"Hələ ki, nəfəsim gəlir, şükürlər..."

MƏNİM GÜNAHIMI BAĞIŞLA, OĞLUM...

Ümidim, arxam, pənahım oğlum Cavidin 60 yaşına

Ya bir Allah, ya Məhəmməd, ya Əli,

Müqəddəslər qulu oldum mən, bəli!

Ürəyimdə çox sözüm var, deməli:

Sizə çox əziyyət vermişəm, oğlum!

Mənim günahımı bağışla, oğlum!

Zəhmətdən yoğurub qala çatmışam,

Həmişə xeyirxah addım atmışam,

Ömrün yoxuşuna gəlib çatmışam.

Bacara bilmirəm yoxuşla, oğlum!

Mənim günahımı bağışla, oğlum!

Həmişə göylərə ucalsın başın,

Səni əzizləsin bacın, qardaşın,

Durur qulluğunda ömür yoldaşın.

Ürəyim doludur alqışla, oğlum!

Mənim günahımı bağışla, oğlum!

Elin dayağısan, dayağı ol da!

Allah sənə qüvvət versin bu yolda.

Hörmətin çoxalsın eldə, mahalda.

Həyatınız dolsun naxışla, oğlum!

Mənim günahımı bağışla, oğlum!

Allah özü üstünüzdə yar olsun,

Ətrafında dost-yoldaşın var olsun!

İstəmərəm boran olsun, qar olsun,

Hər yer təmizlənsin yağışla, oğlum!

Mənim günahımı bağışla, oğlum!

Daim ətrafında olsun qohumlar,

Səni indikindən çox sevsin onlar,

Daim qarşılasın sizi xoş bahar.

Səriştən olmasın heç qışla, oğlum!

Mənim günahımı bağışla, oğlum!

ƏLDƏN GEDƏR

Dədəyə nəzirə

“Bal da olsa qədərindən

bir qaşıq artıq yemə,

Tamah səni bəndə salar,

hörmətin əldən gedər”.

Dədə Şəmşir

Hər işini vaxtında gör,

dövran da əldən gedər,

Geciksən fürsət keçər,

zaman da əldən gedər.

İkidilli, çənədən saz natarazdan uzaq ol,

Eləsinə elədiyin güman da əldən gedər.

İnandığın bir kimsədə saxtadırsa sədaqət,

Onu düzəltmək çətindir,

hədər çəkmə əziyyət.

Qazandığın xətir-hörmət,

dost-tanışa məhəbbət

İllər, aylar lazım deyil,

bir anda əldən gedər.

Belələri şir görünsə, xislətində tülküdü,

Zər-zibadan bəzəkləri elə bilər mülküdü.

Aqil atalar söyləyib: “Mal-dövlət əl çirkidi”,

Arxa bilib, fəxr etdiyin

insan da əldən gedər.

KOL DİBİNDƏ BƏNÖVŞƏ

Çiçəklərin şahı gözəl bənövşə,

Hayana yön alıb, hara getmisən?!

Bizim eldə yaman boldu çiçəklər,

Onlara qarışıb bəlkə itmisən?!

Baş-ayaqlı tamaşasan-tamaşa,

Səni tərif ilə çəkəllər başa,

Həmişə nərgizlə olmusan qoşa,

Yenə bir yerdəsiz, yoxsa təkmisən?!

Niyə uzaqlaşıb görünməyirsən?!

Nə səs eləmirsən, nə dinməyirsən.

Qəlbimdən bir an da silinməyirsən,

Özünü oraya özün əkmisən.

İnan, sənsiz pisləşibdi əhvalım,

Ətrini, qoxunu de hardan alım?

Fikirləşdim yamacları dolanım,

Yəqin gedib kol dibində bitmisən.

Bütün gözəlliklər göylərdən enib,

Bu töhfəni sizə Allah göndərib,

Meylini Qənbərdən niyə döndərib

Qərib-qərib, qəmgin-qəmgin ötmüsən?!

12.02.2018

DAĞLARDA QALDI

Kəlbəcərin Dəmirçidam kəndindən qaçqın düşüb məcburən Bakıda məskunlaşan eloğlum Talıb Əhmədalı oğlu Əmirova məktub

Talıb lələ, arayırsan, çox sağ ol,

Əsl ünvanımız dağlarda qaldı.

Bir zaman o yerdə gəşt eləyərdik,

Adımız-sanımız dağlarda qaldı.

Bir kənd olub Dəmirçidam-Ağdaban,

İkiyə bölünüb onlar sonradan.

Necə tab eləyib bəs dözsün insan?!

Qaçdıq da, canımız dağlarda qaldı.

Qohum-qardaş çoxalmışdı Göyçədə,

Bizdən əvvəl qaçqın oldu Göyçə də.

Bəziləri dərk etməyir bəlkə də,

Sazlı dastanımız dağlarda qaldı.

Əvvəlcədən hazırlardıq çantanı,

Bayramda pusardıq qapı-bacanı,

Əzizlərdik ağsaqqalı, qocanı,

Əhli-ürfanımız dağlarda qaldı.

Mixək, piltan, malaçiçək, bənövşə,

Sinələri bəzəyərdi həmişə.

Neçə belə güney, neçə düz, meşə -

Barlı bostanımız dağlarda qaldı.

Yaz olanda tez qalxardıq yaylağa,

Bələd idik hər bələnə, oylağa,

Qiblə deyib baş əyərdik bulağa,

Din və imanımız dağlarda qaldı.

Söyləyim ki, çox aciz də olmadıq,

Dostlar ilə əlaqələr saxladıq,

Sədaqətlə əhdi-peyman bağladıq,

Əhdi-peymanımız dağlarda qaldı.

Çoxlarımız “mənəm-mənəm” deyirdik,

Yerli-yersiz özümüzü öyürdük,

Gözəl torpaqları düşmənə verdik,

Qeyrət-vicdanımız dağlarda qaldı.

Qənbər sənə açıq desin bu sirri:

Həsrət içindədi illərdən bəri.

Qərib qoyduq Ələsgəri, Şəmşiri,

Şair Qurbanımız dağlarda qaldı.

23.02.2018

DOĞRU

Ömür tükənəndə, can azalanda,

İnsan cəhd eləyər məcələ doğru.

Ümid, arzulamaq canımızdadı,

Müdrik yaxa verməz kəc ələ, doğru.

Qəvi pəhləvanlar açsa meydanı,

Alqış sədaları alar hər yanı.

Cəsarət zamanı, hünər zamanı

Ürəklərdə olan güc ələ doğru.

Sözümün mənası budur müxtəsər,

Zaman yetişəndə çalışma hədər,

Səmimi söyləyir sizlərə Qənbər,

Daha yön çevirib əcələ doğru.

20.02.2017

DAĞLARIN

Yönümü çevirim Kəpəzə doğru,

Dil tapım, soruşum halın dağların.

İl sona yetişib, çatdırır bahar,

Görə biləm xoş əhvalın dağların.

Daşağıl, yanında Daşbulaq, Daşyurd,

Əgər oğulsansa yadırğa, unut!

O yerə getməyə az qalıb umud,

Bir gəzəydim ayaqyalın dağları.

Hərdənbir Üzənə - get Bəzirgana,

Bu yurd Koroğludan qalıb nişana,

Dünya dəyişilsə, gəlsə zamana,

Səcdəylə qəlbini alın dağların.

İstəmirəm sadalayam birbəbir,

Deyib-danışmaqla qurtaran deyil.

Sinələr çəmənli, çoxalıbdı gül,

Tutubdu yamacın, yalın dağların.

Mart, 2017

ÇİÇƏKLƏR

Sözgəlişi deyil, düzü belədir,

Bizim tərəflərdə boldu çiçəklər.

Dərəndə incimir, qoxu bəxş edir,

Dil biləndi, əhli-haldı çiçəklər.

Dağda yun qəlibdən alaçıq qurduq,

Boz otdan komlayıb, sonra oturduq.

Girib-çıxmaq üçün qapı da qoyduq,

Qapıdan içəri doldu çiçəklər.

“Unutma məni” adlı çiçək də var,

Sinələr üstündə səni qarşılar.

Dərib bir-birinə verər cavanlar,

Beləcə yadigar qaldı çiçəklər.

Kolların dibində bitər bənövşə,

Nərgiz koma-koma yayılar döşə.

Burada gəzməyi eyləyən peşə

Gözəl buxağında xaldı, çiçəklər.

Mart, 2017

DAĞI

İlk dəfə bu yerə ayaq basanlar

Övladına deyib: - Gəl, becər, dağı!

Həmişə firavan, abad olubdur,

Heç vədə tutmayıb dərd-əcər, dağı.

Yox olsun ölkəyə nifaq salanlar,

Ağzı köpüklənib, daşıb-dolanlar!

Qızıl axtaranlar, var axtaranlar

Qazıb, eyləyibdi eybəcər, dağı.

Koroğlu oynadıb öz Qıratını,

Öyrədib igidlik söz baratını.

Nəbi rəddi ilə sürüb atını,

Gəzib dolaşıbdı çox Həcər, dağı.

Diyarları, ölkələri gəzmişəm,

Gözəlliyi ipə-sapa düzmüşəm,

Daha ovsanmışam, əlim üzmüşəm,

Sinəmdən silinməz Kəlbəcər dağı.

07.03.2017

ŞƏMŞİRİN OCAĞINDAYAM

Dostuma məktub

Narahat olmağa dəyərmi, qardaş?!

Bilirəm ömrümün nə çağındayam.

Dağlardan enmişəm, yoxdu zirvələr,

Dünyanın adi bir bucağındayam.

Hər kəsin özünün təmənnası var,

Quşların qonmağa öz yuvası var,

Şikayət etməyin nə mənası var,

Anamız torpağın qucağındayam.

Elələri var ki, məni güdürlər,

Bəziləri baxıb qibtə edirlər,

Hələ ki nəfəsim gəlir, şükürlər,

Qənbərəm, Şəmşirin ocağındayam!

PƏRVƏRDİGAR

Heç bilmirəm ömrüm-günüm

Necə keçir, Pərvərdigar!

Məni qəmə qərq edənlər

Şərbət içir, Pərvərdigar!

Qazanları tabaqsızdı,

İş tuturlar, savabsızdı,

Kim haqlıdı, kim haqsızdı,

Özü seçir Pərvərdigar!

Kədər yenə həddin aşır,

Sevdiklərim uzaqlaşır,

Artıq zaman yaxınlaşır,

Qənbər köçür, Pərvərdigar!

dekabr, 2017

EYLƏYƏR

İnsan, inan bu dünyada

Hər işi həyat eyləyər.

Bəzən də badalaq vurub,

Sonradan heyhat eyləyər.

Usta tutar əməlini,

İşlədər şirin dilini,

Bir kimsə bilməz sirrini,

Gücünü isbat eyləyər.

Ayağından tutub çəkər,

Kotan salıb yurdun əkər,

Ömrün kərpicini sökər,

Olanı bərbad eyləyər.

Bircə anda gedər başın,

Ocaqda dəmlənər aşın,

Yığılar qohum-qardaşın,

Üstündə fəryad eyləyər.

Fevral, 2017

Qənbər ŞƏMŞİROĞLU

525-ci qəzet.- 2018.- 15 sentyabr.- S.19.