Azərbaycan dilinin Tivi
şivəsinə aid izahlı
lüğət
Dilin lüğət
tərkibi hər bir millətin məişətini, etnoqrafiyasını,
adət-ənənəsini və digər dəyərlərini əks
etdirmək baxımından
gərəkli mənbədir.
Millətə və xalqa aid olan dəyərləri qoruyub saxlayan mənbələrdən biri
də dialekt materiallarıdır. Ona görə də
dialektoloji materiallar xam bir material kimi diqqət mərkəzində saxlanılmalıdır.
Bu sahəyə dair indiyə qədər aparılmış
tədqiqatlar arzu olunan səviyyədə olmamışdır. Bunun obyektiv
və subyektiv səbəblərini qeyd etməmək olmaz. Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, uzun
müddət (Sovet dövründə) dialektoloji
tədqiqatların aparılmasına
imkan yaradılmamışdır.
Düzdür, XX əsrin 60-cı illərində Azərbaycan
dilçi-liyində bir
sıra dialektoloji tədqiqatlar aparılmışdır.
Ancaq bu tədqiqatlar sonralar ənənə şəklini almamış,
müntəzəm bir
işə çevrilməmişdir.
Daha doğrusu, bu istiqamətdəki tədqiqatların
ənənə şəklini
almasına, müntəzəm
tədqiqatların aparılmasına
imkan yaradılmamışdır.
Nəticədə dialektoloji tədqiqatlar
yarımçıq qalmış,
Azərbaycan dilinin dialektləri, şivələri,
ləhcələri tam şəkildə
tədqiqat mövzusuna
çevrilməmişdir. Onu da qeyd edək
ki, Sovet dövründə dilçiliklə
bağlı tədqiqatların
böyük əksəriyyəti
məzmundan daha çox formaya xidmət etmişdir.
Bu mənada dialektologiya
ilə bağlı tədqiqatların dilin mahiy-yət və məzmununa xidmət etməsi o vaxtkı dil siyasətinin tələblərinə uyğun
olmamışdır. O vaxt məzmunca sosialist yönümlü dilçilik tədqiqatları
aparıcı mövqedə
olmuşdur. Təbii ki, belə olduğundan dialektoloji ekspedisiyalar da azalmış, o vaxt ənənə şəklini
ala bilmədiyindən sonralar
tamamilə unudulmuşdur.
Dialektoloji ekspedisiyaların azlığı və sonralar tamamilə unudulması saysız-hesabsız
dialekt faktlarının
"ölü" sözlərə
çevrilməsi ilə
nəticələnmişdir. Yaşlı nəslin nümayəndələri
öz sinəsində
çoxlu sayda dialekt nümunələrini
dünyasını dəyişərək
özləri ilə aparmış, gərəkli
dil faktlarını
"ölü" bilgilərə
çevirmişdir. Xüsusilə, XX əsrin 70, 80 və
90-cı illərinin əvvəllərinə
qədər bu sahə diqqət mərkəzindən kənarda
qalmışdır. XX
əsrin 90-cı illərindən
sonra bütün sahələrdə olduğu
kimi, dialektologiya sahəsində də görüləcək işlərə
təəssübkeşliklə yanaşılmışdır. Ancaq uzun müddət bu sahədə tədqiqatlar ənənə
şəklini almadığı
üçün tədqiqatçılar
çətinliklərlə qarşılaşmışlar. Bundan başqa, dialektoloji ekspedisiyaların aparılmaması
bu istiqamətdə görüləcək işlərə
əngəllər törətmişdir.
Onu da qeyd edək
ki, digər türkdilli xalqlarla müqayisədə Azərbaycanda
bu sahədə görülmüş işlərin
nəticələri daha
məqbuldur. Bu da, təbii ki, Azərbaycan dilçilərinin, dialektoloqlarının
milli təəssüb-keşliyi
ilə bağlı olan missiya kimi
qiymətləndirilməlidir.
XX əsrdə - 80-ci illərin
sonunda və 90-cı illərin əvvəlində
Azərbaycanda baş verən ictimai-siyasi proseslər gündəmə
bir sıra həlli əhəmiyyət
kəsb edəcək məsələləri gətirdi. Milli özünüdərk
prosesi getdikcə geniş vüsət aldı. Milli məzmun kəsb
edən hər bir məsələ alimləri, ziyalıları
düşündürməyə başladı. Bu mənada dilçiləri
düşündürən və narahat edən ən vacib məsələlərdən
biri dialektoloji tədqiqatların aparılması
oldu. Ancaq mövcud ictimai-siyasi
vəziyyət bu istiqamətdə uğurlu
tədqiqatların aparılmasının
qarşısını aldı.
İki yüz mindən çox Qərbi Azərbaycandan gələn
azərbaycanlıların Azərbaycanın
müxtəlif ərazilərinə
səpələnmələri, o cümlədən, Qarabağ
ərazisindən qovulan
azərbaycanlıların müxtəlif
yerlərdə məskunlaşması
dialektoloji tədqiqatların
aparılmasına maneçilik
törətdi. Qaçqın və köçkün soydaşlarımızın bir-birindən
təcrid olunaraq yaşaması sistemli dialektoloji tədqiqatların
apa-rılmasının qarşısını
aldı. Qərbi Azərbaycandan
və Qarabağdan qaçqın və köçkün düşən
soydaşlarımızın böyük bir nəsli dünyasını
dəyişdi. Onlardan dialektoloji
bilgilərin toplanmasına
imkan olmadı. Dialektlərimizdə mədəniyyətimizi, məişətimizi, həyat
tərzimizi əks etdirən saysız-hesabsız
dialekt sözləri
"ölü" sözlərə
çevrildi. Bununla da
böyük bir mənəvi xəzinəni
itirdik. Nəsillər dəyişdi və
yaşlı nəsil,
dünyasını dəyişən
nəsil özü ilə böyük bir mənəvi sərvəti apardı.
Bu sərvət ulularımızdan bizə
qalan unudulmuş bir mirasa çevrildi.
Unudulmuş bu miras təkcə dialekt sözlərinin unudulması "ölü"
sözlərə çevrilməsi
deyil, həm də mədəniyyətimizə,
məişətimizi, etnoqrafiyamıza,
adət-ənənəmizə aid bir sıra dəyərlərin
unudulması və
"ölü" dəyərlərə
çevrilməsidir. Açıq
deyək ki, ermənilər təkcə
bizim torpaqlarımıza
təcavüz etməyib,
həm də milli-mənəvi dəyərlərimizə
təcavüz edibdir. Ermənilərin təcavüzünün nəticəsini heç nə ilə ört-basdır etmək, heç nə ilə əvəzini çıxmaq, yaxud da əvəzini qaytarmaq mümkün deyildir. Bu ermənilər
tərəfindən Azərbaycan
xalqına yönəldilmiş
ən böyük geno-siddir. Belə bir genosidin mahiyyətinə dünya varmaq istəmir, ya da nədənsə
varmır. Ancaq bu,
real bir tarixdir. Bu tarixi nə
unutmaq olar, nə də buna biganə qalmaq olar. Yəqin ki, tərəqqipərvər
dünyanın nə vaxtsa həqiqət naminə, haqq naminə ermənilərə
qarşı divanı
qurulacaqdır. Bütün bu
həqiqətlərlə yanaşı,
biz yerimizdə saymamalıyıq.
Dialekt və şivələrimizə
aid dil faktlarını
toplamalı, nəşr
etdirməliyik. Bu mənada
filologiya üzrə elmlər doktoru Sərdar Zeynalın və filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru, dosent Elşad Abışovun birgə hazır-ladıqları
"Tivi şivəsinin
izahlı lüğəti"
adlı monoqrafiya aktuallığı, eləcə
də elmi əhəmiyyəti ilə
gərəklidir, dəyərlidir.
Monoq-rafiyanın əhəmiyyətini
aşağıdakı kimi
qruplaşdırmaq olar:
1. Bu əsər dialektoloji tədqiqatların aparılmasının
nə qədər vacib olduğunu dilçilərin nəzərinə
çatdırır. Yada salır
ki, Azərbaycan dilinin dialekt və şivələrinin
milli maraqlarımıza,
həm də dövlətimizin ideologiyasının
tələblərinə uyğun
şəkildə araşdırılması
vacib bir işdir. Müəlliflər "Tivi şivəsinin izahlı lüğəti"
əsasında bu işi bir nümunəyə,
örnəyə çevirmişlər.
2. "Tivi şivəsinin izahlı lüğəti"
Azərbaycan dilinin dialekt və şivələri arasında
olan əlaqələri
üzə çıxarmaq
baxımından da böyük əhəmiyyət
kəsb edir. Məsələn, Tivi şivəsindəki ağartı
(süddən hazırlananan
məhsullar, qaymaq, pendir, şor), anac (toyuq), avazımaq
(rəngi qaçmaq, rəngi solmaq), bab (tay,
bərabər), cada (tapdanmış), caydaq (uzun, arıq, uzundıraz, yöndəmsiz),
cılxa (xalis, bütöv, tam, olduqca, tamamilə, büsbütün),
çatı (kəndirdən
və s.dən hörülmüş yoğun
ip) və s.
3. "Tivi şivəsinin izahlı lüğəti"ndə
bir sıra numerativ sözlər verilir ki, bu
da Azərbaycan
dilindən zəngin numerativ sisteminə malik olduğunu təsdiq edir. Məsələn, cələb (dəstə
mənasında - bir cələb kəklik), ibçin (dəst mənasında - bir ipçin at mıxı) və s.
4. "Tivi şivəsinin izahlı lüğəti"ndə xeyli sayda isimlər (məs: cənə, cıqqır, çatı, dələmə, dingə, həvə və s.), sifətlər (məs.: caydaq, cantaraq, cıvırıq, cingənə, qısraq və s.), feillər (məs: cırnamaq, çimçişmək, eydirmək, ilinmək, ovşarlamaq və s.) və digər nitq hissələri özünə yer almış-dır. Daha doğrusu, lüğətə daxil edilmişdir. Bunların hamısı dilimizin zənginliklərini yaşadan dialekt faktları kimi maraqlı və əhəmiyyətlidir. Deməli, Azərbaycan dilinin bütün zənginliklərini yaşadan dialektlərimiz, şivələrimiz, ləhcələrimiz tam şəkildə tədqiq edilməlidir. Hər bir kəndin, qəsəbənin, bölgənin dialekt xüsusiyyətləri nə qədər dərindən öyrənilərsə, dilimizin imkanları bir o qədər daha çox üzə çıxar.
Filologiya üzrə elmlər doktoru Sərdar
Zeynalın və filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru, dosent Elşad Abışovun
hazırladığı "Tivi şivəsinin
izahlı lüğəti" adlı əsəri Azərbaycan
dilinin dialektologiyasına sanballı
töhfə kimi qəbul etmək olar. İnanırıq ki,
bu monoqrafiya gələcəkdə
bu sahə ilə bağlı yeni-yeni tədqiqat əsərlərinin
yazılmasına stimul verəcəkdir.
Buludxan
XƏLİLOV
Filologiya
üzrə elmlər doktoru, professor
525-ci qəzet.- 2019.- 19 mart.- S.7.