At çapar

Tanınmış şair, tərcüməçi Səxavət İzzəti-Əndəlib 1966-cı ildə Cənubi Azərbaycanda, Qaradağ mahalında doğulub. İki yaşında atasını itirib.

1977-ci ildə ailəsi Təbrizə köçüb, Qaradağ mahalının başqa uşaqları kimi ədəbiyyata marağı laylalarla, nağıllarla, dastanlarla oyanıb.

On yeddi yaşında şeir yaradıcılığı ilə diqqət çəkən Səxavət İzzəti əsl ədəbiyyat adamı kimi tezliklə cəmiyyətdə tanınır. İyirmi iki yaşında "Nəğməli dastanlar" kitabını nəşr etdirir, bir il sonra məhəbbət dastanlarına dair kitabı çıxır, bunun ardınca isə "Aşıqlardan işıqlar" adlı kitabını çap etdirir.

Bir çox Azərbaycan şairinin şeirini istər kitab şəklində, istər internet saytında yayımlayıb.

Yiyəsiz qalan zəmidə,

Talan at çapar, at çapar.

Yallı gedər çəritgələr,

İlan at çapar, at çapar,

İlqar, iman puç olanda,

Qayda-qanun heç olanda,

Düz danışmaq suç olanda,

Yalan at çapar, at çapar,

Xeyir yox fikirsiz işdə,

İş gedər fikirdə, huşda,

Fikri düz olmayan başda,

Gələn at çapar, at çapar,

Qədərimlə şərik küçə

Bu şəhərdə bir qocalmış küçə var,

Məni görcək xumar-xumar danışır,

Bir nağıl var bu küçənin yadında,

Kərpic-kərpic, divar-divar danışır.

Burdan nə çox qış ötüşüb, yaz gedib,

Aşiq gedib, dastan gedib, saz gedib,

İllərdi ki, bir çatmaqaş qız gedib,

Arxasınca burda nə var, danışır.

Bu küçəylə qədərimiz birdi, bir,

Gəlişimiz, gedərimiz birdi, bir,

Ay Əndəlib, kədərimiz birdi, bir,

İkimizdə bir ahuzar danışır.

Ay ana

Ay ana, məzar daşını,

Versənə, geyim, ağlayım.

Səsimi atıb başıma,

Bayatı deyim, ağlayım.

Hələ var ayaq, gəzirəm,

Əlimdə çıraq gəzirəm.

Bir isti qucaq gəzirəm,

Başımı qoyum, ağlayım.

Hər işi çaş bir zamanda,

Ayağı baş bir zamanda.

Çörəyi daş bir zamanda,

İçimi yeyim, ağlayım.

Tapmadım şənliyin yerin,

Axtarsam da dərin-dərin.

Heç olmasa bir çöl verin,

Dərdimi sayım ağlayım.

O üz

Aşmaqdayam bu dağı,

Görən o üz hamarmı.

O üzdə bu üz kimi

Həyat yolları darmı.

Göyərdi yolumuzda,

Min uçurum, min gədik.

Dərdin dağarcığına,

Çarəsiz həyat dedik.

Süründük dizin-dizin,

Bəlkə aşaq bu dağı.

Mən ki yaman özlədim

O üzdə yaşamağı.

Görəsən oranın da,

Dəni tuşda əkilir?

Atı sümük gəmirir,

İtinə yem tökülür?

Görəsən oranın da,

Ciziyi var, cizi var?

Günə çıxan əyrisi,

Qandallanan düzü var?

Meydan açırmı orda

Vədə qəhrəmanları?

Əjdahalar əlində

Əsir qalıb suları?

Oranın da görəsən

Acı çoxdur toxundan?

Tələsirəm bu üzdən,

Gedib görəm yaxından.

Dolanır

İlin günün harasıdır,

Gözümdə yağış dolanır.

Ürəyim yanır, yaxılır,

Başımda qar-qış dolanır.

Nə imiş dərdi fikrimin,

Dərdi göyərdi fikrimin.

Dağılıb yurdu fikrimin,

Çöl gəzir, örüş dolanır.

Dinir bir qız ürəyimdə,

Gülür bir göz ürəyimdə.

Gecə-gündüz ürəyimdə,

Bir əziz görüş dolanır.

"Əndəlib"əm, totdu dolu,

İtirdim çəməni gülü.

Könlümün sarı bülbülü,

Yerində bayquş dolanır.

Gedirəm

Gəldim günəşli bir gündə,

Dumanda, çəndə gedirəm.

İzimi görənlər bilər,

Nə halda-gündə gedirəm

Gedən dostlarıma deyin,

Bu qədər yeyin getməyin.

Siz Allah, məni gözləyin,

Dayanın mən də gedirəm.

Eh dünya, nəsən, unutma,

Çöp olub gözümə batma.

Qəbirdən məni qorxutma,

Mən ora gündə gedirəm.

Səxavət İZZƏTİ-ƏNDƏLİB

525-ci qəzet.- 2019.- 29 noyabr.- S.15.