Şəhidlik ən ülvi arzusu idi...

CƏSUR LEYTENANT FƏRMİN ƏLİYEV İŞĞAL ALTINDAKI DOĞMA TORPAQLARA QOVUŞMAĞIMIZ ÜÇÜN CANINI ƏSİRGƏMƏDƏN VURUŞDU

Vətən müharibəmizdə qəhrəmanlıqla vuruşaraq şəhidlik zirvəsinə yüksələn fədakar, qəhrəman Azərbaycan övladlarından biri də leytenant Fərmin Fərman oğlu Əliyevdir.

1996-cı il 20 martda Naxçıvan şəhər Babək rayon Şıxmahmud kəndində dünyaya göz açmışdı. Zəhmətkeş kəndli ailəsində böyüyən Fərmin 1-ci sinifə Şıxmahmud kəndində getmişdi. Çox sakit təbiətli uşaq idi. Ədəbiyyatı çox sevirdi. Hətta şəhid olduqdan sonra əşyalarının içərisindən yazıb saxladığı şeir vərəqləri çıxdı. Xüsusilə anasına yazdığı şeir hər kəsi daha çox təsirləndirdi:

Saçının o bəyaz telinə qurban,

Mənə oğul deyən dilinə qurban,

İncə ipək kimi əlinə qurban!

Allahdan dilərəm ömrün uzansın,

Arzun çiçək açsın çırağın yansın,

Qədrini bilməyən nankor utansın.

Mənim bu dünyada kimim var, ana,

Sənsiz həyatım da xar olar, ana

Bu şair oğlunun həvəsi sənsən,

Qəlbimin nəfəsi sənsən,

Tarımın, sazımın xoş sözü sənsən,

Həyatın mənası, həm sözü ana!

Fərmin ailədə tək oğul, iki bacının bir qardaşı idi. O, atasından məsləhət almağı çox sevər, dediklərinə əməl edərdi.

Fərmin 2011-ci ildə Naxçıvanda Heydər Əliyev adına hərbi liseydə təhsilini davam etdirir. Quru qoşunlarda xidmət etməyi seçir, motoatıcı olan Fərmin "kişi öndə gedər" - deyirdi. 2014-2018-ci illərdə Heydər Əliyev adına Ali Hərbi Məktəbin "Xüsusi təyinatlı texnika və sistemlər" ixtisasına yiyələnir. Məktəbi bitirdikdən sonra işə başladığı N saylı hərbi hissədə vətənpərvərliyi, çevikliyi ilə hər kəs tərəfindən rəğbət və hörmət qazanır. İlk işlədiyi dövrdə əsgər heyətində təlimlərə başlayır. Məsuliyyəti, tələbkeşliyi, tapşırıqları yüksək səviyyədə yerinə yetirdiyi üçün zabit heyətində təlimlərə keçirilir.

Onun söhbətlərinin əksəriyyəti Vətən, müharibə, qisas, torpaqlarımızın geri qaytarılması mövzularından olardı. İş həyatında da əsgərlərinə, yoldaşlarına xüsusi qayğısı ilə seçilərdi. Əsgərlərinin, yoldaşları onun nə qədər xoşxasiyyət, mərhəmətli olduğunu danışırdılar. Fərmin öz şəxsi məvacibindən ayıraraq əsgərlərin çatışmayan ehtiyaclarına xərcləməyi əsirgəməzdi. O, hər zaman gecə postda duran əsgərlərin yanında durardı. "Əsgərlərin yaşı azdı, qorxu hissi keçirib hiss elətdirməzlər", - deyə narahat olurdu. Fərmin 45 günlük məzuniyyətini yay aylarına saldırardı ki, evdə atasına təsərrüfat işlərində komək etsin. Hər dəfə kəndlərinə gələndə bütün qohumlarına tək-tək baş çəkərdi. Fərminin gözəl qəlbi onu bütün tanıdıqlarına sevdirmişdi. Onun necə sevilib-seçildiyinə şəhid olduqdan sonra bir daha şahid olduq. Fərmin 2019-cu ilin noyabr ayı 9-u ailə həyatı qurdu. Toyunun Bayraq gününə düşməsi təsadüf deyil. Bayrağa olan sevgisini toy həyətini, bəy stolunu, bəy maşınını 3 rəngli bayraqlar ilə bəzəməklə göstərdi. Müharibəyə hazırlaşan bir vaxtda hər dəfə hər şeyin özü istədiyi kimi olacağını danışırdı. Şəhidlik kəlməsi dilindən düşmürdü, şəhidlik zirvəsi Fərminin ən ali və ülvi arzusu idi. Hərbi təlimlərdə xüsusi həvəslə iştirak edirdi.

Müharibədən əvvəl Həmlə kəşfiyyat taborunun üzvi kimi işğal olunmuş kəndlərimizdə kəşfiyyatda olmuşdu. General-mayor Polad Həşimovun vurulması Fərmini həddində çox sarsmışdı. "Bu, bizə ləkə oldu, bu, bizə ağır yük oldu. Bunu heç cürə qəbul edə bilmərik" - deyirdi. Fərminin torpağa olan sevgisi, ailəyə olan sevgisini üstələdi. Onun atası ilə sonuncu telefon danışığında şəhidliyin necə üstün olduğunu, əgər şəhid olarsa, narahat olmamasını, başını dik tutmağı tapşırdı. Hətta ailəsi ilə danışığında doğulmamış körpəsini bütün Azərbaycan xalqına əminliklə əmanət etdi. Zarafatyana şəhid olarsa, hansı şəkillərini böyüdəcəyimizi tapşırdı. Biz isə bu "zarafatcıl" tapşırığa gözümüzün yaşıyla əməl etdik...

Və o gün gəlib çatdı. Prezidentin əks-hücum əməliyyat əmri Fərminin ürəyindən xəbər verdi. Əks-hücum tapşırığını yerinə yetirmək üçün toplaşan 200 nəfərlik heyətə komandirinin göstərişi ilə, Həmlə kəşfiyyat taborunun ilk könüllü dəstəsinin yaradılması tapşırığı verildikdə irəli ilk addımı atan məhz Fərmin olmuşdu. 50 nəfərlik dəstəyə Fərminin komandirlik etməsi tapşırıldı. Döyüş yoldaşı, qazi Elmir Paşayev dedi bunları.

Sentyabrın 27-si səhər saatlarından başlayaraq Gülüstan və bir neçə kəndi işğaldan azad edirlər. Yaylaq postunun qabağından Ballıqaya və Ağcakənd arasına girən Fərmingilin heyəti düşmən mühasirəsinə düşür. Fərminin xüsusi şücaəti və taktikası ilə bir qrup günorta saatlarında mühasirədən çıxmağı bacarır. Öz dəstəsini gücləndirərək geri dönür və qalanları da mərdliklə mühasirədən çıxarmağa nail olur.

Döyüş yoldaşı Emin Həsənli danışır: "Ağdərə istiqamətindəydik. Talış kənd uğrunda düşmənin xüsusi təyinatlısıyla üz-üzə döyüşlər asan olmadı. Fərminin dəstəsindən bir neçə şəhid verildi. Həmin kənddə mühasirədə qalan 30 nəfərin köməyinə çatdıq. Kənd tamamilə işğaldan azad olundu. Talış kəndinin qabağı, Ağuçuq deyilən yüksəkliyi almağımıza baxmayaraq, düşmən gündə 4-5 dəfə hücum edirdi. Hər dəfə itki verib geri çəkilirdilər. Onların xüsusi təyinatlıları ilə döyüşə girdik. Ondan bir gün qabaq Fərmin öz dəstəsi ilə bir yerdə Gülüstana girmiş, oranın altını üstünə çevirib çıxmışdı".

29 sentyabrda cəbhənin Tərtər istiqamətində qızğın döyüşlər gedirdi. Düşmənin bu istiqamətdə yaratdığı beton istehkam qurğularını yarmaq üçün hər qarışa qan tökmək lazım idi. Ordumuz bu çətinliklərə baxmayaraq, bir neçə yüksəkliyi ələ keçirir. Əsgərlər Ağuçuq zirvəsinə olunan həmlələrin və əlaqə yollarının vurulmaması üçün hərəkətə keçir. Onları atəş altında saxlayan düşmənin 82 mm-lik minaatan batareyası məhv edilir. Yorğun və silah-sursat tükənmək üzrə olan heyət bir neçə saatlıq sakitlikdə istirahət edir. Bir müddət sakitlikdən sonra düşmənin xain və qəfil həmləsi baş verir. Bu hadisədə itkisiz ötüşmək qaçılmaz olur. Fərmin də bu atışmada Vətən eşqi, torpaq sevgisi ilə alışıb yanan ürəyindən vurulur. Düşmən mərmisi onu arzusunda olduğu şəhidlik zirvəsinə yüksəldir. Fərmin ata ocağına son gəlişi 1 oktyabrda uğrunda canını verdiyi üçrəngli Azərbaycan bayrağına sarılı şəkildə olur.

Bütün naxçıvanlılar, hər kəs böyük izdihamla Fərmin və səkkiz şəhidi layiqli şəkildə qarşılayır. Fərmin Əliyev doğulduğu Şıxmahmud kənd qəbiristanlığında torpağa tapşırılır. Şəhid olduğu gündən 23 gün sonra övladı dünyaya gəlir, öz arzusu olduğu üçün övladına atasının adı Fərman adı qoyulur. Fərminin ən yaxın dostu, qardaşı olan Vəli Quliyev Fərminin şəhidlik xəbərini aldıqda düşmənə qəzəbi birə beş qat artır. Cəbrayıl istiqamətində döyüşən Vəli qardaşının qisasını alacağına söz verir. Yoldaşı Fatiməyə zəng edib: "Bacı, narahat olma, Fərminin körpəsinin bu qədər əmisi var, Fərman heç vaxt atasız hiss etməyəcək özünü, onun atasının adı, qəhrəmanlığı ona yetəcək" - deyir. Düşmənə qan udduran şəhid Vəli Quliyev hamımızın qəhrəmanı olur.

Başqa şəhidlər kimi, Fərmin də tək ailəsi üçün yox, bütün eli, obası üçün qürur mənbəyi oldu. Bundan sonra illər keçəcək, ancaq Qarabağ adı ilə birlikdə Şəhidlərin də adı anılacaq.

Qarabağ Azərbaycandır!

Leyla ƏLİYEVA

525-ci qəzet.- 2020.- 19 dekabr.- S.24.