Osmanlı rəssamın
"Tısbağa tərbiyəçisi"
Bir rəsmin dedikləri
OSMAN
HAMDİ BƏYİN SİRLİ-SEHİRLİ TABLOSU
"Bir rəsmin
dedikləri" rubrikasının
budəfəki qonağı
sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə
doktoru, Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq
Akademiyasının müəllimi
Nuranə Səlimlidir.
Nuranə
xanımla Osmanlı dövrünün ilk arxeoloqu,
İstanbul Arxeologiya muzeyinin qurucusu və direktoru olmuş rəssam Osman Hamdi Bəyin
"Tısbağa tərbiyəçisi"
əsəri haqqında
danışmışıq.
- Əsərin özü
qədər Osman Hamdi Bəyin həyat və yaradıcılığı da
maraqlıdır.
- Osman Hamdi Bəy 1842-ci ildə İstanbulda, Osmanlı imperatorluğunda sədrəzəm
olan İbrahim Ədhəm Paşanın
ailəsində dünyaya
gəlmişdi. Ona görə də,
çox gözəl təhsil almış və kübar mühitdə böyümüşdü.
Atası
Ədhəm bəy Osmanlı imperiyasının
təhsil almaq üçün Avropaya göndərdiyi dörd gəncdən biri olmuşdu. Osman Hamdi Bəy
akademik rəssamlıq
ənənələrinə Parisdə yiyələnmişdi.
Əslində, o, Parisə atasının
istəyinə uyğun
olaraq hüquq təhsili almağa getmişdi. Lakin rəsm çəkməyə
olan böyük marağı onu rahat buraxmırdı və Osman Hamdi
Bəy bu sənəti dərindən
öyrənmək qərarına
gəldi. O zaman qaynar sənət mərkəzi olan Paris bir çox cərəyanların yarandığı
və çoxsaylı
rəssamların can atdığı
şəhər idi. Osman Hamdi Bəy burada baş verən sənət proseslərini izləyir, tanınmış rəssamlarla
dostluq edir və orientalizm cərəyanının tanınmış
nümayəndəsi Jeromun
emalatxanasına, İncəsənət
Akademiyasına gedərək
bu sənətə daha da dərindən
yiyələnirdi. Ailəsinin hüquq
oxumaq üçün
göndərdiyi Osman Bəy artıq yaxşı bir rəssam kimi yetişmişdi.
Osman Hamdi Bəy Avropada qaldığı
12 il müddətində
sənətin yaşaması
üçün onların
mühafizə olunduğu
mədəni qurumların
böyük rol oynamasını anladı.
Ona görə də qayıtdıqdan sonra öz ölkəsində tətbiq etmək üçün arxeologiya
və muzey işi ilə bağlı geniş, hərtərəfli biliklərə
yiyələnirdi.
Osman Hamdi Bəy Osmanlı Türkiyəsində rəssamlıq
sahəsində etdiyi inqilabi yeniliklərlə yanaşı, Əski Əsərlər muzeyi yaratmağa da nail oldu. O, həm də
Gözəl Sənətlər
Akademiyasının (bugünkü
Memar Sinan Universiteti) qurucusudur. Fransız dilini mükəmməl bilməsi sayəsində
o, bir çox vəzifələrə irəli
çəkilmişdi. 1881-ci ildə Muzeyi
Humayuna müdir gətirilməsi onun Osmanlının mədəni
həyatında iştirakına
zəmin hazırladı.
İndiyə kimi Osmanlı
sarayının qiymətli
nümunələr saxlanılan
muzeyinə əcnəbilər
rəhbərlik edirdi.
Muzeyin
ilk türk müdiri isə Osman Hamdi Bəy oldu. Osman Hamdi Bəyin
digər mühüm xidməti qiymətli sənət əsərlərinin
xaricə daşınmasının
qarşısını almaq
idi. 1884-cü ildə
bu məsələləri
özündə ehtiva
edən qanunun qüvvəyə minməsinə
nail oldu. İmperiya ərazisində aparılan
bütün arxeoloji qazıntıları nəzarətinə
götürdü, muzey
binası inşa etdirdi və ilk Arxeologiya muzeyi açıldı. Bu mənada deyə bilərik ki, Osman Hamdi Bəy
həm də ilk türk arxeoloqudur.
Osman Hamdi Bəy bir çox
ölkələrin yüksək
mükafatlarına layiq
görülmüş, Oksford
və digər nüfuzlu universitetlərin
fəxri doktoru diplomu ilə təltif edilmişdi. Onun əsas
mövzusu XIX əsrin
sonu Osmanlı cəmiyyətinin önündə
duran problemlər, dilemmalar və şəxsi yaşam fəlsəfəsini ifadə
edən özünəməxsus
bədii dil idi.
- "Tısbağa tərbiyəçisi"
əsərinin yaranma tarixçəsi barədə
nə bilirik?
- "Tısbağa tərbiyəçisi"
Osman Hamdi Bəyin ən məşhur və haqqında ən çox mülahizələr
söylənilən əsəridir. Onun burada
nə anlatmaq istəməsi zaman-zaman incələnib. Tablo 1906-cı ildə Parisdə keçiriləcək sərgidə
nümayiş olunmaq üçün çəkilmişdi.
Əsər bu gün İstanbul Pera muzeyində mühafizə
olunur.
Belində kəmər, başında
külahla uzun, qırmızı libas geyinmiş, dərviş obrazlı saqqalı kişi mavi,
rozet formalı
ornamental kaşılarla işlənib
və bir çox yerlərdən kaşılar tökülmüş,
baxımsız otaqda təsvir edilib. O, arxadan dönmüş şəkildə əks olunub. Ayaqları altında yarpaq yeyən beş
tısbağa var. Bu məkanın
Bursadakı Yaşıl
Caminin ikinci mərtəbəsindəki bir
otaq olduğu düşünülür. Tablonun yeganə
işıq mənbəyi
tərbiyəçinin önündəki
alçaq nisbətdə
verilmiş pəncərədir.
Tağ
formal pəncərənin üzərində
incə xətt sənətilə "Qəlblərin
şəfası sevgiliylə
qovuşmaqdır" (Peyğəmbər
nəzərdə tutulur)
ifadəsi əksini tapıb və burada rəssam Osmanlı insanının
aid olduğu dinə səmimi inancını bir daha vurğulayıb.
Rəssam bir çox
əsərlərində olduğu
kimi, burada fiqur olaraq özünü
təsvir edib, yəni avtoportretini yaradıb. O, əllərini
arxada beli üzərində birləşdirərək
ney tutub.
Burada simvolik məqam axtaran tənqidçilər
rəssamın bu tablo ilə öz toplumunun, cəmiyyətinin elm sahibi
olmasına və müasirləşməsinə çağırış etdiyini
vurğulayırlar. Daha
bir fərziyyə isə ondan ibarətdir ki, Sanayi-Nefise, Asari Atika və digər
mühüm mədəni
qurumları yaradan Osman Hamdi Bəy
burada özünü
tərbiyəçi, onun
iş tərzinə tabe olmaq istəməyənləri
isə yeməyə
can atan tısbağalar
kimi təsvir edib. Yəni bu əsərlə
rəssam onlara satirik tərzdə cavab verib.
Digər
bir mülahizəyə
görə, yenə də yorğun düşmüş tərbiyəçi
kimi rəssam zor bir işin
öhdəsindən gəlməyə
çalışır, yəni
belində tutduğu ney, çiynində
daşıdığı kiçik
nağara ona işarə edir ki, o, aid olduğu toplumu sənətin gücüylə dəyişməyə
çalışır. Onun məktəb,
muzey açmada da əsas niyyəti
bu idi.
"Sənətdə Qərbə açılış"
kitabının müəllifi
Mustafa Cezar rəsmdə
Osman Hamdinin Osmanlı toplumuna işarə etməsi ilə razılaşmır. O, bunu mümkün saymır. Çünki Osman Hamdi Bəy Osmanlı heyranı idi. O, burada özünü təsvir edib və Şərq mühitini göstərib.
Rəssam 1907-ci ildə əsərin daha kiçik həcmli və olduqca bənzər ikinci variantını işləyib. Hazırda şəxsi kolleksiyada
saxlanan bu tabloda tısbağaların
sayı altıdır.
Divarda, xəttatlıq sənəti
ilə işlənmiş
çərçivə, pəncərə
önündə isə
su dolçası əks olunub.
- Niyə məhz tısbağa? Mesaj nədir?
- Bu da çox maraqlı
və sənət tarixçilərini düşündürən
məsələlərdəndir. Əsərə baxanlar "Məgər
bizdə tısbağa
tərbiyə etmək
kimi ənənə olubmu?" - deyə soruşurlar. Əslində, söylənilənlərin
əksinə olaraq bəzi tədqiqatçılar
hesab edirlər ki, burada xalqa
hansısa mesaj yox, Osman Hamdi
Bəyin atasına göndərdiyi məktublardan
birində qeyd etdiyi kimi, fransız
dərgisində oxuduğu
məqalədən təsirlənməsi
motivi ola
bilər. O, məktubda
isveçrəli diplomat Humbertin
Yaponiyada rastlaşdığı
maraqlı ənənədən
zövqlə danışır.
Diplomat Yaponiyada koreyalı
məşqçilər tərəfindən
çətin tabe olan tısbağaların tərbiyə olunduğunu,
onların musiqinin müşayiəti ilə
sıra halında yeriməklə alçaq stol üzərində
üst-üstə düzüldüklərini
qeyd edir. Bu əhvalat Osman
Hamdi Bəydə maraqlı təəssürat
oyadıb və oxuduqlarını sonradan rəsmə çevirib.
Digər
bir versiyada isə tablonun Osmanlı dövrünün
ən rahat, zəngin dönəmi olan "Lalə dövrü"nü anlatdığı
düşünülür. Bu dönəmdə sarayda tez-tez əyləncələr keçirilirdi.
Əyləncələr əsasən gecələr
təşkil olunurdu.
Elektrik olmadığından işıqlandırma
üçün tısbağaların
belinə şam yapışdıraraq onları
sərbəst buraxırdılar.
Tısbağaların müəyyən olunmuş istiqamət üzrə hərəkət
etmələri tərbiyəçilərin
işi idi.
Eyni zamanda, bu tısbağaların Osman Hamdi Bəyin Parisdə küçələrdə dolaşan və Ş.Bodlerin "Modern həyatın rəssamı" kitabında bəhs edilən tısbağa olduğu da güman edilir.
- Əsərin rəng koloriti barədə nə deyə bilərsiniz?
- Türkiyə rəngkarlığında ilk dəfə olaraq fiqurlu kompozisiya quran və gerçək insan obrazı təsvir edən Osman Hamdi Bəy bu tabloda Avropa realistik sənət üslubu ilə Şərqin ornament və xətt sənəti kimi qiymətli sənət sahələrini mükəmməl şəkildə birləşdirib. Bu uğurlu kompozisiya seçimi ilk növbədə özünü Şərqin ənənəvi sənətlərinə xas olan koloritlə büruzə verir. Ornamentlə zəngin mavi kaşılar bu baxımdan xüsusi rol oynayır. Osman Hamdi Bəy əsas ifadə vasitələrindən olan rəngdən məharətlə istifadə edib və baxımsız otağın yaratdığı darıxdırıcı mühiti tərbiyəçinin əynindəki narıncı tonlara malik tünd qırmızı rəngli geyimlə aradan götürüb. Tablodakı qırmızı rəng tamaşaçıda güclü emosional duyğular oyadır və güc, azadlıq, hərəkət, özünə inam, müasirlik kimi mənalar əsərin daşıdığı ideya ilə üst-üstə düşür.
- Əsər bizə nə deyir?
- Hər bir əsər öz dövrünün güzgüsüdür. Osman Hamdi Bəyin yardıcılığı bu ifadəylə tamamən üst-üstə düşən bir külliyyatdan ibarətdir. Onun əsərlərindəki Osmanlı İstanbulunu tarixi sənəd kimi qəbul edə bilərik, çünki bu lövhələrdə Şərq və Qərb dəyərləri çox maraqlı şəkildə birləşir. Türkiyənin ən məşhur və ən bahalı sənət əsəri hesab olunan "Tısbağa tərbiyəçisi" ilk baxışdan adi, məişət xarakterli süjet təsiri bağışlasa da, əslində, onun "adiliyinin" altında bir çox sirli mətləblər yatır. Osman Hamdi Bəy sənəti içdən duyan, istedadlı rəssam olmaqla yanaşı, həm də öz toplumunun dünyanın mədəni xalqları içərisində ön sırada olmalarını arzulayır və bunun üçün əzmkarlıqla çalışırdı. Sirlərlə dolu tablonun başlıca qayəsini də fikrimcə, elə bu ali istək təşkil edir.
Aytac SAHƏD
525-ci qəzet.- 2020.- 23 dekabr.- S.21.