Hanı sənə vurulduğum dəhşət?..

1970-ci ildə dünyaya göz açıb. Əslən Qaradağ mahalının Xoca şəhərindəndir. Təbriz Universitetində türk ədəbiyyatından dərs deyib. Bir müddət Bakıda yaşayıb. "Alma" qəzetində çalışıb. Sonradan ABŞ-a mühacirət edib. Şairin indiyədək 10-a yaxın kitabı işıq üzü görüb. Müxtəlif qəzet, dərgi və internet portallarında yayımlanan şeirləri ona oxucular arasında böyük şöhrət qazandırıb.

Bir gün məni öldürər bu sevda

Gözlərim ovuclarına sıxılar bir gün

Çaxaram xatirələr astanasında

Geri dön sevgilim, geri dön

Gündüzlərim gündəliklərlə bükülür

Bu nə haldır heeey?

O qədər ayığam, yuxum tökülür!

Hanı həmən bu dilimlə vulkanları

üfüqlərə qandırdığım günlər,

hanı həmən bu dilimlə

xalqa ürək yandırdığım günlər,

hanı sənə vurulduğum dəhşət?

Bir gün məni öldürər bu sevda

Yanaqların cəhənnəm caydırır üstümə

Baxışların göyü leş salır ayaqlarıma

Bəli düşünürəm

Yoxsulluq sevgiyə günüdür

Bəli düşünürəm

Yavan tikənin əvvəli sevdanın sonudur

Yox, heç də qayıtma

Sənin də haqqın var

İldırımda, yağmurda

Sənin də haqqın var,

Həyat adlı yalanlarda

Mənə yetər bu suçlar

Azərbaycan adlı bomba ilə oynamağım

Qələmlə yaratdığım sevinclər, kədərlər

Ayrılıq mahnısı ilə ulaşmağım

Və iştə,

Üzüm ağacıtək özümə dolaşmağım

Bir gün məni öldürər bu sevda.

Sadə yaşamım var, sevgilim...

Sadə yaşamım var, sevgilim

Hər səhər açaram torpağı,

Çörəyi,

Suyu.

Hər axşam türkün Xəzər dəsmalı ilə

Silərəm əl-üzümü

Sonra üzündəki xal

Gecə qədər böyüyüb məni

Basdırar özündə

Xalında uzanıb yataram!..

Sadə yaşamım var, sevgilim

Və kasıb gözəlliyim

Dilənçilərin əlinə nar qoyaram qəlbimi,

Dostlarımın beyninə ceyran əkərəm,

Quş çiləyərəm.

Düşmənim kölgəmdə

İnək otarar

Heç şeyə toxunmaram

Sevgililərin öpüşüdür bu qızılgül

Anaların sinəsidir bu baxça

Ataların öyüdüdür bu torpaq

Tutalım qurd balasıyam lap

Ağzımdan durna uçar, dovşan sıçrayar

Ağac çox uca arzudur

Bir yarpağın qucağındada keçinə bilərəm

Sadə yaşamım var sevgilim...

Aramızda mən boyda sərhəd

Təbəssümün Allahımdır, oğlum

Və göz yaşların Cəbrayıl tökür ovcuma

Bu peyğəmbərlərin vəhy səhrasına

Həzin-həzin ağlarsan hər gecə yorğan altda

Hardasa yağmur utanıb yerə girər!

"Tom and cery" silinər televiziyadan

Hər gecə Əhməd Kayanın mahnılarını

Bağrına basıb yatarsan

Və hər səhər fars kanalları dişləyər yuxularını

Gündə min dəfə ata məni atıb tutarsan

Aramızda mən boyda sərhəd varmış oğlum, bağışla

Nə sən bu sərhəddi keçə bildin, nə mən

Səni bayraq yondum Təbrizə bir axşam

Qaldır türk bayrağını, qaldır

Təbəssümünü yay şəhərə

Təbəssümünə tutular düşmən yandırarsan

Və dostlar təbəssümünü içib keflənərlər

Təbəssümün Allahımdır oğlum

Təbəssümün

Bıçaq yarasıdır üzümdə,

Ya türmədə yediyim şallaqdır...

Təbəssümün sökər şeirimi, sökər...

Aç sərhədlərini ay Təbrizli təbəssüm!

Çək qucağına Bakını,

Ya da İstanbula əmr et, məni...

Onsuz da dünya məhkəmədir

Və təbəssümün sonuncu müdafiəm!

Bu qovğa nədir?

Təbəssümünü şəhid gətirirlər şəhərə

Rahat yat ay qəhrəman təbəssüm...

Səs

Bir səhər asacaqlar səsimi

Mahnılar qan olacaq

Sonra yoldan keçən biri

Səsimi dardan alıb aparacaq evə,

sonra səsimi bağçada əkəcək

Sonralar bütün ağaclardan

məni dinləyəcəksən, gözəlim.

Sən sevgililər gününü gözlədən

Mən günlərin sevgisini...

Gör nə günə qalıb sevgi!

Məndən gizlədiyin üz

Yalnızlığımı deşən aydır!

Yalnızlıq...

Nifrət yırtır ağzını

Şeytan köynəyinə calanıb

Və bir az da tülkü saqqalına.

Bələnibsən

Zülmət çəkir gözlərin bilirəm

Yalnız ölüm sənə dözər!..

Turbalarda axan məqsəd su deyil,

Sancıdır!

Mətbəxin insan dadındandır

Barmaqlarını yırtacağam bir gecə

Sonra dodaqlarını tikəcəyəm öpüşlərimə

Ola bilər saçlarında quş tutdurum?!

Burax məni, burax

Üsyanımda ürək qalmayıb

Sənin dərdini çəkmək,

Ən böyük rəssamlıqdır demək!

Və mən yoxam,

Ay mənim yalnızlığım.

Məhəmməd RZA LƏVAYİ

525-ci qəzet.- 2019.- 18 oktyabr.- S.14.