Qələmsiz
yazılanlar
"Nəsimi
ili” bitir, 2020 nə ili ola bilər, sizin məntiqlə?"
Jurnalist
sual verdi, düşünürəm...
***
"525-ci qəzet"in keçirdiyi "Ülvi Bünyadzadə-50"
şeir və esse müsabiqəsi yekunlaşdı. Bütün
iştirakçılara təşəkkür edirəm.
Mükafatsız qalan olmayacaq. Adlar bu günlərdə açıqlanacaq.
Qaliblərdən biri - İsveçdə yaşayan həmvətənimiz
Nərgiz Qazi Bakıda olduğundan fürsətdən
yararlanıb redaksiyaya dəvət etdik, münsiflərin
iştirakıyla onu mükafatlandırdıq.
Müsabiqənin
münsiflər heyətinin üzvlərinə - hörmətli
professor Cahangir Məmmədliyə, AMEA-nın müxbir
üzvü Könül xanım Bünyadzadəyə və
"525-ci qəzet"in baş redaktor müavini Seyfəddin
Hüseynliyə dərin minnətdarlığımı
bildirir, bütün qalibləri təbrik edir, Ülvi Bunyadzadəyə
Allahdan rəhmət diləyirəm.
***
Qar hər yerdə qəhətə çıxıb,
deyəsən.
Qlobal istiləşmədir.
***
İnsanları sevindirmək gözəl hissdir. Həm də
özünü sevməkdir?!
***
Seçkinin favoriti Kamil Həmidov (Həmzəoğlu)
oldu. :) Bütün xəbərləri operativ
çatdırdı.
***
Əflatun
Amaşova orijinal yeni il təbrikinə
görə təşəkkürümü bildirirəm. Nə
yazıb, nədən yazıb, necə təbrik edib -
oxusanız biləcəksiniz!..
***
"ŞUŞA
və ya QARABAĞ ili olsun!" deyənlər
azacıq üstünlük təşkil etdilər. Kədərlidir...
Nə qədər ki, AZACIQ arzulayacağıq,
DƏLİCƏSİNƏ və ÇOX istəməyəcəyik,
nə ŞUŞAya əlimiz çatacaq, nə QARABAĞa...
:(
***
Nəsimi
ruhunda qəfəsləri sındırmaq, çərçivələri
dağıtmaq var! Gördük də...
Könüllülük isə nizam-intizam, çərçivə,
qayda-qanun tələb edir.
Yeni ildə
nizamınızı qoruyun, çərçivələrdən
muğayat olun, qaydalara əməl edin...
İki-iki gəzin, 20-20 addımlayın... :)
İki
20-niz mübarək!..
***
Saat 12-ni
gözləyənlər var... :)
***
Biri var həqiqi sadəlövhlər, biri var
özünü sadəlövhlüyə vuranlar, biri də
var ətrafdakıları sadəlövh yerinə qoyanlar.
Sonra
düşündüm ki, "sadəlövh" yerinə
onun sinonimi və hətta antonimi olan xeyli söz - saf, gic, avam və s. də qoymaq olar.
***
Qəpikdən hamı canın qurtarmaq istəyir.
***
Bayram adi
günlərdə də olur...
***
Aleksandr
Soljenitsına heykəl qoyublar...
***
Kiçik,
sakit şəhərlərin meqapolislərə səssiz
müqaviməti...
***
"İran müharibədə heç vaxt qalib gəlməyib. Danışıqlarda
isə heç zaman uduzmayıb". Trampın
bu tviti heç Bağdad əməliyatından geri qalmır.
Gücünü göstərəndən sonra
açıq deyir ki, sənin müharibəyə hünərin
çatmaz, gəl danışaq. Tvitin
ikinci hissəsiylə həm də şirnikləndirir,
ümidləndirir. Görünür,
Trampın tvitlərini də son hərbi əməliyyatı
kimi istedadlı və peşəkar komanda hazırlayır.
Trampın "Süleymani çoxdan yox edilməliydi və
İran xalqı bu hadisəyə liderləri kimi üzgün
deyil" fikirlərinin arxasında da qətiyyət, cəsarət,
həm də incə siyasət - İran xalqına məkrli
(ya xoş?) mesaj dayanır. Qətiyyət isə
rəğbət və heyranlıq yaradır.
Donald Tramp indi reytinqinin zirvəsindədir. Görək
sonrası necə olur.
***
Əzələ
nümayişi... Əsəblərin savaşı...
***
Xurma-badam
sevgisi
Bizdə
bəzilərinin aşırı İran sevgisinə
baxmayın, İranın özündə mövcud rejimin əlindən
cana doyanlar çoxdur.
Tramp elə-belə,
havadan demir ki, Süleymaninin məhvinə İran xalqı
liderləri qədər üzgün deyil. Ölkədəki
ovqatı bilir ki, deyir. Heç rəy
sorğusuna ehtiyac yoxdur. Azca diqqətli müşahidəçi
İran xalqının ölkədə hökm sürən sərt
qadağalardan boğaza yığıldığını
hiss edə bilər. Bir az boşluq yaransa,
xalq özü bu rejimə qarşı mübarizəyə səfərbər
olar.
İndiki
matəm görüntüsünə gəlincə, xalqı
vay-şivən, ağlaşma, yas içində saxlamaq hakim
ideologiyanın, molla rejiminin məqsədyönlü siyasəti,
cana doymuş əhalinin qəzəbini
başqa istiqamətə yönəltməyə
hesablanmış və uzun illərdən bəri sınaqdan
keçirilən vasitədir.
Bizimkilərin
sevgisi isə gözüyumulu, bir az da cəhalətdən
doğan sevgidir.
Mərhum Xalq şairi Vaqif Səmədoğlunun bir
söhbəti yadıma düşür. Ötən əsrin
90-cı illərinin ortalarında İslam Partiyasının
liderlərindən biri hökumətin qarasına gileylənirmiş:
"Nə görüblər e bu Amerikada, bilmirəm. Xurma
İranda, püstə-badam İranda, kişmiş
İranda..."
O vaxt
Vaqif Səmədoğlu dövlət başçımıza
bu sözləri çatdıranda Prezident gülümsəmiş,
bir müddət sonra həbsdə olan həmin "molla-siyasətçini"
əfv etmişdi.
Bizimkilərin
İran sevgisi elə xurma-badam səviyyəsində olub həmişə...
***
Nə yas tutub ağlamaq lazımdır, nə söymək,
sevinmək.
Qonşu, bizə dost olmayan ölkənin kədəridir. Bitərəf,
neytral qalmaq ən yaxşısıdır...
***
Uzunmüddətli bayram günlərinin bir
üstünlüyü var - mütaliə eləməyə
imkan tapırsan. Bu təlatümlü və xəbərlə
zəngin bayram günlərində vaxt eləyib iki kitab oxudum
- Zülfü Livanelinin "Son Ada" və Salman
Rüştinin "Peyğəmbərin tükü"
kitablarını.
Livanelinin avtoqraflı bu kitabı bir ilə
yaxındır, məndədir. Son illərdə yazdığı əsərlərini
- "Serenad", "Qardaşımın hekayəsi",
"Konstantiyə oteli" romanlarını , "Ədəbiyyat
mutluluqdur", "Orta zəkalılar cənnəti"
kitablarını oxuyub bəyənmişdim və fikirlərimi
bildirmişdim.
"Son ada" adlarını çəkdiyim əsərlərdən
daha əvvəl yazılıb. Ola bilsin, peşəkarlıq
və yazı texnikası baxımından daha sadədir, amma
mövzusu çox aktualdır. Avtoritar idarəetmənin
gətirdiyi fəlakətlər, bir şəxsin iradəsinə
söykənən "demokratiyanın" cənnət bir
adanı necə cəhənnəmə çevirməsi barədə
kədərli rekviyemdir. Düşündürür
- istər-istəməz paralellər axtarır, müqayisələr
aparırsan (Rastınıza çıxsa oxuyun).
Bu əsərdə müəllifin siyasi tərəfi
daha qabarıq görünür. Bədiilik,
yazıçı ustalığı və
sehrbazlığı sonrakı romanlarında daha təkmil səviyyədədir.
Adı çəkilən kimi hər şeydən əvvəl
məşhur əsəri yada düşən Salman
Rüştinin kitabını isə Əkrəm Əylisli
çevirib, "Qanun" nəşriyyatı çap edib. O, şövqlə, ürəkdən,
peşəkarlıqla çevirdiyi əsər barədə
qısa təəssüratlarını da yazıb: "Xaotik,
fantasmaqorik süjet. Hipnotik-mifoloji ovqat... Anlaşılan
anlaşılmazlıq. Düşünülmüş,
məqsədli improvizə..."
Bu kiçik kitab elə tərcüməçinin də
2 səhifəlik xırda ön sözüylə əsl ədəbiyyat
ovqatı yaradır. Tərcüməçi müəyyən
ipucları versə də, müəllifin adı əvvəlcədən
oxucunu yönləndirir.
Mənə belə gəldi ki, müəllifin demək
istədiyi mətləb çox aydındır. Həmin mətləbi gizlətmək
üçün süjeti qarışdırıb,
çıxmaz (labirint ) yaradıb, xaos
düzəltsə də, hətta ən hazırlıqsız
oxucu belə, bu süni xaosun içində
yazıçının məkrli məqsədini aydınca
görə bilir. "Qanun"un "Modern mini
klassika" seriyasından çap etdiyi bu əsər intriqa,
qalmaqal yaratmağa da, əsl ədəbiyyat müzakirələrinə
səbəb olmağa da qadirdir.
Bayramınız
və vaxtınız olsun, oxuyasız!..
***
Uzaqda axtarmayın. Qismətdirsə, ayağınıza gələcək...
***
Bir
neçə il qabaq mənə
Astanadakı dostlar qalın dəri kürk
bağışlamışdılar. Bakıda
onu geyinməyə uyğun hava olmadı, heç getdiyim soyuq
yerlərdə də.
Şimali Qafqazda köhnə sürücü tanışım, qaraçay Maratla görüşdük. Yenə yada saldı əsgərlik dostlarıyla Sovet vaxtı Ağdama getməyini, Şuşaya qalxmağını... Dostlarıyla gəzdiyi yerləri, dağlarımızı xatırladı. Sonra Dambay, Elbrus dağlarından, hündür zirvələrdəki kəndlərdə yaşayan qaraçay, balkar qohumlarından danışdı. Kürkü ona verdim, dağlarda yaşayan qaraçay qohumlarına bağışlayarsan - dedim. Və qəhərləndim.
Bir də ona:
- Dağlarınızı qoruyun! - dedim.
***
Ad bəzən təəssürat yaratmağa, şüuraltı informasiyanı oyatmağa bəs edir. Bəzən isə heç nə demir...
***
Yuxuda gördüm ki, YAP-ın hansısa rayon
şöbəsinin yığıncağıdır. Media rəhbərləri,
jurnalistlər də ordadır. Bir az da təəccüblənirlər
ki, bizi nə yaxşı bura çağırıblar? Türkiyədən şair Aqşin də gəlib.
Kəramət Böyükçöl də səliqəli
geyimdə, kostyumda ordadır. Sonra məlum
olur ki, Kəraməti şöbəyə sədr seçirlər,
mətbuat işçilərini də ona görə dəvət
ediblər.
Nə deyirsiz, necə yozaq bu yuxunu?! :)
Rəşad MƏCİD,
Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin gənclərlə iş üzrə katibi,
"525-ci qəzet"in baş
redaktoru
525-ci qəzet.- 2020.- 8 yanvar.- S.11.