Gələcəyimizi
emosional zəka xilas edəcək
Nazilə
Cavanşir: "Övladlarımızı uğurlu,
xoşbəxt və sağlam görmək istəyiriksə,
onların emosional zəkasını inkişaf
etdirməliyik"
Həmsöhbətimiz uşaqlarda emosional zəkanın inkişafı ilə bağlı mühüm işlər görən, Azərbaycanda ilk və hələlik tək mərkəz olan "Soft Skills Center Azerbaijan"ın qurucusu Nazilə Cavanşirdir. Onunla emosional
zəka, onun insan taleyində, cəmiyyətdə rolu
mövzusunda danışmışıq.
Müsahibəni
təqdim edirik.
- Nazilə xanım, gəlin
söhbətimizə tarixi qələbəmizdən
başlayaq. Siz özünüz Cavanşirlər nəslinin
nümayəndəsisiniz və Şuşa sizin
ata-baba yurdunuzdur. Şuşanın işğaldan azad edildiyi gün hansı
hisslər keçirdiniz?
- Bilirsiniz, Birinci Qarabağ
müharibəsi ölkəmiz üçün də,
ailəmiz üçün də çox ağrılı
olmuşdu. Bizim nəslin - Cavanşirlərin Qarabağdakı son
nümayəndəsi Nəsib bəy Cavanşir olub. O vaxtlar Cavanşirlər nəslinə qarşı
çoxlu qətllər, edamlar oldu. Onlar bizim ailəmizi
öldürdülər (gözləri dolur...). Mənim
atamın babası Nəsib bəy Cavanşir öz ailəsini
xilas etdi. Sonra onlar Bakıya köçdülər. Daha sonra
Qızıl Ordunun gəlişi ilə vəziyyət daha da
pisləşdi. Mən
hətta çox sonralar da Cavanşirlər nəslindən
olduğumu deməyə çəkinirdim. Sovet
dövründə mənim böyük nənəmin evi
Şuşada sanatoriya kimi istifadə olunurdu. Orada Lenin, Stalin, Brejnev, Xruşov və başqaları
istirahət ediblər. Hətta bildiyim qədəriylə,
qədim Şuşa qalası
da Cavanşirlər nəsli tərəfindən inşa
edilib. Bu
şəhərin əvvəlki adı Pənahabad idi. Düşmənlərimiz
illərlə Azərbaycanın mədəniyyət
mərkəzi olan Şuşanı dağıdıb, məhv
ediblər. Mən bu görüntüləri gördükcə
ürək ağrısı keçirirəm. Amma
çox sevinirəm ki, onlar artıq bunu edə
bilməyəcəklər. Həmin
torpaqların qaytarılması mənimçün çox
böyük məna kəsb edir. Ora mənim
tariximdir. Orada yaşamaq, normal həyat qurmaq mənim arzumdur. Əgər
bizim sevimli Prezidentimiz (mən onu çox sevirəm) cənab
İlham Əliyev desə ki, mən evimə qayıda
bilərəm, əlbəttə, bu gün
məmnuniyyətlə ora qayıtmaq istəyərəm.
- Sizi təbrik edir, bu
istəyinizin bir gün gerçəkləşməsini
arzulayıram. Nazilə xanım, bu gün siz "Soft Skills
Center Azerbaijan"a rəhbərlik edirsiniz,
layihələr həyata keçirirsiniz. Emosional
zəkanın inkişaf etdirilməsi məsələsi,
ümumiyyətlə, bu mərkəzi yaratmaq istəyi necə
yarandı?
- "Soft Skills Center
Azerbaijan" ölkəmizdə 4
yaşdan 16 yaşa qədər uşaqların emosional
zəkasının və daxili potensialının
inkişafı ilə məşğul olan ilk və yeganə
mərkəzdir. Burda bizim məqsədimiz emosional zəkanın
inkişafı və təbii ki, ailənin dəstəyi
ilə sosial baxımdan müvəffəqiyyət qazana
bilən uşaqların ahəngdar surətdə
irəliləyişinə yardımçı olmaqdır. Bizim
mərkəz emosional zəkanın qurucuları olan “Yale və
New Hampshire” universitetlərinin professorlarının elmi
modelinə uyğun olaraq fəaliyyət göstərən
beynəlxalq EQ uşaq mərkəzləri
şəbəkəsinin rəsmi nümayəndəsidir. Bu mərkəzi Bakıda qurmaq ideyası
məndə beş il əvvəl
yaranmışdı. O vaxt mən kadr hazırlığı
sahəsində peşəkar elm adamları ilə birlikdə
beynəlxalq təşkilatlardan birində işləyirdim. Biz orada liderlik
bacarıqlarının inkişaf etdirilməsi, kütlə
qarşısında çıxış etmək
bacarıqları, özünü təqdim etmə
qabiliyyətlərini inkişaf etdirmək üçün
insanlara təlimlər keçirdik, böyük şirkətlər,
tanınmış banklar ilə işləyirdik. Mən
hələ o zaman anladım ki, bu bacarıqlar, əslində,
uşaqlıqdan inkişaf etdirilməlidir. Araşdırdım
ki, Bakıda məhz bu sahədə təlimlər aparan bir
mərkəz hələ yoxdur və buna həqiqətən
ehtiyac var. Beləcə, uşaqların gələcək
peşə, şəxsi və ictimai həyatında ehtiyac
duyacaqları bacarıqları inkişaf etdirə
biləcək bir mərkəz yaratmağa qərar verdim. Bu haqda
yaxın rəfiqəmə bəhs etmişdim. Amma
təbii ki, bu, ideya olaraq qalırdı. Üstündən iki il keçmişdi
ki, rəfiqəm mənə bu işə maliyyə qoymaq
istəyən investor olduğunu dedi. O, məhz uşaqlar
üçün emosional zəkanın inkişafı mərkəzinin
yaradılmasını istəyirdi. Bu sahəyə maliyyə qoymağa
hazır olan insan olduqdan sonra mən bu fikri
layihələşdirdim.
- Bəs nədir bu emosional
zəka və onun həyatımızdakı rolu?
- Bu, dörd
qabiliyyəti özündə birləşdirən bir
kompleksdir. Birincisi, duyğuların
müəyyənləşdirilməsidir ki, burada biz həm
öz duyğularınızı, həm də
başqalarının duyğularını anlama
bacarığını inkişaf etdiririk. İkincisi,
mürəkkəb duyğu və hissləri, onların meydana
gəlməsinin səbəblərini, eyni zamanda duyğu
ssenarilərini, duyğuların bir-birini necə əvəz
etdiyini və bunun hansı nəticələrə gətirib
çıxara biləcəyini başa düşmək
qabiliyyətini mənimsəyirik. Üçüncüsü,
emosiyalardan istifadə etmə bacarığıdır ki,
burada duyğuların idarə olunması mərkəzimizin
üzərində işləyirik. Nəhayət,
dördüncü, erkən yaşdan inkişaf etdirilməsi
lazım olan emosional zəkadır. Övladlarımızı
uğurlu, xoşbəxt, mənəvi cəhətdən
sağlam görmək istəyiriksə, onlarda emosional
zəkanı inkişaf etdirməliyik.
Emosional zəkanın erkən yaşlardan inkişaf
etdirilməsi ən əsas məsələlərdəndir. Övladlarımızı
uğurlu, xoşbəxt, mənəvi cəhətdən
sağlam görmək istəyiriksə, ilk növbədə
onlarda emosional zəkanı inkişaf etdirməyə
çalışmalıyıq. Bu baxımdan,
biz burada 5-13 yaşlı uşaqlarla oyunlar vasitəsiylə
məşğul oluruq, 13-16 yaşlı
yeniyetmələrlə işləyəndə isə daha
çox məşqçi yanaşmasından istifadə
edirik. Bu zaman əsas üç hədəf - bədən,
duyğular və ağıl üzərində
işləyirik. Hər
şeydən əvvəl, düşüncə növü,
uşağın güclü və zəif
tərəfləri, istedadının istiqamətləri
müəyyənləşdirilir, onların hər biri ilə
fərdi xüsusiyyətlərinə uyğun formada
məşğul olunur. Beləcə,
həm qrup seansları, həm də fərdi seanslar
şəklində fərqli terapiya üsulları ilə
işləyirik.
- Valideynlərlə də
işləyirsinizmi?
- Bəli, bu
məsələdə valideynlərlə işbirliyi çox
vacibdir. Bu
işdə uğur qazanmağın böyük hissəsi
müəllimlərdən, valideynlərdən
asılıdır. Özünü
anlamayan, fikrini ifadə edə bilməyən insanlar daha
çox sıxıntı çəkirlər. Pandemiya
bunu bizə bir daha göstərdi. İnsanlar yeni
bir şey baş verəndə ona adaptasiya olmaqda çətinlik
çəkirlər. Məhz bu
məqamda anlamaq və özünü ifadə edə
bilmək duyğusal zəka ilə bağlıdır. İndiki
dövrdə əgər inkişaf etmək
istəyirsinizsə, emosional zəkanı gücəndirmək
lazımdır. Buna
görə də biz həm uşaqlarla, həm də paralel
olaraq onların valideynləri ilə işləyirik. Çünki
biz uşaqlarla nə qədər məşğul olsaq da,
əgər valideynlər buna hazır deyillərsə, o zaman
uşaqlardan gözlədiyim nəticəni ala bilmərik. Buna görə də bizim iş prinsipimiz
həmişə biz-valideyn-uşaq şəklində qurulur.
- Bu işdə yəqin ki müəllimlərin
də rolu olmalıdır. Sizcə, bu təlimlər
məktəblər üçün də lazımdır?
- Əlbəttə, bu, əsas da məktəblər
üçün vacib məsələdir. Bu baxımdan biz layihənin məktəblərdə
pilot layihə kimi tətbiq olunmasını təklif
etmişik. Bizim təhsil nazirimiz çox bacarıqlı və
ağıllı insandır. Mən ümid
edirəm ki, başlanğıc üçün ən
azından bir-iki məktəbdə bu kurslar tətbiq olunsa,
müəyyən müddət sonra bunun müəllimlər,
valideynlər, şagirdlər üzərində müsbət
nəticələrini müşahidə edəcəyik. Daha sonra
isə bütün məktəblərdə bu sistemə
keçmək mümkündür. Emosional
zəkanın inkişaf etdirilməsi proqramı hazırda
Avropa ölkələrində, Finlandiya təhsil sistemində
tətbiq olunur. Yalnız
postsovet ölkələri bu baxımdan nisbətən geri
qalır. Artıq Moskvada da bu məsələyə ciddi
yanaşılır. Ümid
edirəm ki, yaxın vaxtlarda bizim də təhsil
sistemimizdə emosional zəkanın inkişaf etdirilməsi
baxımından kompleks işlər görüləcək.
- Məktəblərdə
emosional zəkanın inkişaf etdirilməsi proqramının
tətbiqi niyə bu qədər vacibdir?
- Baxın, balaca qızcığaz
Elinanın ölümündən iki ilə yaxın vaxt
keçir. Elina emosional uşaq idi və məktəbdə bulinqə
məruz qalmışdı. Əgər
məktəbdə emosional zəkanın inkişafı, onun
idarə olunması üçün təlimlər
keçirilsəydi, onun taleyi fərqli olardı. Müəllimlər,
şagirdlər və valideynlər bir-birləri ilə daha
düzgün və sağlam ünsiyyət və
davranış qaydalarını mənimsəməlidirlər.
- Bu sahədə həm
böyüklər, həm də uşaqlarla işlədiyinizi
deyirsiniz. Bu baxımdan, hansı yaş qrupu ilə işləmək
daha çətindir?
- Deyərdim ki, 5-10
yaşlarındakı uşaqlarla işləmək daha
asandır. Artıq 10-16 yaşa qədər olanlarla işləmək
nisbətən mürəkkəbləşir. Böyüklərlə
işləmək isə adama görə dəyişir. Səni
anlayanlar da, anlamayanlar da olur. Ən
çətini isə 40 yaşından yuxarı insanlarla
işləməkdir. Xüsusilə az oxuyan, az öyrənən insanlar dədə-babadan
qalan bir çox qayda-qanunlarla yaşayır və
dəyişməyə meylli olmurlar. Bu da dövrün uşaqları
üçün keçərsiz qaydalardır. Bunlar
uşaqları boğur, sıxır, onların psixoloji
inkişafına mənfi təsir edir. Səni anlayan
da olur, dediklərini qəbul etməyən, illərlə
alışdığı davranış qəliblərinə
inadla sadiq qalanlar da. Bu baxımdan,
uşaqlarla işləmək daha asan, böyüklərlə
işləmək isə nisbətən çətindir.
- Bir pedaqoq kimi, insanın
uşaqlıqdan öz milli-mənəvi dəyərlərini
qoruyub saxlaması, onu düzgün formada yaşadıb
həyatında dəyər olaraq yerləşdirə bilməsi
üçün valideynlərə nə məsləhət
görərdiniz?
- Bizim çox gözəl milli
mənəvi dəyərlərimiz var və bunları birinci
növbədə valideyn özü qorumağa,
yaşatmağa çalışmalıdır. Bunlar ən
əsası etik dəyərlərdir. Böyüklə
davranış şəkli, onlara hörmət etmək,
onların yanında davranışlarımıza
nəzarət etməyi bacarmaq - bunların hamısını
uşaq valideynindən görüb götürür. Sən
nə qədər uşağa diktə etsən də ki, bax,
bizim belə dəyərlərimiz var, o, bunları tətbiq
edə bilməyəcək. Onlar öz
valideynlərinin böyüklərlə davranışları
necədirsə, onları da mənimsəyəcəklər. Biz
böyüklər uşaqların aynasıyıq, nəyi
etsək, onlar da eynisini təkrarlayacaqlar. Ona
görə də bunlar hamısı ailədən gəlir. Əgər
uşaqlarınızın milli dəyərlərə, milli
mənlik şüuruna sahib olmasını
istəyirsinizsə, özünüzü bu istiqamətdə
tərbiyə etməlisiniz. Uşaq onsuz da
sizə baxıb tərbiyə olacaq.
Nazilə Cavanşir
Müsahibəni apardı:
Natəvan ABDULLAYEVA
525-ci qəzet.- 2020.- 25 noyabr.S. 18.