Nəsimi kimi
Tanınmış şair Oqtay
Rzanın vəfatından 40 gün keçir.
Oxuculara təqdim etdiyimiz bu
şeirləri Oqtay müəllim redaksiyamıza avqust
ayında təqdim etmiş, qəzetdə sentyabr ayında -
"ali məktəblərdə dərslər başlayanda, tələbələr
rayondan gələndə" dərc olunmasını istəmişdi.
İndi sentyabr ayıdır, dərslər
də başlayıb, tələbələr rayondan
qayıdıb gəliblər. Biz, vəd verdiyimiz, daha
doğrusu, Oqtay müəllimlə
danışdığımız kimi həmin şeirləri dərc
edirik. Amma təəssüf ki, bu gün Oqtay müəllim özü
bizimlə deyil.
Ruhu şad olsun!
Sevginin sehrli rübabını mən
Çalmaq istəyirəm Nəsimi kimi!
İlhamı gözəldən, qüvvəti eldən
Almaq istəyirəm Nəsimi kimi!
Düşsəm də tufana, dumana, çənə,
Yaz mehi üzümdən öpəcək yenə;
Bülbülün, baharın, yarın seyrinə
Dalmaq istəyirəm Nəsimi kimi!
Dolaşır aləmi "Ənəlhəqq"li səs,
İgid şax dayanar, igid sürünməz!
Dözümdə misilsiz, qərarda dönməz -
Olmaq istəyirəm Nəsimi kimi!
Hələ cəhalətlə döyüşür bəşər,
Üzbəüz dayanıb xeyir ilə şər;
Yolu Şamaxıdan Hələbə qədər
Salmaq istəyirəm Nəsimi kimi!
Doğmadır təxəllüs, doğmadır
ad da,
Şeir
çiçəkləri gör
neçə adda!
Özümdən sonrakı qaynar
həyatda
Qalmaq istəyirəm Nəsimi kimi!
Adım, təxəllüsüm
Payızda - yağmurlu, çiskinli
gündə
Doğuldum. Adımı Oqtay
qoydular.
Atamın
murazı güldü
üzündə,
Səsimi eşidib fərəh duydular.
Adımı pay verdi valideynlər,
Yüz dəftər-kitaba
yazıldı adım.
Gördüm xeyirxahlar, qəlbə
dəyənlər,
Bəzən tərsinə də yozuldu adım.
Düz seçə bilməkçün
şeir kürsümü,
Oxuyub öyrəndim
neçə ustadı.
Rza götürmüşəm təxəllüsümü,
Razılıq rəmzidir babamın adı.
Ömrümün əksimi o işıqlı
dan?
Günəş gülşənimə baxır yaxından;
Ötən əsrimizdə yaranmağımdan,
Ərzə göz açdığım
ildən razıyam.
Zirvə
qarındakı ağlıq
taleyim,
Toylarda səslənən sağlıq
diləyim,
Gərək yaz gülütək
saflıq ələyim,
Xoş söz bağışlayan dildən
razıyam.
Bülbül təranəli, çiçəklər
rəng-rəng,
Durna qaqqıltısı göyümə
gərək;
Qürbətin mərməri nəyimə
gərək?
Güyüm düzəltdiyim gildən
razıyam!
Əgər yad havalar qopsa neyimdən,
Üstümə daş-kəsək yağdırın,
dostlar!
Razılıq eyləsəm şairliyimdən,
Məni
təxəllüssüz çağırın,
dostlar!
Azərbaycan öyrədir
Karpatın haçabel başından
aşdıq,
Nəğməm bələdçinin xoşuna gəldi;
Dunay sahilində səhəri açdıq,
Nağıllı günümüz sanki gödəldi.
Yunan gözəlinə qərənfil
verdim,
Çexlər bayatımı əzbərlədilər;
Macar mətbəxində plov bişirdim,
Yedilər, "afərin", "əhsən"
dedilər.
Tatar şairləri məclis qurdular,
Söz düşdü Vurğundan,
Musa Cəlildən;
Bir neçə rübai oxutdurdular,
Qorqudu soruşdum
türkdilli eldən.
Qarmonda çaldığım "Bayatı-Şiraz"
Dolaşdı Bişkekin küçələrini;
Çində dilləndirib "Cücələrim"i,
Alşıq yağışında yuyundum bir az.
Başlanır haradan, nədən yollarım?
Sərhəddə qırılır hərdən
yollarım;
Məni
millətimə bağlayan
teldir
Bakıdan hər yana gedən yollarım!
Duyğular bəzəyir könül
bağımı,
Görüb-götürməyə hazıram
yenə;
Ay dost, bildiyimi, bacardığımı
Anam Azərbaycan öyrədir
mənə!
Ahıllıq yaşım
Oqtayam, atamın, anamın ilki,
Bu saat ərköyün
uşağam sanki.
Bu saat o qədər ucalıram ki,
Buluda dəyirəm, ahıllıq
yaşım!
"Haqq itməz" kəlamı gəzir ölkədə,
Qalmaz saldığın
iz heç vaxt kölgədə.
Yanıqlı ah çəkib hərdən
bəlkə də,
Xətrinə dəyirəm, ahıllıq
yaşım!
Ömür-gün adlanan bağda barım var,
Düzdə bərəkətim, dağda
qarım var.
Hələ də həsrətim,
qayğılarım var,
Bəxtəvər deyiləm, ahıllıq
yaşım!
Xain, dişlərindən qan dama-dama,
Divə arxalanır, yanır yer, səma.
Əzabkeş, mübariz, müdrik
xalqıma
Uğur
diləyirəm, ahıllıq
yaşım!
Qalib gələcəyik vuruşsaq
da tək,
Yağı yuvasına yanğın
düşəcək!
Mütləq Azərbaycan Bütövləşəcək,
İnamla deyirəm, ahıllıq yaşım!
Ordubad, Şamaxı, Astara, Xaldan...
Söz tacım töhfədir neçə mahaldan.
Məni gələcəyə səsləyən yoldan
"Sağ ol!" söyləyirəm, ahıllıq yaşım!
Məmura məktub
Yüksək
vəzifəyə qalxandan bəri,
Məndən də nə qədər uzaq düşübsən;
Bilik ocağında ötən illəri
Bəlkə unudubsan, bəlkə küsübsən?
Bir xoş əhvalatı söyləyim qısa:
Yada sal təhsilin qızğın çağını;
Özünlə bərabər oxuyan
qıza
Məktubu şeirlə yazdırmağını...
Bir əziz insanı məhv etdi fələk,
Qəflətən sim kimi qırıldı həyat;
Gəldim
başsağlığı verib, qəm bölək,
Necə də hönkürüb ağladıq o vaxt.
... Üzümdə qırış
var, gözümdə
çeşmək,
Yaş da rəqibidir bəzən hörmətin;
Qəbul
otağında rəsmi
görüşmək
Olub Çin
səddini aşmaqdan çətin.
Son söhbət, danışıq
- tanışıq sanki,
Görərsən çox şeyi
geriyə baxsan;
İstefa
küləyi əssə
güman ki,
Əvvəlki cərgəyə
qayıdacaqsan!
Oqtay Rza
525-ci qəzet.- 2019.- 25 sentyabr.-
S.19.