Üçlü formula yeni baxış
Bədirxan
Əhmədlinin "Türkçülüyün
üçlü formulu. Nəzəri
və tarixi aspektləri" kitabı haqqında qeydlər
Azərbaycan ədəbiyyatının
tanınmış tədqiqatçısı, professor Bədirxan
Əhmədlinin yeni nəşr olunmuş
"Türkçülüyün üçlü formulu. Nəzəri
və tarixi aspektləri" (Bakı, Elm və Təhsil, 2019)
monoqrafiyası türkləşmək, müasirləşmək,
islamlaşmaq kimi türk dünyasında iki əsrə
yaxın bir mərhələdə müxtəlif fikir
insanlarını düşündürən, mütəfəkkir
şəxsiyyət və yazarların əsərlərində
və dünyagörüşlərində irəli
sürülmüş, müzakirə edilmiş və
üçlü formul kimi formalaşmış vacib bir
probleminin araşdırılmasına həsr olunmuşdur.
Milli-mənəvi inkişaf tarixi, milli
şüur və məfkürənin formalaşması və
siyasi həyatda reallaşmasının əhəmiyyətli
bir dövrünü əhatə edən kitabda müəllif
sadəcə Azərbaycanda deyil, bütün türk
dünyasında mövzu ilə bağlı məsələləri
və şəxsiyyətlərinin fəaliyyətini tədqiqata
cəlb etmişdir. Müəllif
özü də kitabın "türk milli kimliyinin, ictimai
şüurunun formalaşmasında davamlı, sistemli
mücadilə aparan böyük düşünürlər -
M.F.Axundzadə, Ə.Şüavi, C.Əfqani, Y.Akçura,
Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu, Z.Göyalp və M.Ə.Rəsulzadənin
əziz xatirəsinə ithaf olunduğunu" qeyd edir. Bu sözlərdən də göründüyü
kimi, B.Əhmədli üçlü formulunun nəzəri və
tarixi aspektlərini araşdırmaq üçün geniş
çərçivəli bir araşdırma
aparmışdır.
Kitabın əsas tədqiqat hədəfinin
araşdırılmasının əhəmiyyəti, təbii
ki, məlumdur.
Lakin B.Əhmədlinin türkləşmək,
müasirləşmək və islamlaşmağın
tarixi-xronoloji, ilkin mənbələrə əsaslanaraq
konseptual şəkildə, mövzunun reallığı və
məntiqindən doğan sistematik formada araşdırması
problemə yeni bir səciyyə vermiş, fərqli qənaətlərin
ortaya çıxmasına səbəb olmuşdur.
"Biz bu problemi nədən öyrənməliyik?"
sualına müəllif elə əsərin ilk səhifələrindən
aydınlıq gətirir: "Üçlü formulun türk
milli şüurunun formalaşmasındakı və milli
istiqlaliyyətinin qazanılmasındakı rolu
ölçüyəgəlməzdir. Bu gün
Azərbaycan Respublikasının bayrağında rəmzə
çevrilməsi həm milli şüurun gəlişməsində,
həm də müstəqilliyin təminatında əsas amillərdən
biri olaraq çıxış edir". B.Əhmədli
"Azərbaycan və Türkiyə ictimai-siyasi prosesində
iki əsrə yaxın yol gələn və hər iki toplumun
düşüncəsində, həyatında, nəhayət,
dövlətçilik ideologiyasında mühüm yer tutan
"türkləşmək, müasirləşmək,
islamlaşmaq" üçlü formulunun bir ideoloji sistem
olaraq formalaşmasından yüz ildən çox bir zaman
keçir" deyə qeyd edir və bu çox əhəmiyyətli
zaman kəsiyinin altı bölüm çərçivəsində
mənzərəsini yaradır.
B.Əhmədli üçlü formulun nəzəri
aspektlərini məsələnin qoyuluşu, yaranması,
mahiyyəti və xarakteri kontekstində araşdırır. Müəllif
obyektiv olaraq formulun təməl prinsiplərinin Türkiyədə
daha çox müzakirələrə səbəb olduğunu,
bu diskussiyaların sonradan Azərbaycana keçdiyini və ilk
dəfə olaraq Cümhuriyyətin ideologiyasının ana xəttini
təşkil etdiyini faktlara söykənərək əsaslandırır.
Tədqiqatın fərqli cəhəti və
yeni ruhu ondan ibarətdir ki, B.Əhmədli üçlü
formulun şəriksiz müəllifliyini qəbul etmir,
böyük və mühüm bir tarixi-ictimai dövrdə
milli məfkürənin, ictimai və dini şüurun
inkişafında rol oynamış aydınların fəaliyyətini
kompleks olaraq diqqətə alır. Çünki
müəllifə görə, bu formul birdən-birə, yaxud
beş-üç günə ərsəyə gəlməyib,
müəyyən zaman və mərhələ keçdikdən
sonra bu şəklə düşmüşdür.
B.Əhmədliyə görə, üçlü
formulun formalaşmasında zaman və sistem baxımından
Ə.Hüseynzadənin mərkəzdə olduğunu nəzərə
alsaq, ona qədər tridananın bu prinsipi yarım əsrdən
çox yol gəlmişdi. Ona görə də
kitabın "Avropanı təqlid-yeniləşmək-avropalaşmaq-müasirləşmək"
adlı ikinci bölümündə müəllif
ayrı-ayrılıqda M.F.Axundzadə, Əli Şüavi,
Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu, Z.Göyalp,
M.Ə.Rəsulzadənin görüşlərində
müasirləşmənin xüsusiyyətlərini
araşdırır. Müəllif belə
qərara gəlir ki, "Şərqdə yeniləşmə
hərakatı bir neçə mərhələdən
keçmişdir. Avropalaşma, sənayeləşmə
və modernləşmə kimi mərhələnin hər biri
müəyyən zaman almışdır. Azərbaycanda
və Osmanlıda bu proses paralel olaraq getmişdir".
B.Əhmədli məsələyə o qədər diqqətli
və dərindən yanaşır ki, üçlü formulun
son şəklinə gələnə qədər keçdiyi
mərhələrdə müxtəlif adlarda və semantikada
işlənməsinin fərqli cəhətlərini də
şərh edir. Bu baxımdan Ə.Hüseynzadəyə münasibətdə
yazır: "Müasirləşmək xətti
Ə.Hüseynzadə yaradıcılığında
avropalaşmaq kimi ifadə olunmuşdur. O, "...firəng
fikirli, Avropa qiyafətli fədai! İngilis,
amerikan kimi tizrəftar, yeni yaponlar kimi kütahdamən fədai"
kimi ifadə edir və müxtəlif məqalələrində
tərəqqidə avropalaşmağı üstün
tuturdu". Müəllif qeyd edir: "1915-ci ildə isə
qərbləşmə ifadəsini müasirləşmə əvəz
edir. Hələlik, müasirləşmə ifadəsinə
ilk olaraq M.Ə.Rəsulzadənin "Tutacağımız
yol" baş məqaləsində rast gəlirik".
Bundan sonra müəllif tarixi həqiqətlərə sadiq
qalaraq digər bir mənbəni də təqdim edir:
"M.Ə.Rəsulzadədən üç il sonra isə
Z.Göyalp "Türkləşmək, islamlaşmaq,
müasirləşmək" kitabını çap etdirir. Lakin onu da nəzərə
almaq lazımdır ki, bu kitabda yer alan məqalələri
yeddi il əvvəl "Türk yurdu" dərgisində dərc
etdirmişdir. Bir qədər sonra isə bu
formul bütün təfərrüatları ilə
"Türkçülüyün əsasları" (1923)
kitabında əhatə olunur". B.Əhmədli
M.Ə.Rəsulzadənin ümumən türk dünyasına
aid olan bu formulu Azərbaycan Cümhuriyyətinin
bayrağının rəmzinə çevirdiyini və bununla
da Şərqdə ilk demokratik quruluşun fəlsəfəsini
müəyyən etdiyini əsaslandırır.
Üçlü formulun əsas komponetlərindən biri
olan türkçülüyün şərhi kitabda daha
geniş şəkildə öz əksini tapmışdır. Bu da problemin səciyyəsi
ilə bağlıdır. Çünki
müəllifin də qeyd etdiyi kimi, türkçülük
triadanın ən çox müzakirə edilən məsələlələrindən
biridir. B.Əhmədli yenə də məsələnin
köklərinə enir və aydın şəkildə
mövzunun tarixi və nəzəri aspektlərini izah edir,
türkləşmənin keçdiyi tarixi mərhələni
və son forma və mahiyyəti haqqında təsəvvür
yaratmaq üçün müəllifin bu sözlərinə
diqqət yetirmək lazımdır: "Türkləşmək"
məfkurənin son halıdır, buna qədər isə bu təməl
prinsip türk-türklük-türkçülük istiqamətində
uzun bir inkişaf yolu keçib. Yəni bu gün ifadə
etdiyimiz "türkləşmək" məfkurəsi əvvəlcə
"türk", sonra "türklük",
"türkçülük" kimi işlənmiş və
nəhayət, məfkurə halına düşmüş,
siyasi-ideoloji mahiyyət qazanmışdır. Aydın
məsələdir ki,
türk-türklük-türkçülük sözləri
ilə türkləşmək məfkurəsi arasında
yalnız semantika fərqliliyi yoxdur, həm də məfkurə
müxtəlifliyi vardır. Təkcə bunu demək
kifayətdir ki, "türkləşmək" 20-ci
yüzilin əvvəllərində konsepsiya şəklinə
düşsə də, buna qədər digər təməl
prinsiplər kimi əlli ildən çox bir keçmişi var.
Bu nədənlə də türkçülüyün
inkişaf yolunu üç dövrə bölmək olar; elmi
türkçülük, maarifçi
türkçülük, siyasi türkçülük... Türkləşmək
türkçülüyün son siyasi mərhələsidir".
Müəllifə görə, üç təməl
prinsipinin formalaşmasının son mərhələsində
beş türkçünün -
Ə.Şüavi, Y.Akçura, Ə.Hüseynzadə,
Z.Göyalp və M.Ə.Rəsulzadənin ismi daha ön plana
çıxır.
"Azərbaycanda türkçülüyün
Ə.Hüseynzadə və onun baş mühərriri
olduğu mətbuat orqanlarının adı ilə
bağlıdır" deyən B.Əhmədli ona qədərki
türk dünyasındakı aydınların faəliyyətinə
də diqqət çəkir. Müəllifə görə,
"Türkçülük bir siyasi düşüncə
olaraq Türkiyədə 19-cu yüzilin 70-ci illərində
yeni bir mərhələyə qədəm qoyur... Artıq
Osmanlı sözü yerinə "türki", "lisani
türki" sözləri sıx-sıx işlənməkdəydi.
Şübhəsiz, bu dövrdə türklüyün,
türkçülüyün bir fikir sistemi halında işlənilməsi
və yerinin müəyyənləşməsində Əli
Süavinin payı çox böyükdür. Dövrün bir çox aydınlarının
türk, türkcə, türklük ilə bağlı
çalışmaları və fikirləri olsa da, bu fikri
sistemli şəkildə irəli sürən və müdafiə
edənlərdən biri Ə.Süavi olur".
Üçlü formulun türkləşmək komponentindən danışarkən B.Əhmədli Z.Göyalp və M.Ə.Rəsulzadənin fəaliyyətinə böyük önəm vermişdir. Müəllifə görə, "ideya şəklində və elmi-tarixi cəhətdən ortaya atılmış türk, türklük, türkçülük və türkləşmək Z.Göyalp və M.Ə.Rəsulzadə yaradıcılığında məfkurə halına salınmışdır: "Türkçülük türk millətini yüksəltmək deməkdir", - deyən Z.Göyalp türkçülüyü mədəni, tarixi, sosioloji, siyasi, dini aspektlərdə təhlil edir, türklərin bütün sənət sahələrində görünən estetik-bədii xüsusiyyətlərin orijinallığını, özünəməxsusluğunu açır".
B.Əhmədli M.Ə.Rəsulzadənin türkçülük görüşlərini maarifçi türkçülük və siyasi türkçülük kimi iki hissəyə ayırmışdır. Müəllif 1915-ci ildə görkəmli ictimai xadimin dünyagörüşündə artıq üçlü formulun formalaşdığını da onun əsərindən gətirdiyi örnək əsasında təsdiq edir: "1915-ci ilə qədər onun dünyagörüşündə çoxdandır müzakirə obyekti olan formul artıq formalaşmalı idi ki, "Açıq söz" qəzetinin ilk sayında XX yüzili "milliyyət" əsri adlandıraraq "Tutacağımız yol" adlı baş məqaləsində xalqı "üç əsasa sarılmağa" çağırırdı: "Demək ki, sağlam, mətin və oyanıq məfkurəli bir milliyyət vücuduna çalışmaq istərsək ki, zaman bunu iqtiza ediyor-mütləqa üç əsasa sarılmalıyız:
"Türkləşmək, islamlaşmaq və müasirləşmək" (Seçmə M.Ə.Rə-sulzadənindir - B.Ə.) (M.Ə.Rəsulzadə, 1915, №1)".
Kitabda islam-islam milləti-islam birliyi-islamçılıq-islamlaşmaq məsələsi də ayrıca fəsildə öyrənilmişdir. B.Əhmədli bu komponentin tarixini də XIX əsrin ortalarından başladığını diqqətə yetirir. Ə.Şüavi, C.Əfqani, Y.Akçura, Ə.Ağaoğlu, Ə.Hüseynzadə, H.Vəzirov, Z.Göyalp, M.Ə.Rəsulzadənin görüşlərində islamlaşmaq məsələsi ayrı-ayrı bölmələrdə tədqiqata cəlb olunmuşdur.
B.Əhmədli kitabda üçlü formulun formalaşması, onu doğuran tarixi-ictimai zəmin, milli şüurun səviyyəsi, yerli və dünyada gedən proseslərin təsiri, ayrı-ayrı şəxsiyyətlərin fəaliyyəti və əsərlərində irəli sürdükləri məsələləri bu formulun hər üç komponentinin tədqiqi və ümumi şəkildə ideyadan nəzəriyyəyə - formula doğru kontekstində nəzərdən keçirir. Tədqiqat prosesində müəllif türk dünyasını hədəf alır, çünki bu məsələnin doğru şərhini və obyektiv nəticələrin əldə olunmasının mümkünlüyünü məhz bu çərçivədə düzgün hesab edir. Üçlü formul türk dünyasını yaxınlaşdıran, fərqli coğrafiya və siyasi həyatın hökm sürməsinə baxmayaraq, ideyada, milli məfkurədə birləşdirən, gələcək perspektivlərini hazırlayan bir sistem olmuşdur: "Beləliklə, M.F.Axundzadə, Ə.Süavi, C.Əfqani, Şinasi, Ziya Paşa, Əhməd Vefiq Paşa, H.Zərdabi, Y.Akçura, Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu və başqalarının yaradıcılığında əlli ilə qədər müxtəlif mərhələlərdən (elmi, maarifçi, nəzəri, ictimai, siyasi) keçərək yol gələn üçlü düstur Z.Göyalp, M.Ə.Rəsulzadə ilə son məfkurəvi formalaşma mərhələsinə keçmişdir. Z.Göyalp Türkiyədə, M.Ə.Rəsulzadə Azərbaycanda üçlü düsturu formalaşdırmağa, ona ictimai, siyasi məzmun verməyə müvəffəq olmuşlar. Ayrıca üçlü düsturun Azərbaycan Cümhuriyyətinin rəmzinə çevrilməsi isə birbaşa M.Ə.Rəsulzadənin adına yazılmalıdır".
B.Əhmədli yeni dövrdə türk dünyası üçün formulun konturlarını göstərir ki, bu da tanınmış tədqiqatçının mövzunun müasir əhəmiyyətinə diqqət yetirməsi, ənənələr üzərində yeni konsepsiyanın formalaşmasına uğurlu cəhdidir. Müəllif bunu Turançılıq, Avrasiyaçılıq, Modernçilik kimi müəyyənləşdirir. Bununla da B.Əhmədli üçlü formulun XXI əsrdəki konturlarını göstərməyə çalışır. "Turançılıq bu gün daha aktual səslənir... Turançılıq, əslində, türklərin tarixi keçmişini bərpa etmək deməkdir" deyən B.Əhmədli çağdaş texnoloji zamanda sözügedən virtual birliyin olması üçün müəyyən zəmin olduğunu göstərir.
Muhsin
KADIOĞLU
Bəsirə
ƏZİZƏLİ
525-ci qəzet.- 2019.- 17 aprel.- S.16.