ci ildə onu Asəf
Zeynallı adına Musiqi Məktəbinə
oxumağa dəvət edirlər. Beləcə
onun musiqiçi taleyi başlayır.
Tar
sinifini bitirdikdən sonra, musiqi biliyinin hələ az olduğunu düşünən gənc, Bakı
Musiqi Akademiyasına sənəd verməyə tələsmir.
Bir il Şuşada müəllim kimi fəaliyyət
göstərir. Qısa zaman kəsiyində 10
illik məktəb proqramını bitirib ikinci bir musiqi alətində-
fortopianoda çalmağa başlayır. Bir il sonra 1953-cü ildə - özünü tam
hazır hiss etdikdə Bakı Musiqi Akademiyasına imtahan verərək
bəstəkarlıq sinfinə daxil olur. Burada da
tale onun üzünə gülür. "Həyatda
çox şeyə nail olmağım onunla ünsiyyətimin
nəticəsidir" - dediyi dahi bəstəkar Qara Qarayevin
sinfində oxuyur.
Musiqi sevgisi və müəllimi Qara Qarayevdən
aldığı mükəmməl təhsil onun bu sahəyə
olan həvəsini daha da artırır və Arif Məlikov hələ
tələbəlik illərində böyük və çətin
əsərlər üzərində işləməyə
başlayır. Simfonik orkestr üçün "Balet
süitası", "Nağıl" faciəsi, fleyta və
orkestr üçün "Konsertino" və Birinci Simfoniya
məhz bu illərin məhsuludur. Elə bu
əsərlərlə gənc bəstəkar diqqət çəkməyə
başlayır. Artıq onun uğurlu gələcəyinə,
müəllimi Qara Qarayev başda olmaqla, kimsənin
şübhəsi yox idi. Elə bu
inamın nəticəsidir ki, 1959-cu ildə Q.Qarayevin məsləhətilə
Leninqrad opera və Balet teatrı A.Məlikova N.Hikmətin
"Məhəbbət əfsanəsi" pyesinə balet
yazmağı təklif edir. 26 yaşlı bəstəkar
isə şair N.Hikmət, baletmeyster
Qriqoroviç, rəssam Virsaladze və dirijor Niyazidən
ibarət yaradıcı heyətlə birgə
özünün şah əsərini yaradır.
Hətta gənc bəstəkar baleti yazarkən Nazim Hikmətin
librettosunda bəzi dəyişikliklər edir. Yəni
liberettonu baletə uyğun yazır. Şair
isə bu dəyişikliyə heç zaman etiraz etmir.
Əksinə, sevinir, onu təbrik edən hər kəsə
"məni təbrik etməyin, təbrik ediləcək adam baletin müəllifi Arif Məlikov və
xoreoqraf Yuri Qriqoroviçdir" -deyir.
Nazim Hikmət
"Məhəbbət əfsanəsi"nə tamaşa edəndən
sonra Arif Məlikovla ilk görüşü və onun
yazdığı əsər haqqında deyir: "Arif Məlikov
mənə deyəndə ki, "Məhəbbət əfsanəsi"
baleti yazmaq istəyirəm, həmin gün çox şad
oldum. Bu gün gördüklərim təsdiqlədi
ki, nahaq yerə sevinməmişəm. Bir
daha əmin oldum ki, balet muzey incəsənəti deyil, bu,
müasir incəsənətdir. Mən
çox həyəcanlanırdım ki, səhnədə
Şərq necə görünəcək. Arif Məlikov baletdə Şərq adamına
müasir insanın dünyabaxışı ilə baxıb.
Buna görə də əsərdə
"şirin" Şərqdən, "Əlibaba və
qırx quldur" nağılından əsər-əlamət
yoxdur. Və bu da yeni baleti teatr
tamaşalarından tamam fərqləndirib".
1961-ci ildə
S.M.Kirov adına məşhur Leninqrad
akademik opera və balet teatrının səhnəsindəki
ilk tamaşadan dərhal sonra məşhur bəstəkar Dmitri
Şostakoviç yazırdı: "Arif Məlikov
istedadlı bəstəkardır, onun musiqisi əsl peşəkar
musiqidir. Partituranın dərin musiqi
dramaturgiyası, onun daxili inkşafı, qəhrəmanların
musiqi səciyyələrinin dəqiqliyi və ifadəliyi,
orkestrovkada nadir ustalıq, onun xüsusi rəngarəngliyi,
çoxlu tapıntılar bu gözəl musiqi əsərini
böyük maraqla dinləməyi məcbur edir".
Əfsanəvi balerina Maya Plisetskaya isə bu əsər
barədə deyirdi ki, "mən dramatik obraz baxımından
ondan yüksək tamaşa tanımıram".
Premyeradan sonra "Məhəbbət əfsanəsi"
baleti musiqi tarixində yeni söz, yeni mərhələ kimi
qiymətləndirilir. Əsər Qrand Opera, Böyük Teatr,
Mariinsk Teatrı, eləcə də Türkiyə və
Rusiyanın əksər teatrlarında səhnəyə
qoyulur. Bununla yanaşı, Avropada da bu
tamaşa həm səhnəyə qoyulur, həm də qastrol səfərlərə
gedən zaman oynanılır.
Moskvada
"Məhəbbət əfsanəsi" haqda kitab nəşr
edilib və 55 il ərzində tamaşada
iştirak edənlərin adı yazılıb. Bu
da sirr deyil ki, həmin baletdə dünyanın bir nömrəli
balerinaları iştirak ediblər. Sonrakı
50 ildən çox zamanda balet dünyanın 60-dan çox
ölkəsinin səhnələrini böyük bir uğurla
bəzəyib.
Bəstəkarın Nazim Hikmət sevgisi təkcə
"Məhəbbət əfsanəsi" ilə
yekunlaşmır. O, bu poeziyanın duyğusunu, fəlsəfi-estetik mahiyyətini
çox dərindən hiss edirdi və hiss etdikləri onun
sonrakı illərdə təkrar-təkrar bu poeziyaya müraciətinə
gətirib çıxarırdı. Buna görə
də 60-cı illərdən N.Hikmət
yaradıcılığına dönüş və yaranan
romanslar silsiləsi heç də təsadüfi hesab
olunmamalıdır. Bu silsiləyə "Şən",
"Lay-lay", "Təəssürat",
"Yarımı yuxuda gördüm" adlı 4 romans
daxildir. Bəstəkar burada N.Hikmət
dühasının yaratdığı lirik-psixoloji aləmi,
musiqinin rəngarəng çalarları ilə tərənnüm
etməyə nail olub. Amma bu da hələ son deyildi və
Arif Məlikov bir neçə il sonra yenidən
N.Hikmət yaradıcılığına qayıdacaqdı.
Getdikcə Arif Məlikov
yaradıcılığının əhatə arealı
genişlənir, müraciət etdiyi janrlar artır və hər
janrda yaratdığı əsərlər ona yeni-yeni
uğurlar gətirirdi.
Arif Məlikov musiqisinin fərqi və sevilmə səbəbi
onun milliyin əsasında qurduğu yenilik idi. Xüsusən
60-cı illərdən başlayaraq, onun
yaradıcılığındakı yenilik
axtarışları sezilir. Bu illərin məhsulu
olan "Metamorfozlar"da bəstəkarın yenilikçi
düşüncələri, dəyişən və
inkişaf edən təfəkkür tərzi özünü
göstərirdi.
O da
müəllimi Qara Qarayev kimi yenilik axtarışında,
müasirliyə meyilli bir bəstəkar kimi yetişmişdi. Ancaq bu müasirlik Avropadan, başqa xalqlardan deyil, məhz
öz xalqının əsrlərdən süzülüb gələn
səs yaddaşından, musiqi keçmişindən
qaynaqlanırdı. Bəlkə də bunun
əsl səbəbi uşaqlığından eşitdiyi
kamança səsi, muğam ifası idi. O, hələ
ta körpəliyindən milliliyə, xalq musiqisinə çox
sıx tellərlə bağlanmışdı. Və
yaradıcılığının heç bir dövründə
bu bağ öz möhkəmliyini itirmədi,
qırılmadı. Bunda təbii ki, musiqi təhsilinə
vaxtilə Asəf Zeynallı adına məktəbin xalq
çalğı alətləri şöbəsindən
başlamasının, Əhməd Bakıxanov, Mansur Mansurov
kimi sənətkarlardan tar sənətinin sirlərinə yiyələnməsinin
də rolu az deyildi.
1980-ci illərdə bəstəkar sevimli şairi və
dostu Nazim Hikmətin şeirləri əsasında ikinci vokal
silsiləni yaradır. Bu silsilələr haqqında bəstəkar
özü deyirdi ki, "onlar şairin ən gözəl
şeirləri əsasında yazılıb".
Bu dövrdə həmçinin, solo skripka
üçün sonata, iki fortepiano üçün skertso əsərləri
meydana gəlir.
A.Məlikov eləcə də kinofilmlərə və
teatr tamaşalarına ən çox musiqi yazan bəstəkar
kimi də səciyyələndirilir. "Sehrli xalat", "Ulduzlar
sönmür", "Rüstəm və Söhrab",
"Axırıncı aşırım", "Qərib
cinlər diyarında" kimi
filmlərə, "Natəvan", "Atabəylər"
tamaşasına, 5 seriyalı "Şahnamə" filminə
yazdığı musiqi bu film və tamaşaların müvəffəqiyyət
qapısını açan açarlarından biri idi. Bəstəkar ümumilikdə 30-a qədər filmin
musiqisinin müəllifidir.
Bəstəkarın
simfonik yaradıcılığını təşkil edən
8 simfoniya, simfonik poemalar (o cümlədən,
"Nağıl", "Füzulinin xatirəsinə",
"Metamorfozlar"), süitalar (o cümlədən, "Məhəbbət
əfsanəsi" baletindən süitalar), konsertino (fleyta ilə
simli orkestr üçün), müxtəlif orkestr pyesləri
(o cümlədən, "Simfonik rəqslər", "8
pyes", "12 pyes"), müxtəlif dövlərdə
ona təkrar-təkrar dünya şöhrəti qazandıran
baletlər ("Məhəbbət əfsanəsi",
"Iki nəfər", "Iki qəlbin dastanı",
"Əlibaba və qırx quldur"), operetta
("Dalğalar"), instrumental musiqi növlərindən
prelüdiya (fortepiano üçün), sonata (solo skripka
üçün) süita və skertso (skripka və fortepiano
üçün) kimi janrlara müraciət etmiş, fortepiano
üçün miniatürlər (o cümlədən,
"Ötəri anlar") yazının əvvəlində bəhs
etdiyimiz Arif Məlikov zirvəsinə yaradan möhtəşəm
sənət əsərləridir.
Bütün
bunlarla yanaşı, irili-xırdalı vokal janrlar da A.Məlikovun
yaradıcılıq diqqətindən kənarda qalmayıb: o,
Tofiq Bayramın, Vaqif Səmədoğlunun, başqa şairlərin
sözlərinə kantata və vokal-simfonik poemalar bəstələyib.
Onun T.Bayramın sözlərinə
yazdığı "Vətən" vokal simfonik poeması
nikbin, romantik əhval-ruhiyyəsi ilə fərqlənir.
2016-cı ildə Arif Məlikovun 28 cilddən ibarət
"Not əsərlərinin tam külliyyatı" çap
olunub.
Arif Məlikov təkcə musiqişünas, bəstəkar
kimi deyil, həmçinin bir pedaqoq kimi də xalqına, Azərbaycan
musiqi sənətinə xidmət etməkdədir. O, Azərbaycan Dövlət
Konservatoriyasını bitirdiyi ildən etibarən orada dərs
deməyə başlayıb. 30 ildən
artıqdır ki, orada bəstəkarlıq kafedrasına rəhbərlik
edir. Professor tələbələrinə
yalnız musiqinin sirlərini öyrətməklə
qalmır, həmçinin, yüksək insani keyfiyyətləri,
Vətənə, xalqa məhəbbəti, milli-mənəvi dəyərlərə
layiqincə sahib çıxmağı da aşılayır.
Bəstəkarlıqla
rəssamlığın, musiqi ilə rəsmin İlahi
bağlılığınınmı, yoxsa yaradıcı
insanların sənətin bütün sahələrinə
olan marağınınmı nəticəsidir, bilinməz, amma
dünya incəsənətinin bir qolu olan Azərbaycan incəsənətində
də həm pianinonun dillərini, həm də
fırçanı eyni ustalıqla dilləndirməyi bacaran sənətkarlar
heç də az olmayıb. 7 not-7 rəng ahəngidir
bəlkə də onları özünə cəlb edən.
Bəstəkarlar, musiqiçilər təbiətdəki
minlərlə, milyonlarla səsi cəmi 7 nota
köçürdükləri kimi, rəssamlar da
saysız-hesabsız rəng dünyasının təməlini
cəmi 7 rəngin üzərində qururlar.
Hələ
XIX əsrə nəzər salsaq, musiqişünas alim Mir
Möhsün Nəvvabın dəyərli musiqi əsərləri
ilə bərabər, "Quşlar" və digər rəsmlərini,
XX əsrin təkcə Azərbaycan deyil, eləcə də
dünya musiqi sənətinə öz adını iri hərflərlə
yazdıran Üzeyir Hacıbəyovun satirik rəssamlıq
nümunələri sayılan "Kitabi-məzhəkə"
miniatürləri bu müşahidəmizin heç də əbəs
olmadığını sübut edir. Ancaq bu
siyahı iki nəfərlə yekunlaşmır.
Musiqişünas Xatirə Həsənzadə, pianoçu Rəna
Rzayeva, bəstəkarlardan Oktay Zülfüqarov, İsmayıl
Hacıbəyov da istedadlı rəssamlardandır.
Haqqında söz açdığımız Arif Məlikovun
həyatında da musiqi ilə bərabər, rəngkarlıq
sənəti xüsusi yer tutur. Hətta onun rəssamlıq
sevgisi uşaq yaşlarında rəsm texnikomuna daxil omaq həvəsi
də yaradır. Ancaq Yaradan onun taleyinə bəstəkarlıq
zirvəsini yazmışdı artıq...
Fövqəladə istedad sahibi, yaradıcı şəxs
kimi A.Məlikovun zəngin təxəyyülü onun hər dəfə
rənglər dünyasına səyahətinin özünəməxsus
dərin fikir və fəlsəfi baxışları ilə
süslənmiş əsərlərlə nəticələnməsinə
səbəb olub. Bu "səyahətin" ən gözəl nəticələri
kimi "Çiçəkli badam ağacı", "Şərq",
"Ankarada gecə", "Xəzərin qara
qızılı - aylı gecə", "Aya Sofiya",
"Badam ağacının budağı", "3 hissəli
simfoniya-triptix", "Zuqulba", "Təəssürat",
"Fantaziya", "Təzəpir - gecə", "Təzəpir
- gündüz", "Təzəpir - Novruz bayramı",
"Qafqaz dağları"," 20 Yanvar",
"Keçmişə baxış - diptix" ,
"Bakı", "Əbədiyyət","Günəş",
"Həyat". "Göy vaza", "Vazada güllər",
"Qərənfillər", "Ağ vaza",
"Əks", "Sevimli şəkillər" kimi rəsmlərinin
adlarını çəkə bilərik.
O,
yaxın dostlarından biri olan rəssam Səttar Bəhlulzadənin
avtoportretini də çəkib.
Rəsmlərinin əsas mövzusunun təbiət,
çiçəklər, tarixi abidələr və abstrakt
mövzular olduğu deyilsə də, musiqi
dünyasındakı kimi, onun rənglər aləmində də
mövzuları bir-birindən fərqli, müxtəlif, rəngarəndir. Gah əlvan təbiətin,
quşların, ağacların, sonsuz kainatın ən gözəl
zərrələrini tabloya köçürübsə, gah da
Şərq mövzuları ("Təzəpir -
gündüz", "Təzəpir - gecə", "Təzəpir
- Novruz bayramı", "Şərq", "Bakı",
"Keçmişə baxış") fırçadan
ağ kətan üzərinə yayıb.
Qarabağ dərdi, 20 Yanvar faciəsinin
ağrı-acısı ürəyi vətənpərvərlik
hissləri ilə dolub daşan, ömrünün hər
anında xalqına, dövlətinə layiqli vətəndaş
kimi xidmət edən Arif Məlikov yaradıcılığında
qırmızı xətlə keçir. O, bu vəhşətə rəsm
həsr etməklə qalmayıb, həmçinin, bu
mövzuda "Mən ittiham edirəm..." adlı fundamental
kitabını da qələmə alıb. 1994-cü ildə nəşr
olunan sənədli oçerkin əsasını ölkənin
siyasi və hərbi orqanlarının yalanlarını və
saxtakarlıqlarını ifşa edən nadir sənədlər,
1990-cı il 19-20 yanvar hadisələrinin qızğın bir
dövründə toplanılmış materiallar, eləcə
də bir çox insanların şəxsi müşahidələri
və dəlilləri təşkil edir. Bu kitab və
"20 Yanvar" rəsmi bəstəkarın qanlı Yanvar
faciəsi ilə bağlı keçirdiyi iztirablardır.
Arif Məlikov yaradıcılığını
özünəməxsus edən əsas amillərdən biri də
səmimilikdir.
O, həm musiqi yaradıcılığında, həm də
bir rəssam kimi olduqca səmimi, ən ülvi hisslərin tərənnümçüsü
idi. Ona görə də hər bir dinləyici
onun musiqilərində özünə aid nəsə
tapmağı bacarırdı. Bu, istər
yerli, istərsə də xarici olsun.
Sənətkar uzun illər Bəstəkarlar
İttifaqının idarə heyətinin üzvü olub,
Avrasiya Akademiyasının qurucu üzvlərinin biridir.
Dahi bəstəkarın çox uzun illərdir Azərbaycan
incəsənətinin inkişafı uğrunda vurduğu
külüng dövlətin də diqqətindən kənarda
qalmayıb.
O, hər zaman dövlətimiz tərəfindən ən ali mükafatlar, medallarla təltif olunub.
Özü mükafatlar və ad üçün
çalışmağı düzgün hesab etməsə və
yarızarafat, yaraciddi ona verilən mükafatların,
medalların sayını və siyahısını itirdiyini
desə də, Əməkdar İncəsənət Xadimi
(1965), Azərbaycanın Xalq artisti (1978), professor (1979), SSRİ
Xalq artisti (1986), Dövlət Mükafatı laureatı (1986),
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının müxbir
üzvü (2001), həqiqi üzv (2014), "Şöhrət"
və "İstiqlal" ordenləri onun
yaradıcılığına verilən ən yüksək dəyərin
göstəricisidir.
Müsahibələrinin
birində dahi bəstəkar sənətinə olan sevgisini belə
ifadə edir: "Peşmanlıq yaşamamışam. Daha çox xoşbəxt anlarım olub. Hərdən o qədər böyük xoşbəxtlik
yaşamışam ki, sözlə deyə bilmirəm. Mən
yaşayan bəstəkarlardan heç birinin əsərlərinin
55 il dünya teatrlarında
oynanılmasını görməmişəm. Hərdən mənə
deyirlər ki, bu sənət sənə nə verdi?
Deyirəm ki, "Məhəbbət əfsanəsi"ni. O balet mənə dünyada bütün
qapıları açdı".
Arif Məlikovun
əsərləri dünyanın bir çox ölkələrində
- Rusiya, ABŞ, Böyük Britaniya, Fransa, Yaponiya, Türkiyə,
Braziliya, Avstriya, Norveç, Finlandiya, İtaliya, Misir, Tailand,
Yuqoslaviya, Bolqarıstan, Rumıniya, Macarıstan, Çexiya,
Slovakiya, Polşa, Almaniya, Özbəkistan, Qazaxıstan,
Moldova, Ukrayna və Gürcüstanda ifa olunub və
günü bu gün də ifa olunmaqdadır.
Özü
bu qədər böyük uğurların sirrini istedadla
yanaşı, çox işləməyində, fədakarlığında,
məsuliyyətində görür: "Hərdən
çox işləyəndə yorğunluq olur. Amma işimin uğurlu alınması məni xoşbəxt
edir. Mənim həyatımda bir dövr
oldu ki, boş vaxt tapa bilmirdim. Hətta
10-15 gün yatmadığım və əsər
yazdığım günlərim olub. Yaradıcı
heyətdə nəyinsə axsaması yaxşı hal deyil.
Özümü elə öyrəşdirmişdim
ki, təyyarədə, yolda da əsər yazırdım.
Əsər yazmaq asan məsələ deyil.
Hətta tələbəlik illərimdə dahi
Niyazi "Nağıl" simfoniyasının səslənməsində
iştirak etdi. Birinci simfoniyamdır.
O dövrdən başlayaraq aktiv bəstəkar həyatı
yaşamışam. Başqa yol yox idi, ya heç bir iş
bacarmayanlara qoşulmalı, ya da çox işləməli
idin".
Onun
yaradıcılığına verilən ən böyük dəyərin
tamaşaçı sevgisi olduğunu deyən sənətkarımızı
yubileyi münasibətilə təbrik edir, ona möhkəm can
sağlığı, yeni yaradıcılıq uğurları
diləyirik!
Arif Məlikov
yaradıcılığı: ahəng və rənglərin
möhtəşəmliyi
Yazar
Oxunub: 87
dəfə
Facebook Twitter
WhatsApp a - A +
13.09.18 15:46
Arif Məlikov
yaradıcılığı: <b style="color:red">ahəng və rənglərin
möhtəşəmliyi</b>
Şahanə
MÜŞFİQ
Yaradılışı,
varlığı ilə özü-özlüyündə
hadisə olan insanlar var. Elə insanlar ki, onların həyat
yoluna, ömürləri boyunca gördükləri işlərə,
özünə, ətrafına, çevrəni bir az
genişləndirsək ölkəsinə, hələ lap
çox genişləndirsək dünyaya verdiyi töhfələrə
nəzər salanda xüsusi bir missiya üçün göylərdən
yerlərə, məhz aid olduqları xalqa əta kimi göndərildiklərini
düşünürsən.
Bu gün 85 yaşını qeyd edən dünya
şöhrətli bəstəkar Arif Məlikov da həmin səmavi
ətalardan biridir. Heç mübaliğəsiz və
böyük bir qürur hissi ilə deyə bilərik ki, o,
birinci növbədə Azərbaycan xalqına, ikincisi isə
dünya musiqi sənətinə Yaradan tərəfindən bəxş
edilmiş bir dahidir.
Arif Məlikov haqqında danışanda adətən,
onun həyat yolunu "Zirvədən zirvəyə"
adlandırırlar. Dünya üzərində çox az
insan vardır sənətində gördüyü elə ilk
işlərlə birbaşa ən böyük zirvəni fəth
etməyi bacaran. Arif Məlikov o azlardan biridir.
Çünki
yaradıcılığının ən uca zirvəsində
qərarlaşan sənətkarın o zirvəyə gedən
yolu da məhz zirvədən başlayır. Hələ
sənət yolunun lap başında - 26 yaşında
yazdığı "Məhəbbət əfsanəsi"
baleti ilə o, nəinki milli musiqidə və Azərbaycan
daxilində, eləcə də bütün dünyada "Arif
Məlikov" imzasının tanınıb sevilməsinə
nail olmuşdu. Bu gün "dünyaya tanıda
bilirikmi, görəsən?" - deyə
hərdən öz-özümüzə sual verdiyimiz Azərbaycan
musiqisi həm də onun sayəsində, Arif Məlikov
imzası altında 1961-ci ildən bütün dünyada səsləndi.
Ancaq sənətkar ilk addımlardanca fəth
etdiyi o böyük zirvə ilə kifayətlənməmiş,
sonrakı illərdə fitri istedadını təcrübəsi,
sonsuz zəhməti və peşəkarlığı ilə
tamamlayaraq, daha yüksək zirvələri fəth
etmişdir.
Əslində, 26 yaşlı bir gəncin bu cür
böyük uğuru heç də təsadüfi sayıla
bilməz. Çünki İlahi tərəfindən verilən
bu istedad hələ çox erkən, ta uşaq
yaşlarından kəşf olunduğundan onun mükəmməl
musiqi təhsili almaq və özünü bu sənətin ən
incə qatlarına qədər hər sahəsində
inkişaf etdirmək zamanı vardı.
Musiqi Azərbaycan dili və ədəbiyyat müəlliməsi
olan anasının hər zaman çaldığı
kamançanın həzin səsiylə, ifa etdiyi muğamlarla
onun laylasına çevrilib qanına
qarışmışdı.
Hər zaman evində tar ifaçıları, müğənnilər
görən, onları canlı dinləmək şansı
qazanan balaca Arifin həyatındakı dönüş isə
14 yaşında ikən ailə dostlarından birinin ona
bağışladığı tarla olur. Çox qısa zamanda tar
çalmağı öyrənən gəncin məharəti
o səviyyəyə çatır ki, 1948-ci ildə onu Asəf
Zeynallı adına Musiqi Məktəbinə
oxumağa dəvət edirlər. Beləcə
onun musiqiçi taleyi başlayır.
Tar
sinifini bitirdikdən sonra, musiqi biliyinin hələ az olduğunu düşünən gənc,
Bakı Musiqi Akademiyasına sənəd verməyə tələsmir.
Bir il Şuşada müəllim kimi fəaliyyət
göstərir. Qısa zaman kəsiyində 10
illik məktəb proqramını bitirib ikinci bir musiqi alətində-
fortopianoda çalmağa başlayır. Bir il sonra 1953-cü ildə - özünü tam
hazır hiss etdikdə Bakı Musiqi Akademiyasına imtahan verərək
bəstəkarlıq sinfinə daxil olur. Burada da
tale onun üzünə gülür. "Həyatda
çox şeyə nail olmağım onunla ünsiyyətimin
nəticəsidir" - dediyi dahi bəstəkar Qara Qarayevin
sinfində oxuyur.
Musiqi sevgisi və müəllimi Qara Qarayevdən
aldığı mükəmməl təhsil onun bu sahəyə
olan həvəsini daha da artırır və Arif Məlikov hələ
tələbəlik illərində böyük və çətin
əsərlər üzərində işləməyə
başlayır. Simfonik orkestr üçün "Balet
süitası", "Nağıl" faciəsi, fleyta və
orkestr üçün "Konsertino" və Birinci Simfoniya
məhz bu illərin məhsuludur. Elə bu
əsərlərlə gənc bəstəkar diqqət çəkməyə
başlayır. Artıq onun uğurlu gələcəyinə,
müəllimi Qara Qarayev başda olmaqla, kimsənin
şübhəsi yox idi. Elə bu
inamın nəticəsidir ki, 1959-cu ildə Q.Qarayevin məsləhətilə
Leninqrad opera və Balet teatrı A.Məlikova N.Hikmətin
"Məhəbbət əfsanəsi" pyesinə balet
yazmağı təklif edir. 26 yaşlı bəstəkar
isə şair N.Hikmət, baletmeyster
Qriqoroviç, rəssam Virsaladze və dirijor Niyazidən
ibarət yaradıcı heyətlə birgə
özünün şah əsərini yaradır.
Hətta gənc bəstəkar baleti yazarkən Nazim Hikmətin
librettosunda bəzi dəyişikliklər edir. Yəni
liberettonu baletə uyğun yazır. Şair
isə bu dəyişikliyə heç zaman etiraz etmir.
Əksinə, sevinir, onu təbrik edən hər kəsə
"məni təbrik etməyin, təbrik ediləcək adam baletin müəllifi Arif Məlikov və
xoreoqraf Yuri Qriqoroviçdir" -deyir.
Nazim Hikmət
"Məhəbbət əfsanəsi"nə tamaşa edəndən
sonra Arif Məlikovla ilk görüşü və onun
yazdığı əsər haqqında deyir: "Arif Məlikov
mənə deyəndə ki, "Məhəbbət əfsanəsi"
baleti yazmaq istəyirəm, həmin gün çox şad
oldum. Bu gün gördüklərim təsdiqlədi
ki, nahaq yerə sevinməmişəm. Bir
daha əmin oldum ki, balet muzey incəsənəti deyil, bu,
müasir incəsənətdir. Mən
çox həyəcanlanırdım ki, səhnədə
Şərq necə görünəcək. Arif Məlikov baletdə Şərq adamına
müasir insanın dünyabaxışı ilə baxıb.
Buna görə də əsərdə
"şirin" Şərqdən, "Əlibaba və
qırx quldur" nağılından əsər-əlamət
yoxdur. Və bu da yeni baleti teatr
tamaşalarından tamam fərqləndirib".
1961-ci ildə
S.M.Kirov adına məşhur Leninqrad akademik
opera və balet teatrının səhnəsindəki ilk
tamaşadan dərhal sonra məşhur bəstəkar Dmitri
Şostakoviç yazırdı: "Arif Məlikov
istedadlı bəstəkardır, onun musiqisi əsl peşəkar
musiqidir. Partituranın dərin musiqi
dramaturgiyası, onun daxili inkşafı, qəhrəmanların
musiqi səciyyələrinin dəqiqliyi və ifadəliyi,
orkestrovkada nadir ustalıq, onun xüsusi rəngarəngliyi,
çoxlu tapıntılar bu gözəl musiqi əsərini
böyük maraqla dinləməyi məcbur edir".
Əfsanəvi balerina Maya Plisetskaya isə bu əsər
barədə deyirdi ki, "mən dramatik obraz baxımından
ondan yüksək tamaşa tanımıram".
Premyeradan sonra "Məhəbbət əfsanəsi"
baleti musiqi tarixində yeni söz, yeni mərhələ kimi
qiymətləndirilir. Əsər Qrand Opera, Böyük Teatr,
Mariinsk Teatrı, eləcə də Türkiyə və
Rusiyanın əksər teatrlarında səhnəyə
qoyulur. Bununla yanaşı, Avropada da bu
tamaşa həm səhnəyə qoyulur, həm də qastrol səfərlərə
gedən zaman oynanılır.
Moskvada
"Məhəbbət əfsanəsi" haqda kitab nəşr
edilib və 55 il ərzində tamaşada
iştirak edənlərin adı yazılıb. Bu
da sirr deyil ki, həmin baletdə dünyanın bir nömrəli
balerinaları iştirak ediblər. Sonrakı
50 ildən çox zamanda balet dünyanın 60-dan çox
ölkəsinin səhnələrini böyük bir uğurla
bəzəyib.
Bəstəkarın Nazim Hikmət sevgisi təkcə
"Məhəbbət əfsanəsi" ilə
yekunlaşmır. O, bu poeziyanın duyğusunu, fəlsəfi-estetik mahiyyətini
çox dərindən hiss edirdi və hiss etdikləri onun
sonrakı illərdə təkrar-təkrar bu poeziyaya müraciətinə
gətirib çıxarırdı. Buna görə
də 60-cı illərdən N.Hikmət
yaradıcılığına dönüş və yaranan
romanslar silsiləsi heç də təsadüfi hesab
olunmamalıdır. Bu silsiləyə "Şən",
"Lay-lay", "Təəssürat",
"Yarımı yuxuda gördüm" adlı 4 romans
daxildir. Bəstəkar burada N.Hikmət
dühasının yaratdığı lirik-psixoloji aləmi,
musiqinin rəngarəng çalarları ilə tərənnüm
etməyə nail olub. Amma bu da hələ son deyildi və
Arif Məlikov bir neçə il sonra yenidən
N.Hikmət yaradıcılığına qayıdacaqdı.
Getdikcə Arif Məlikov
yaradıcılığının əhatə arealı
genişlənir, müraciət etdiyi janrlar artır və hər
janrda yaratdığı əsərlər ona yeni-yeni
uğurlar gətirirdi.
Arif Məlikov musiqisinin fərqi və sevilmə səbəbi
onun milliyin əsasında qurduğu yenilik idi. Xüsusən
60-cı illərdən başlayaraq, onun
yaradıcılığındakı yenilik
axtarışları sezilir. Bu illərin məhsulu
olan "Metamorfozlar"da bəstəkarın yenilikçi
düşüncələri, dəyişən və
inkişaf edən təfəkkür tərzi özünü
göstərirdi.
O da
müəllimi Qara Qarayev kimi yenilik axtarışında,
müasirliyə meyilli bir bəstəkar kimi yetişmişdi. Ancaq bu müasirlik Avropadan, başqa xalqlardan deyil, məhz
öz xalqının əsrlərdən süzülüb gələn
səs yaddaşından, musiqi keçmişindən
qaynaqlanırdı. Bəlkə də bunun
əsl səbəbi uşaqlığından eşitdiyi
kamança səsi, muğam ifası idi. O, hələ
ta körpəliyindən milliliyə, xalq musiqisinə çox
sıx tellərlə bağlanmışdı. Və
yaradıcılığının heç bir dövründə
bu bağ öz möhkəmliyini itirmədi,
qırılmadı. Bunda təbii ki, musiqi təhsilinə
vaxtilə Asəf Zeynallı adına məktəbin xalq
çalğı alətləri şöbəsindən
başlamasının, Əhməd Bakıxanov, Mansur Mansurov
kimi sənətkarlardan tar sənətinin sirlərinə yiyələnməsinin
də rolu az deyildi.
1980-ci illərdə bəstəkar sevimli şairi və
dostu Nazim Hikmətin şeirləri əsasında ikinci vokal
silsiləni yaradır. Bu silsilələr haqqında bəstəkar
özü deyirdi ki, "onlar şairin ən gözəl
şeirləri əsasında yazılıb".
Bu dövrdə həmçinin, solo skripka
üçün sonata, iki fortepiano üçün skertso əsərləri
meydana gəlir.
A.Məlikov eləcə də kinofilmlərə və
teatr tamaşalarına ən çox musiqi yazan bəstəkar
kimi də səciyyələndirilir. "Sehrli xalat", "Ulduzlar
sönmür", "Rüstəm və Söhrab",
"Axırıncı aşırım", "Qərib
cinlər diyarında" kimi
filmlərə, "Natəvan", "Atabəylər"
tamaşasına, 5 seriyalı "Şahnamə" filminə
yazdığı musiqi bu film və tamaşaların müvəffəqiyyət
qapısını açan açarlarından biri idi. Bəstəkar ümumilikdə 30-a qədər filmin
musiqisinin müəllifidir.
Bəstəkarın
simfonik yaradıcılığını təşkil edən
8 simfoniya, simfonik poemalar (o cümlədən,
"Nağıl", "Füzulinin xatirəsinə",
"Metamorfozlar"), süitalar (o cümlədən, "Məhəbbət
əfsanəsi" baletindən süitalar), konsertino (fleyta ilə
simli orkestr üçün), müxtəlif orkestr pyesləri
(o cümlədən, "Simfonik rəqslər", "8
pyes", "12 pyes"), müxtəlif dövlərdə
ona təkrar-təkrar dünya şöhrəti qazandıran
baletlər ("Məhəbbət əfsanəsi",
"Iki nəfər", "Iki qəlbin dastanı",
"Əlibaba və qırx quldur"), operetta
("Dalğalar"), instrumental musiqi növlərindən
prelüdiya (fortepiano üçün), sonata (solo skripka
üçün) süita və skertso (skripka və fortepiano
üçün) kimi janrlara müraciət etmiş, fortepiano
üçün miniatürlər (o cümlədən,
"Ötəri anlar") yazının əvvəlində bəhs
etdiyimiz Arif Məlikov zirvəsinə yaradan möhtəşəm
sənət əsərləridir.
Bütün
bunlarla yanaşı, irili-xırdalı vokal janrlar da A.Məlikovun
yaradıcılıq diqqətindən kənarda qalmayıb: o,
Tofiq Bayramın, Vaqif Səmədoğlunun, başqa şairlərin
sözlərinə kantata və vokal-simfonik poemalar bəstələyib.
Onun T.Bayramın sözlərinə
yazdığı "Vətən" vokal simfonik poeması
nikbin, romantik əhval-ruhiyyəsi ilə fərqlənir.
2016-cı ildə Arif Məlikovun 28 cilddən ibarət
"Not əsərlərinin tam külliyyatı" çap
olunub.
Arif Məlikov təkcə musiqişünas, bəstəkar
kimi deyil, həmçinin bir pedaqoq kimi də xalqına, Azərbaycan
musiqi sənətinə xidmət etməkdədir. O, Azərbaycan Dövlət
Konservatoriyasını bitirdiyi ildən etibarən orada dərs
deməyə başlayıb. 30 ildən
artıqdır ki, orada bəstəkarlıq kafedrasına rəhbərlik
edir. Professor tələbələrinə
yalnız musiqinin sirlərini öyrətməklə
qalmır, həmçinin, yüksək insani keyfiyyətləri,
Vətənə, xalqa məhəbbəti, milli-mənəvi dəyərlərə
layiqincə sahib çıxmağı da aşılayır.
Bəstəkarlıqla
rəssamlığın, musiqi ilə rəsmin İlahi
bağlılığınınmı, yoxsa yaradıcı
insanların sənətin bütün sahələrinə
olan marağınınmı nəticəsidir, bilinməz, amma
dünya incəsənətinin bir qolu olan Azərbaycan incəsənətində
də həm pianinonun dillərini, həm də
fırçanı eyni ustalıqla dilləndirməyi bacaran sənətkarlar
heç də az olmayıb. 7 not-7 rəng ahəngidir
bəlkə də onları özünə cəlb edən.
Bəstəkarlar, musiqiçilər təbiətdəki
minlərlə, milyonlarla səsi cəmi 7 nota
köçürdükləri kimi, rəssamlar da
saysız-hesabsız rəng dünyasının təməlini
cəmi 7 rəngin üzərində qururlar.
Hələ
XIX əsrə nəzər salsaq, musiqişünas alim Mir
Möhsün Nəvvabın dəyərli musiqi əsərləri
ilə bərabər, "Quşlar" və digər rəsmlərini,
XX əsrin təkcə Azərbaycan deyil, eləcə də
dünya musiqi sənətinə öz adını iri hərflərlə
yazdıran Üzeyir Hacıbəyovun satirik rəssamlıq
nümunələri sayılan "Kitabi-məzhəkə"
miniatürləri bu müşahidəmizin heç də əbəs
olmadığını sübut edir. Ancaq bu
siyahı iki nəfərlə yekunlaşmır.
Musiqişünas Xatirə Həsənzadə, pianoçu Rəna
Rzayeva, bəstəkarlardan Oktay Zülfüqarov, İsmayıl
Hacıbəyov da istedadlı rəssamlardandır.
Haqqında söz açdığımız Arif Məlikovun
həyatında da musiqi ilə bərabər, rəngkarlıq
sənəti xüsusi yer tutur. Hətta onun rəssamlıq
sevgisi uşaq yaşlarında rəsm texnikomuna daxil omaq həvəsi
də yaradır. Ancaq Yaradan onun taleyinə bəstəkarlıq
zirvəsini yazmışdı artıq...
Fövqəladə istedad sahibi, yaradıcı şəxs
kimi A.Məlikovun zəngin təxəyyülü onun hər dəfə
rənglər dünyasına səyahətinin özünəməxsus
dərin fikir və fəlsəfi baxışları ilə
süslənmiş əsərlərlə nəticələnməsinə
səbəb olub. Bu "səyahətin" ən gözəl nəticələri
kimi "Çiçəkli badam ağacı", "Şərq",
"Ankarada gecə", "Xəzərin qara
qızılı - aylı gecə", "Aya Sofiya",
"Badam ağacının budağı", "3 hissəli
simfoniya-triptix", "Zuqulba", "Təəssürat",
"Fantaziya", "Təzəpir - gecə", "Təzəpir
- gündüz", "Təzəpir - Novruz bayramı",
"Qafqaz dağları"," 20 Yanvar",
"Keçmişə baxış - diptix" ,
"Bakı", "Əbədiyyət","Günəş",
"Həyat". "Göy vaza", "Vazada güllər",
"Qərənfillər", "Ağ vaza",
"Əks", "Sevimli şəkillər" kimi rəsmlərinin
adlarını çəkə bilərik.
O,
yaxın dostlarından biri olan rəssam Səttar Bəhlulzadənin
avtoportretini də çəkib.
Rəsmlərinin əsas mövzusunun təbiət,
çiçəklər, tarixi abidələr və abstrakt
mövzular olduğu deyilsə də, musiqi
dünyasındakı kimi, onun rənglər aləmində də
mövzuları bir-birindən fərqli, müxtəlif, rəngarəndir. Gah əlvan təbiətin,
quşların, ağacların, sonsuz kainatın ən gözəl
zərrələrini tabloya köçürübsə, gah da
Şərq mövzuları ("Təzəpir -
gündüz", "Təzəpir - gecə", "Təzəpir
- Novruz bayramı", "Şərq", "Bakı",
"Keçmişə baxış") fırçadan
ağ kətan üzərinə yayıb.
Qarabağ dərdi, 20 Yanvar faciəsinin
ağrı-acısı ürəyi vətənpərvərlik
hissləri ilə dolub daşan, ömrünün hər
anında xalqına, dövlətinə layiqli vətəndaş
kimi xidmət edən Arif Məlikov yaradıcılığında
qırmızı xətlə keçir. O, bu vəhşətə rəsm
həsr etməklə qalmayıb, həmçinin, bu
mövzuda "Mən ittiham edirəm..." adlı fundamental
kitabını da qələmə alıb. 1994-cü ildə nəşr
olunan sənədli oçerkin əsasını ölkənin
siyasi və hərbi orqanlarının yalanlarını və
saxtakarlıqlarını ifşa edən nadir sənədlər,
1990-cı il 19-20 yanvar hadisələrinin qızğın bir
dövründə toplanılmış materiallar, eləcə
də bir çox insanların şəxsi müşahidələri
və dəlilləri təşkil edir. Bu kitab və
"20 Yanvar" rəsmi bəstəkarın qanlı Yanvar
faciəsi ilə bağlı keçirdiyi iztirablardır.
Arif Məlikov yaradıcılığını
özünəməxsus edən əsas amillərdən biri də
səmimilikdir.
O, həm musiqi yaradıcılığında, həm də
bir rəssam kimi olduqca səmimi, ən ülvi hisslərin tərənnümçüsü
idi. Ona görə də hər bir dinləyici
onun musiqilərində özünə aid nəsə
tapmağı bacarırdı. Bu, istər
yerli, istərsə də xarici olsun.
Sənətkar uzun illər Bəstəkarlar
İttifaqının idarə heyətinin üzvü olub,
Avrasiya Akademiyasının qurucu üzvlərinin biridir.
Dahi bəstəkarın çox uzun illərdir Azərbaycan
incəsənətinin inkişafı uğrunda vurduğu
külüng dövlətin də diqqətindən kənarda
qalmayıb.
O, hər zaman dövlətimiz tərəfindən ən ali mükafatlar, medallarla təltif olunub.
Özü mükafatlar və ad üçün
çalışmağı düzgün hesab etməsə və
yarızarafat, yaraciddi ona verilən mükafatların,
medalların sayını və siyahısını itirdiyini
desə də, Əməkdar İncəsənət Xadimi
(1965), Azərbaycanın Xalq artisti (1978), professor (1979), SSRİ
Xalq artisti (1986), Dövlət Mükafatı laureatı (1986),
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının müxbir
üzvü (2001), həqiqi üzv (2014), "Şöhrət"
və "İstiqlal" ordenləri onun
yaradıcılığına verilən ən yüksək dəyərin
göstəricisidir.
Müsahibələrinin birində dahi bəstəkar sənətinə olan sevgisini belə ifadə edir: "Peşmanlıq yaşamamışam. Daha çox xoşbəxt anlarım olub. Hərdən o qədər böyük xoşbəxtlik yaşamışam ki, sözlə deyə bilmirəm. Mən yaşayan bəstəkarlardan heç birinin əsərlərinin 55 il dünya teatrlarında oynanılmasını görməmişəm. Hərdən mənə deyirlər ki, bu sənət sənə nə verdi? Deyirəm ki, "Məhəbbət əfsanəsi"ni. O balet mənə dünyada bütün qapıları açdı".
Arif Məlikovun əsərləri dünyanın bir çox ölkələrində - Rusiya, ABŞ, Böyük Britaniya, Fransa, Yaponiya, Türkiyə, Braziliya, Avstriya, Norveç, Finlandiya, İtaliya, Misir, Tailand, Yuqoslaviya, Bolqarıstan, Rumıniya, Macarıstan, Çexiya, Slovakiya, Polşa, Almaniya, Özbəkistan, Qazaxıstan, Moldova, Ukrayna və Gürcüstanda ifa olunub və günü bu gün də ifa olunmaqdadır.
Özü bu qədər böyük uğurların sirrini istedadla yanaşı, çox işləməyində, fədakarlığında, məsuliyyətində görür: "Hərdən çox işləyəndə yorğunluq olur. Amma işimin uğurlu alınması məni xoşbəxt edir. Mənim həyatımda bir dövr oldu ki, boş vaxt tapa bilmirdim. Hətta 10-15 gün yatmadığım və əsər yazdığım günlərim olub. Yaradıcı heyətdə nəyinsə axsaması yaxşı hal deyil. Özümü elə öyrəşdirmişdim ki, təyyarədə, yolda da əsər yazırdım. Əsər yazmaq asan məsələ deyil. Hətta tələbəlik illərimdə dahi Niyazi "Nağıl" simfoniyasının səslənməsində iştirak etdi. Birinci simfoniyamdır. O dövrdən başlayaraq aktiv bəstəkar həyatı yaşamışam. Başqa yol yox idi, ya heç bir iş bacarmayanlara qoşulmalı, ya da çox işləməli idin".
Onun yaradıcılığına verilən ən böyük dəyərin tamaşaçı sevgisi olduğunu deyən sənətkarımızı yubileyi münasibətilə təbrik edir, ona möhkəm can sağlığı, yeni yaradıcılıq uğurları diləyirik!
525-ci qəzet 2018.- 13 sentyabr.- S.7.