Şəhidlik zirvəsində qərar tutan cəsur kapitan

VƏTƏN MÜHARİBƏSİNDƏ CANINDAN KEÇƏN QƏHRƏMANLAR SIRASINDA İGİD KƏŞFİYYATÇI ZABİTİMİZ ELÇİN MÜBARİZ OĞLU İSMAYILOVUN DA ADI VAR

Vətən qaladır. Əzəmətli, vüqarlı qala. Qalanı ucalıq mərtəbəsində tutan, ruhunun ucalığı bilən, sal qaya kimi düşmənin qarşısını kəsən isə Vətən oğullarıdır. Bir-birinə arxa-dayaq olan bu qaya-oğulların ürəkləri Vətən sevgisi, Vətən eşqi ilə döyünür. Onlar Vətənimizin işıqlı sabahları, aydın səmaları üçün döyüşür. Vətən üçün can əsirgəmir, şəhadətləri ilə ölümü ucaldıb ölümsüzlüyə, əbədiyyətə qovuşurlar. "Ölüm var ki, həyat qədər dəyərli" misrası bu məqama nə qədər dərin məna verir...

Hər bir insan doğulur, yaşayır və əbədiyyətə qovuşur. Lakin çox az insan sadəcə, yaxınları tərəfindən deyil, böyük xalqı, çoxsaylı kütlə tərəfindən xatırlanaraq, ehtiramla yad edilir. Belə qismət çox az adama nəsib olur. O insanlara ki, işlərinə, sənətlərinə, ürəklərini, fikirlərini, bütün xəyallarını və arzularını bağlayırlar. Onlar addımladıqları yollarda əbədi iz qoymağı bacarmışdılar. Belə insanlarımız sırasında şəhid zabitimiz Elçin İsmayılov da öz yerini tutub.

Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrimizn (XTQ) zabiti, taborun qərargah rəisinin müavini, mahir kəşfiyyatçı, kapitan İsmayılov Elçin Mübariz oğlu 30 may 1989-cu ildə Ucar rayonunda anadan olub. Atası İsmayılov Mübariz Pəhlivan oğlu, anası İsmayılova Dilşad Ələm qızı (hazıra Gigiyena və Epidemiologiya Mərkəzində laborant vəzifəsində çalışır), qardaşları Nurlan və Elvin də Elçindən ilhamlanaraq, Vətən sevgisi ilə böyüyən qardaşlar sonralar Silahlı Qüvvələrin sıralarına daxil olurlar.

Elçin 1995-ci ildə Ucar rayonunda 1 saylı orta məktəbə gedib və 2006-ci ildə həmin məktəbi bitirərək Azərbaycan Ali Hərbi Məktəbinə qəbul olub.

O, uşaqlıqdan Vətənini, Bayrağını hər şeydən üstün tutur, çox sevirdi. Məhz buna görə də karyerasını hərbə bağlamışdı.

Ən çox sevdiyi fənlər tarix və hərbi dərslər idi. Hətta məktəbdə hərbiyə, Vətənə aid bütün tədbirlərdə fəal iştirak edir və 1-ci yerə layiq görülürdü. Məsələn, onun iştirak etdiyi "Cəsurlar" (1998-ci il) və "Şahin" (1996-cı il) adlı hərbi-idman oyunları VII-VIII, X-XI sinif şagirdəri arasında keçirilən çoxməqsədli və maraqlı layihələrdən idi. Bu oyunlar böyüməkdə olan gənc nəslin vətənpərvərlik tərbiyəsinə diqqət və qayğını artırmaq, onların ordu sıralarında xidmətə hazırlanmasına kömək göstərmək məqsədi ilə keçirilirdi. Həmin tədbirlərdə aktiv iştirak etdiyinə görə gənc həvəskar çoxlu sayda fəxri fərmana, təltiflərə layiq görülüb.

Elçin ağlı kəsəndən, dili söz tutandan evdə, məktəbdə, televiziya verilişlərində erməni vəhşilikləri barədə çox görüb eşitmişdi. Xocalı faciəsi 3 yaşlı Elçinin sonrakı həyatında da iz qoymuşdu. Məktəbdə Xocalı faciəsindən inşa yazanda, tədbirlərdə iştirak edəndə, televiziyada erməni vəhşiliklərini əks etdirən süjetlərə baxanda onunla həmyaşıd olan uşaqlara, qadınlara, ağsaqqallara, ağbirçəklərə yalnız azərbaycanlı olduğuna görə erməni cəlladlarının işgəncələr verərək öldürdüklərini görəndə həmişə deyirdi ki, bir gün mən sizin qisasınızı alacam! Və dediyi kimi də oldu, onların qisasını aldı!

2010-cu ildə Azərbaycan Ali Hərbi Məktəbi motoatıcı tağım komandiri vəzifəsi üzrə bitirib. Daha sonra Silahlı Qüvvələrin Təlim və Tədris Mərkəzinə Zabitlərin təkmilləşdirmə kursunda dinləyici vəzifəsində xidmət etmək üçün göndərilib və oranı "Əla" nəticə ilə tamamlayıb.

2011-ci il iyul ayının 24-də Ağcabədi rayonun "N" sayli hərbi hissənin V motoatıcı taboruna tağım komandiri kimi xidmətə yollanıb. Həmin hərbi hissədə bir müddət işlədikdən sonra könüllü olaraq 2011-ci ilin noyabr ayından 2012-ci ilin ayının sonuna qədər XTQ-yə yazılıb. XTQ-nin seçim mərhələsindən 300 nəfərdən 19 nəfər uğurla keçir. Həmin 19 nəfərin arasında Elçin də vardı. XTQ-yə daxil olduqdan sonra dəfələrlə Turkiyədə hərbi təlimlərdə iştirak edərək bütün imtahanlardan uğurla keçib, mükafatlandırılıb.

2012-ci ilin iyul ayının 8-də "N" saylı hərbi hissədə qrup komandirinin müavini, 2014-cü ilin mart ayında isə xüsusi əməliyyat taborunun xüsusi əməliyyat qrup komandiri vəzifəsində xidmət edib.

2012-ci ilin 7 oktyabrında Elçin ailə həyatı qurur. Gözəl təməli qoyulmuş ailədən iki oğlan övladı: 8 yanvar 2014-cü ildə Ömər və 24 may 2016-cı ildə isə Mübariz dünyaya gəlir.

Ömər bu il 1-ci sinfə gedib. Çox təəssüf ki, atası müharibədən öncə keçirilən təlimlərdə iştirak etdiyinə görə oğlunun 1-ci sinfə getdiyini görə bilməyib.

Qəhrəman hərbçimiz 2015-ci ilin fevral ayında Qazax və Ağstafa istiqamətindəki döyüşlərdə, 2016-cı ildə isə Talış kəndi istiqamətində gedən döyüşdə (Aprel döyüşlərində) fəal iştirak edib. Lakin onlar - kəşfiyyatçılar gözəgörünməz qəhrəmanlardır. Ona görə heç bir mənbələrdə onların adları çəkilmir, çünki düşmən öz "kabusu"nu tanımamalıdır. Həmin ildə qardaşı Nurlan da Aprel döyüşlərində iştirak edib.

2015-ci ilin oktyabr ayından 2016-cı ilin yanvar ayınadək amerikalı təlimatçılar tərəfindən Goran Təlim Mərkəzində yüksək göstərici ilə "Special Operations Training" kursunu uğurla keçərək sertifikatla təltif olunur. 2018-ci ilin iyul ayında Türkiyədə "Anadolu Tatbikatı" təlimində iştirak edir. 2019-cu ilin iyul ayında isə Pakistanlı təlimatçılar tərəfindən Giləzi Tədris Mərkəzində "Dağlarda döyüş" kursunu bitirir.

Uzun müddətli təlimlərdən və hazırlıqlardan sonra 2020-ci il sentyabrın 26-dan 27-nə keçən gecə Böyük Vətən müharibəsində döyüş komandiri olub. İlk olaraq Murovdağ zirvəsinin fəthində fəal iştirak edir. Daha sonra Cəbrayıl rayonunun işğaldan azad olunması üçün vuruşur və 4 oktyabrda ilk dəfə Cəbrayılda Azərbaycan bayrağı döyüş idarə edən komandir, kapitan İsmayılov Elçin Mübariz oğlu tərəfindən ucaldılır. Erməni ordusunun 23 zabitini tək başına, ümumilikdə isə 200-dən çox erməni hərbçisini və çox sayda döyüş texnikasını məhv edir.

Qeyd edək ki, Elçin İsmayılovla bərabər, Vətən müharibəsində qardaşları Nurlan və Elvin də ön cəbhədə Vətən uğrunda döyüşüblər.

Qəhrəmanımız məhz toy gününə təsadüf edən tarixdə - 7 oktyabrda Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə silahdaş yoldaşlarını, idarə etdiyi qrupu xilas edib, snayper gülləsinə tuş gələrək qəhrəmancasına şəhidlik zirvəsinə ucalır.

E.İsmayılov savadlı, intellektual səviyyəsi yüksək, bir çox xarici və ən əsas da düşmən dilini bilən bir hərbçimiz idi. O, təvazökar, az danışan, Vətəni sevən və Tanrıya bağlı bir insan olub. Həmişə ehtiyacı olanlara kömək etməyi, onlara mənəvi dayaq olmağı xoşlayırdı. Ətrafındakı insanlar tərəfindən də məhz belə xüsusiyyətlərinin zənginliyinə görə sevilirdi. İnsan ona ayrılan həyatın qismini yaşadıqdan sonra əbədiyyətə qovuşur, toxunduğu hər şeydə öz enerjisinin hissəciklərini qoyub gedir. Onun da özündən sonra xalqına, elinə əmanət qoyduğu iki övladı var. Əminik ki, bu nur üzlü balalar atalarının həyata keçirə bilmədiyi arzularını gerçəkləşdirəcəklər.

E.İsmayılovu xatırlayanların, adı çəkildiyi zaman onunla nə vaxtsa az və ya çox təmasda olan hər kəsin ürəyi yerindən oynayır. Alicənab, incə yumor hissinə malik, hərtərəfli bacarığa malik insan - şəhid zabitimiz, ruhun şad olsun!

Yeganə MÖVSÜMOVA

Azərbaycan Milli İncəsənət Muzeyinin elmi araşdırmalar şöbəsinin elmi işçisi, sənətşünas