“... Düşmən bıçağı idin kürəyimdə”

Adam elə darıxır ki...

Salam, ömrüm, biz tərəfə qar yağır,

Don vurubdu üst qatını dənizin.

Adam elə köpək kimi darıxır,

Adam elə darıxır ki, əzizim...

Baxırsan ki, quş yuvası yiyəsiz,

Baxırsan ki, ağacların barı yox.

Yaşayırsan "bəlkə"lərsiz, "niyə"siz,

Yaşayırsan, yarı varsan, yarı yox.

Bürünürsən keçən ilki pencəyə,

"Üşüyərsən" - deyənin yox sazaqda.

Gizli-gizli ağlayırsan gecəyə,

Gülür sənə küçədəki uşaq da.

Baxırsan ki, dağınıqsan, pintisən,

Yaşadığın qəfəsmidir, odamı?

Tanımırsan öz özünü indi sən,

Tanımırsan güzgüdəki adamı.

Salam, ömrüm, biz tərəfə qar yağır,

Don vurubdu üst qatını dənizin.

Adam elə köpək kimi darıxır,

Adam elə darıxır ki, əzizim...

Qorxma

Qorxma, daha bir kimsəni sevmirəm,

İsidən yox fəsillərin qışında.

Qorxma, daha gücüm də yox gəzdirəm,

Başqasını ürəyimin başında.

Qorxma, daha telefonum hey susur,

Gizlətmirəm zənglərimi birindən.

Qorxma qəlbim həsrətinə uduzur,

Bağlanmıram adamlara dərindən.

Qorxma, indi soluxubdur bənizim,

Kim tanıyar məni belə görəndə?

Qorxma gülüm, gecə kimi səssizəm,

Gülüşümü itirmişəm dünəndə.

Qorxma, hələ bəriyədir yollarım,

Səfərimi uzaqlara salmıram.

Qorxma, hələ sağalmayıb qollarım,

Özgəsini ağuşuma almıram.

Qorxma, gözüm açılmır ki gün görəm,

Göz yaşımı şeirlərə sıxıram.

Bax beləcə hər gün biraz ölürəm,

Hər gün biraz həyatından çıxıram...

Bundan sonra alınmaz

İçkilərdə ovudursan qəlbini,

Duman-duman siqaretdə itirsən.

Min bir dəfə qayıdırsan yanıma,

Min bir dəfə üz çevirib gedirsən.

Yollar daha əzbərləyib izini,

Telefonun zənglərimə qapalı.

Hələ məğrur aparırsan özünü,

Hələ səndə ürəyimin açarı.

Məktublarım giley dolu fikirlər,

Məktublarım ürəyimin qisası.

Aramızda məsafələr tikilər,

Xəbərimiz olmaz belə, qadası.

Heyrətimnən yıxılmısan heçliyə,

Ümüdümün qanadı yox uçmağa.

Ürəyində küçə yoxdur keçməyə,

Ürəyinin qapısı yox açmağa.

Bizim üçün bitib daha kəlmələr,

Hisslərimiz min vüsalla ovunmaz.

Çox çalışdıq, bu qədəri bəs edər,

Bundan sonra alınmaz e, alınmaz.

***

Bilmirəm nə vaxt itirib,

Nə vaxt unutmuşam məni.

Bilmirəm hansı qapıdan,

Küçəyə atmışam məni,

Alnımda bəxtim yazılıb,

Qazılıb qəbrim, qazılıb.

Görəsən, kimə qısılıb,

Kimdə ovutmuşam məni?

Qəliz sirr deyil ki qanım,

Çoxdan bəlli idi sonum.

Məni sorma, qurban olum

Ucuza satmışam məni.

Ümid varmıdır sabaha?

Bürünmüşəm dərdə, aha.

Məni tapşırıb Allaha,

Göylərə tutmuşam məni.

32

Bizim küçələrdə xəzandı yenə,

Nə yağış kiriyir, nə bulud susur.

Hardasa bir nəvə yuxusun deyir,

Hardasa bir nənə tərsinə yozur,

O pis yuxunu...

Susdum, sükutumda öldü arzular,

Dondu baxışımda son ümid, son iz.

Gözümün yaşına qarışdı sular,

Qorxdum ağlamasam quruyar dəniz

Ölər balıqlar...

Mən ki bu payıza, qışa alışdım,

Kim deyir əllərim hələ bahardı?

Bilmirəm nə zaman alnım qırışdı,

Bilmirəm haçandan saçım ağardı.

Bəlkə o gündən...

Bizim gecələrin ayı bulanıq,

Bahar qış ömrünə çatandan bəri.

Görən ad günümə kim gətiribdir,

Bu matəm qoxulu qərənfilləri?

Dedilər Atandı...

***

Yaxşı ki, o səhər ölmədim,

O sən gedən səhəri deyirəm.

Yadındadır mən topladım

əşyalarını hələ?

Hıçqırıqlar içində pıçıldadım da:

"Get, gülə-gülə"

Yox e, sözüm onda deyil,

Yaxşı eləyib getdin.

Qalıb nə edəcəkdin ki,

Viranə ürəyimdə?

Onsuz da əzəl gündən,

Yalançı məhəbbətdin.

Onsuz da düşmən bıçağı idin

kürəyimdə...

Bax, heç zəng də etmirəm,

Nə də axtarıb, sormuram...

Həvəsində deyiləm qapalı dəftərin-

Çoxdan külünü sovurmuşam

Lənətə gəlmiş vərəqlərin.

Sonra demə, unuda bilmədin məni,

Lovğalıq qatma gülüşünə.

Danışmağı sevmirsən, bilirəm,

Susmağın da anlam verir

gedişinə.

***

Sığınmağa bir qucaqlıq yer ola,

Boşluğunu unutdura görüşlər.

Ürəyimin yanan yeri qar ola,

Sərinlədə ciyərimi öpüşlər.

Etmədiyim günahların naminə,

Getmədiyim uzaqlardan qayıdam.

Əcəb vurdun zəifimdən, Birdənəm,

Əcəb qırdın qanadımı, ay Adam.

Necə keçir saatların, günlərin?

Mən ki hələ ayılmadım yaradan.

Üşüyürmü yoxluğumdan əllərin

Ay vəfasız, ay duyğusu qar Adam.

Sığınmağa bir qucaqlıq yer ola,

Sığallayan əllər ola bir də ki,

Yatağımız zaman qədər dar ola,

Döşəmədə güllər ola, bir də ki...

Nəfəs-nəfəs əridikcə odada,

Viranədən özünə taxt hörəsən.

Bacarasan ürəyini arada,

Özgəsində ovundura biləsən.

Bacarasan unudasan, atasan.

İnanmağı unudasan dərindən.

Ölüm bilib yaran üstə yatasan,

Diriləsən vurulduğun yerindən.

Sığınmağa bir qucaqlıq yer ola,

Sığallayan əllər ola, bir də ki...

Yatağımız zaman qədər dar ola,

Döşəmədə güllər ola, bir də ki...

Ümidsiz

Mən bu kainatdan üzüb getməyə,

Bəm bəyaz yelkənli gəmi istədim.

Əl açıb Tanrıdan xəstə qəlbimi,

Körpəcik istədim, yeni istədim.

Baxtım göy üzünün aydınlığına,

Baxdım qollarımı qanad görmədim.

Verdiyim qisməti, verdiyim bəxti,

Geri qaytaranda abad görmədim.

Eləcə Allaha tapşırdım məni,

Eləcə payıza əmanət dedim...

Bu yolu, cığırı ziyan dünyada,

Bircə yol səadət bəri olmadı.

Bu qədər adamı olan dünyada,

Bağrıma basmağa biri olmadı.

Addımım qısaldı yol ayrıcında,

Addımım itirdi qətiyyətini...

Sevməsən də, unutma

Yoxdur daha baxışında doğmalıq,

Xəyanətlər sildi səndə izimi.

Adam kimi sevgili də olmadıq,

Adam kimi nə olduq ki..,

düzdümü?

Unutdunmu qoxladığın telləri?

Darıxdımı gözlərində uzaqlar?

Gəlirsənsə, yarı yoldan dön geri,

Qollarımda bir gecəlik qonaq var!

Boğazıma dirəndikcə yalanlar,

Qabığımdan soyuluram, çıxıram.

Yastığımda uyuyurlar ilanlar,

Yastığıma baş qoymağa qorxuram.

Nə qalıbdı dünənindən əlində?

Xatirələr qan gölüdür, uzaq dur!

Bilirəm ki..,

bilirəm ki, sənin də

Yatağında elə həmin sazaqdır.

Mən vüsalı gətirmirəm dilə də,

Demirəm ki, qaranlıqda çıraq var.

Qarşılaşsaq, ürəyimdə hələ də,

Üşüməyə ikimizə otaq var...

Barmaqlarım saçlarımda azıbdır,

Əllərini saçlarınla ovutma!

Yox, unutma, xatirələr yazıqdır.

Sevməsən də..,

sevməsən də unutma!

Nikotin

Bütün əvvəllərin yolu sonadır,

Bitəcək həvəsi görüşlərinin.

Ayrılıq azacıq nikotin dadır,

Tərkibi qətrandır öpüşlərinin.

Mən ki, ta əvvəldən ürəyi qırıq,

Axı nə biləsən, hardan biləsən?

Sən vüsal donunda gələn ayrılıq,

İndi həsrətinlə nəfəs-nəfəsəm.

Yığıldı köksümə dərd yumaq-yumaq,

Əsən külək mənəm, yağan qar mənəm.

Axı necə olur həmişə, ancaq,

Bütün səbəblərə günahkar mənəm?

Qürurum ucuzmuş, vüqarın baha,

Böyük duyğuların ruhu kiçilib.

Qorxma, çıxmayacam qarşına daha,

Qorxma, yolsuzluqda qapı açılıb...

Adımı dəli qoy, ya da sərsəri,

Min bir bəhanə tap qınağa, kinə.

Bütün kədərimin yolu sənədi,

Bütün qəzəbinin ünvanı mənəm...

Daha əvvəlki tək gətirmirəm tab,

İndi ahlarıma mücrüdü sinəm.

Hayandan baxsan da, bəllidir cavab,

Bu eşqin uduzan tərəfi mənəm.

***

Min kərə zamandan imdad istədim,

Min kərə əyildim xatirələrə.

Bağışla vaxtında gələ bilmədim,

Qatarlar gecikir sizin şəhərə.

Yolların yaddaşı yox imiş demə,

Silinib izlərin, sənə kim çatar?

Qəlbini titrədər bir fit səsinə,

İzsiz biyabanda azmış bir qatar.

Bilmirəm ölüyəm, yoxsa diriyəm,

Sənsiz yaşamağı başa salsana?

Gecikmiş qatarın sərnişiniyəm,

Açıb qollarını qarşılasana.

İtib arzularım dumanda, çəndə.

Təpədən dırnağa dərdəm, qəhərəm.

Mən qadın deyiləm, əslində mən də

Qatarı gecikən qərib şəhərəm.

Bir də inanmaq

Mənim darıxmağa adamım yoxdur,

Elə tələsməyə görüş yerim də.

Bütün sevinclərim düyünə dönüb,

İlişib alnımın qırış yerində.

Ovuda bilmirəm halsızlığımı,

Yarpağa dönürəm-saralıb düşən.

Mən ki bu dünyaya yalqızlığımı,

Özümlə bərabər pay gətirmişəm.

Duyduğum vədlərə inanmam daha,

Sözlərin qüdrəti sovruluncadı.

Həvəsim qalmayıb qanad açmağa,

Çətini bir dəfə yoruluncadı.

Qovuram fikrimdən kor gümanları,

Qayğılı gözlərim hələ yol çəkir.

Çətindir unutmaq yaşananları,

Təzədən birinə inanmaq təki.

***

Hər şey səni xatırladır,

Bu küçə də, bu döngə də.

O ağacdan yerə düşən o kölgə də.

Bu şəhər də, bu ölkə də,

Mənə səni xatırladır.

Hər gün səni xatırladır,

Vaxt, zaman da.

Sahibi tərk edib gedən

O ünvan da.

Yanımda əlimi sıxan bu adam da

Mənə səni xatırladır...

Darıxanların şeiri

Yaddaşının dərd yerində azarsan,

Həsrət olub gözlərində durulsam.

Bircə kəlmə gəl görüşək, yazarsan,

Mənim üçün darıxmaqdan yorulsan.

Nəyə gərək vüqarına sığınmaq?

Bəlkə bir gün sıfırlayaq dünəni?

Uduzursan, uduzursan, ay Axmaq,

Qüruruna uduzursan sən məni.

Qayıtmağa nə cığır, nə yol qalar,

Ayılanda bu qaramat yuxundan.

Aramızda bir görüşlük ümüd var,

Gəl darıxaq adam kimi yaxından.

Daha səbrim qaya deyil, sınama,

Düzəlmərəm bircə dəfə qırılsam.

Bir səbəb tap qayıtmağa yanıma,

Mənim üçün darıxmaqdan yorulsan.

Olmazları aşacayıq güman et,

Qurban olum təkliyinə sarılma.

Mənim üçün darıxmağa davam et,

Mənim üçün darıxmaqdan yorulma.

Arzu HÜSEYN

525-ci qəzet.- 2020.- 29 yanvar.- S.23.