100 il əvvəl Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin zəfərlər tarixindən səhifələr
Ərazi
məsələsindəki müvəffəqiyyətimiz
Lənkəran düşmənlərdən təmizləndi.
Muğana çəkilən xaxollar Azərbaycan ordusunun
vürudi üzərinə silahlarını təslim etməgə
başladılar.
Qarabağ erməniləri Azərbaycan hakimiyyətinə
boyun qoydular.
Naxçıvan, Şərur və Dərələgöz
qəzaları həqsiz olaraq kən-disinə təhəkküm
etmək istəyən erməni soldatlarını məmləkətdən
çıxartdılar.
İşdə mətbuatı-milliyyənin son həftələr
içərisində nəşr etməkdə olduğu
mühüm xəbərlər silsiləsi.
Azərbaycan Cümhuriyyətinin ərazi məsələsindəki
maəql tələbatı ilə aşina olanlar bu xəbərləri
oxurkən hökuməti-hazirənin müvəffəqiyyətini
təslim məcburiyyətində qalacaqlardır.
Demək olur ki, kabinə proqramının bu fəsli
haman-haman tətbiq edilmişdir.
Bu nöqteyi-nəzərdən bundan doqquz ay əvvəlki
vəziyyətimizlə şimdiki vəziyyətimiz müqayisə
edilərsə görünür ki, bir çox bədbinlərin
təsəvvürü ilə imdiki böyük bir müvəffəqiyyət
Azərbaycan xəlqinin nəsibi olmuşdur.
Doqquz ay bundan müqəddəm ümumi vəziyyəti-siyasiyyənin
dəgişməsi ilə ingilislərin Azərbaycana qədəm
qoyduqları zaman bütün mövcudiyyətimiz təhlükədə
təsəvvür oluyor, daxilən dəxi Qarabağ, Lənkəran,
Borçalı kibi vətənin ayrılmaz parçaları
bizi tanımayan yabançı əllərdə bulunuyordu. Naxçıvan,
Şərur və Dərələgöz qəzaları ilə
Sürməli və sair bu kibi Azərbaycan əhalisi ilə məskun
olan vilayətlərimizin müqəddəratı dəxi mərkəzdən
uzaq olmaları həsbilə olduqca qaranlıq bir şəkildə
idi.
Bu gün ingilisləri dostanə bir şəkildə
yola saldıqda ərazi məsələmizin də daha
müvafiq bir şəkildə həll edilmiş olduğunu
görüyoruz. Təbii fövqdə zikr olunan məsələlərdən
başqa ərazi proqramına daxil olub bir an
əvvəl həllini tələb edən Zəngəzur məsələsi
ilə Borçalı məsələləri vardır.
Fəqət bunlardan birincisi yaxın bir zamanda həll
olunacağı kibi o birisi də müttəfiqlərimiz
Gürcüstan ilə sülhən həll oluna biləcək
bir hala qoyulmuşdur. Hər halda bu məsələ bizi kəndisi
ilə bərabər daha mühüm bir təhlükeyi-ümumiyyə
qarşısında bulunduğumuz və bu təhlükənin
rəfi üçün silah arkadaşı olduğumuz
Gürcüstan ilə pozuşduracaq mahiyyətdə degildir.
Şu surətlə Nəsib bəy kabinəsi
başlıca məqsədləri içərisində ən
mühimini təşkil edən ərazi məsələsini əsasən
həll etmiş kibidir.
Şimdi ərazi məsələsi degil, Azərbaycan
üçün hüdudunu təyin və təmin etmək məsələsi
qalıyor ki, bu bir tərəfdən zamanə, digər tərəfdən
tədabili-siyasiyyəyə və ələlümum da
qüvayi-əskəriyyəyə bağlı bir məsələdir.
Təbiidir ki, kabinəsinin digər xüsusatı-idarədəki
gördüklərini bir tərəfə qoyub yalnız bu
xüsusdakı tətbiqatını alırsaq kəndisini təyin
ilə iki məqsədlərinin yüzdə əllisində
müvəffəq olduğuna hökm etmək məcburiyyətindəyik.
Kabinənin bu xüsusdakı müvəffəqiyyəti
heç şübhəsiz ki, əskəri təşkilatımızda
göstərilən fəaliyyətlə müvəffəqiyyətə
bağlıdır.
Bundan dörd ay əvvəl əskərlərimizdə fərarilik
vardı. Xəlq lazım olduğu həvəslə əskər
vermiyordu. Təşkilati-əskəriyyəmizdə
nöqsan vardı. Bilxassə xəstəlik
əskərləri qorxuduyordu. Əskərlər
iaşələrindən şikayət ediyorlardı.
İştə o zaman Azərbaycan Cümhuriyyətinin təlimati-mülkiyyəsi
də təmin edilmiş degildi. Şimdi tamamiyyəti-mülkiyyəmiz
felən təmin edilməgə mütənasib olaraq
qüvayi-əskəriyyəmizin kəmiyyət və keyfiyyətini
nəzəri-etinaya və mühakiməyə alırsaq
görüyoruz ki, bu iki hal arasında bir növ münasibət
vardır.
Ordumuz əlhəmdülillah sağlam, fərarimiz yox
kibi, xəstəliklər yox, məmləkətin
nöqteyi-mühimmisində ümidli olaylar duruyor. Lənkəran, Qarabağ,
Naxçıvan təslim oluyor.
Bu gün deyə biləriz ki, qismi-küllisində təmin
edilmiş olan Azərbaycan ərazisi üzərində yaşayan
türk xəlqində getdikcə möhkəmləşən
fikri-istiqlal və fədakarı nəticəsində
cümhuriyyətimiz daxili əngəllərdən təmin
edilmişdir.
Bu gün bütün xəlqimizi, hər bir vətəndaşı
əndişədar edəcək bir məsələ varsa, o da
Şimaldakı qüvvənin təhdididir. Fəqət
daxildəki məsələmiz həll olunduğu bir zamanda bu
kibi təhlükələr istiqlalını göz bəbəyi
kibi qorumağa and içmiş olan bir millət
üçün qorxulu olamaz.
Yetişər ki, hökumət idarəsi ilə əlaqədar
olan bəzi siyasi məhfillərimiz ümuri-idarədəki əsaslı
müvəffəqiyyətləri gözdən uzaq buraxıb
da əksərən prinsipdən ziyadə bir takım şəxsi
təmayülatə qapılıb siyasət oyunu
çıxartmasınlar.
Bitərəf xəlq əlbəttə görüyor ki,
bu qədər dedi-qodularla bərabər hökumət
tutduğu yol ilə ciddiyyətlə gediyor və digər məsail
arasında pək həqli olaraq məsələnin
canını təşkil edən xarici siyasətlə ərazi
məsələlərində gündən-günə müvəffəqiyyətlərə
nail oluyor. Böylə iki yeni böhranlar törətməgə
mətlub olan "tənqid"lərin cavabı nə
olduğunu əfkari-ümumiyyə kəndisi verər.
"Azərbaycan",
28 ağustos 1919, ¹262
Ordumuz zəfərdə
Müşkülatlı
günlərdə dəxi qərəzləri unuda bilməyən,
hesablarını sabaha qoymaq istəməyən
"siyasi"lərimizin, giriftarlığımızdan
istifadə eləməyi unutmayan rəqiblərimizin, talein
qaş çatmasını görüncə zəhərxəndələrlə
gülən düşmənlərimizin bilərək-bilməyərək
əfkari-ümumiyyədə doğurduqları böyük
bir şübhə vardı.
Əcəba,
Əskəranı təkrar alacaq, Qarabağ
üsyanını basdıra bilə-cəkmiyiz?!.
Aprelin
birində Məclisi-Məbusan kürsüsündə
hökumət naminə məlumat verən daxiliyyə naziri hər
kəsi düşündürməkdə olan bu suala:
"Yaxın bir zamanda Qarabağda bərhəm olan
intizam və asayiş təkrar bərqərar olur!" deyə
cavab veriyordu.
Fəqət
ürəkləri siyasəti-vəsvas ilə dögünən,
dilləri isə xeyrə pək də alışqın
olmayan münəqqid məbuslar isə bu mətin bir etimadla
söylənən bəyanata qarşı zəhərxənd
istehza fırlataraq:
- Bu
hökumət yapamayacaqdır! - diyorlardı.
Məbusanda bu qədərlik bir kinayə ilə millətin
ümid və imanına rəxnə vuran "bədniyyətlik"
əfkari-ümumiyyəyi yasamiz xəbərlərlə əziyor,
ümumi bir həyəcan doğuruyordu.
İmanları qəvi, təbiətləri nikbin
olanlarımız hər nə qədər bunun "iki
günlük" bir məsələ olduğunu bəyan
ediyorlardısa da təvəhhüm tamamilə ortadan
qalxmıyordu.
Böylə ikən mübahisəyə gənc ordumuz
müdaxilə etdi. Bütün Azərbaycanı başdan-başa sürurə
qərq edən bir xəbər gəldi:
- Əskəran
alındı!
Əskəran erməni asilərinin əhdi-şəkinanə
bir surətdə gecə basqını yaparaq ələ
keçirdikləri bir istehkam idi.
Bu istehkam bir boğaz üzərində vaqe olub iki tərəfində
vaqe olan yüksək sərtlər tamamilə erməni
köyləri tərəfindən məskundur.
Qarabağın Dardanelini təşkil edən bu
keçid tarixdə çox böyük orduların
qabağını saxlıyaraq çox böyük müdafiələrə
şahid olmuşdur. Burada beş yüz fədakar və
müsəlləh adam olursa firqələrin
qabağını saxlaya bilər. Keçidin ətrafı dəxi
asi erməni köylərindən ibarət
olunca təsəvvür etməlidir ki, cavan Azərbaycan əskəri
nə kibi bərk bir səngəri almaq vəzifəsilə
müvəzzəf idi.
Qəhrəmanlarımız öhdələrinə
götürdükləri vəzifəyi parlaq bir surətdə
ifa etdilər.
"Ya Allah, Əskəran yenə bizimdir!"
deyə millətin qəlbinə girib də vəsvəsələr
çıxaran xənnası susdurdular.
Cəbhədən
dönüb gələn bir arkadaşımız əskərlərimizin
xudapəsəndanə bir surətdə
dögüşdüklərini anlatırkən diyordu ki,
Daş Başı hücumuna hazırlanan bir əskərə
"haraya gediyorsunuz" - deyə sorduğum zaman "Daş
Başına gediyoruz ki, onu baş daşı edəlim"
cavabını verdi.
İştə
həpimizə nümunə olacaq əzm və ümidin
şairanə bir misalı!
Əskəran zəfəri ordumuzun yapdığı təcrübələr
içərisində demək olur ki, ilk zəfərdir. Lənkəran
səfəri yalnız ordunun səlaməti ilə həll
olunmuş, orada silah sınamağa ehtiyac qalmamışdı.
Zəngəzur hadisəsi hər nə qədər
ordumuzun şücaətini göstərmişdisə də, nəticə
etibarilə bir zəfər olamamışdı.
Əskəran artıq gənc ordumuz üçün həqiqi
bir sınaq oldu. Lilla-hilhəmd ki, bu sınaq Azərbaycanın taleinə
inanan bütün mömin qəlblərə sevinc verdi, vəsvəsəli ürəklərə
dayaq oldu.
Düşmənin
xəyanətinə qarşı mahiranə bir surətdə
müqabilə edən Şuşa və
Xankəndi qarnizonları ilə vuruşacaq bu qəhrəman
qüvvətlərimiz artıq əmin olalım ki, erməni
macəraçılığına qəti bir intəha verərək
Qarabağ məsələsini birdəfəlik həll edəcəkdir.
-
Yaşasın gənc ordumuz! Ulu tanrı zəfərlərini
çoxaltsın!...
Ordumuzun zəfərindən bəhs edərkən məmləkətin
hər tərəfindən axıb gələn fədakar
könüllülərimizdən uzun-uzadıya bəhs etmək
istəmədim, çünki ordu millətin qabiliyyəti-müdafiəsini
təsdiq edən bir qüvvətdir. Ordunun zəfəri
millətin, millət fədailərinin zəfəri deməkdir.
Müzəffər ordumuza verilən səlah ordu ilə bərabər
qanını axıdan bütün fədailərə aiddir. Səyləri məşkur,
ruhlar şad olsun!
M.Ə.Rəsulzadə
"Azərbaycan",
6 nisan 1920, ¹68
Məsuliyyətimiz
artdı!
Məqaləmizin ünvanını oxuyan qarelər, əcəba,
nə oldu? Könül arzu etməyən bir hadisəmi oldu?
- deyəcəklərdir.
Fəqət
heç də təlaş edilməsin: könlü rəncidə
edəcək bir hadisə yox, biləks sevincli vəqələr
vardır!
Bir il altı aydan ziyadə ana vətəndən
ayrı düşüb müxtəlif rəngli macərapərəstlərin
əlində əsir qalan Lənkəranımız, o ərzaq
ambarımız lillahülhəmda əda əlindən
qurtardı. Yeni ordumuzun ilk səfəri müvəffəqiyyətlə
keçərək Muğanda bərkişən igirmi minlik
silahlı rus qüvvətini təslimə məcbur edərək
onlarca top, pulemyot və minlərcə tüfəng, fişəng
və mərmilər aldı.
Qarabağ, vətənimizin o gözəl bucağı həyati-iqtisadiyyəmizi
parçalayan, sularımızın başını tutaraq
bizi fəlc bir halə qoymaq istəyən inadlı
qomşularımızın israrından qurtardı.
Fəzlə qanlara məhəl vermədən erməni əhalisi
məsələnin sülhən həllini iltizam edərək
Azərbaycan hakimiyyətini qəbul etdilər.
Naxçıvan, şəraiti-təbiiyyəsi ilə həqiqətən
də "nəqşi-cahan" olan o Azərbaycan ölkəsinin
ayrılmaz qitəsi qəhrəman və fədakar
övladının himməti sayəsində aldanaraq ayrı
düşdügü vətənə qovuşmaq
üçün üsyan həqqindən istifadə etdi. Naxçıvan asi Ermənistan ordusunu hüdudu xaricinə
atdı.
Ortada ürək ağrısını və məqsədlərimizi
təhdid edərək duran Zəngəzurun da yaxın zamanda zərərsiz
bir halə qoyulub Astara çayı və Samur
köprüsündən tutub, Araz nəhri ilə Culfa
köprüsünə qədər maneəsiz bir yol
açılacağını ümid edə biləriz.
Azərbaycan ərazi mətalibi bu surətlə
qismi-mühümi ilə həll edilmiş deməkdir. Cümhuriyyətimizin
hakimiyyəti təhtinə keçən və ərazi
daxilində zamanımızdakı əhvali-fövqəladəyə
nəzərən nisbi bir əmniyyət və intizamın dəxi
hökmfərma olduğunu inkar olunamaz.
Böylə bir zamanda məmləkətimizdə bulunan
xarici ingilis qüvvəti neçə gündür ki,
toprağımızı tərk edib getmişdir. Ayın 26-dan
etibarən Azərbaycan həqiqətən də müstəqil
olub kəndi qüvvətinə qalmışdır.
Bu günə qədər İngiltərə
komandanlığının buradakı hüzuri idareyi-məmləkətdəki
məsuliyyətimizi bizimlə bölüşüyordu. Bu məsuliyyət
təqsimi yalnız maddi və müəyyən şeylərdə
degil, mənəviyyatda da vardı. Xəlqin
ruhiyyatı bilxassə türk olmayan azərbaycanlıların
mənəviyyatı üzərinə bunun böyük bir təsiri
vardı. Halbuki imdi iş böylə degildir. Tamamilə özümüzə buraxılmış
bir haldayız.
Bu vəqtə qədər Azərbaycan daima xarici bir
qüvvət sayəsində durmuşdur. Bir zaman
türklər gəldilər, bizi mühəqqəq
ölümdən qurtardılar. İngilislər
zamanında idarə və hürriyyətlərimizin daha ziyadə
kökləşməsinə çalışa bildik. Kəndi qüvvətimizə inanmayan bir çox
süst ünsürlərimizlə düşmənlərimiz
bu dövrlərdəki müvəffəqiyyətlərimizi
özümüzdən ziyadə xarici təsirlərə
bağlamaq istiyorlar. İngilislər
olmasaydı bunu yapamaz, onu doğrultamaz, öz qüvvətinizlə
idarə edə bilməzdiniz; diyorlar. Bunu
burada bizim üzümüzə qarşı açıq
degil, kinayə ilə ehsas etdiriyorlarsa da, xaricdə, Avropada
müttəfiq qəzetələrində aşkara
söylüyorlar. Diyorlar ki, azərbaycanlılar
asiyalı bir millətdirlər. Özlərini
hürriyyətlə idarədən acizdirlər. Hələ xristian millətlərini heç idarə
edə bilməzlər.
Bu, həqqimizdə söylənən böhtanların
ümumi bir şəkli-ifadəsidir. Yoxsa düşmənin
qələmindən, dilindən çıxan böhtanları
nəql edəcək olursaq tüklər ürpər.
Bu böhtanları daha əvvəlcə də söyləmişlərdi. İngilislər
buraya gəldikləri zaman o böhtanlarla zəhərlənmişlərdi.
Bunun üçün də bundan doqquz ay əvvəl
hissiyyatımıza toxunulmuş, mənəviyyatımız təhqir
edilmişdi.
Fəqət əhval ilə vasitəsiz aşina olan
avropalılar, əzcümlə ingilislər işin əksini
gördülər. Və buradan gedərkən bizim ən iyi
məruflarımız olaraq getdilər. Avropadan
aldığımız xəbərlər dəxi İngiltərə
mənabei-rəsmiyyəsi tərəfindən həqqimizdə
verdigi məlu-atın lehimizdə olduğunu təyid etməkdədir.
Fəqət imdi tamamilə kəndi-kəndimizə tərk
edildigimiz bu zamanda məsuliyyətimiz daha ziyadə artır. Çünki
görəcəgimiz işə müdaxilə edən yox,
istiqlalımızı təhdid edən nə maddi, nə də
mənəvi bir qüvvət var. Bu günə qədər
olan müvəffəqiyyətlərimizi düşmənlər
xarici təsirə çıxa bilərlərdi. Bu gün isə onu da yapamazlar.
İstiqlalımız təsdiq olunacaqmı? - bu bir
sualdır. Fəqət istiqlalımız felən
mövcuddur - bu bir həqiqətdir.
Bu həqiqəti
hüsni-idarə edər, bu həqiqət zamanında
özümüzün həqiqətən istiqlala şayəstə
bir millət olduğumuzu isbat edərsək, o zaman əmin ola biləriz ki, yuxarıdakı suala müsbət
bir cavab alacağız.
Bu sualın cavabı üçün daha bir neçə
ay gözləmək lazım.
Ehtimal ki, üç-dörd ay sonra sülh konfransı
Zaqafqasiya hökumətləri həqqində bir qərar verər. O qərar alıncaya qədər
özümüzü həm daxildə zühur edəcək,
həm də xaricdən gələ biləcək əmri-vaqelərdən
qorumalıyız.
Bu xüsusda Avropa əfkari-ümumiyyəsi, bilxassə
sülh konfransı və müttəfiq məhfilləri
üzərinə icrayi-təsir edəcək vəqələr,
heç şübhəsiz ki, hazırkı vəziyyətin,
imdiki nizam və asayişin mühafizəsi şərtdir. Fəqət
şəraiti-nizam müsəlman olmayan millətlərlə
olan münasibat və rəftarımız olacaq.
Düşmənlərimiz çoxdur - bunu biliyoruz. Düşmənlərimizin
bizə qarşı ən böyük silahı bizi
özümüzdən olmayan millətləri idarə edə
bilməmək töhmətidir. Biz, bizdən
olmayanları kəsər, qaba qarşılarmışız.
Bu isnadın sırf böhtan olduğu yenə Lənkəran,
Qarabağ məsələləri ilə Gəncədə
yaşayan ermənilərin bu günə qədər
burunlarının olsa da qanamadığı ilə sabitdir. Fəqət
bunu daha qüvvətli bir surətdə isbat etmək günləri
şimdidir.
Bu şərtdən sonra məmləkətimizi daxili
ixtilallardan, anarşidən, bolşevizm bəlasından
saxlamaq dəxi böyük vəzifədir. Çünki bir an əvvəl Qafqasiyaya gəlmək istəyən
Denikinin Avropaya qarşı məram anlatması
üçün yeganə bəhanə "bolşevizm" bəhanəsidir.
Məmləkətimizi bolşevizmdən əmin
saxlarsaq bununla Şimal təhlükəsinə qarşı
siyasi bir üstünlük qazanarız.
Üç-dörd ay bu surətlə məmləkəti
idarə edərsək sülh konfransından bizi tanıyacaq
bir qərar almaq ümidi pək o qədər də uzaq
degildir. İngilis ordusu buradan gediyorsa da Avropa ilə
münasibatımız qət olunmuyor. Sülh
konfransı naminə Zaqafqasiya hökumətləri nəzdinə
məmur olaraq amerikalı Qaskel təhti-riyasətində bir
komissarlıq təyin edilmişdir. Qaskel
Ermənistana gəlmiş, Gürcüstana gəlmiş,
yaxında Bakıya da gələcəkdir. Bundan əlavə İngiltərə xariciyyə nəzarəti
tərəfindən yenə Zaqafqasiya hökumətləri nəzdinə
təyin olunmaq üzrə Vurdrop riyasətində bir heyəti-məxsusə
göndərilmişdir. Vurdrop müstəşriqlərdən
olub olduqca alim bir zatdır. Türkcə,
gürcücə və ermənicəyə aşinadır.
Vəzifəsi bu vəqtə qədər olan əskəri
komandanlıqlar kibi degil, sırf siyasi və iqtisadidəndir.
Bunlardan əlavə İtaliya hökuməti tərəfindən
dəxi polkovnik Qappa təyin olunmuşdur. Bu
dəfə Qappa komandanlığın degil, xariciyyə nəzarəti
məmurudur.
Bunlar tamamilə Zaqafqasiya hökumətini tanımaq demək
degilsə də, yarım tanımaq kibi tələqqi oluna bilər. Bilxassə
Vilsonun sözlərini dəxi burada yada salmalıyız.
Amerika Rəisi-Cümhuri Parisdəki sülh heyətimizlə
görüşürkən Zaqafqasiyanın bir cümhuriyyəti-müttəfiqə
şəklinə girməsinin daha ziyadə mətlub
olacağını söyləmişdir. Sülh
konfransı tərəfindən Rusiya hökuməti olaraq
tanınan Kolçak komandanlığına dəxi Zaqafqasiya
cümhuriyyətlərinin vəziyyəti-hazirəsinə təcavüz
etməmək yolunda verilən dəstur bu nöqteyi-nəzəri
işıqlandırmaqdadır.
Bu əlamətlər, əlbəttə, bizə ümid
veriyor ki, hər halda Zaqafqasiya hökumətlərinin müqəddəratı
Rusiyadan ayrı olaraq tələqqi edilər.
İştə bu əlamətlərə əhəmiyyət
verərək əlimizə keçmiş istiqlal felimizi daha
ziyadə ciddiyyət və əhəmiyyətlə müdafiə
etməliyiz.
Ayın 26-dan etibarən millət tamamilə kəndi
müqəddəratına kəndisi hakim bir vəziyyətdədir.
Bu vəziyyəti qan bahasına, can bahasına olsa da əldə
saxlamaq boynumuzun vəzifəsidir.
Bir tərəfdən zövqi-istiqlal, digər tərəfdən
vəzifə məsuliyyəti ilə böyük olan bu
günlərdə hökumətə tədbir və qətiyyət,
firqələrə həmiyyət və etidal, millətə
ciddiyyət və fədakarlıq lazım.
Əvət, möhtərəm qarelər,
istiqlalımıza felən nail olmaqla böyük bir
zövqi-milli duyuruz. Fəqət bu zövq biliniz ki, məsuliy-yətimizi
artdırıyor.
Məsuliyyətdən
qorxalım, vəzifə başına qoşalım!
M.Ə.Rəsulzadə
"Azərbaycan",
29 ağustos 1919, ¹263
Həşəmətli
bir gün
(Müsavat
məsləkinin elani-zəfəri)
28 Mayıs.
Üç
boyalı bayraqlara örtülmüş dər və divar, rəngin
və zəngin xalılarla bəzənmiş pəncərə
və balkonlar, sokakları doldurmuş təmənnak gözlər,
mütəbəssüm çöhrələr, göylərə
inikas edən elektrik ziyalı lampalar, Parlaman
qarşısında məhşəri-kübrayı andıran
o on minlərcə qəfalı izdiham, hürriyyət
meydanında Şollar suyunun bir sərinlik nəşr edərək
yüksəklərə fışqıran fəvvarəsi
yanında sərbəstliyi bəsait olaraq duran əskərlər,
əskərlərin hökumət rəisi təbrikinə
müqabil "Yaşa! Yaşa! Yaşa!" deyə
böyük meydanı dolduran möhtəşəm sədaları
və bu sədaya bir inikas olaraq yerdən, göydən, hər
yandan qopan alqışlar, küçələrdə gəzişən
izdihama ağ çarşaflarilə lətif hüsn və
şairanə bir məna verən xanımlar, musiqi tərənnümatına
qovuşan "Yaşasın!" sədaları, natiqlərin
same ilə bərabər qəlblərə verdigi həyəcan
və təhsislər, türk mətbəə işçilərinin
tarix təbaəti, aktyorlarımızın da ələlümum
mazimizi canlı bir surətdə təşhirlə paytaxt
küçələrini gəzişmələri,
"kiçik" əskərlərin "böyük"
toplar və "son sistemli" tüfənglə rəfilə
etmələri, daha nələr, nələr - iştə
İstiqlal Günü paytaxtımızın aldığı
mənzərənin səthi bir surətdə çizilən
xütuti-əsliyəsi...
Bakı
tarixinin bəlkə də bu ana qədər qeyd eləmədigi
bu böyük gündə bir çoxları kəndi-kəndilərinə:
Əcəba,
bu uykumudur!? - diyordular.
Əvət, bu Azərbaycan tarixinin ən böyük həqiqətini
təşkil edən gün o qədər xariqüladə idi
ki, uykuya bənziyordu.
Fəqət bu həqiqəti bundan iki sənə əqəll
Mayısın 28-də şənglər yapan xəlq
bugünki kibi təsəvvür və xəyal etməmişdisə
də, Azərbaycan şüarını ortaya atan firqəmiz
istiqbalda böylə bir günə malik
olacağımızı heç şübhəsiz ki, təsəvvür
eləmişdi.
Müsavatçılar üçün bu gün ikili
bayramdır.
Milli bayram - fikir bayramı!
Bundan bir sənə əvvəl ümum fəlakət və
anarşi içində olaraq millət vəkilləri tərəfindən
elan olunan istiqlal, etiraf etməlidir ki, xəlqimizdə
böyük bir hissiyyat və ümid oyatmıyor, hər kəs
onu bir növ məcburiyyətlə qəbul ediyordu. Fəqət
bir sənə sonra fikri-istiqlalın nə dərəcədə
ümumi və milli olduğunu görüyoruz.
Görüyoruz ki, bundan bir sənə əvvəl
Tiflisin bir guşəsində qalan Azərbaycan müməssilləri
nə böyük bir vəzifəyi nə qədər
hüsni-ifa etmişlər və millətin istədigini nə
dərəcədə doğru olaraq dərk eləmişlərdir.
Mayısın
28-də istiqlal bayramını qeyri-qabil təsvir bir səmimiyyətlə
qarşılamaları ilə azərbaycanlılar bütün
aləmə göstər-dilər ki, istiqlaldan əl çəkmiyəcəklər
və bütün cahangirlərə dedilər ki:
- İstiqlal xanların, bəylərin, ağaların
degil Azərbaycan xəlqinin, bütün millətin amalı, ən
müqəddəs idealıdır.
Böylə bir hissiyyata malik olan millətin həqqini hər
kəs tanımalı, bu milləti bu qədər sevdigi
hürriyyət və istiqlalını müda-fiə
üçün mübarizə edə bilər bir halə
qoymalıdır.
Növzadi-istiqlal bir yaşına çatdı. Möhtəşəm
İstiqlal bayramı ilə bu növzad artıq süddən
ayrıldı. Parlaman məbuslarından
birisinin dedigi kibi "dili xörəyə dəyən
uşaq artıq süd yeməz!"
Azərbaycan
milləti artıq əsarətə getməz!
Yaşasın
Azərbaycan!
M.Ə.Rəsulzadə
"İstiqlal"
qəzeti, 31 mayıs 1919, ¹17
İstiqlal
bayramı
Mayısın 27-də daha şəhər bayraqlar ilə
müzəyyən edilmişdi. Hər kəsdə bir
təlaş görünməkdə idi. Paytaxtımızın
yuxarı his-sələrində belə alaqapı
qayrılmaqda idi. Küçələr
boyu məftillər çəkilərək əlvan fanuslar, rəgbərəng
bayraqlar asılırdı. Türk ətfalı
da işbu bayramın əzəmətini, hörmətini
düşündüklərindəndir ki, bir gün əvvəl
rəsmi keçidə hazırlanırdılar. Kağız papaqlar, taxta silahlar hazırlanır,
dalanlarda təlimat yapılırdı.
Gözlənilən 28 Mayıs günəşi tülu
etdi. Artıq paytaxtın bəzəyi on qat
artmışdı. Sokak boyu
aşağı-yuxarı baxacaq evlərdən üç rəngli,
hilallı, ulduz nişanlı bayraqların yellənməsi
insanın qəlbində fərəh oyadırdı.
Yaşıllıqlar ilə bəzənmiş balkonlardan
asılmış qiymətli xalılar, ipək örtüklər,
"Yaşasın istiqlal!", "Yaşasın Azərbaycan!"
yazılı bayraqlar millətdə ruhi-vətən və millət
məhəbbətini layiqincə göstərirdi.
Marşurut qərarı üzrə məktəblərin
çocuqları buradan Məclisi-Məbusan (parlaman)
qarşısına getməli idi. Bazar küçəsi
ipək parçalar, xalılar və rəngbərəng
bayraq ilə bəzədilmişdi.
Məclisi-Məbusan bir gün əvvəldən istiqlal
bayramı libası geyinmişdi. Damında elektrikdən
"Yaşasın istiqlal!" şüarı
yazıl-mış, böyük qapısı üstündə
məşhur türk nəqqaşı Əzim Əzimzadə
tərəfindən yazılmış istiqlal embleması
elektrik lampaları ilə bə-zənmişdi. İşbu rəsm olduqca mənalı və
calibi-diqqət idi. Bir gün əvvəl
buradan keçənlər biixtiyar durub rəsmə baxır,
gözəlliyini və manidar olduğunu
tanımadığı başqa bir tamaşaçıya
söyləyirdi.
Bu rəsmdə
Azərbaycanın tarixi nümunələri mahiranə bir surətdə
təcəmmö etmişdi: Qız qalası üzərində
üç rəngli Azərbaycan bayrağı,
Suraxanıdakı tarixi Atəşgədə, sentyabr
müharibəsində xəsarət almış Yanar
Dağ...
Digər tərəfə minarələrində ay-ulduz rəkz edilmiş, Xan məscidlərini tülu etmiş, istiqlal günəşi işıqladır. Zanbaq kimi istiqlal səmasında Vətən, İstiqlaliyyət və Məhəbbət nişanı, mülk bütün Azərbaycan üzərində üç rəngli hilal-ulduzlu "Yaşasın istiqlal!" şüarlı bayrağı tutmuşdu.
Həqiqət işbu rəsmi-şayan təhsin idi.
Bələdiyyə idarəsi də bayraqlar içində idi. Bir sözlə, bayraqlar, bayraqlar! Yaşıl ot, əlvan parçalardan alaqapılar bəzədil-miş idi. Küçəyə çıxan balkon elektrik ilə çıraqban edilmişdi. Şəhər bağı və bulvarda da bələdiyyə idarəsi tərəfindən alaqapılar bəzənib hesabsız milli bayraqlar asılmışdı. İçəri şəhərdəki bütün məscidlərin minarələri başında milli bayraqlar rəkz edilərək elektrik ilə çıraqban edilmişdi. Xan sarayları üzərində də milli bayraqlar asılmış, məşhur Qız qalası çıraqban edilmişsə də üzərində iki böyük bayraq rəkz edilmişdi.
Təzəpir camei çıraqban edilmiş, bayraqlar asılmışdı. Bütün paytaxtdakı minarələr elektrik ilə tənvin, milli bayraqlar ilə təzyin edilmişdi.
Dövlət binaları, nazirliklər, xüsusilə Daxiliyyə nazirliyi olduqca qəşəng bəzənmişdi. Bulvardan Daxiliyyə nazirliyinə baxdıqda ay-ulduza bürünmüş işıqlı, bəzəkli bir qala kimi gözə çarpırdı. Bulvar qarşısındakı hesabsız bayraqlar ilə müzəyyən qayıqlar paytaxtı salamlayaraq böyük bayram ilə təbrik edirdilər.
Saat 9 radələrində Məclisi-Məbusan qarşısında izdiham qələbəlik bir dərəcədə idi ki, artıq keçməyə yol tapmaq namümkün idi. Bütün o dairədəki evlərin damları, pəncərə və balkonları tamaşaçılar ilə dolmuş idi. Damda qoşa zurna çalınır. Qarşıdakı balkonda məşhur tarzən Şirin, məşhur xanəndə Cabbar Qaryağdı oğlu çalıb oxuyurdu.
Saat 10 radələrində mədən dairələrindən "Müsavat" və "Hümmət" firqələri tərəfindən təşkil edilmiş fəhlələr bayraq və musiqi ilə gəldilər. "Hümmət" firqəsinin bir çox al və milli bayraqları ilə bərabər embleması, "Müsavat"ın bir çox bayraq və embleması aralığı təzyin edirdi. Bir az keçmədən minlərlə məktəb şagirdləri havada kiçik milli bayraqları yelləyərək "Yaşasın!" sədaları ilə dairəyə gəldilər. Ətfalın səsləri asimanə bülənd olurdu. İzdiham da çocuqların sədalarından cünbişə gələrək "Yaşa!" - deyə onlara qoşuldular. Tam 15 dəqiqə işbu kütleyi-əzim "Yaşasın!" sədaları, əl şıqqıltıları bütün ətrafı gumbuldatdı. Bələdiyyə idarəsi qarşısından tutmuş Məclisi-Məbusan dairəsi, Parapet bulvarı, dövlət dairəsi tamaşaçılar ilə xıncaxınc idi.
Dəstə-dəstə, mini-mini çocuqlar antik xalılarda taxta silahlar ilə ağır topxanaları ilə əlam bir əsgər kimi marş oxuyaraq gəzirdilər...
Bir az keçmədən "Müsavat"ın bəzəkli avtomobili, türk mürəttiblərinin avtomobili dairəyə gəldi, türk mürəttibləri doğrudan da "əntiqə" bəzənmişdilər. İçərisində iki hürufat kassası qoyulmuş, iki nəfər mürəttib iş əlbisəsində cümlə yığır...
Bir az keçəndən sonra Məclisi-Məbusan qarşısında M.Ə.Rəsulzadə cənabları kürsiyi-xitabətə çıxaraq xalqın alqışları altında bir nitq irad edərək camaatı milli böyük bayram və bəxtiyarlıq ilə təbrik etdi: "Bizim düşmənlərimiz, azadlıq və istiqla-liyyətimizi gözləri götürməyən rəqiblərimiz deyirlər ki, Azərbaycan istiqlalını xanlar, bəylər elan etmişlər. Xalq onu istəmir. İştə camaat, bugünki izdiham, bugünki bəşaşət istiqlaliyyətin xanlar deyil, bəylər deyil, xalq tərəfindən elan edildiyini düşmənlərimiz artıq görsünlər". (Xalqın alqışları altında nitqinə xitam verir). Ondan sonra başqa natiqlər də nitq etdilər...
"Azərbaycan", 1 həziran 1919, ¹192
Şirməmməd HÜSEYNOV
525-ci qəzet.- 2019.- 18 may.- S.20-21.