Nisgilli ruhun sevinsin, Səxavət!
Milli musiqimizin Qızıl Fondunda elə səslər
qorunub saxlanır ki, onların yeri təkcə fondun
yaddaşında bərqərar olmayıb.
O səslərin
ahəngi ilə ərsəyə gələn əsərlər
dildən-dilə keçərək könüllərə
yansıyıb, ürəkləri oxşayıb. Sanki insanların
zövqü, ruhu bu səslərlə yoğrulub. O
səslər ki, xalqın bütün ağrısını,
sevincini özündə ehtiva edib. Belə səs
sahiblərindən biri də böyük sənətkar Səxavət
Məmmədov idi. Səxavət Məmmədovun
səsindəki nisgil heç bir səsdə yox idi. Səxavət Məmmədov ifası
büsbütün Qarabağın özü idi. Bu səs bəzən böyük bir sükut
içində fəryad edirdi, bəzən isə
coşqunluqla hayqırırdı. Səxavət
Məmmədovun "Orta segah"ı nə qədər
ürək dağlayırdısa, "Heyratı"sı da
bir o qədər cuşa gətirirdi. O, həyatdan
xoşbəxt köçdü. Ona görə
ki, sağlığında doğma kəndi
Abdal-Gülablının dağı sinəsinə çəkilmədi.
Amma əfsus ki, o dağ ölümündən
sonra məzarı üstünə çəkildi,
çünki əsirlikdə qalan qəbri həm sevənləri
üçün dağ oldu, həm də sənətkar ruhunu
dincəlməyə qoymadı. Bir var vətəndən
ayrı qalıb əzab çəkmək, bir də var o vətəndə
nigaran, narahat, kimsəsiz qalmaq. Doğulub
boya-başa çatdığı doğma Abdal-Gülablı
torpağı ona məzarı ilə birlikdə qürbətə
çevrildi. Bizi Səxavət Məmmədovdan
sarı üzən məqam onun vaxtsız itkisi idisə, ikiqat
ürəyimizi incidən onun gözü yolda qalan ruhu idi.
Səxavət Məmmədovun
sağlığında Qarabağ münaqişəsi közərməyə
başlayırdı və o, bu məsələlərdə
sözün əsl mənasında vətəndaşlıq
mövqeyi nümayiş etdirdi ki, yazının sonrakı hissələrində
bu haqda ətraflı söhbət açacam. Səxavət Məmmədovun ifası sanki əvvəlcədən
nisgillə yoğrulmuşdu. Sən demə, onun səsi
başımıza gələcək bütün fəlakətlərin
acı müqəddiməsi idi...
***
Azərbaycan
xanəndəlik tarixinə adını qızıl hərflərlə
yazdıran böyük sənətkar, xanəndə Səxavət
Məmmədov 1953-cü il oktyabrın 23-də
Ağdam rayonunun Abdal-Gülablı kəndində anadan
olmuşdu. 1971-ci ildə Asəf Zeynallı adına
Musiqi Texnikumuna daxil olan Səxavət Məmmədov ustad xanəndə,
Xalq artisti Hacıbaba Hüseynovdan muğamın sirlərini
öyrənir. Hacıbaba Hüseynov məktəbinin təsiri
Səxavət Məmmədovun yaradıcılığında
aydın şəkildə hiss olunurdu. Birinci
növbədə Səxavət Məmmədov söz
seçimində çox həssas sənətkarlardan olub.
Biz onun istər el şənliklərindəki səs
yazılarını, istərsə də, Azərbaycan
televiziyasının arxivində qorunub saxlanan ifalarını
dinləyəndə görürük ki, Səxavət Məmmədov
ifalarında qəzəl təkrarçılığına
yol verməyib. Guşəxan sənətkar
dəsgahlarda şöbədən şöbəyə
çox böyük məharətlə keçir,
bütün "ayaq"ları dəqiq ifa edirdi. Təsadüfi deyil ki, sonralar Səxavət Məmmədov
tərzində ifa edən böyük xanəndə ordusu
yetişdi. Səxavət Məmmədovun oxu tərzi
özünəməxsus idi və bu, onun dövründə bəzən
birmənalı qarşılanmırdı. Alim
Qasımov kimi Səxavət Məmmədovun da
improvizasiyaları bir çox qısqanclıqlara səbəb
olurdu. Yalnız o vaxt bunu həzm edə
bildilər ki, Səxavət Məmmədov çox
böyük kütlənin ürəyini fəth etdi.
Xalq sevgisinin qarşısında heç kim
dayana bilməzdi.
Səxavət Məmmədov yaşının
azlığına baxmayaraq, dövrünün çox nəhəng
sənətkarlarının əhatəsində olub, onlarla
çiyin-çiyinə fəaliyyət göstərib. Asəf Zeynallı adına Musiqi Texnikumunda təhsilini başa
vurduqdan sonra ustad sənətkar Əlibaba Məmmədovun rəhbərlik
etdiyi, dövrünün çox məşhur ansamblı olan
"Humayun" ansamblının solisti olub və 10 il fasiləsiz
fəaliyyət göstərib. Səxavət Məmmədovun
bu ansambl ilə birlikdə Azərbaycanın, demək olar ki,
bütün rayonlarında, xarici ölkələrin bir
çoxunda konsertləri olub. Əlibaba Məmmədov
öz xatirələrində danışır:
"Humayun" ansamblı ilə Moskvaya konsert verməyə
getmişdik. Səxavət oxuyandan sonra
Rusiyanın səs üzrə mütəxəssisi mənə
yaxınlaşdı. Professor təkid
elədi ki, arıq oxuyan oğlanı görmək istəyirəm.
Səbəbini soruşanda dedi ki, mən baxmaq istəyirəm
ki, görüm onun boğazında aparat var, ya yoxdur. Onu heyrətləndirən Səxavətin zəngulələri
idi. Səxavətin boğazına baxandan sonra dedi ki, səhnədə
elədiklərini burda edə bilərsənmi? Səxavət
dərhal oxumağa başladı. Səxavətin
səsinə bənzər səs yox idi. Səxavət
Məmmədovu heç kimlə müqayisə etmək
olmaz".
Səxavət
Məmmədovun sənətinin böyüklüyü onda idi
ki, nəinki Azərbaycanda, ölkə xaricində də
onun kifayət qədər böyük fanat ordusu var idi. Demək olar ki, dünyanın yarısından
çoxunu öz böyük sənəti ilə gəzmişdi.
Xüsusilə, İsraildə ona böyük rəğbət
bəsləyiblər. Ustad xanəndə İslam Rzayev
öz xatirələrində danışır: "Mən
İsraildə taksiyə mindim. Sürücü
Səxavət Məmmədovun səs yazısını
qoşdu və mən çox təəccübləndim.
İsraildən Səxavətin səsinin gəlməsi
məni çox sevindirdi və çox kövrəldim".
Səxavət Məmmədovdan bizə yadigar qalan
"Qarabağ" ansamblı onun şah əsərləri
sırasındadır. Qarabağ münaqişəsi ilə
bağlı ilkin qığılcımlar alışan vaxt Səxavət
Məmmədov bu ansamblı yaratdı. Ansambl
yaranandan sonra o, bu ad ilə bir çox ölkələrdə
qastrol səfərlərində oldu. Sanki Səxavət Məmmədov
bununla Qarabağ adının Azərbaycana aidliyinə dair bir
brend yaratdı və səfərdə olduğu ölkələrin
nümayəndələrinə çatdırmaq istəyirdi
ki, Qarabağ Azərbaycanın tarixi torpağıdır və
bizim mədəniyyətimiz, xalq musiqimiz, milli
kökümüz bu torpaqların içindən doğub
şaxələnir. Bir vətəndaş kimi, musiqiçi
kimi onun da əlindən bu gəlirdi...
***
Vaxtilə Səxavət Məmmədovla dostluq edən
şəxslərin yanında Səxavət adı anılanda
çox yanğılı bir ah çəkirlər. Elə ah ki,
bu ahın içində darıxmaq da var, təəssüf də.
Bu yazını yazmazdan qabaq Rəşad Məcidlə
söhbət edəndə də bu ahın şahidi oldum.
O, Səxavət Məmmədovla bağlı şirin bir xatirə
danışdıqdan sonra gözü yol çəkdi.
Otağa həzin bir sükut çökdü və Rəşad
Məcid bu sükutu pozaraq dilləndi: "Səxavətin dəfni
yadıma düşür. Gülablıda dəfn
vaxtı dörd bir yana kamazlar düzülmüşdü ki,
düşmən güllə atsa, camaat xəsarət
almasın". Səxavət və
Gülablı sözlərini deyəndə Rəşad müəllimin
səsinin titrəməyini sözə
sığdırmağa gücüm çatmır. Elə
Səxavət Gülablı kontekstində, Gülablı da Səxavət
timsalında ürəyimizi yandırır...
Qulu Ağsəslə Səxavət Məmmədovun
dostluğu barədə əvvəllər də
eşitmişdim. Ona görə də bu yazını
hazırlayarkən onunla da danışmağı vacib bildim.
Qulu Ağsəs bütün fəaliyyət illərində
Səxavət Məmmədovun xatirəsinin əbədiyaşar
olması üçün əlindən gələni əsirgəməyən
insanlardan biridir. Səxavət Məmmədov
haqqında çəkilən filmlərin, hazırlanan
verilişlərin ərsəyə gəlməsində onun
rolu çox böyükdür. Telefon zəngində Qulu
müəllim "Nabran novellası" kitabından Səxavət
Məmmədov haqqında yazdığı
"Abdal-Gülablıdan Allahacan" adlı esseni mənim
üçün oxudu: "...Səs də qabağından yeyən
deyildi. Ağır məclisləri yola verdi,
yüngül məclisləri yelə. Adamlar bir yana,
quşlar da bu səsin meydanında uçurdular. Səsin ayağı dəyən yerdə torpaq
havalanırdı, göyə çıxan buludlar
canını qoymağa yer tapmırdı. Hamınındı
bu səs, heç kəsin deyildi - Tanrınındı.
Günlərin bir günü Tanrı səsini içinə
çəkdi... Səxavətin atası Əmirxan kişiyəsə
bu xəbəri ayrı cür nağıl elədilər..."
Söhbətimiz
zamanı Qulu müəllimin Səxavət Məmmədov
haqqında dediyi bir məqam var idi ki, xüsusilə
vurğulamaq istəyirəm: "Hər bir insan həyatında
qəzaya uğraya bilər. Səxavət sənətkara
yaraşan qəzaya uğradı - maşın qəzasına.
Ləyaqətindən yıxılmadı,
kişiliyindən qəzaya uğramadı. O, maşın
qəzasına uğradı və bu, onu xalqın sevimlisinə
çevirdi. Mən 88 nömrəli avtobusla
gedirdim. Hamı danışırdı.
Birdən radioda Səxavət oxudu və hamı
sakitləşdi. Səxavət oxuyub
qurtaranda adamlar əl çaldılar. İnsanlar
bir-bir, iki-iki dayanacaqlarda düşdülər, amma mahnı hələ
uzanırdı. Deməli, Səxavətin səsi
indən sonra çox nəsilləri yola salacaq, çox
adamlar bu ömür qatarından, ömür avtobusundan,
ömür maşınından düşüb gedəcəklər,
amma zaman maşının radiosunda o səs həmişə səslənəcək".
Səxavət Məmmədov sənətinin alovlu pərəstişkarı,
Ukraynanın tanınmış ictimai xadimlərindən olan
Burzu Əliyevlə də sənətkar haqqında həmsöhbət
oldum. Burzu
müəllim öz xatirələrində Səxavət Məmmədovu
əsl vətənpərvər kimi canlandırdı: "Səxavət
Məmmədov nə qədər böyük sənətkar
idisə, bir o qədər də əsl vətənpərvər
idi. O, Qarabağla nəfəs alırdı. Qarabağ
münaqişəsi başlanan vaxtlarda toylardan
qazandığı pullar ilə silah alıb cəbhədəki
əsgərlərə paylayırdı. Qulu Ağsəs,
Feyruz Səxavət, Əliyar Məmmədov, Elmir Məmmədov
və başqalarının köməyi ilə biz onun 16
diskini ərsəyə gətirdik, haqqında kitablar
hazırlandı və yubileylər təşkil olundu".
***
Qarabağın işğaldan azad olunması
üçün əks-hücum tədbirləri başlanan
gündən vaxtilə məcburi köçkün
düşmüş camaatın gözündə bir ümid
işığı parıldadı. Elə bir ümid
işığı ki, o işıq həsrətdən
vüsala gedən bağlı yolları nurlandırdı.
Kimisi vaxtında əzab-əziyyətlə qurub
yaratdığı ocağına həsrət idi, kimisi sadəcə
Vətən havasını udmağa tamarzı idi. Kimisi də, qərib qalan kimsəsiz qəbrindən
ötrü için-için yanırdı. Həmişə elə düşünmüşəm
ki, necə ki biz o yerlərə həsrətik, eləcə də
ordakı əsir ruhlar da bizim yolumuzu gözləyib. Bu gün illərdir gözlədiyimiz
qovuşmanın astanasındayıq. Səxavət
Məmmədov və onun timsalında gözü yolda qalan
ruhlar bizi səsləyir. Abdal-Gülablının
işğaldan azad olunduğu gün uzaqda deyil. Səxavət Məmmədovun nisgilli ruhu həmin
gün sevinib rahatlıq tapacaq və yəqin ki, 2023-cü ildə
sənətkarın 70 illik yubileyi doğulduğu torpaqlarda
keçiriləcək. Səxavət Məmmədova
Allahdan qəni-qəni rəhmət diləyirəm!
Nadir RZALI
525-ci qəzet.- 2020.- 24 oktyabr.-S.16