Gedirəm, səni sevməyə

Nə sirdir çözə bilmirəm,

Sözüm çox, susub dinmirəm...

Yanında sevə bilmirəm,

Gedirəm, səni sevməyə...

Ömrü varağa düzürəm,

Sözə, misraya əsirəm,

Dur yola sal, tələsirəm,

Gedirəm, səni sevməyə...

Xatirələr saçın yolar,

Bəlkə geciksəm, gec olar,

Kəsmə yolumu, qaç...nolar,

Gedirəm, səni sevməyə...

Sevgimin, odu közərdi,

Çiçəyi, gülü göyərdi,

Uzaqdan sevmək gözəldi,

Gedirəm, səni sevməyə...

Qalıb hələ

Gedəndə,

Üstümə atd

ığın

Üzüyün tökülmüş qaşları

qaldı səndən...

Bir də qanıma işləyən göz yaşları...

Çırpdığın qapının zərbəsindən divarlarda

Əmələ gəlmiş çatlar dilə gəldi,

Sükut dilə gəldi, fəryadlar dilə gəldi...

Güzgüdə çiliklənmiş əksimin üzünü

Dabanımın qani ilə yudum,

Gülləsi boş qalmış giliz kimi soyudum.

Sən gedəndə

Çərçivədən çıxarıb yandırmaq istədiyin

Toy şəklimizin nəfəsi hələ gedib gəlirdi,

Xatirələrin naləsi gecənin ürəyini dəlirdi...

Bir uzun yoldan keçib gəlmişdi

O çərçivənin boşluğundan

Özünü asan arzularımın inamı,

Külək pəncərədən girib söndürdü

Qəfil masanın üstündəki şamı...

Dodaqlarının izi fincanda,

Güzgünün qabağında qoxladığın tellərin

Süsü daraqda,

Səni xatırladırdı cehizlərin hər otaqda...

Sevgimizdən daha etibarli imiş,

Göyərçin əllərinlə qoyduğun

gəlinlik gülünün şeir dəftərimin

Arasında qurudulmuş ləçəkləri.

Səmada sönmüşdü ulduzlar

Göylərin çiçəkləri...

Qalıb hələ...

Evimizin kənarından iki addım o yana

Daş parçası ilə cızdığımız

Sevgimizin nişanəsi,

Bəlkə də...

Bəlkə də o ola

Bətndəki... Barışmağın bəhanəsi...

Canın sağ olsun

Elə də üzmə özünü,

Getmisən, canın sağ olsun.

Nə olsun ki, axtarıram,

İtmisən, canın sağ olsun.

Sevgim qaldı boxçasında,

Bəzənmədi xonçasında,

Özgəsinin bağçasında,

Bitmisən, canın sağ olsun.

İnanma, mənsizlik sovuşa,

Birisi, könlünə yovuşa

Əhdini, qəpik-quruşa,

Satmısan, canın sağ olsun.

Qopdu ruhum özəyindən,

Bir şey gəlmədi əlindən.

Eşitdim ki, ürəyindən

Atmısan, canın sağ olsun.

Sevənlərin olmasın kəm,

Həsrət qalsın üzünə qəm,

Nə çox gedən, biri də sən,

Getmisən, canın sağ olsun...

Böyümədi körpə könlüm

Atəşi özündən demək,

İnsan od tutub yanarmış,

Sümüyü olmayan ürək,

Hər gün on dəfə sınarmış...

Tənhalıqdan utanmadım,

Zülmətlərdə yatammadım,

Yuxum qaçdı tutammadım,

Yuxu da məndən qaçarmış...

Özümdən başqa hamını,

Könlüm gizlicə anarmış,

Böyümədi körpə könlüm,

Buz dağına arxalanmış...

Duzumun duzu olmadı

Çox sınadı dünya məni,

Dərdlərim dağ oldu, ana.

Öz əlimdən düşdüm yerə,

Ümidim dağıldı, ana.

Sovurdu dünya məni

sovurdu ömür içində,

Yoğurdu dünya məni

Yoğurdu ömür içində.

Kündəm küt düşdü, dostlar,

Qar görünən bəxtimin

Başqa bir üzü olmadı.

Doğru sözüm zəhər oldu,

Duzumun duzun olmadı.

Aqbil Ədalət

525-ci qəzet.- 2020.- 22 may.- S.14.