Cəsur yeni ədəbiyyat
esse
Bu yazını oxuyacağınız
tarixdən çox da uzaq olmayan
keçmişdə İlon
Mask yeni ixtirası haqqında mətbuata açıqlama verdi.
İnsan
beyninə yerləşdiriləcək
olan çiplər bir neçə saniyəyə çip sahibinə yeni dil öyrədəcək,
tanış olduğu insanların kimlikləri ilə bağlı məlumatlar verəcək, düşdüyü
situasiyada psixoloji testlərlə ona yardım edəcək. Ən önəmlisi isə bu çiplər yaddaş kartı vəzifəsini də daşıyacaq və biz istənilən vaxt istənilən tarixdə başımıza gələnləri
oturub izləyə biləcəyik.
Məşhur
"Google" şirkətinin yaradıcıları isə
insanla bütün ölçülərdə rəqabətə
girə biləcək
robotların və eyni zamanda, əyləncə
sektorunda bütün parametrlərlə insanı
əvəzləyə biləcək
proqramların istehsalına
bu ilin sonundan
başlayacaq.
Bu texnologiya xəbərlərinə
bənzəyən abzasları
ona görə yazıb xatırlatdım ki, baş verəcək
hadisələr ədəbiyyatdan,
xüsusən də sosial şəbəkələrin,
internet platformalarının, müasir kino və serial sektorunun təsirindən deformasiya olmuş roman sənətindən
yan keçməyəcək. İyirmi birinci
əsrin əvvəlində
ədəbiyyatın daha
lakonik, daha sürətli informasiya ötürən və ən əsası daha absurd situasiyaları təsvir edən janrlarının meydana çıxması yuxarıda
danışdığımız məsələnin artıq
gerçəkləşdiyini sübut edirdi. Cəsur yeni dünyanın cəsur yeni ədəbiyyatı yaranmışdı.
Sonuncu postmodernistlər
nəsli sayılan (Ekoya görə)
2004-2005-ci illərin ədəbiyyat
nümunələri can verməkdə
olan ironiya, sarkazm, dekonstruksiya üzərində qurulmuş
mətnlərin artıq
oxucu üçün
maraqlı olmadığını,
bu kimi fəndlərin
çoxdan dəbdən
düşdüyünü elə həmin illərin uğursuz romanları ilə isbat etdi. Dünya getdikcə
daha da sürətlənir,
ədəbiyyatın vəzifələri
kiçilir, ən əsası isə klassik mövzuların sonuncu renessans dövrü də bitməkdəydi.
Bu günün dünyası
danışmaqdan, əhvalat
söyləməkdən, uzun-uzun
xəyallara dalıb xatırlamaqdan çox görüntünü, hiss edəcəyi
effektləri sevir. Kino industriyasının günü-gündən inkişafı
və şəkildəyişməsi,
izləyiciyə daha səmərəli və əlçatan olması buna bariz nümunədir.
Hətta
bu sahə də özü öz müstəvisində
yenilənir. Keçən əsrin kinoteatr mədəniyyəti bu gün internet yayımı
ilə (İMDB) "öldürülür".
Əvvəllər bu cür saytlar müstəqil fəaliyyət göstərirdisə,
bu gün onlar telekanallarla birgə çalışır.
Bu da daha
böyük izləyici
selinin qarşısında
dayanmağa onlara yardım edir. Ötən həftə isə Türkiyədə
RTÜK (Radyo ve Televizyon Üst Kurulu)-un ölkədə
Netflix, BluTV, PuhuTV kimi şəbəkələrə
nəzarət qanununu çıxarması vəziyyəti
həm yaxşılaşdırdı,
həm də bərbad hala saldı. Yaxşılaşdırdı,
ona görə ki, bu nəzarət
qanunu televiziyalarla adını çəkdiyim
şirkətlərin birgə
iş görməsini
asanlaşdıracaq və
daha çox layihələrin mavi ekranlara çıxacağına
ümid yaradacaq. Bununla da orta yaşlı
və yaşlı nəsil də müasir dünyaya inteqrasiya edə biləcək. Tamamilə ironiyadan
uzaq yazdım. Nəsillər arasındakı anlaşılmazlığın
bir səbəbi də informasiya mənbələridir.
Vəziyyəti bərbadlaşdıracaq, ona
görə ki, bu yayım şirkətləri
öz azadlıqlarını,
sənət konteksində
sərbəstliklərini rəsmi
televiziya qayda-qanunlarına
uduzacaqlar. Təsəvvür edin, Netflixə
baxırsınız, qəhrəmanlardan
biri söyüş söyür və arxadan siqnal səsi. Gülməli və kədərlidir.
Deyəsən, mövzunun məcrası dəyişdi. Qayıdaq ədəbiyyata.
Yeni dünyanın
yaratdığı ədəbi
standartlar sistemi var. Bu
günün romanı
uzun təsvirlərdən,
sentimental hadisələrdən arınmış haldadır. Yenə çox
uzaq olmayan keçmişdə məşhur
İsrail yazıçısı
Etqar Keretin müsahibəsini oxuyanda diqqət etdiyim nüans bu idi.
Keret deyir (ya da yazır):
"Real həyatda düzgün
yaşamasanız, həbsə
və ya ruhi xəstəxanaya düşmə ehtimalınız
var. Amma yazıda hər şey sərbəstdir. Əgər hekayədə cazibəli
bir obrazınız varsa, onu öpün.
Yox, əgər nifrət etdiyiniz bir obraz
varsa, atəş edin ona. Əgər iş yazmağa gəldisə, klaviaturanın bir düyməsi ilə planetləri yox edə bilər, sivilizasiyaları yer üzündən silə bilərsiniz. Bir saat sonra isə
alt mərtəbədəki qonşunuzla qarşılaşar,
ona salam
verərsiniz"
Reallıq yazıçıya heç
nə verə bilməz, mütləq nələrsə uydurulmalıdır. Ən dəhşətli
həyat hekayəsi də mətn üçün yaxşı
xammal deyil. Təxəyyül və bədii
düşüncə müasir
dünyanın "vuran
əlidir". Rüşdinin
romanlarını oxuyanda
yorulmadan bircə cümləni təkrarlayıram:
"Rüşdinin təxəyyülü
sonsuzdu, uzundıqca uzanır". Bu da
adamı yormur və mətnin estetik dəyərini artırır. Antik dünyanın
təxəyyül elementləri
dini hekayələr, miflər idisə, bu günün məhsulları da məhz o miflərin və dini əhvalatların
konstruksiyası üzərində
qurulur. Oxucunu həyəcanlandırmağın çətin olduğu bu dövrün ədəbiyyatı mütləq
onda "necə ola bilər?"
sualını doğurmalıdır,
əks halda üç yüz səhifəlik kitabı yüzüncü səhifədə
tərk edib gedəcək.
Sosial şəbəkələrin
yaratdığı ədəbi
kriteriyalar da mövcuddur. Gündəliyi xatırladan şəxsi
profillərimizdə bəzən
özümüzün də
sonralar fərqinə vardığımız mükəmməl
detallar yüz-yüz əlli bəyənmə ilə adi status kimi görünür.
Yenidən o paylaşımlara baxanda mini esse oxuyurmuşuq kimi təəssürat yaranır.
Dünyada bu cür esselərə "sms-esse"
adı verilib. Məktubların tarixə qovuşduğu
illərdə, elektron
poçtun daha sərfəli ünsiyyət
vasitəsinə çevrildiyi
gündən məişət
dialoqları da ədəbi müstəviyə
keçdi, təbii ki yaradıcı insanlar üçün.
Dəyişən bircə şey
var idi; yazıçılar öz
arxivlərini daha rahat formada yaradırdılar.
Bu gün "göndərilmişlər"
siyahısında nə
qədər dəyərli
materialın olduğuna
bir neçə il sonra
diqqət edəcəyik.
Markez yazmağın
xatırlamaq olduğunu
deyirdi. Nəyi xatırlayırıqsa, onu yazırıq. İlon Maskın son ixtirasından
sonra Markezə bir qədər şübhə ilə yanaşmağa başladım.
Çünki təxminən
otuz-qırx il
sonra xatırlamaq feili öz anlamını
itirəcək. Yaddaşımız bütün materialları
depolar şəklində
müəyyən zaman
periodunda bizə göstərəcək. Yəni unudacağımız
bir şey, bir kəs qalmayacaq.
Mədəni inqilabın ən pik həddini yaşayan dünyada ədəbiyyat yenə gərəkli, yenə dəbdə olacaq. Başqa üslubda,
başqa mövzularda,
başqa imzalarda.
Heç
bir texnoloji cihaz, süni beyin fərdin təkliyini, tənhalığını
aradan qaldıra bilməyəcək. Sosiallaşan dünyada hamı tək qalır. Təkliyin ən yaxşı yoldaşı isə ədəbiyyatdır. Dəyişməyən bircə şey var; adamlar Marsda
da olsa, tənhalıqlarını Kafka ilə, sevgilərini Prustla bölüşməkdən
həzz alacaqlar.
09.08.19
Rəvan
CAVİD
525-ci
qəzet.- 2019.- 17 avqust.- S.13.