"Bu yarpağı sər üstümə..."

bu yarpağı sər üstümə

bu yarpağı sər üstümə,

bax, elə burdaca yatım;

qarşıda bir uzun yol var,

yorulubdu, yaşıl atım;

bu səhəngi kim yıxıya,

min ildi, dönüb ağıya;

bir dərdi verim yuxuya,

gedim, ayrısın oyadım;

bir ömür nəyi aradım,

saçımdan həsrət daradım;

bu dərdi kimlər yaradıb,

nə adım var, nə soyadım;

üstünü örtdüm, gözümün,

külün üfürdüm, közümün;

deyən, mən özüm, özümün,

köksümə xəncər dayadım;

burda bitirək, nağılı,

nə dəliyəm, nə ağıllı;

qalmışam yarıyuxulu,

gəl, üstümü ört, həyatım.

üzümə soyuq baxma

yenə payız qayıdıb,

sərin küləklər əsir;

soyuq baxma, üzümə,

ürəyim səndən küsür;

sular uyuşub gedir,

yollar qovuşub gedir;

bir dərd sovuşub gedir,

biri qapımı kəsir;

mən hara çıxım, gedim,

buludam, yağım gedim;

yarpaqlar yetim-yetim,

yarpaqlar, yesir-yesir;

hanı, yaşıl eynəyim,

sap-sarıdı, köynəyim;

içimi dərd çeynəyir,

könlümü həsrət əzir;

dərdi necə əyim, mən,

əyib, heçə düyüm, mən;

tuturam ətəyindən,

fələk ağzını büzür;

günahım nədi, sonam,

yarı dərd, yarı canam;

mən burda yarıcanam,

ruhum hara tələsir.

saçlarımda qış izi var

yenə bozarır hər tərəf,

payızın xavarı gəlir;

yarpağın, otun, çiçəyin,

rəngi-ruhu sarı gəlir;

göydə buludlar ağ çalar,

dolub boşalır taxçalar;

bəxtəvər olub, bağçalar,

ağacların barı gəlir;

gözlərimdən röya qaçıb,

gecələri oyaq açıb;

yenə həsrət ayaq açıb,

üstümüzə sarı gəlir;

bax, bu yurdun ən kürü, mən,

yıxıldım, dərdin birindən;

ürəyim çıxır yerindən,

könlümün qubarı gəlir;

bu nədi, ağrımdan çıxıb,

sıyrılıb, bağrımdan çıxıb;

qarışıq yuxumdan çıxıb;

dərdimin zəvvarı gəlir;

hər ömrün bir daş üzü var,

bir də, göz yaşı üzü var;

saçlarımda qış izi var,

qocalığın qarı gəlir.

ayrılıq bir dəli sudu

könül, bu nə haldı, düşdüm,

elə bil, qəm içir məni;

ruhumu götürüb gedir,

qürdət elə əkir, məni;

burdan o yana yol varmı,

adamsız da yol olarmı;

payız çatıb qollarımı,

bir yarpağa bükür, məni;

bu yol kimin, yoxuş kimin,

alnımdakı naxış kimin;

fələk soyuq yağış kimi,

göy üzündən tökür məni;

ötən dərdin bir anıyam,

xatirələr dumanıyam;

göy üzünün adamıyan,

göy özünə çəkir, məni;

dedilər ki, ömür budu,

içimi göz yaşı yudu;

ayrılıq bir dəli sudu,

tut əlimdən, keçir məni.

daha yandırma, şamları

daha yandırma, şamları,

mələklər görüb gələcək;

qapının ağzında dayan,

indi, bir qərib gələcək;

gələcək, dərdin yasından,

göy üzünün ortasından;

ötən eşqin butasından,

könül nə dərib, gələcək;

itib getmir acılarım,

hanı, dərdin bacıları;

anamın ağca saçların,

gizlicə hörüb, gələcək;

dəryalar udur, gəmini,

unut, dünyanın qəmini;

bulud gözümün nəmini,

yarpaqa sərib, gələcək;

hanı, ruhumun şəkili,

ahım dağlara çəkilib,

həsrətim oda bükülüb,

yenə közərib, gələcək;

kim görüb, adsız mələyi,

qopub tökülür lələyi;

bu yazın dəli küləyi,

dərdi süpürüb gələcək.

mən heç, sevmədim, payızı

üzündən qəriblik yağır,

payız, həsrətdi, qubardı;

mən heç, sevmədim, payızı,

anamı payız apardı;

payız apardı anamı,

qatıb çiçəy ə, yarpağa;

unudub ağrı-acını,

anam, gül oldu, torpağa;

mən heç, sevmədim, payızı,

sevmədim, ağlım kəsəndən;

anam da, payızı sevdi,

mən, o payızdan küsəndən;

mən heç sevmədim payızı,

payızda üzüm gülməzdi;

o payız, payız olmasa,

bəlkə də, anam ölməzdi;

indi, payızın adını,

saçlarım qışa yazdırır;

hardasa, bir uzaq yerdə,

ruhum, bir payız azdırır.

məni dolandır, başına

mənim əllərim toxunub,

bir günahın naxışına;

gəlim, öpüm əllərindən,

məni dolandır, başına;

kimdi, mənə səndən yaxın,

perikib dağlara ahım;

onsuz da çoxdu, günahım,

birini də bağışlama;

daha unut acıları,

dərdin sınıq bacıların;

bulanıb bulud saçların,

gözlərinin yağışına;

kimdi, könlümü güldürən,

gəlmişəm, yenə gül dərəm;

məni oxlayıb, öldürən,

o kirimiş baxışına;

dərd gedə, heçim ağlıya,

həsrət bir biçim ağlıya;

az qalır, içim ağlıya,

yolum qayıdır, axşama.

nə düşüb dəli könlümə

nə düşüb dəli könlümə,

yenə ahu-zar eliyir;

ötənləri hardan alım,

ürəyim qubar eliyir;

həsrətim qalıbdı əsir,

ürəyimi qürbət əzir;

mənim günahım nə gəzir,

neyniyirsə, yar eliyir;

bu yazın ömrü qısadı,

külək qanına susadı;

payız əllərin uzadır,

qalanları xar eliyir;

nə olacaq, yaxınlarda

boşa çıxır, nağıllar da;

yenə hərdən yuxularda,

gözlərim nübar eliyir;

gəldik, ömrün bu tayına,

qışı qarışıb, yayına;

fələkdi, girib oyuna

dünyamızı dar eliyir.

bir az ürəyimdə qal

gəl, səni ürəyimin

köynəyindən keçirim;

bir az ürəyimdə qal,

gör, mən nələr çəkirəm;

qaradı, ağdı, yuxum,

hələ oyaqdı, yuxum;

gecələr yoxdu, yuxum,

ulduzları sökürəm;

göydə bulud ləliyir,

damcı-damcı çiliyir;

fələk tumu əliyir,

mən də, bostan əkirəm;

hanı, yolun axırı,

geri qaytar, naxırı;

payız qonaq çağırır,

yarpaqları bükürəm;

mən, dərd daşıdım, burda,

dağlar yaşıdım, burda;

bəsdi, yaşadım burda,

uzaqlara köçürəm;

bura mənə yad gəlir

üzünü döndər, mənə,

doyunca baxım, gedim;

ovcunu tut gözümə,

gözümü sıxım, gedim;

sözlərini bala bük,

baxışını yola bük;

dərdini dəsmala bük,

hamısın yığım, gedim;

çətin səni unudam,

həsrətin bir dolu dam;

bir qaraca buludam,

hıçqırım yağım, gedim;

saçımın ağı qalıb,

könlümün ahı qalıb;

gözümdə yuxun qalıb,

gözümdə yuxun, gedim;

nə gəlir, boyat gəlir,

ürəyim ə çat gəlir;

bura mənə yad gəlir,

buraxın, çıxım gedim.

tanrılar qayıdır yerə

əlimdə qələm ləliyir,

nə yazım, bu ağ varağa;

dünyanın payızı gəlir,

xal düşür, yaşıl yarpağa;

hər yerə bir dərd atılıb,

unudulub, yurd atılıb;

buludlara nə qatılıb,

zəqqutun yağır, torpağa;

nə göndərib, qəm göndərib,

ağlı-huşu kəm göndərib;

bu dünyanı kim döndərib,

piltəsi sönmüş çırağa;

dərd adama elçi düşür,

mənə də ən gici düşür;

nə tora bir qəci düşür,

nə balıq gəlir, qarmağa;

ömür gedir, can ütülür,

damarımda qan ütülür;

fələk də, yaman ütülür,

dərdi-səri sırımağa;

görən nə olub, bəşərə,

bir birini salıb şərə;

tanrılar qayıdır, yerə

mizan-tərəzi qurmağa.

daha bir yolum qalmadı

daha bir yolum qalmadı,

tanrıdan bir yol istədim;

dilim, dodağım təpidi,

danışmağa dil istədim;

sözü gözüyə-gözüyə,

baxdım sınığa, əziyə;

sonra qoydum tərəziyə,

sözü mükəmməl istədim;

sinəmə ürək taxdılar,

çiynimə lələk taxdılar;

yaxama çiçək taxdılar,

mən süsən-sünbül istədim;

yağış gəldi, sel olmadı,

dağlar uçdu, yol olmadı;

yer əkirdim, bel olmadı,

kotan qoşdum, vəl istədim;

danışmadım, gördüyümü,

söz könlümün kür düyünü;

tanrı verdi, verdiyini,

mən daha gözəl istədim.

Nazim ƏHMƏDLİ

525-ci qəzet.- 2018.- 29 sentyabr.- S.23.