EVƏ GƏLƏN VƏ EVDƏN GEDƏN YOL

 

Kəndin qırağındakı evin dalında

Bir yol var idi,

Qayıdanda - eniş,

Gedəndə - yoxuş.

Evin bacasında işıq yanırdı,

O işıq qoymurdu səhər açınca

Eniş yol dikləşib yoxuşa dönsün.

Səhər həmin eniş yoxuş olurdu axşama qədər.

 

QƏRİBƏ İSTƏK

 

Eh, neçə zamandı elə evdəyəm,

Canım çox darıxır,

Ürəyim dəlir.

Bu gün küçələrə baş çəkəcəyəm,

Qənşərimə ilkin çıxan adama

"Salam əleyküm" deməyim gəlir.

 

MƏHDUDİYYƏT İÇİNDƏ AZADLIQ

 

Addımlarımı

Yavaşıtmaq, yeyinlətmək

İxtiyarımda olmasa belə,

Əllərimi cibimə qoyub

Fit çala-çala

Gedə bilərəm.

 

İLK BAHARIN HİYLƏSİ

 

Bağına zoğallar, əriklər əkib

Cavanlıq çağında aldanmış qarı,

Düşünür, aldada bilməsin təki

Mart asan süyülən bu ağacları...

 

MİN BİRİNCİ TÖVSİYƏ

 

Olan alt-üst olur lap bircə anda,

Maraqlı həmişə işin dalıdır.

Yaşamaq istəyən eyni zamanda

Suya atəşə oxşamalıdır.

 

TƏHLÜKƏLİ FİKİR

 

Uçaqda qəflətən peyda olan terrorçu kimi

Bir fikir cücərdi başımda indi.

Ya başqa tərəfə yönəldəcəkdir,

Ya da lap əvvələ qaytaracaqdır

Bu fikir məni.

 

YATARAQ YATMAMAQ VƏ YA YATMAYARAQ YATMAQ

 

Dedim, yatırsanmı?

Dedi, yatıram.

Dedim, yatırsansa,

Söhbətimiz necə baş tutur bizim?

Mən elə yatmaram ki, sənin ilə

Danışa bilməyəm, - dedi, - əzizim.

 

SEVGİMİZİN TƏRCÜMEYİ-HALI

 

Hər şeyin tərcümeyi-halı var,

O cümlədən məhəbbətin .

Bizim sevgimiz inişil həyətə

Əkdiyimiz ağaclardan da kiçikdir,

Bildir tavanda pərvazlanan

Qaranquşlardan da.

Bizim eşqimizin tərcümey-halı

İki sözə sığır:

Görüşdük. Sevişdik.

 

HARDAN TAPDIN

 

Söylə hardan tapdın gənclik çağımı,

İyirmi yaşımı necə aradın?

İxtiyar sinnimin

Harasına yamayım

Mən indi bunu?

 

ÇƏKƏNİ QALDI

 

Samaqon içildi, çəkəni qaldı,

Siqaret kül oldu, çəkəni qaldı.

Tək bircə dərd qalıb öz dərdliyində,

Keçmir ki, deyəsən, çəkəni qaldı.

 

SON SALAM

 

Külək sızladırdı könül tarını,

Dayanıb baxırdım boşluğa sarı.

Yola sürtə-sürtə pustallarını

O yandan gəlirdi qos-qoca qarı.

Özü kimi əldən düşmüşdü donu,

Beləcə o qarı gəldi keçdi.

Sonuncu salamı qalmışdı onun

Salamını mənə verdi keçdi.

 

VARİS

 

Təbiyyət gözəlləşdikcə

İnsanlar özəlləşdirdilər

Yarpaq-yarpaq

Ləpirlərimiz düşən döşləri.

Amma evinizdəki sənsizlik,

Qapı-bacanızdakı səssizlik

Lazım olmadı

Əliarayışlı insanlara.

Yeganə varisiyəm bütün bunların.

 

YERALTI YOL ƏHVALATI

 

Ayaqda gələrkən metroda indi

Qızların üzündən işıq içirdim.

Qəflətən bir nəfər pəzəvəng girdi,

Durduğum yerdəcə xeyli kiçildim.

Gördüm, pəzəvəngin zəhmi var, həm

Qara qanadlartək qaşı çatmadı.

Yol boyu yenidən cəhd eləsəm ,

Ta həmin işığa boyum çatmadı.

 

ŞƏKİL

 

Şəklimi çəkdirdim, mat qaldı çəkən,

İlahi, şəkildə yox idim özüm.

Onun üzərinə həkk olunmuşdu

Ən sirli muradım, ən gizlin sözüm.

O sözü heç kəsə deyə bilmərəm,

Dilimə gələndə, bağlanır çənəm.

Əgər biz üz-üzə gəlsək bir kərə,

Xəlvət göstərərəm o şəkli sənə.

 

UNUT

 

Unut həftələri,

Ayları unut,

Unut fəsilləri, unut illəri.

Görüşdüyümüz gün var,

Bir ayrılacağımız

Gün var qabaqda.

 

***

 

İnsan adətlərin, ənənələrin

Həm keşikçisidir, həm dustağı...

insan bağlıdır öz amalına,

Fırlanır, dolanır onun başına,

Hörüşdəki heyvan çüyün başına

dolandığıtək...

 

GÖYLƏRƏ YAZILAN NƏĞMƏ

.

. Göylərə yazıldı

Quşun cəh-cəhi,

Çatdı Allaha.

Torağay qayıtdı,

Amma nəğməsi

Qayıtmaz daha.

 

***

 

Günəşli havanı al günəş deyil,

İnsan yaradır.

Hava nurlu olur, yağmursuz olur

Səmaya dəyəndə eşqin qanadı.

 

GÜNƏŞLİ VƏ KÜLƏKLİ GÜN

 

Şəfəq sınır qarışqanın

Parıltılı kürəyində...

Niyyət qalır,

Yön dəyişir

Günün tozlu küləyində...

 

GÜZGÜ VƏ QAFİYƏ PROBLEMİ

 

Güzgü həm doludu, həm ki boşdu,

Axşamın çaları güzgüdə xoflu,

Pəncərədən isə baxanda xoşdu...

Tədarük qafiyəm qalıb, qoy deyim:

Bu şeiri İmir Məmmədli qoşdu.

Əlavə qafiyəm olmadı deyə

Təkrarlayıram,

Güzgü həm doludu, həm ki boşdu...

P.S.

Bu faktda coşqun bir şey olsaydı,

Deyərdim, qəflətən ürəyim coşdu...

 

EVİMİZ

 

Atam elə yerdə ev tikmişdi ki,

Üstündən keçirdi günəşin yolu.

Belədə insanın duzu, çörəyi,

Suyu şərabı işıqlı olur.

Atam elə yerdə ev tikmişdi ki,

Tavanında quşlar yuva salırdı.

Bizim pəncərəmiz gündüz günəşi,

Gecələr hilalı yola salırdı.

Atam elə yerdə ev tikmişdi ki,

Ətrafı qorusun şəfəq qoşunlar,

Qapımızı daim tapa bilsinlər

Qonaqlar, qohumlar, bir qonşular.

 

KÖHNƏ EVİMİZİ SATANDA

 

Biz başqa kəndə köçəndə, atam

Köhnə evimizi qonşuya satdı.

Amma satılmadı evimizin tavanındakı

Qaranquşların şən civiltisi.

Yeni il sevinci, Novruz bayramı

Satılmadı evlə birlikdə.

Taxta döşəməyə illərcə düşən

İllərcə böyüyən ləpirlərimiz

Qaldı evimizi alan qonşuya

Havayı, peşkəş.

 

QƏRİBİN XƏYALI

 

Qürbətdə meydanı tam daralanda,

Qəribin yadına ölkəsi düşdü.

Elə bil həmin an körpə uşağın

Üzünə ananın kölgəsi düşdü.

DƏYƏR

Daşı qoyacağın yer bəllidirsə,

Daşımağa dəyər.

Bax, indi rahatca ölə bilərəm,

Deyəndən sonra

Yaşamağa dəyər.

 

 

İmir MƏMMƏDLİ

 

525-ci qəzet.- 2019.- 20 aprel.- S.19.