Yorulmuşam

 

Bu dünyanın gedişindən,

Əyri-üyri hər işindən.

Bu dünyaya gəlişimdən

           yorulmuşam.

 

Pisniyyətin niyyətindən,

Aravuran qeybətindən,

Yerli-yersiz söhbətindən

         yorulmuşam.

 

Kələkbazın kələyindən,

Nömrə gələn hər səyindən.

Nanəcibin zirəyindən

                    yorulmuşam.

 

Gedir qızğın müzakirə,

Öz mövqeyin güdür hərə,

Haqsızlığı görə-görə

                      yorulmuşam.

 

Dəlilərin səs-küyündən,

Bəlaların hər "nöy"ündən,

Kiçiyindən, böyüyündən

                      yorulmuşam

 

Bu fələyin gərdişindən,

İnsanın pis vərdişindən.

Lap itindən, pişiyindən

yorulmuşam.

 

Taleyimin sərt üzündən,

Qəm üzündən, dərd üzündən.

Həyatımdan, öz-özümdən

           yorulmuşam.

 

 

Başdan yarat

 

Torpaq oldum, palçıq oldum,

Tanrım, məni başdan yarat.

Ürəyimi dəyiş mənim,

Darıxmasın, daşdan yarat.

 

Gözlərimi düzəlt, dəyiş,

Gecə-gündüz yaş tökməsin.

İstəyirsən kor et məni,

Yollara heç göz dikməsin.

 

Əllərimi kəs at mənim,

Yad əllərə uzanmasın.

Möhtac olub kimsələrə,

Sifətimi qızartmasın.

 

Bir az səbr, bir az dözüm

Sən qat mənim torpağıma.

Ya da təmiz adamları

Çıxart mənim qabağıma.

 

Ya bir quşa döndər məni,

Səmalarda qanad çalım.

Yerə enib ağaclarda

Bir ev tikim, yuva salım.

 

Böcək kimi, qarışqa tək

Torpaq altda eşələnim.

Günahımı belə yuyum,

Əfv et məni, lap dilənim.

 

Ay Allahım, saxla məni,

"Göylərdə" sən, yanımda Sən.

Hamı məndən üz döndərsə,

Bilim ki, sən yanımdasan.

 

 

Cavanlığım

 

Bir dəryada fırtınaya

Düşüb batdı cavanlığım.

Dalğala rın ağuşunda

Gözdən itdi cavanlığım.

 

Külək kimi əsdi, keçdi,

Yazdan keçdi, qışa köçdü.

Bir gördüm artıq gecdi,

tez itdi cavanlığım.

 

Sevgi dolu ürək oldu,

Könül verib, könül aldı,

dayandı, yoruldu,

Nələr etdi cavanlığım.

 

Yalvardım mən dönə-dönə,

Qayıt dedim ötən günə.

Çətin bir geri dönə,

Çünki bitdi cavanlığım.

 

Gec anladım, keçdi zaman,

Başa düşdüm, dünya yalan.

Vəfasızdan - bu dünyadan

Küsüb getdi cavanlığım.

 

Yarpaq idi budağında,

Erkən açdı gül bağında.

Qış da gəldi, qar altında

Qalıb itdi cavanlığım.

 

***

 

Bir ağacın yanında mən

yaşayaydım bir ağactək,

Qol ataydım,

budaqlarım

budağına dəyənədək.

Onda yəqin başqa yerə,

Başqa bağa mən getməzdim.

Uzaq düşüb o ağacdan

yox olmazdım,

heç itməzdim.

Birgə bitib bir həyətdə,

Yaşıllaşıb, ucalaydıq.

Bir boya atıb,

Bir saralıb,

Biz bir yerdə qocalaydıq.

 

İslam CƏFƏRZADƏ

 

525-ci qəzet.- 2020.- 22 yanvar.- S.23.