Bakı Dövlət
Universiteti 1980-1990-cı illərdə
1969-cu ildə
Ulu öndər Heydər Əliyevin siyasi hakimiyyətə gəlişi
Azərbaycanda təhsilin bütün pillələrində, o
cümlədən, ali təhsildə
islahatların aparılmasını sürətləndirdi.
Ali təhsil
müəssisələrinin maddi texniki bazasının möhkəmləndirilməsi,
ali məktəblər üçün
yeni tədris korpuslarının və tələbə
yataqxanalarının tikilməsi, yeni ali məktəblərin
yaradılması, ali məktəb həyatında sağlam təhsil
mühitinin formalaşdırılması istiqamətində
uğurlu addımlar atıldı. Ulu öndərin "Qoy ədalət
zəfər çalsın" konepsiyası ali
məktəb həyatında mənəvi-psixoloji iqlimi
kökündən dəyişdirdi, ali təhsilin
inkişafında keyfiyyət dəyişikliklərinə gətirib
çıxartdı. 1970-ci illərdə və 1980-ci illərin
əvvəlində ölkədə 5 yeni ali
məktəb yaradıldı. BDU-nun həyatında 1970-ci ildən
başlayan intibah dövrü 1980-ci illərdə uğurla
davam etdirildi.
Həmin
illərdə ali təhsil sahəsində ən
böyük uğurlardan biri ölkədən kənarda təhsillə
bağlı idi. Həmin dövrdə Azərbaycan
Dövlət Universitetində ölkədən kənarda təhsillə
bağlı bilavasitə məsul şəxs olduğumdan
yaxşı xatırlayıram ki, bu məsələ
birbaşa ölkə rəhbərinin nəzarətində
idi. Hər il bu məsələ ilə
bağlı xüsusi tədbirlər planı hazırlanır
və həyata keçirilirdi. 70-ci illərin əvvəllərindən
başlayaraq hər il 800-900 nəfər,
80-ci illərin əvvəllərindən isə ildə
1000-1400 nəfərə qədər azərbaycanlı gənc
keçmiş SSRİ-nin nüfuzlu mülki və hərbi ali
məktəblərinə göndərilirdi. Onu da qeyd etmək
yerinə düşər ki, əgər 1970-ci ildə
respublikadan kənara ali təhsil almağa 60 nəfər plana
qarşı cəmi 47 nəfər göndərilmişdisə
və onların 40 %-i azərbaycanlı idisə, 1980-ci illərin
əvvəllərində göndərilmiş 1000 nəfərdən
çox gəncin 97 %-dən çoxu azərbaycanlı
idi. Onu da yaxşı
xatırlayıram ki, həmin illərdə ölkədən
kənarda təhsillə bağlı Ali və Orta İxtisas Təhsili
Nazirliyində xüsusi idarə yaradılmışdı.
Azərbaycan Dövlət Universiteti bu vacib məsələ ilə
bağlı mərkəz hesab olunurdu və hər il bilavasitə həmin mərkəzin təşkilatçılığı
ilə keçmiş SSRİ-nin nüfuzlu ali məktəblərinə
200-dən çox azərbaycanlı gənc göndərilirdi.
Hər dərs ilinin əvvəlində onlarla
görüşə xüsusi hazırlıq
görülür, həmin görüşlərdə Heydər
Əliyevin özü şəxsən iştirak edir, tələbələr
xüsusi təyyarələrlə böyük təntənə
ilə yola salınırdılar. Ümummilli lider hər
dəfə keçmiş SSRİ-nin böyük şəhərlərində
olarkən orada təhsil alan azərbaycanlı
gənclərlə görüşür, öz dəyərli
tövsiyələrini verir, problemlərinin həllinə
kömək edirdi. Yaxşı yadımdadır, 1998-ci il martın 25-də məni Təhsil Naziri vəzifəsinə
təyin edərkən Ulu öndər digər məsələlərlə
yanaşı, mənə xüsusi tapşırdı ki, onun
1970-1987-ci illərdə Azərbaycandan kənarda ali təhsil
almış gənclərlə görüşünü təşkil
etmək lazımdır. Həmin tarixi görüş 1998-ci
ilin avqust ayının 31-də indiki Heydər Əliyev adına sarayda keçirildi. Heydər
Əliyevin həmin görüş zamanı dərin məzmunlu
çıxışı və müdrik tövsiyələri
bu gündə yadımdadır.
1970-1987-ci
illərdə universitetin rektoru vəzifəsində akademik
Faiq Bağırzadə, elmi İşlər üzrə prorektor
vəzifəsində 1971-1987-ci illərdə Azərbaycan
EA-nın müxbir üzvü Yəhya Məmmədov,1988-1990-cı
illərdə Azərbaycan EA-nın müxbir üzvü Cəlal
Allahverdiyev; tədris işləri üzrə prorektor vəzifəsində
1971-1976-cı illərdə professor Əlövsət
Abdullayev, 1977-1989-cu illərdə
Azərbaycan EA-nın müxbir üzvü Teymur Vəliyev,
1989-1990-cı illərdə professor Eldar Məsimov, beynəlxalq
əlaqələr üzrə prorektor vəzifəsində
1981-1984-cü illərdə professor Məmməd Məmmədov,
1984-1993-cü illərdə professor Niftalı Yusubov; axşam və
qiyabi təhsil üzrə prorektor vəzifəsində
1984-1989-cu illərdə professor Məmməd Məmmədov
işləmişdir. Həmin dövrdə
partiya komitəsinin katibi vəzifəsində 1975-1988-ci illərdə
professor Qurban Bayramov, 1988-1989-cu illərdə dosent Nadir
Şıxlı, 1989-1990-cı illərdə professor Tofiq
Rüstəmov işləmişdir.
80-ci illərdə ADU-da 12 fakültə fəaliyyət
göstərirdi. Mexanika-riyaziyyat fakültəsinə Azərbaycan
EA-nın müxbir üzvü, professor Arif Babayev, Tətbiqi
riyaziyyat fakültəsinə 1980-1988-ci illərdə dosent
Mustafa Vəliyev, 1989-1990-cı illərdə akademik Mirabbas
Qasımov; Fizika fakültəsinə 1978-1988-ci illərdə
Azərbaycan EA-nın müxbir üzvü, professor Sabir
Hacıyev, 1988-1989-cu illərdə professor Əhməd Abdinov,
1989-1994-cü illərdə dosent Qəhrəman Ağayev;
Kimya fakültəsinə 1980-1981-ci illərdə dosent Dəmir
Qəmbərov, 1981-1983-cü illərdə professor Səkinə
Ələkbərova, 1982-1988-ci illərdə dosent Ənvər
Bəşirov, 1988-1993-cü illərdə professor Valeh
İsmayılov; Biologiya fakültəsinə 1978-1988-ci illərdə
professor Nemət Qasımov, 1988-1990-cı illərdə
professor Akif Quliyev; Geoloji-coğrafiya fakültəsinə
1980-1984-cü illərdə Azərbaycan EA-nın müxbir
üzvü, professor Qədir Sultanov, 1984-1991-ci illərdə
professor Tofiq Şahsuvarov; Filologiya fakültəsinə
1980-1990-cı illərdə professor Ağamusa Axundov, Tarix
Fakültəsinə 1980-1986-cı illərdə professor
Miryusif Mirhadıyev, 1986-1990-cı illərdə professor Yaqub
Mahmudov; Hüquq fakültəsinə
1980-1985-ci illərdə professor İsa Məmmədov,
1985-1989-cu illərdə professor Firudin Səməndərov,
1989-1998-ci illərdə Məmmədxan Rəsulov; Jurnalistika
fakültəsinə 1979-1988-ci illərdə professor Tofiq
Rüstəmov, 1989-cu ildə dosent Nəriman Zeynalov,
1989-1999-cu illərdə dosent Akif Rüstəmov;
Kitabxanaçılıq və İnformasiya fakültəsinə
1979-1993-cü illərdə professor Abuzər Xələfov;
Şərqşünaslıq fakültəsinə 1981-1991-ci
illərdə professor Vasim Məmmədəliyev rəhbərlik
etmişlər.
Həmin illərdə universitetin qiyabi və axşam
şöbələrinə qəbul imtahanları iyun
ayında, əyani şöbəyə qəbul imtahanı isə
avqust ayında keçirilirdi. Yaxşı
xatırlayıram, qiyabi və axşam şöbələrinə
qəbul imtahanları başa çatmışdı. Faiq Bağırzadənin qardaşı Kamran
Bağırov Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi
komitəsinin birinci katibi vəzifəsində işləyirdi.
Səhv etmirəmsə, 1987-ci il iyun
ayının sonu və ya iyul ayının əvvəli idi. Universitet Elmi Şurasının iclası
keçirilirdi. İclasda Azərbaycan KP
MK-nın katibi Ramiz Mehdiyev iştirak edirdi. İclasda
Ramiz Mehdiyev dedi ki, universitetin rektoru Faiq Bağırzadə
ölkə rəhbərliyinə müraciət edərək
sağlamlığı ilə bağlı tutduğu vəzifədən
azad olunmasını xahiş edib. Ölkə rəhbərliyi
onun müraciətinə hörmətlə yanaşıb və
tövsiyə edib ki, o, gələcəkdə daha
yüngül vəzifədə - Azərbaycan Dövlət
Neft və Kimya İnstitutunda (indiki Neft və Sənaye
Universiteti) kafedra müdiri vəzifəsində işini davam
etdirsin. O, çıxışına davam edərək
qeyd etdi ki, indi biz universitetin rektoru vəzifəsinə müvəqqəti
olaraq bir nəfəri təyin etməliyik. Yəqin
ki, payızda bu vəzifəyə seçki keçiriləcəkdir.
Bu zaman universitetin Fəlsəfə kafedrasını
müdiri, professor Həmid İmanov ayağa durub dedi ki, təklif
edirəm həmin vəzifəyə Yəhya Məmmədov təyin
olunsun, universitet kollektivi onu çox yaxşı
tanıyır, 16 ildir ki, elmi işlərə rəhbərlik
edir, Azərbaycan EA-nın müxbir üzvüdür,
tanınmış riyaziyyatçı alimdir. Həmid
müəllimin təklifi səsə qoyuldu və 1987-ci ilin
yayında professor Yəhya Məmmədov universitetin rektoru vəzifəsinə
təyin olundu.
1987-ci ilin payızında universitet tarixində ilk dəfə
olaraq rektor vəzifəsinə seçki keçirildi. Bu vəzifəyə
Yəhya Məmmədov və Mirabbas Qasımovun namizədliyi
irəli sürüldü. Universitetin
genişlənmiş Elmi Şurasının iclasında Yəhya
Məmmədov daha çox səs toplayaraq rektor vəzifəsinə
seçildi. Yəhya müəllim iki ilə
yaxın -1989-cu ilə qədər bu vəzifədə
işlədi.
1987-ci ildə universitetin indiki ikinci tədris korpusu
istifadəyə verildi. Bununla da bütün fakültələr
bir ərazidə - universitet şəhərciyində yerləşdirildi.
Yaxşı xatırlayıram, həmin illərdə
universitetin 1964-cü ildə istifadəyə verilmiş əsas
korpusunda rəhbərlik və digər inzibati qurumlarla
yanaşı, Mexanika-riyaziyyat, Fizika, Kitabxanaçılıq,
Geoloji-coğrafiya, Tətbiqi Riyaziyyat, Biologiya və Kimya
fakültələri yerləşdirilmişdi. 1977-ci
ildə istifadəyə verilmiş birinci tədris korpusunda
Filologiya, Tarix, Hüquq, ikinci korpus istifadəyə verildikdən
sonra Tətbiqi Riyaziyyat və Kitabxanaçılıq
fakültələri yeni korpusa köçürüldü.
Həmin korpusa o vaxta qədər indiki
İstiqlaliyyət küçəsindəki binada yerləşən
Şərqşünaslıq və Jurnalistika fakültələri
də köçürüldü.
1980-ci illərin ikinci yarısından keçmiş
SSRİ-də baş verən ictimai-siyasi proseslər bir
çox sahələrdə olduğu kimi, təhsil həyatına
da öz təsirini göstərdi. Azərbaycanda ali
təhsilin yenidən qurulması ciddi müzakirə
mövzusuna çevrildi. Universitet rəhbərliyi
tədris-metodik, elmi-tədqiqat və ideya-tərbiyə sahəsində
bir sıra ciddi tədbirlər həyata keçirməyə
başladı. Həyata keçirilmiş
tədbirlər 1989-cu ildən başlayaraq daha əməli
xarakter daşımağa başladı.
Ali təhsilin, pedaqoji və
elmi-pedaqoji kadr hazırlığının təkmilləşdirilməsi
ilə bağlı
Sov.İKP MK və SSRİ Nazirlər Soveti tərəfindən
bir neçə qərar qəbul edildi. "SSRİ-də ali
və orta ixtisas təhsilinin yenidən qurulmasının əsas
istiqamətləri" (1986-cı il), "Ali təhsilli
mütəxəssislərin hazırlanmasını və
onların xalq təsərrüfatında istifadə
olunmasını əsaslı şəkildə
yaxşılaşdırmaq tədbirləri haqqında"
(1987-ci il), "Elmi-texniki tərəqqinin sürətləndirilməsində,
mütəxəssislərin hazırlanması keyfiyyətinin
yaxşılaşdırılmasında ali məktəb elminin
rolunu yüksəltmək haqqında" (1987-ci il),
"Aspirantların, ali və orta ixtisas təhsili məktəbləri
tələbələrinin maddi və mənzil-məişət
şəraitini yaxşılaşdırmaq tədbirləri
haqqında" (1987-ci il), "Tədris müəssisələri
işçilərinin əmək haqqını yüksəltmək
haqqında" (1987-ci il) qərarlar yeni dövrün
çağırışlarına uyğun kadr
hazırlamağa istiqamətləndirilmişdi.
SSRİ
Ali və Orta İxtisas Təhsili Nazirliyi həmin qərarların
icrası ilə bağlı "Ali məktəblərin
elmi-pedaqoji kollektivinin təşəbbüsünü
inkişaf etdirmək, tədris prosesinin yenidən qurulmasının
həyata keçirilməsində onların
hüquqlarının genişləndirilməsi"
haqqında əmr verdi. Nazirliyin bu əmri
universitetlərin şuralarına aşağıdakı əlavə
hüquqları verirdi:
1. Tədris
planlarında müəyyən olunmuş tədris məşğələlərinin
ümumi həcminin 15 faizdən çox olmamaq şərti ilə
fənlərin siyahısını tərtib etmək və
proqramlarını təsdiq etmək;
2. Məcburi
auditoriya məşğələlərinin ixtisar edilməsini
və müəllimin nəzarəti altında tələbələrin
müstəqil işinin artmasını nəzərdə tutan
tədris prosesinin əyani şöbədə tədricən
həyata keçirmək;
3. Fənləri
birləşdirmək yolu ilə onların sayını
azaltmaq, çoxsemestrli olub-olmamasından asılı olmayaraq,
hər kurs üzrə bir imtahan təyin etmək;
4. Tədris
planlarında verilmiş müxtəlif növ tədris məşğələləri
arasındakı nisbəti praktik məşğələlərin
xeyrinə dəyişdirmək;
5. Tələbələrin
gələcək peşə fəaliyyətində zəruri
olan vərdişlərə yiyələnməsi məqsədi
ilə müstəqil iş saatları hesabına tədris
praktikumu (tədris emalatxanaları) tətbiq etmək;
6.
Buraxılış kafedraları və fakültə
şuralarının təqdimatı ilə bəzi yuxarı
kurs tələbələri üçün fərdi
hazırlıq planları (təhsil müddəti hüdudunda)
təyin etmək.
Universitet rəhbərliyi və tədris-metodik
şurası bu qərardan irəli gələn məsələləri
geniş müzakirə etdi, tədris işləri üzrə
prorektor Teymur Vəliyev və tədris-metodik şuranın sədri
Yusif Seyidov həmin məsələlərlə bağlı
geniş məruzə ilə çıxış etdilər.
80-ci illərin
ikinci yarısında universitetin həyatında mühüm
hadisə baş verdi. Sov.İKP MK və
SSRİ Nazirlər Sovetinin 1987-ci il 13 mart tarixli
qərarı ilə Azərbaycan Dövlət Universiteti
ölkənin aparıcı universitetləri sırasına
daxil edildi. Bu etimadı doğrultmaq məqsədilə
universitetin yeni inkişaf planı təsdiq olundu. Tədris-metodik, ideya-tərbiyə və elmi-tədqiqat
proseslərinin yenidən qurulmasının vahid planını
işləyib hazırladı. Universitetin
Elmi Şurasında yenidənqurma ilə əlaqədar
kollektiv qarşısında duran vəzifələri
müzakirə etdi, onların həyata keçirilməsi
yollarını müəyyən etdi. 1987-ci ilin
yanvarın 3-də universitetin Elmi Şurasında tədris
prosesinin yenidən qurulması ilə əlaqədar Hüquq və
Fizika fakültələrinin dekanları - professorlar Sabir
Hacıyev və Məmmədxan Rəsulovun hesabatları dinlənildi.
Həmin ilin aprel ayında Tarix fakültəsinin
dekanı, dosent Yaqub Mahmudovun tədris və elmi tədqiqat
işinin yenidən qurulması gedişi haqqında hesabatı
müzakirə edildi. 1987-ci ilin aprelin 24-də Elmi
Şuranın iclasında axşam və qiyabi təhsil üzrə
prorektor, professor Məmməd Məmmədovun
"Yenidənqurmanın tələbləri ilə əlaqədar
seçilmiş ixtisas üzrə təhsilin istehsalata
uyğunluğu haqqında" məruzəsi dinlənildi. Bunlardan əlavə, bütün fakültələrdə
dekanların sədrliyi ilə yeni tədris planlarının
işlənib hazırlanması üzrə komissiyalar
yaradıldı. Həmin illərdə digər
məsələlərlə yanaşı, tədris-metodiki işlərin
təkmilləşdirilməsi daim diqqət mərkəzində
saxlanılırdı. Bu məsələ
ilə fakültələrin və universitetin tədris metodiki
şuraları məşğul olurdu.
Tədris
metodiki şuraların əsas vəzifələrindən biri
tədris planlarına yenidən baxmaq və tələbələrin
həftəlik dərs yükünün norma daxilində olmasına nəzarət
etməkdən ibarət idi. SSRİ Ali və Orta İxtisas Təhsili
Nazirliyi tərəfindən tələbələrin həftəlik
dərs yükünun 36 saatdan çox olmaması nəzərdə
tutulsa da, bəzi fakültələrdə tələbələrin
həftəlik dərs yükü 40-42 və hətta 46
saata çatırdı. Bu problemi qaydaya salmaq məqsədi ilə universitetdə
xüsusi komissiya yaradılmışdı. Komissiyanın işinin yekunları fakültə
dekanlarının müşavirəsində, tədris-metodiki
şurada və universitet şurasında geniş müzakirə
olundu, tədris planlarına düzəlişlər edilərək,
tələbələrin həftəlik dərs yükü 36
saata endirildi. Rektor tərəfindən təsdiq edilən
yeni tədris planlarında I-III kurslarda məcburi auditoriya məşğələləri
həftədə 28 saatadək, IV-V kurslarda 24 saatadək
azaldılmış, eyni zamanda, müəllimin nəzarəti
altında kurs layihələri və işləri, referatlar və
başqa yaradıcı tapşırıqlar üzərində
müstəqil iş saatları artırılmışdı.
Nəzarət işi müəllimin tədris
yükü planında nəzərə alınırdı.
Tələbələrin müstəqil işinə
tədris-metodiki rəhbərliyə I-III kurslarda həftədə
12 saatadək, IV-V kurslarda 16 saatadək vaxt
ayrılırdı. Yeni tədris
planlarına əsasən hər sessiyada imtahanların sayı
dörddən, məqbulların sayı isə 5-6-dan artıq
olmamalı idi.
Universitet üzrə verilən əmrlə tələbələrin
növbəti kurslara şərti keçirilməsi
praktikası ləğv olundu. Ən çoxu iki fəndən
akademik borcu olan tələbələrin növbəti semestrin
əvvəlinədək həmin borcları verməsi üçün
müəyyən vaxt müəyyənləşdirilmişdi. 1986/87-ci dərs ilinin qış
imtahan sessiyasına aid akademik borcların tətil zamanı ləğv
edilməsi müsbət nəticələr verdi.
Elə həmin il yay imtahan
sessiyasını səmərəli təşkil etmək məqsədi
ilə imtahanların sayı nəzərə alınmaqla,
sessiyanın keçirilməsi müddəti iyunun 20-25-dək
müəyyən edildi. Akademik borcların ləğvi
üçün yay imtahan sessiyasının başa
çatdığı gündən iyulun 5-dək vaxt verildi.
Universitetdə
struktur dəyişikliyi baş verdi. 1987-ci
il martın 11-də Filologiya fakültəsində
rus dili və ədəbiyyatı şöbəsi
yaradıldı.
1980-1990-cı illərdə universitetin alimləri Avropa,
Asiya, Afrika və Amerikanın onlarla elm və təhsil
ocaqları ilə səmərəli əməkdaşlıq
edirdilər.
Universitetin professor və müəllimlərinin beynəlxalq əlaqələri
xarici ölkələrlə dostluq və əməkdaşlığın
möhkəmləndirilməsinə, inkişaf etmiş ölkələr
üçün milli kadrların hazırlanmasına, xarici
ölkələrdə elmi və texniki nailiyyətlərin, təhsilin
təşkili sahəsindəki qabaqcıl təcrübənin
öyrənilməsinə xidmət edirdi. Həmin illərdə
universitetin 40-dan artıq müəllimi Asiya və Afrika
ölkələrinə pedaqoji işə göndərilmiş,
300-dən çox müəllim və tələbəsi
inkişaf etməkdə olan ölkələrdə tərcüməçi
işləmiş, 30 nəfər müəllimi və elmi
işçisi inkişaf etmiş Avropa ölkələrinə,
ABŞ-a və Yaponiyaya uzunmüddətli elmi stajkeçməyə
göndərilmiş, 50-dən çox müəllim xarici
ölkələrdə qısa müddətli səfərlərdə
olmuş, təcrübə mübadiləsi keçmiş,
mühazirə oxumuşdular. Universitetin professor
və müəllimləri xarici ölkələrdə 50
müxtəlif beynəlxalq simpozium və konfranslarda Azərbaycanı
layiqincə təmsil etmişdilər. Universitetlə
Çexoslovakiyanın 4 ali məktəbi
arasında tələbə mübadiləsi haqqında
müqavilə bağlanmışdı. Bu müqavilələrə
əsasən, hər il Çexoslovakiyadan
40 tələbə və müəllim Azərbaycanda, Azərbaycandan
40 tələbə və müəllim Çexoslovakiyada
istehsalat təcrübəsi keçirdilər.
1989-cu ildən etibarən Almaniya Demokratik
Respublikasının Qreysvald Universiteti və ABŞ-ın
Lindelvud kolleci ilə tələbə mübadiləsi həyata
keçirilirdi. Azərbaycan Dövlət Universitetində ABŞ-ın,
Fransanın, İtaliyanın, Polşanın
tanınmış alimləri mühazirələr oxuyurdular.
1990-cı ilin may ayında Türkiyənin Egey Universiteti ilə
Azərbaycan Dövlət Universiteti arasında elm, tədris, incəsənət və mədəniyyət
sahələrində mübadilə haqqında protokol
imzalanmışdı. Bu protokola əsasən,
elmi və texniki nəşrlərin mübadiləsi, elmi-tədqiqat
işləri aparmaq üçün əməkdaşlıq
mübadiləsi, mühazirə oxumaq üçün alimlərin
ezamiyyəsi, birgə elmi konfranslar, simpozium və digər elmi
konfransların keçirilməsi, tələbə qrupları
ilə mübadilə nəzərdə tutulmuşdu.
Həmin illərdə universitet bir sıra xarici ölkələr
üçün elmi-pedaqoji kadr hazırlanması mərkəzinə
çevrilmişdi. Bu mühüm işdə universitetdə
1968-ci ildən fəaliyyətə başlamış Xarici tələbələrin
təhsili üzrə fakültənin rolu xüsusi qeyd
olunmalıdır. Həyata keçirilən
məqsədyönlü tədbirlər nəticəsində
1983-cü ildə universitetdə dünyanın 61 ölkəsindən
500 tələbə təhsil alırdı. 227 əcnəbi
vətəndaş universitetdə aspiranturanı bitirib,
riyaziyyat, fizika, kimya, geologiya ixtisasları üzrə namizədlik
dissertasiyası müdafiə edərək Misir, Suriya,
Polşa, Almaniya Demokratik Respublikası və
Bolqarıstanın universitetlərində mühazirə
oxuyurdular. Fakültə qısa müddət ərzində
15 buraxılış həyata keçirmiş,
dünyanın 69 ölkəsindən gəlmiş 2000-dən
artıq məzuna diplom vermişdi. Xarici
ölkələrdən gəlmiş tələbələr
rus dilində təhsil alırdılar. Onların
qısa müddətdə rus dilini mənimsəməsi məqsədi
ilə 1968-ci ildə fakültənin tərkibində
müasir texniki tədris vasitələri ilə təchiz
edilmiş Rus dili kafedrası yaradılmışdı.
Xaricdən gəlmiş tələbələr kafedra əməkdaşlarının
köməyi ilə bir il ərzində rus
dilini öyrəndikdən sonra müvafiq ixtisaslar üzrə
təhsillərini davam etdirirdilər. Kafedraya
1968-1988-ci illərdə C.Tağıyeva rəhbərlik
etmişdir. 1988-ci ildən Ədibə Paşayeva Rus dili
kafedrasına müdir vəzifəsinə seçildi.
Həmin illərdə universitetə tələbə qəbulu SSRİ Ali və Orta İxtisas Təhsili Nazirliyinin təlimat xarakterli məktublarına və göstərişlərinə əsasən həyata keçirilirdi. İlin əvvəlində qəbul komissiyası yaradılırdı. Qəbul komissiyasının tərkibinə universitetin rəhbərliyi, fakültə dekanları daxil edilirdi. Qəbul komissiyasının əsas ağırlığı məsul katibin üzərinə düşürdü. Komissiya tərəfindən SSRİ və Azərbaycan SSR Ali və Orta İxtisas Təhsili Nazirliyi tərəfindən göndərilimiş sənədlər vaxtında ictimaiyyətə çatdırılır və universitetin ərazisində quraşdırılmış stendlərdə nümayiş etdirilirdi. Yaxşı xatırlayıram, həmin dövrdə universitetə başqa ali məktəblərdən köçürülmə halları demək olar ki, yox idi. Müxtəlif səbəblərdən universitetdən xaric edilən tələbələrin bərpa məsələlərinə yay tətili dövründə qəbul komissiyasında baxılırdı. Qəbul imtahanları zamanı vətəndaşların ərizə və şikayətlərinə baxmaq üçün apellyasiya komissiyası yaradılırdı.
1985-ci ildə universitetin əyani şöbəsinə 1448 nəfər plana qarşı 4003 nəfər sənəd vermişdi. Qəbul imtahanlarının nəticələrinə görə 1226 nəfər qəbul olunmuşdu. Axşam şöbəsinə 375 nəfər plan yerinə 857 nəfər ərizə vermiş, 330 nəfər qəbul olunmuşdu. Qiyabi şöbəyə 500 nəfər plan yerinə 1431 nəfər ərizə vermiş, onların 505 nəfəri qəbul edilmişdi.
1987/88-ci tədris ilində universitetdə oxuyan 12469 tələbənin 7036 nəfəri əyani şöbədə, 2189 nəfəri axşam şöbəsində, 3244 nəfəri qiyabi şöbədə təhsil alırdı.
Nəzərdən keçirilən illərdə tələbələrin tədris-istehsalat praktikasına daha ciddi yanaşılmağa başlandı. Tədris-istehsalat praktikasını uğurla həyata keçirmək məqsədi ilə 150 müəssisə ilə müqavilə bağlanırdı. İstehsalat praktikası müasir avadanlıqlarla təchiz olunmuş müəssisələrdə, qabaqcıl elmi-tədqiqat idarələrində həyata keçirilirdi. Praktikaya rəhbərlik rektor, prorektor və istehsalat praktikasının rəhbəri tərəfindən həyata keçirilirdi. 1970-ci illərin sonunda bu vacib işə daha ciddi yanaşılaraq ona rəhbərlik və nəzarət məqsədi ilə təcrübəli professor Bəylər Ağayev, dosentlər Şəmsəddin Həmidov, Yusif Mehdiyev və M.Səlimovdan ibarət komissiya yaradılmışdı.
Praktikaya rəhbərlik işinə universitet müəllimləri ilə yanaşı, elmi tədqiqat müəssisələrinin işçiləri, orta məktəb müəllimləri cəlb edilirdilər. Tədris ilinin əvvəlində universitetin tədris hissəsi və fakültə dekanları il ərzində keçiriləcək praktikaların cədvəlini tərtib onu prorektora təsdiq etdirirdilər. Hər il praktikanın nəticələri ixtisas kafedranın iclaslarında və pedaqoji praktikada bilavasitə iştirak edən pedaqogika və psixologiya kafedralarında müzakirə edilirdi. Kafedra müdirləri universitetin Elmi Şurasında praktikanın yekunları ilə bağlı hesabat verirdilər. Universitetdə aşağıdakı praktikalar həyata keçirilirdi: məktəb müəllimləri hazırlayan 7 fakültə (Mexanika-riyaziyyat, Fizika, Kimya, Biologiya, Coğrafiya, Filologiya, Tarix) üzrə tədris və istehsalat, pedaqoji və pioner praktikası; qalan beş fakültə (Hüquq, Jurnalistika, Kitabxanaçılıq, geologiya, Tətbiqi riyaziyyat) üzrə - tədris, istehsalat və diplomqabağı praktika. 1987/88-ci tədris ilində respublikanın və SSRİ-nin 137 müəssisə və təşkilatında 1675 tələbə istehsalat praktikası keçmişdi. 1986/90-cı illərdə pedaqoji praktikanın keçirilməsi üçün universitetə Bakıda 32 məktəb ayrılmışdı. Tələbələrin pedaqoji praktika keçmələri üçün bu məktəblərlə 5 illik müqavilə bağlanmışdı. Məktəblər öz profillərinə uyğun olaraq fakültələr arasında bölüşdürülmüşdü.
Universitetin müəllim hazırlayan fakültələrində 1986/87-ci tədris ilindən pedaqoji təcrübələr birinci kursdan başlanılırdı. Fasiləsiz pedaqoji təcrübələr universitetin istehsalatla əlaqəsini daha da möhkəmləndirməyə xidmət edir, müəllim hazırlığının səviyyəsini yüksəldirdi. Burada əsas yenilik ikinci və beşinci semestrlərdə dörd həftəlik (hər semestrdə bir həftəlik) pedaqoji təcrübələr idi. Bu təcrübələr dərsdən ayrılmadan (dərsdən sonra və ya əvvəl) həyata keçirilirdi.
Tədris metodikasının təkmilləşdirilməsində Tədris - metodiki şura fəal rol oynayırdı. Şuranın 28 nəfərdən ibarət olan tərkibinə prorektorlar, kafedra müdirləri təcrübəli professor və dosentlər daxil idilər. Şuranın sədri Azərbaycan dili və onun tədrisi metodikası kafedrasının müdiri, professor Yusif Seyidov idi.
Universitetin Elmi Kitabxanası bütün dövrlərdə olduğu kimi, 1989-1990-cı illərdə də elmi-tədqiqat və tədris prosesində mühüm rol oynayırdı. Kitabxanaya 1965-1984-cü illərdə professor Kərim Həsənov rəhbərlik etmişdir. 1984-cü ildə həmin vəzifəyə Sara İbrahimova təyin olundu. Sara xanım kitabxanaya rəhbərlik etdiyi illərdə yüksək mədəniyyəti, kitabxana işini yaxşı bilməsi və qayğıkeş rəftarı ilə professor-müəllim və tələbələrin hörmətini qazanmışdı.
Əvvəllər bir neçə dəfə fəaliyyəti dayandırılan və yenidən fəaliyyətə başlayan Universitet nəşriyyatı 1984-cü ilin yanvarında hökumətin qərarı ilə yenidən fəaliyyətə başladı. Nəşriyyata yarandığı ilk günlərdən 1990-cı illərin əvvəllərinə qədər professor Kərim Həsənov rəhbərlik etdi. Kərim Həsənov Sovetlər İttifaqının bir çox universitetlərinin nəşriyyat təcrübəsini, strukturunu, ştat cədvəlini öyrənmək və ADU nəşriyyatında tətbiq etmək məqsədi ilə Moskva, Leninqrad, Minsk, Kiyev, Lvov, Minsk və Xarkov şəhərlərinə ezam olunmuşdu. Universitetin yeni istifadəyə verilmiş II korpusunun kürsü hissəsində nəşriyyatın redaksiya və şöbələri, zəmin hissəsində isə mətbəə yerləşdirildi. Beləliklə, nəşriyyat müstəqil mətbəəsi ilə birgə fəaliyyət göstərməyə başladı.
1988-ci ilin yazında Kamran Bağırov Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin birinci katibi vəzifəsindən azad olundu və bu vəzifəyə Əbdürrəhman Vəzirov təyin edildi. Respublika rəhbərliyin dəyişdirilməsi universitet həyatına da ciddi təsir göstərdi. 1989-cu ildə Yəhya Məmmədov universitetin rektoru vəzifəsindən azad olundu və bu vəzifəyə Cəmil Quliyev təyin edildi.
Universitetin 70 illik yubileyi ərəfəsində 1988-ci ildən başlayaraq Ermənistanın Azərbaycana qarşı ərazi iddiaları, Dağlıq Qarabağda baş verən hadisələr ölkədə geniş müzakirə olunurdu. Universitet kollektivi həmin müzakirələrdə fəal iştirak edirdi. Azərbaycanın vətənpərvər ziyalıları bu hadisələrlə bağlı gündəlik mətbuat səhifələrində çıxışlar edərək, ölkə rəhbərliyi tərəfindən daha qətiyyətli addımlar atılmasını tələb edirdilər.
Həmin dövrdə universitetin qocaman müəllimi, partiya komitəsi katibinin müavini Səfər İbrahimovun "Bakı Dövlət Darulfununun təsisi" adlı kitabı çap olundu. Kitabda arxiv sənədləri əsasında universitetin yaradılması haqqında ilkin rəsmi sənədlər, xalqın maariflənməsi yolunda fəal iştirak etmiş ziyalıların və ictimai xadimlərin, həmçinin, bəzi mətbuat orqanlarının fəaliyyəti yığcam şəkildə şərh olunmuşdu. Bu kitabda çap olunmuş materiallarla tanış olan universitetin bir qrup tələbəsi Azərbaycan SSR Ali və Orta İxtisas Nazirliyinə və universitet rəhbərliyinə müraciət edərək universitetin tarixi adının özünə qaytarılması təklifi ilə müraciət etdi. Əslində, bu təklif yalnız bir qrup tələbənin deyil, Azərbaycan cəmiyyətinin fikri idi və o zamankı hakimiyyət bu təklifi nəzərə almaya bilməzdi. Nazirlik həmin müraciəti Elmi Şurada müzakirə etmək üçün universitetə göndərdi. Universitet Elmi Şurasının 27 oktyabr 1989-cu il tarixli iclasında bu məsələ geniş müzakirə olundu. Elmi Şura üç bənddən ibarət aşağıdakı qərarı qəbul etdi:
1. S.M.Kirov adına Azərbaycan Dövlət Universitetinin adı dəyişdirilərək Bakı Dövlət Universiteti adlandırılsın;
2. Bakı Dövlət Universitetinin yerləşdiyi küçə "Universitet" küçəsi adlandırılsın;
3. Bakı Dövlət Universitetinə Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin adı verilsin.
Bu qəradan bir az sonra, 31 oktyabr 1989-cu ildə universitetin rəhbərliyi bu qərarın müvafiq fərmanla qanuniləşdirilməsi ilə bağlı Azərbaycan SSR Ali Sovetinin Rəyasət Heyətinə məktub göndərdi. Universitet rəhbərliyinin xahişini nəzərə alan Azərbaycan SSR Ali Sovetinin Rəyasət Heyəti 19 fevral 1990-cı il tarixində 1740-XI nömrəli fərman verdi. Fərmanda deyilirdi: "Azərbaycan Dövlət Universitetinə S.M.Kirovun adının verilməsi haqqında" Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyətinin 1939-cu il 16 aprel tarixli fərmanı qüvvəsini itirmiş hesab edilsin".
1990-cı ilin 20 yanvar hadisəsindən sonra Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin birinci katibi Əbdürrəhman Vəzirov tutduğu vəzifədən azad olundu və həmin vəzifəyə Ayaz Mütəllibov seçildi. Universitetin rektoru Cəmil Quliyev də tutduğu vəzifədən azad olundu və bu vəzifəyə akademik Mirabbas Qasımov təyin edildi.
Universitetin tarixi adının bərpa edilməsi ilə bağlı növbəti addım Azərbaycan SSR Xalq Təhsili Nazirliyi tərəfindən atıldı. Nazirliyin 1 mart 1990-cı il 188 nömrəli əmrində deyilirdi:
1. S.M.Kirov adına Azərbaycan Dövlət Universitetinin ilkin adı bərpa edilsin və Bakı Dövlət Universiteti adlandırılsın;
2. Bakı Dövlət Universitetinin rektoru Mirabbas Qasımov yoldaş universitetin əsasnaməsinə müvafiq dəyişikliklər daxil etsin.
Nazirliyin bu qərarı universitet rektorunun 7 mart 1990-cı il tarixli "R-15" nömrəli əmri ilə elan edildi.
Beləliklə, 70 illik yubileyi ərəfəsində universitetin tarixi adı bərpa edildi. Azərbaycanın dövlətçilik tarixi və mədəniyyəti ilə heç bir əlaqəsi olmayan Kirovun adı universitetin üzərindən götürüldü. Lakin Universitet Elmi Şurasının qərarı istisna olmaqla, istər Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyətinin, istərsə də Azərbaycan SSR Xalq Təhsili Nazirliyinin oxşar qərarlarında universitetin tarixi adı bərpa olunsa da, universitetə Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin adının verilməsi öz əksini tapmadı.
Universitetin rektorluğu 1990-cı il oktyabrın 29-da universitetə Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin adının verilməsi ilə bağlı o zamankı respublika rəhbərliyi qarşısında vəsatət qaldırdı. Yalnız bu vəsatətdən sonra, Azərbaycan SSR Nazirlər Soveti özünün 10 dekabr 1990-cı il tarixli 564 nömrəli qərarı ilə universitetə Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin adı verildi. Nazirlər Sovetinin bu qərarından sonra Azərbaycan SSR Xalq Təhsili Nazirliyi özünün 4 yanvar 1991-ci il tarixli əmri ilə həmin qərarı rəsmləşdirdi.
Beləliklə, ötən əsrin 80-ci illərinin
sonundan keçmiş SSRİ məkanında yenidənqurma
islahatlarından sonra ictimai-siyasi proseslərin milli zəmində
yüksələn xətlə davam etməsi ölkəmizin təhsil
sisteminə də təsirsiz ötüşmədi. Universitet
Azərbaycanda azadfikirliliyin, müstəqil düşüncənin
mərkəzinə çevrildi. Bütün bu addımlar məntiqi
sonluqla başa çatdırıldı. Universitetin tarixi
adı bərpa edildi. Təəssüf ki, BDU-nun 70 illik
yubileyi keçirilmədi.
Misir
MƏRDANOV
AMEA
Riyaziyyat və Mexanika İnstitutunun direktoru, fizika-riyaziyyat elmləri
doktoru, professor
525-ci qəzet.- 2019.- 2 noyabr.- S.14-15.