“Qəsdən intellektual
şeylər danışmışam, anlamadıqları üçün gülə bilməyiblər”
Aktyor Erkin Ergin: "Pozitivliyi
sevdiyimə görə komediya janrını özümə
daha yaxın bilirəm"
Bu gün Azərbaycanda
komediya aktyorları,
"Stand UP" şoular və
videobloqerlər hər
gün daha da məşhurlaşır,
əvvəlki illərə
nisbətən filmlər
daha çox komediya janrında çəkilir. Bunun əsas səbəbi
isə insanların onları güldürən,
qısa həcmli filmlərə, videolara tələbatının artmasıdır.
İnsanların bu ehtiyaclarını ödəmək
üçün bu yola çıxan aktyorlar və videobloqerlər çox olsa da, həqiqətən
güldürməyi bacaran,
intellektual izləyici kütləsinə sahib olanlar
çox azdır.
Aktyor, ssenarist
Erkin Ergin ilə söhbətimiz də elə bu mövzudadır.
***
- Aktyorluğa marağınız
necə yarandı?
- Uşaqlıqdan incəsənətin
hər sahəsinə
- aktyorluğa, musiqiyə,
rejissorluğa və rəssamlığa marağım
olub. Ona görə də,
özümü sırf
bir sahəyə aid edə bilmirdim. Amma hər zaman kənardan "səndən
yaxşı aktyor olar" deyirdilər.
Məktəb vaxtlarında öz
oxuduğum məktəbin
yox, başqa məktəbin KVN komandasında
iştirak edirdim.
Universitedə qəbul olduqdan
sonra da orada KVN ilə məşğul oldum.
Daha sonra televiziyada işləməyə başladım.
- Özünüzü daha çox hansı janrda tapırsınız?
Sizcə,
güldürmək asandır,
yoxsa ağlatmaq?
- Təbii ki, güldürmək daha çətindir. Xüsusilə, insanları gülməsini
istədiyiniz şeyə
güldürmək çox
çətindir. Mən də
hər zaman çətin olanı sevmişəm. Dram janrında
tamaşaçıları ağlatmağa nail olmaq asandır, komediya janrında isə bu, çox çətindir. Yumor zövq məsələsidir.
Güldürə bilmək üçün
gərək qarşınızdakı
insan sizin kimi düşünsün.
Pozitivliyi sevdiyim üçün komediya janrını özümə
daha yaxın hiss edirəm.
- Heç olubmu hansısa "Stand UP" şounuzda
heç kim
gülməyib?
- Əlbəttə, olub. Ancaq gülmədikləri
üçün heç
vaxt problem yaşamamışam.
Hətta
bəzən qəsdən
güldürmədiyim də
olub. Məsələn, auditoriyanın çox
ucuz şeylərə
güldüyünü görüb
qıcıqlandığım üçün qəsdən
daha intellektual şeylər danışmışam.
Nəticədə, anlamadıqları üçün gülə
bilməyiblər. Hətta bir
neçə dəfə
zalda əyləşənlərdən
biri hörmətsizlik
edərək yüksək
səslə danışdığı
üçün səhnədən
düşüb çıxış
etməkdən imtina etdiyim də olub.
- Festival üçün film çəkilişiniz
olubmu?
- Festival üçün film çəkməmişəm,
amma filmə çəkilmişəm. Özümün festival üçün yazdığım
10-a yaxın ssenarim var, qismət olsa, gələcəkdə
film çəkəcəyəm. Əlavə olaraq, filmin çəkilməsi üçün
ssenarini düzgün başa düşən rejissor olmalıdır.
Təəssüf ki, hələ
festival üçün yazdığım
ssenariləri düzgün
anlayıb çəkən
rejissor olmayıb.
- Çəkdiyiniz videoların
və qısametrajlı
filmlərin cəmiyyətə
nə dərəcədə
faydası var?
- Əslində, faydası
çoxdur. Amma təbii ki, faydasını hiss edənlər
də var, hiss etməyənlər də.
İzləyici kütləm inkişaf
etmək istəyən
gənclər və yetkin insanlardan ibarətdir. Çəkdiyim videolarda isə daha çox insan azadlığını,
hər kəsin fikrinə hörmət etməyin vacibliyini, həyatı sevməyi və həyatın acı həqiqətlərini
qəbul etmək lazım olduğunu vurğulayıram. Fikrimcə, millət
olaraq ağlamağı
və sevinməyi bacarmırıq, azad şəkildə hisslərimizi
ifadə edə bilmirik. Ona görə də,
çəkdiyim videolarda
belə şeyləri
vurğulamağa daha çox üstünlük
verirəm.
Ümumilikdə istər çəkdiyim
videolar, istərsə
də yazdığım
ssenarilər təkcə
izləyicilərə yox,
videobloqerlərə də
təsir edir. İstədiyim nəticə ilə
müqayisə etsək,
deyə bilərəm
ki, 70 faiz təsiri var.
- Bəs çəkdiyiniz videolar və filmlərdə müasir tənqidin yeri nə qədərdir?
- Müasir tənqid çox qarışıq
məsələdir. Əvvəla, tənqid mütləq nəyisə həll etməlidir. Nəyisə bəyənmədim, bu işi etmə demək tənqid deyil, sadəcə yönləndirməkdir. Tənqid insanı
işindən soyutmamalı,
bir növ öyrətməlidir. İnsan güzgüyə
baxanda heç vaxt daxili səhvlərini
görmür, yalnız
xarici görünüşündə
olan qüsurları görür. Biz "Stand
UP" şoularda və
videolarda cəmiyyətdə
olan qüsurları üzə çıxarırıq.
Aktyor dövrünün güzgüsüdür. Ancaq bir çox
insan tənqid olunduğu üçün
bu güzgüyə baxmaqdan qaçır, ya da öz
üzərinə götürmür.
Özümə qarşı
isə çox az sağlam
və faydası toxunan tənqid almışam. Sağlam tənqid edən insanlardan da bərk yapışıb
dost olmuşam. Bu gün də mən nəsə çəkəndə fikir
bildirmələri üçün
birinci o insanlara göndərirəm. Bir sözlə,
izah etmədən, səbəblərini demədən
hansısa işə bəyənmədim demək
sadəcə, əngəl
olmaqdır. Əlavə
olaraq, məsələn,
ötən əsrlərdə
Mirzə Ələkbər
Sabir, Mirzə Fətəli Axundzadə, Cəlil Məmmədquluzadə
və digər başqa yazıçılarımız
əsərlərində satiradan,
tənqiddən istifadə
ediblər. Amma təəssüf ki, xalq dəyişməyib.
Çünki bu dahilərdən
sonra yeni dövr başlamalı, satiradan sonra cəmiyyət dəyişməli
idi. Ancaq Sovet dövrünün gəlməsi ilə xalq
onları unutdu. Düzdür,
Sovet dövrünün
bizə çox xeyri dəyib, ancaq biz özümüz oxuyub dəyişməyə
meylli olmamışıq.
Bu gün də kimdən soruşsanız,
deyəcək ki, Mirzə
Ələkbər Sabir
dahidir, ancaq bir şeirini deyə bilməyəcək.
Sadəcə, dahidir deyib
qoyuruq bir kənara. Sanki sadəcə, üzdən
tanımaqla yetinirik, araşdırıb maariflənmirik.
Ona görə də onları oxuyandan sonrakı mərhələmiz
yoxdur. Bəzi şeylər var ki, 100 il
keçsə də, indinin özündə də tənqid edirik.
- Sizcə, kinonu yalnız kinotənqidçilər
tənqid edə bilər, yoxsa hər bir izləyicinin
tənqid etməyə
haqqı var?
- Təbii ki, yalnız kinotənqidçilər
tənqid edə bilər desək, yanlış olar. Mən kinonun necə çəkildiyini bilməyə
bilərəm, amma izlədiyim kinolar əsasında zövqüm
formalaşır. Məsələn, Amerika yumorunu sevirəm və kimsə Amerikan yumoruna müraciət edərək kino çəkirsə, mən
onu tənqid edə bilərəm.
Çünki çox izləmişəm,
məlumatım var. Ancaq
mən heç vaxt komediya izləməmişəmsə,
komediya janrında çəkilmiş kinonu tənqid edə bilmərəm. Misal üçün, Azərbaycanda
yalnız Cem Yılmazı izləyib məni tənqid edən izləyicilər
var. "Stand UP" ilə məşğul olan yalnız bir insanı izləməklə
tənqid etmək olmaz. Bunun üçün
"Stand UP"ı sevmək, yaşamaq, bu işlə məşğul olan bir çox insanı izləmək lazımdır. Kino tənqidi isə
professional sahədir. Sözsüz ki, kinotənqidçilərin
tənqidinin faydası
daha çoxdur.
- Amerikalı rejissor Alfred Hitchcockun dediyi kimi, kino həyatın maraqsız hissələrindən ibarətdir, yoxsa həyatımızın özüdür?
- Fikrimcə, kino insanların gündəlik həyatında fikir vermədiyi hadisələri çəkib göstərməkdir. Hətta fantastik kinolarda da yuxumuzda gördüyümüz, ya da altşüurumuzda qalan, amma üzərindən keçdiyimiz hadisələri bizə göstərirlər.
- Son olaraq, bu sahə ilə maraqlanan insanlara nə demək istəyirsiniz?
- Dayanmadan oxumaq, maariflənmək və inkişaf etmək lazımdır. Maliyyə cəhətdən bir az sıxıntılı sahə olduğu üçün, yeni başlayanda psixoloji cəhətdən hər şeyə hazır olmalıdırlar. Professional olmaq üçün ilk başlarda pulu düşünmədən çalışmaq, maariflənmək lazımdır. Əlavə olaraq, hədəf kütləsi müəyyənləşdirmək, kimdən dəyər almaq istədiyini bilmək lazımdır. Sizi izləyənlər intellektual, mədəni insanlar olsalar, sizə daha yaxşı işlər görmək üçün motivasiya verəcəklər və işinizdən daha da zövq alacaqsınız.
Aytac ASLAN
525-ci qəzet.- 2020.- 9 dekabr.- S.23.