Sən(in) olan şəhər
... Siyasətçilərin çox
işlətdiyi bir ifadə var: "Əhalinin daha həssas təbəqəsi..."
Mən isə bu gün ümumiyyətlə,
insanın düşdüyü
həssas məqamlarda
gəzişəcəyəm...
Hər şeydən vacib olan, amma hər
şeydən sonraya saxladığımız, yalnız
ciddi problem yarana biləcək ən təhlükəli anlarda tutmağa qalxdığımız
Sağlamlıq... Tək-tək
olar o adamlar ki, can məsələsini,
sağlamlıq problemlərini
məişət qayğılarından
öndə saxlasın!.. Biz onu saymırıq,
o da bizi görməzdən gəlir,
heç "vecinə
də almır"...
amma qəflətən
elə bir TUZ çıxardıb atır
qaşımıza, qalırıq
önündə aciz...
Elə mənim başıma gələnlər
kimi...
Ağrıdı, saymadım.., keçib
gedər dedim, keçmədi!.. Hər gün daha bir az sərt üzünü göstərdi
mənə, üstəlik,
Tanrı sınağıymış
kimi əzizlərim də bir başqa
yöndə qoşuldular
mənə. Di indi buyur, bacar
dörd yandan hücuma keçən düşmənlə. Şəhərdə
də tibb ocaqları çox, amma can etibar edə biləcəyimiz, xəstəliyi gözündən
yox e, xəstənin
"anamnezindən" vuran
həkimlərimiz isə
barmaqla sayılan qədər! Yazılan resepti əlimə
alıb üz tutdum apteklərə.
Bir dərmanın axtarışı
isə uzun çəkdi, ta 7-8 aptekə baş vurmalı oldum.
Hava da yay olmasına
rəğmən yamanca
küləkliydi, anam demiş, lap "paltarını
başına çevirir".
Belə havaya bələdik də, keyfini də, nəfini də bilirik. Yox, küləyə bir sözüm yoxdu, kainat qayda-qanunlarına baş aparmağa gücümüz yetməz
ki. Sözüm özümüzədi, hə,
lap elə özümə,
sənə, ona, onlara. Öz aramızdı, əlimizə
nə gəldi tullayırıq yerə, zibilləyirik gül kimi şəhəri.
Metronun çıxışında
yeraltı keçiddən
yerin üstünə
çıxmağımı gördüm elə, sanki bayaqdan məni gözləyirmiş,
hirsini, əsəbini yığıb tökdü
üstümə! Külək
nə külək... Nəyin, kimin qisasını alırdı
bilmirəm,vallah, bir pisliyim də
dəyməyib, yerə
də zibil atan deyiləm. Amma onun nəyinə
gərəkdi günahkar
gəzə! Şəhəri bu günə
biz insanlar qoymuşuq da.
Bir anda yerdə bir fırtına, bir tornado yaratdı ki, gəl görəsən. İrili-xırdalı zir-zibili toz qarışıq silib, süpürüb qaldırdı
havaya, insan boyundan da 1-2 metr yuxarı və qaytarıb çırpdı üzümə.
Yəni "Alın, hər kəs sərdiyi xalının üstə oturar..."
Bakı gözəl şəhərdi,
adına neçə-neçə nəğmələr
qoşulub, şəninə
nə qədər təriflər yazılıb.
Hüsnünə, gözəlliyinə vurulmuş, gecələrindən
xüsusi zövq almışıq. Amma
qorumuruq! Sevgimizin, sevinc və
kədərimizin şahidi
şəhər. Küçələrində
itmiş günlərimizi
soraqlayırıq, xatirələrə
dalırıq, kövrəlirik,
sevinirik...
"Bakı - gözəl
şəhər, mehriban
diyar" deyirik, "Sən mənim şöhrətim, tükənməz
sərvətim" adlandırıb
boyunu oxşayırıq. Amma etdiklərimiz söylədiklərimizlə
uzlaşmır! Təsəvvür edin, gözəl-göyçək
geyinib çıxmısınız
yola, yanınızdan sürətlə ötən
maşın bir andaca bulaşıq suyu üstünüzə
sıçradır, korlanır
təm-təraqınız, əhvalınız dəyişir
və məlumdur ki, hirsinizi necə
çıxarırsınız. Halbuki bu, bir
sizə aid idi, şəhər isə hamımızındı, ümumidi,
dünyaya açılan gözəllikdi.
İlboyu nə qədər
xarici qonaqlar gəlir və bir könüldən Bakıya vurulur. Biz də Xəzərin qoynuna qısılıb yatan bu gözəlliklə
fəxr edirik!
Hər gün siması yenilənən, gözəlləşən, gəncləşən
Bakımızın hüsnünə
xələl gətirməyə,
onu çirkləndirməyə
haqqımız yoxdur. Burda yerli
Bələdiyyələrin də qayğısı vacibdir, ən azı lazım olan qədər zibil qutuları qoyulmalıdı ki, yerə zibil atmağa bəhanə olmasın. Hamılıqla şəhərimizin təmizliyini qorumalıyıq.
Onsuz da təbiət özündə xılt saxlamır, qaytarır özümüzə. Nə veririksə,
onu da alırıq.
Və həm də axı, bu, Sənin
şəhərindi və
elə Sən olan şəhərdi.
SƏN
OLAN ŞƏHƏR
Bir azca ağrıdı, bir azca qəmdi,
Bir azca sevincdi, sən olan şəhər.
Gözün tək xumarda, sərxoşdu gecə,
Özün kimi gəncdi, sən olan şəhər.
Yağışı ayrıdı, qarı ayrıdı,
Atəşi ayrıdı, qoru ayrıdı.
Mənim
ürəyimdə yeri
ayrıdı,
Ağzımda bir ayrı tam olan şəhər...
Didərgin ruhumun dinc olan yeri,
Mənim
həsrətimin tunc olan yeri...
Uçurub, dağıdıb dəmir
sədləri,
Başında qovğalar cəm
olan şəhər...
Sən olan şəhərdi, Sən olan şəhər
Bu yazıq canıma toy tutub gedən
Bu qədər yolsuzluq içindən belə
Mənim
ürəyimə yol tapıb gedən..,
Sonra başım üstə çən olan şəhər -
Sən olan şəhərdi,
Sən olan şəhər...
Şahnaz
ŞAHİN
525-ci qəzet.- 2019.- 18 sentyabr.- S.23.