Nəsimi: elm və
mifologiyanın qovşağında
İ.Nəsiminin
həyat və yaradıcılığına dair müxtəlif
tədqiqatlar mövcud olsa da, şairin fəlsəfi
düşüncələrinin şərhi, poeziyasında yer
alan gizli bilgilərin öyrənilməsi bu gün də
araşdırmaya ehtiyacı olan sahələrdir.
Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin Sərəncamı ilə 2019-cu ilin
“Nəsimi ili” elan edilməsi şairin irsinin öyrənilməsinə
marağı daha da artırdı, şairin
yaradıcılığının bir çox sirli məqamlarına
aydınlıq gətirildi. İlahi nuru insanda görməyi
diləyən, "sanki damlada dənizi, zərrədə
Günəşi görməyə" can atan sənətkarın
təxəllüsü təkcə "külək"
anlayışı ilə əlaqələndirilmir, "Allahla
insan arasında olan asılılıqdan və ruhi-mənəvi
qovuşmadan agah olan" mənasını da ifadə etməsinə
dair fikir mövcuddur. Burada Nəsimi
yaradıcılığına təsəvvüfün təsiri
qeyd olunmalıdır. Hər bir elmi kəşf Yaradanın
qüdrət və əzəmətinə dəlil olaraq ortaya
çıxır. Saib Təbrizi yazırdı:
"Ağıl ilə bir küçə boyu məsafə
yol getdim, dəlil
tikanlarından ətəyim parça-parça
oldu". Beləliklə, kimya, fizika, astronomiya və digər
elmlər ilahi həqiqətə yol almaqda müəyyən
rol oynayır. Sadaladığımız sahələrdəki
yeni kəşflər "Qurani-Kərim"in ülvi mahiyyətini
təsdiq edən yeni dəlillərin ortaya
çıxmasına da yol açmışdır. Təsadüfi
deyildir ki, beytlərin batini məzmununda sakral informasiyaları
məharətlə kodlaşdırmağa nail olan İ.Nəsimi
Azərbaycan ədəbiyyatında müqəddəs kitabdan ən
çox iqtibas gətirən şairdir.
Quranın
şərhlərindən birində 18000 aləmin mövcud
olması barədə məlumat yer almışdır. Nəsimi
yaradıcılığında da bununla bağlı eyham var:
Çün
Nəsimi on səkkiz min aləmin məqsududur,
Kim bu
dövrü bilmədi, sür ta çıxa dəvvarədən.
18000 aləm
mövcuddurmu? Nəsiminin sələflərinin və
müasirlərinin yaradıcılığında "18 aləm"
ifadəsinə rast gəlirik: bitkilər aləmi, heyvanlar aləmi
və s. 18000 ərəblərdə çoxluğu ifadə
edən say kimi də işlənə bilər. Paralel aləmlər
var, lakin say məlum deyil. Bu, elm üçün sirr olaraq
qalır. Nəsimi özü də
yaradıcılığında şərhi olmayan bu mənalara
işarə edərək yazır:
Ey badi-səba,
var, xəbəri yarə ilət kim,
Hüdhüd
dilidir, bunu Süleyman dəxi bilməz.
Nəsimi
beytlərindən birində mifologiya, elm və bədiiliyin vəhdətini
daha aydın şəkildə görə bilirik:
Dairəsində
sünbülün nöqtə günəşdir, ay ilə,
Gör nə
imiş bu nöqtənin daireyi-müdəvvəri.
Nəsimi
bu beytdə sünbül deyərkən Qız
bürcünü nəzərdə tutur. Nöqtə dairənin
tən ortasında olduğu kimi, bu bürc də bürclər
ardıcıllığında öz dövrünü il
dövriyyəsinin tam yarısında başa vurur. Bu
bürcün planeti Merkuridir (Ütarid). Merkurini qədim
türklər Tülek adlandırır və arzu, diləklə
bağlayırdılar. "Kutadqu-bilik" əsərinin
müəllifi Yusif Xas Hacib bu səbəbdən yazır ki,
"Kimə yaxınlaşsa, onu özünə
bağlar". Qız bürcünə Buğda başı,
Sünbülə adları da təsadüfən verilməmişdi.
Bu bürcün simvolu əlində sünbül dəstəsi
olan qadındır. Sünbül Qız bürcünün a
ulduzu hesab olunur. Merkuri Günəşə ən yaxın olan
planetdir, Günəş ətrafında sürətlə hərəkət
edir. "Sünbül" sözü ərəb hərfləri
ilə yazıldıqda "nun" hərfinin nöqtəsi
sözün ortasına düşür. Ərəbcə qələm
"nun" kəlməsi ilə ifadə olunur. Qələm
olmasa, nöqtə də olmaz. Nöqtə dairəni
yaradır.
Günəşin
ətrafında planetlər öz peykləri ilə dövr
edirlər. Qız bürcünün ünsürü
torpaqdır. Günəşin hərəkəti elmdə əslində
Yerin öz oxu ətrafında fırlanması səbəbi ilə
Yer üzərində olan nöqtələrin Günəşə
nisbətən hərəkətidir.
Təsəvvüfdə
iman Günəşə, mərifət Aya işarədir.
Günəş təcəlli, Ay müşahidə ilə
bağlanır. Maraqlıdır ki, qədim türklərə
görə, rəmzi olaraq Günəş ədaləti, Ay isə
səadəti bildirirdi.
Ay Yerlə
birgə Günəş ətrafında dövr edir. Qəməri
təqvimdə 14-cü gecə Ay dairə forması alır
ki, bu məhz ayın ortasına təsadüf edir. Bu dövrdə
Ay Şərq üfüqündən çıxır, həmin
vaxt isə Günəşin Qərb üfüqündə
gözdən itdiyi zamana təsadüf edir. Miflərə
görə, üzündəki ləkə səbəbindən
Ay Günəşlə görüşmək istəmir. Beləliklə,
Ay və Günəşin müxtəlif üfüqlərdə
ən uzaq məsafədə üz-üzə durması
müşahidə edilir. Məlumdur ki, Ay öz
işığını Günəşdən alır.
Günəşsə Ayın bir yarımkürəsinə
işıq saça bilir. Hər yeni ayın 14-cü gecəsi
istisna olmaqla, Ay yerdən baxdıqda qövs şəklində
görünür. Bir Ayı dairə formasında Günəşin
işıqlandırdığı yarımkürəsinə
ancaq ön tərəfdən baxdıqda görə bilərik
ki, bu da 14-cü gecəyə təsadüf edir. Ay öz oxu ətrafında
fırlanmaqla yanaşı, Yer ətrafında da eyni istiqamətdə,
yəni qərbdən şərqə fırlanır ki, nəticədə
biz Ayın yalnız bir yarımkürəsini müşahidə
edə bilirik. O biri yarımkürəni görmək isə
qeyri-mümkündür. 14-cü gecə Ayın Günəşdən
ən uzaq vəziyyəti hesab olunur. Klassik ədəbiyyatda
üzün Günəşə, alnın Aya bənzədildiyinə
rast gəlirik.
Merkuri
planetinin müşahidələri göstərdi ki, o, günəşə
çox yaxın olduğu üçün gözlə
baxmaqda çətinlik yaranır və
görünüşü ilə günəş
şüalarını xatırladır. Qız bürcündən
Tərəzi bürcünə keçən gündən
etibarən gündüzlər qısalmağa, gecələrsə
uzanmağa başlayır. Buna baxmayaraq, yuxarıda qeyd etdiyimiz
səbəblərdən Ayı il boyu yalnız 14-cü gecələr
dairə formasında görə bilirik. 14 rəqəmi isə
28-in tam yarısıdır. Günəşin
işığını əks etdirən ayın dairəvi
dairə forması alması elmdə belə izah olunur. Nəsimi
bu beytdə Böyük Partlayışın bir nöqtədən
başlanmasına da işarə etmişdir. Bunu Nəsimi
"cuş etdi əqli-küll" deyə beytlərindən
birində də diqqətə çatdırır ki, əqli-küll
Yaradana işarədir. Kainatın "Böyük
Partlayış" nəticəsində yaranması fərziyyəsi
Nəsimi yaradıcılığında həmin beytdə belə
əks olunmuşdur:
Cuş
qıldı əql küll, gəldi vücuda kainat,
Kafü
nun əmrindən oldu dü cahan yekbar məst.
Mövlana
Allaha müraciətlə yazırdı ki, "ey bizim
canımıza can olan, var olan sənsən, biz yoxlarıq,
öz varlığını fani-fani şəkillərlə
tanıdan sən, yoxa varlıq dadını daddırdın,
yoxu özünə aşiq etdin". Yoxluqdan varlığa
keçid nöqtə və çevrə ilə izah olunur.
Əqli-küll irfan ədəbiyyatında qələmə də
işarədir.
İ.Nəsimi
beytlərinin zahiri məzmununda sözün gözəlliyi,
şairin poetik məharəti, bilgisi özünü büruzə
verirsə, batini məzmununda mənəvi kamilliklə
bağlanan sevgi fəlsəfəsi və elmi həqiqətlər
əks olunur. Kainat şairi olan Nəsiminin bədii örnəklərində
gözəllik, sevgi, bilgi və elm vəhdətdədir.
Nəsimi
şeirlərinin birində Tanrı nurunun könlündə təcəlli etdiyini bildirir:
Musa mənəm
kim, həqq ilə daim münacat eylərəm,
Könlüm
təcəlli nuridir, anın üçün Tur olmuşam.
Nəfsin
tərbiyələndirilməsi və qəlbin təmizlənməsi
nəticəsində könüldə Tanrı nuru təcəlli
edir. Musanın qissəsinə işarə edərək
şair beytin batini məzmununda
özünün bəsirət əhlindən olduğunu
vurğulamışdır.
İnsanda
məhz bəsirət gözü - üçüncü
göz açılanda qəlb ilahi nur selinə qərq olur.
Hadisələrin həqiqi mahiyyətinin seyri olan bu hal kəşf
halıdır. Şairin qəlbinin Tur dağına bənzədilməsi
təsadüf deyildir. Bəsirət gözü dünyanın
ən gizli sirlərindəndir. Bu orqana epifiz vəzi də
deyilir. Elmə görə, epifiz vəzi dəniz səviyyəsində
çox az, yüksək yerlərdə isə daha çox
hormon ifraz edir. Bu hormon üst şüurla təmas etmə,
kainatla rabitə istəyi ilə bağlıdır.
Düşünmək olar ki, bu səbəbdən dağlar
ibadət üçün daha münasib
sayılmışdır. Allah öz nurunu Tur dağına
saçmış, Məhəmməd peyğəmbərə
ilk vəhy Hira dağında nazil olmuşdur.
Nəsimi
beytlərindən birində "qabi-qövseyn" təkcə
merac zamanı Allahla rəsulu arasındakı məsafəni
bildirmir. Burada qədim ərəblərin Şira
adlandırdıqları ulduz cütlüyünə də
işarə edilir ki, müasir dövrdə bunun adı
Siriusdur:
"Qabi-qövseyn"
iki qaşın yayıdır,
"Vəzzüha"nın
şəmsi üzün ayıdır.
Sirius
ulduz sistemi iki ulduzdan ibarətdir. Bu ulduzlardan biri çox
sönükdür. Həmin ulduz Sirius B adlanır. Sirius A
çox parlaqdır. Sirius A və B bir-birlərinin ətrafında
bir cüt yay şəklində trayektoriya cızaraq
dolanırlar. Dolanma müddəti 49,9 il olaraq müəyyən
edilmişdir. Hər iki ulduz bir-birinin ətrafında dolanarkən
əyri yay formasında 2 ədəd trayektoriya cizdikləri elmə
keçən əsrin sonlarında məlum olmuşdur. Nəsimi
isə beytin I misrasında 2 yay deyərkən Sirius
cütlüyünü nəzərdə tutur. II misrada isə
"Şəms" ("Günəş ") surəsinin 1-ci ayəsini iqtibas
alaraq bu ulduz sistemilə Günəş arasındakı ortaq
cəhətə eyham vurur. Bu ulduz cütlüyünün
dünya üfüqündən çıxmaq periodu bizim bir
Günəş ilimizlə eynidir - 365 gün 6 saat.
Müasir
cihazlar vasitəsi ilə, dənizlərdə dalğaların
altında daxili dalğaların olduğu müşahidə
edilir. Daxili dalğaları gözlə görmək
mümkün deyil. Məlumdur ki, dənizlərdə təxminən
200 metr dərinliyə işıq çatmır, 1000 metrdən
sonra isə zülmət, yəni qaranlıqdır. Quranın
"Nur" surəsinin 40-cı ayəsinə əsaslandıqda
belə bir ardıcıllıq yaranır: qaranlıq-daxili
dalğa-dalğa-bulud. Nəsimi dünya daşqını ilə
bağlı beytlərinin birində nəfsin
qaranlığını dənizin dərinliklərindəki
qaranlığa bənzədir.
Salamını
Nuha yetir sən mənim kim,
Anınla
qərq olub tufanı gördüm.
İnsan
hallar və məqamlar silsiləsini keçərkən öz
iradəsi ilə dözüm nümayiş etdirir. Nəhayət,
ruhunu paklaşdıraraq hikmət əldə edir, həqiqətə
qovuşur. Bu yüksəliş qara rəngdən ağ rəngə,
yəni qaranlıqdan işığa doğru gedir. Dənizin
dibi də qaranlıqdır, buludlarsa ağ rəngdədir.
Ağ rəng kamilliyin və işığın rəngidir.
Nəsimi
yaradıcılığından aldığımız beytlərdən
biri şairin folklordan bəhrələnərək təsəvvüfi
məzmun yaratmaq bacarığını əks etdirməklə
yanaşı, doğma mifoloji təfəkkürü də
hürufilik kimi şeirlərində həkk etdirməsinin
isbatıdır. Xızırla bağlı milli mifik
düşüncə isə beytin batini məzmununda şifrələnmişdir:
Yaquti-reyhandır
xətin, ey quti-can ləli-ləbin,
Söylə
ki, qonmuş Xızr tək ol abi-heyvan üstünə.
Xızır
obrazı Nizami Gəncəvinin "Yeddi gözəl" və
"İsgəndərnamə" əsərlərində
yer almışdır. Nəsimi
yaradıcılığında bu mifik obrazla bağlı
çox sayda təlmihlər var. Bu beytdə zahirən şair
Xızırın dirilik suyu içib əbədi həyat
qazanması ilə bağlı rəvayətə eyham edir.
Batini məzmunda isə mühüm bəşəri ideya yer
almışdır. Xızırın su ilə - İlyasla
adı el içində birgə çəkilir. Nəsimi
beytində üzdəki 7 cərgə tük
yaşıllığın hamisi olan Xızır, dodaqlarsa,
dirilik çeşməsi, mərifət mövqeyindədir.
Müqəddəs Quranda adı çəkilməsə də,
qeybə dair biliklərdən xəbərdar olan şəxsin
Xızır olduğu güman edilir. Rəmzi olaraq
Xızır mərifət əhlidir. Nəsimi "Laməkan
təxtində gizlidir yedi" deyərkən 7 rəqəminin
gizli biliklərin rəmzi olduğuna işarə edir. Mərifətə
yiyələnən insan Məna aləminin sirlərinə can
atır və beləliklə, ruhani dünyanın ülviyyətinə
qovuşaraq əbədiyyət əldə edir. Su və mərifət
paralelinə gəlincə, su uğurdur, suyun hafizəsinin
olması da elmdə sübut edilib. Su həyatdır. Suda enerji
var. İnsanın da daxilində güclü enerji var. Yaqutun rəngi
qırmızıdır. Qırmızı həm də odun rəngidir.
XIV əsr ədəbiyyatında sevgi rəmzi olaraq dörd
ünsür sırasında oda bənzədilir. "Eşq
odu" ifadəsi Ş.İ.Xətai
yaradıcılığında da yer almışdır.
El
arasında belə bir inam var ki, hər gün reyhan yeyən
qocalmaz. Nəfəs yolları xəstəlikləri zamanı
reyhan dəmləməsi faydalıdır. Ruhun məskəni
isə damaqdır. Reyhan həm də Şərqdə sevginin
simvoludur. O, insanda olan enerji səviyyələrini
artırır. Reyhan mikrobu öldürür, vücudu təmizləyir.
Qəlb və ruh sağlığına müsbət təsir
göstərir. Reyhan diqqəti cəmləşdirməkdə
problem olduqda kömək edir, beynin funksional
çalışmasını təmin edir. Yaddaş zəifliyi
zamanı da məsləhət görülür. Mistik
yolçuluğun altıncı məqamının patoloji əlamətləri
sırasında fikri cəmləşdirə bilməmək,
keyləşmə, yuxuya meyl vardır. Nəsimi mistik
yolçuluğun bu məqamı ilə bağlı fikirləri
beytlərin batini məzmununda kodlaşdırarkən
reyhanın bu kimi xüsusiyyətlərini nəzərə
alaraq rəmzi mənada faydalanır. Bu isə şairin bitkilər
aləmi ilə bağlı biliklərindən xəbər
verir.
Nar meyvəsi
ilə bağlı elmdə kifayət qədər məlumat
var. Dini-təsəvvüfi dünyagörüşdə isə nar sevgiyə, biliyə,
birliyə işarədir. Ana dilimizdə bu söz meyvəni
bildirirsə, ərəb dilində "nar" dedikdə od nəzərdə
tutulur. Nəsimi yaradıcılığında söz hər
iki mənada işlədilmişdir. Mifik inanca görə, nar
yemək qəlbi 40 gün nurlandırır. Təsəvvüfdə
insan kamilliyə 40 yaşda çatır fikri də yer
almışdır. Nar suyu bəzi göz xəstəliklərinə
faydalıdır. Nəsimi bunu nəzərə alaraq bir beytində
nar və nur paraleli yaradır. Narın tərkibində elə
bir maddə var ki, onu yedikdə yüksək hərarəti
normaya salır. Nəsimi məhz "nar"
sözünün ərəbcə "atəş" mənasından
cəhənnəm istifadə edərkən narın inanclarda
sevgiyə, tibdə isə atəşsalıcı xüsusiyyətə
malik olduğunu nəzərə almışdır. Sevgi
xeyirxah əməllərə yol açaraq insanı səadətə
aparır, qəlbi nurlandırır, yəni cəhənnəm
odundan xilas edir. Eləcə də, insanın hər hansı xəstəlik
səbəbindən hərarəti yuxarı olduqda nar yemək
müsbət təsirini göstərir. Nar həm ruh, həm də
cisim üçün şəfalıdır.
Beləliklə,
Nəsimi yaradıcılığında elmiliklə bədiiliyin
vəhdətini görürük. Bu, Azərbaycanda XIV-XV əsrlərdə
elmin inkişafından xəbər verir. Unutmaq olmaz ki, Nəsimi
türk dünyasında Mövlanadan sonra Müqəddəs
kitaba ən çox müraciət edən şairdir və
Quran bütün elmləri əhatə edən bir mənbədir.
Nəsimi kainat şairidir. Mənəvi bütövlük
baxımından bəşər kainatla eyniləşdirilə
bilər. İnsan kainatın kiçildilmiş modelidir.
Nəsimi
beytlərindən birində "Bu quş dilidir, bunu
Süleyman bilir ancaq" deyərkən beytlərinin sətiraltı
məzmununun dərinliklərində elmi həqiqətlərin
yer aldığına işarə etmişdir. Quran ayəsində
Davuda və Süleymana elm verildiyi bildirilir. Elm isə
bütün yaradılışın və baş verən
hadisələrin arxasındakı məna aləmini,
yaradılışdan məqsədin nə olduğunu dərk
etməkdir.
Sevinc QOCAYEVA
525-ci qəzet.- 2020.- 17 yanvar.- S.14.