Dünyadan Qarabağ dərdi ilə
köçdü...
DƏYƏRLİ ALİM VƏ YAZIÇIMIZ ŞAHLAR HƏSƏNOĞLUNUN XATİRƏSİNƏ
Əziz və
unudulmaz dostum Şahlar Həsənoğlunun ölüm xəbəri
məni haldan-hala saldı. İllərlə Qarabağın
işğaldan azad olunacağı günü səbirsizliklə
gözləyən dəyərli bir alimin, istedadlı bir
yazıçının yurd həsrəti ilə bu
dünyadan köçməsindən ağrılı nə
ola bilər.
Yaşadığın
dünyadan haqq dünyasına nigaran köçmək
böyük faciədir.
Şahlar
Həsənoğlunun səksəninci illərdə
"Ulduz" jurnalında dərc olunmuş hekayələrini
oxuduğum gün yadımda qalmasa da, bu hekayələrin bəxş
etdiyi ovqatı, təkiyəsinin, üslubunun şirinliyi,
dilinin hərarəti bu gün də məni tərk etməyib.
Şahlar
Həsənoğlu o zaman Bakıda yaşamırdı, Xankəndi
Dövlət İnstitutunda müəllim işləyirdi. Mən
isə paytaxtda yaşayır, "Yazıçı" nəşriyyatının
nəsr şöbəsində çalışırdım.
1986-cı ildə şöbəmizə Şahlar Həsənoğlunun
özündən qabaq əlyazması "gəlmişdi".
Bu, onun "Ala buludlar" romanı idi. Hekayələrini
maraqla oxuduğum bu yazıçının romanının əlyazmasını
oxuyanda bugünkü nəsrimizdə izi-tozu olmayan təbiət
təsvirinin zənginliyi, yazıçı dilinin şəhd-şirəsi
məni heyran etdi. Roman o qədər rəvan, obrazlı dillə
yazılmışdı ki, mütaliəsindən ayrılmaq
olmurdu. Göy üzünə səpələnmiş əlçim-əlçim
buludları nə qədər vəsf etmək, oxşayıb-əzizləmək
olarmış... Cəsarətlə deyərdim ki, Azərbaycan
yazıçıları içərisində Şahlar Həsənoğlu
qədər elat-tərəkəmə həyatını incəliyinə
kimi bilən və təsvir edən ikinci bir
yazıçımız yoxdur.
"Yazıçı"
nəşriyyatının baş redaktoru Sabir Rüstəmxanlı
da "Ala buludlar"ın əlyazması ilə tanış
olmuşdu və Şahlar Həsənoğlunun yaradıcılığını
yüksək qiymətləndirirdi.
Biz
Şahlar Həsənoğlunun "Ala buludlar"
romanını nəşriyyatın tematik planına saldıq.
Bu, Şahların ilk nəsr əsəriyidi. Üç
yüz əlli səkkiz səhifəlik "Ala buludlar" romanı
mənim redaktorluğumla 1987-ci ildə on min tirajla nəşr
olundu. Şahlar Həsənoğlu ilə də bu romanın
çapı ərəfəsində tanış olduq.
Şahlar
Həsənoğlu maraqlı insan idi. Ürəyi
yazıb-yaratmaq eşqi ilə çırpınırdı.
Onun "Ala buludlar"dan sonra 1991-ci ildə "Yaxan düymələ"
adlı povest və hekayələrdən ibarət kitabı da
"Yazıçı" nəşriyyatında çap
olundu və oxucuların rəğbətini qazandı. Az sonra
tələbələrin həyatından bəhs edən
"Sona bülbüllər" adlı romanını da nəşriyyata
təqdim elədi.
Şahlar
müəllim sədaqətli dost idi. Bir neçə dəfə
onun doğma Mərzili kəndindəki evinin qonağı
olmuşdum. Əsl Azərbaycan ailələrinə xas gözəl
ailəsi, ikimərtəbəli evləri, axar-baxarlı
bağı-bağçası vardı.
Şahlar
müəllim də Bakıya gələndə bizim evin əziz
qonağı olardı. Gecəyarıya kimi ədəbiyyatdan,
musiqidən danışar, söhbət edərdik. Qarabağ
xanlığının tarixindən, Pənah xandan bəhs edən
"Xallı gürzə" romanımın əlyazmasını
oxuyan, fikir söyləyən ilk oxucum da Şahlar müəllim
olmuşdu.
Ağdam işğal olunandan sonra paytaxta köçmüşdü, 6-cı mikrorayonda beşmərtəbəli binalardan birində yaşayırdı. Tez-tez görüşərdik. Ən böyük dərdimiz Qarabağ dərdi idi. Ağrı-əzabı zaman-zaman yaşanacaq bu dərd ilə çoxları dünyasını dəyişdi, onlardan birisi də əziz dostum Şahlar Həsənoğludur.
Allah rəhmət
eləsin, qəbri nurla dolsun!
Mustafa ÇƏMƏNLİ
525-ci qəzet.- 2020.- 11 yanvar.- S.15.